کنترل هیجانات را به کودکان آموزش دهید هنگامی که به کنترل هیجان می‌رسیم، توانایی کنترل هیجانات شدید، کاملاً به سن و رشد کودک بستگی دارد. قبل از اینکه کودک به سن 24 ماهگی برسد و حتی گاهی تا سن 36 ماهگی، توانایی کودک در خودداری از انجام برخی رفتارها بطور عمده کم است. این موضوع به این معنی نیست که شما نمی‌توانید به آن‌ها آموزش دهید که چگونه هیجان خود را مدیریت کنند. هنگامی که آن‌ها دوره پیش دبستانی را شروع می‌کنند، بسیاری از کودکان مهارت‌های مورد نیاز جهت شروع آموزش مدیریت هیجانات را دارند. در اینجا چند مهارت مفید را بیان می‌کنیم که به کودک آموزش می‌دهد که هیجانات خود را مدیریت کنند: تمرین تنفس عمیق. به کودک آموزش دهید که چگونه آرام و به آهستگی از طریق بینی نفس بکشد و سپس بازدم را از دهان خارج کند. (سعی کنید به آن‌ها بگویید که « یک گل را ببویند و سپس یک بالن را باد کنند» تا در انجام اینکار مهارت پیدا کنند) ممکن است لازم باشد که چندین بار، در زمان عصبانیت، اینکار را با او تمرین کنید، اما آن‌ها را تشویق کنید که در زمانی که نیاز دارند، این کار را خودشان به تنهایی انجام دهند. برای آرام شدن، اعداد را بشمارید. به کودک یاد دهید که با شمردن اعداد، افکار ناخوشایند را از خود دور کند. شمردن سفال‌های سقف، تا ده شمردن، یا شمارش معکوس از 100، چند کار ذهنی است که می‌تواند از پریشانی‌شان بکاهد. استراحت کنید. به کودکان اجازه دهید که زمانی برای استراحت به خودشان اختصاص دهند یا از معلم بخواهند که برای نوشیدن آب از کلاس خارج شوند یا هنگامی که نیاز دارند حواس خود را از موضوع ناراحت‌کننده دور کنند، چند دقیقه با خود خلوت کنند. برای کودکان توضیح دهید که می‌توانند، قبل از آنکه هیجان خود را به رفتارهای نادرست تبدیل کنند، اینکارها را انجام دهند. با این کار آن‌ها می‌توانند به راحتی تصمیم بگیرند که چه زمانی آماده هستند که نزد بقیه برگردند. یک جعبه آرامش بخش تهیه کنید. جعبه‌ای را با لوازمی پر کنید که به آرام شدن کودک (یا شاد شدن) کمک می‌کند. کتاب‌های رنگ‌آمیزی و مداد شمعی، برچسب‌های معطر، تصاویری که کودک از آن‌ها لذت می‌‌برد و موسیقی آرام‌بخش، چیزهایی هستند که می‌توانند احساسات را درگیر کرده و به آن‌ها در مدیریت هیجان کمک کنند. حل مشکل همراه با کودک. اگر هیجانات کودک منجر به ایجاد مشکلاتی برایشان می‌شود – ممکن است دیگران دوست نداشته باشند با آن‌ها بازی کنند، زیرا مدام گریه می‌کنند، یا نمی‌توانند در فعالیت‌های جسمانی شرکت کنند، چون در صورت باخت، عصبانی می‌شوند – برای بررسی و رفع چنین مشکلاتی با هم اقدام کنید. از آن‌ها بپرسید که چه ترفندی می‌تواند مؤثر باشد. ممکن است چند راه‌حل خلاقانه را با حمایت شما توسعه دهند. روش‌های تقویت خلق‌وخو را شناسایی کنید. با کودک خود صحبت کنید که چه کارهایی را دوست دارند هنگامی که شاد هستند، انجام دهند، این کارها می‌تواند شامل بازی کردن در بیرون از خانه، خواندن یک کتاب طنز یا خواندن آهنگ مورد علاقه‌شان باشد. این کارها را یادداشت کرده و به آن‌ها بگویید که این کارها، تقویت کننده روحیه هستند. هنگامی که احساس بدی دارند، آن‌ها را تشویق کنید تا یکی از آن کارها را انجام دهند تا بهتر با احساسات خود کنار بیایند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

در برابر شلختگی نوجوان خود چه باید بکنیم   بعضی از پدر و مادرها در مقابل نامرتب بودن اتاق و شلخته بودن فرزندشان بسیار حساس اند و موقعی که با او صحبت می کنند. فرزندشان شدیداً از خود دفاع می کند حال ما والدین چه باید بکنیم؟ 1 – حد و مرز و قانون برای او تعیین کنید و در اجرای قانون جدی و قاطع باشید. چون یک اتاق برای نوجوان دنیای خصوصی و شخصی اوست اگر واقعاً تحملش برای شما سخت است این حق و مسئولیت شماست که به فرزند خود علت مخالفت خود را با دلیل بیان کنید. اما بیش از حد برای او قانون تعیین نکنید یعنی حاکمیت مطلق نباشید. 2 – پدر و مادر هیچ گاه نباید به نوجوان خود بگویند که ما پدر و مادر تو هستیم و باید از ما اطاعت کنی چون این نوع گفتارها نوعی تحکم و دستور است و رابطه فرزند و والدین را از بین می برد و یک نوع نزاع بین والدین و فرزند بوجود می آورد اما باید به او هشدار داد. 3 – هیچ وقت به جای او اتاقش را مرتب نکنید خصوصاً زمانی که در منزل نیست چون باعث از بین رفتن امنیت نوجوان شما می شود و وقتی نوجوان در اتاق یا دنیای شخصی خود احساس امنیت نکند به دنبال یافتن هویت وارد دنیای خارج می شود. در ضمن مرتب کردن و جمع کردن وسایل اتاقش وظیفه شما نیست و مسئولیت خود اوست. 4 – قبل از وارد شدن به اتاقش حتماً در بزنید و منتظر پاسخ او باشید نوجوانان معمولاً دوست دارند تنها باشند، با کسی در ارتباط نباشند. آنها معمولاً موزیک گوش می کنند و در اتاقشان را می بندند. وقتی که شما در نزنید نوجوان احساس می کند که مورد حمله و هجوم شما قرار گرفته و قرار بود که شما او را غافلگیر کنید به همین خاطر گارد بیشتری گرفته و بیشتر تلاش می کند با بی هم ریختگی های بیشتر از خودش در برابر حملات غافلگیرانه شما محافظت کند. 5 – روی این موضوع (شلختگی های او) بیش از حد پا فشاری نکنید، حساس نباشید، عصبانی نشوید چرا که در نگاه نوجوان قدرت شما زیر سوال می رود. 6 – با او بحث و مجادله نکنید. چرا که موضوع آنقدر اهمیت ندارد. گمان نکنید که چون نوجوان شما از شما سرپیچی می کند سپس حتماً شما را دوست ندارد. او تنها می خواهد مقاومت شما را امتحان کند. پس کاری به کارش نداشته باشید. و نکته آخر اینکه هیچ وقت او را تنبیه بدنی نکنید حتی برای هر موضوع مهمی که اتفاق افتاده است و یا حتی قانونی را زیر پا گذاشته است؛ زیرا تنبیه بدنی باعث می شود نوجوان احساس حقارت و آشفتگی کند و نه تنها ارتباط حال حاضر او با والدین از بین می رود بلکه در آینده نیز سست و ناپایدار خواهد شد. در هر حال پدر و مادر باید آرام، صبور، با حوصله و با متانت باشند و در حالی که محبت و علاقه خود را نسبت به فرزند نوجوانشان ابراز می دارند در اختیار او باشند. پدر و مادر باید بدانند که این تغییرات خلق و خوی و رفتاری کاملاً طبیعی است. بنابراین پدر و مادر در حالی که به نوجوان خود استقلال و شخصیت می دهند نباید بدون چون و چرا تسلیم خواسته های او شوند بلکه باید رفتاری هوشمندانه و به آرامی با او برخورد کنند و قاطعیت در رفتارشان داشته باشند و او را از جهات مختلف راهنمایی کنند تا فرزند نوجوان آنها خود درک کند که والدینشان در جهت صلاح و حمایت او چنین رفتاری می کنند 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

راه‌های کنترل هیجان در کودکان کودک را با هیجان آشنا کنید تشخیص و تعریف چگونگی احساس خود، برای کودک اهمیت دارد. درباره هیجانات به آن‌ها آموزش دهید و آنان می‌آموزند که احساساتی که به نظر غیرشفاف یا گیج‌کننده به نظر می‌رسد، در واقع هر کدام اسم دارند. به آن‌ها بگویید که «الان ناراحت به نظر می‌رسی»، «آشفته هستی». با گفتن جملاتی مانند «ناراحت هستم که امروز نمی‌توانیم به دیدن مادربزرگ برویم» یا «تعجب کردم که آن پسرها امروز خیلی خودخواهانه رفتار کردند» برای هیجانات اسم مشخص کنید. همچنین می‌توانید با گفتگو درباره شخصیت‌های کتاب یا برنامه تلویزیونی، با کودک درخصوص احساسات شروع به صحبت کنید. هر از گاهی سؤالاتی مانند «به نظر تو این شخصیت چه احساسی دارد؟» بپرسید، توانایی کودک برای تشخیص هیجانات با تمرین بهبود می‌یابد. بینش هیجانی می‌تواند به کودک کمک کند تا از نظر روحی قوی‌تر شده و  حتی هیجانات را عمیق‌تر درک کند. سعی کنید به یاد داشته باشید که آموزش مدیریت هیجان، نیاز به آگاهی و مهارتی دارد که کودکان، هنوز در حال توسعه این مهارت هستند. با این حال، بروز هیجان افراطی در برخی از کودکان فقط یک خصوصیت مادرزادی است. ممکن است تنها چیزی که آن‌ها نیاز دارند، کمی حمایت، هدایت و صبوری از طرف شما باشد، تا یاد بگیرند چگونه این هیجان را با روش صحیح مدیریت کنند. گاهی اوقات این روند می‌تواند سخت باشد، اما تلاشی که شما برای انجام اینکار صرف می‌کنید، می‌تواند برای کودک شما یک عمر تاثیرگذار باشد. به یاد داشته باشید که این مسئله می‌تواند یک امتیاز قابل توجه در کنار خود داشته باشد: کودکانی که هیجان افراطی دارند، معمولاً همه هیجانات در آنان شدیدتر است. به بیان دیگر، هنگامی که کودکی با هیجان افراطی، حس خشم را با شدت بیشتری احساس می‌کند، ممکن است یک رهبر همدل یا پرشور نیز باشد. درحالیکه آن‌ها حس ناامیدی را در سطح 10 احساس می‌کنند، حس شادی و هیجان‌زدگی را نیز در همان سطح احساس می‌کنند. احساسات مجزا درمقابل رفتارها برای کودکان بسیار اهمیت دارد که یاد بگیرند چگونه هیجانات خود را با رفتار مناسب اجتماعی بیان کنند. به عنوان نمونه، جیغ کشیدن با صدای بلند در وسط فروشگاه یا لج‌بازی کردن در مدرسه رفتار مناسبی نیست. به کودکان بگویید که هر هیجانی را می‌توانند حس کنند و مشکلی نیست اگر واقعاً احساس خشم یا ترس داشته باشند. اما این موضوع را برایشان شفاف‌سازی کنید که برای واکنش به این احساسات ناخوشایند، حق انتخاب دارند. به عنوان مثال، در حالی که آن‌ها حق دارند از کسی عصبانی باشند، اما این موضوع به آن‌ها این حق را نمی‌دهد که به آن فرد آسیب برسانند. همچنین، می‌توانند به دلیل اینکه فروشگاه، بستنی مورد علاقه‌شان را ندارد، ناراحت باشند، اما به این معنی نیست که می‌توانند در حالی که گریه می‌کنند روی زمین بغلتند و دیگران را آزار دهند. به جای هیجانات، رفتار کودک را تادیب کنید. به او بگویید، «به این دلیل که برادرت را زدی، از بازی کردن محروم میشوی»، یا اینکه «چون جیغ کشیدی و باعث آزار گوش‌های من شدی، تا آخر امروز نمی‌توانی با این اسباب‌بازی بازی کنی». تایید کردن و درک کردن گاهی اوقات والدین بطور غیرعمد، احساسات کودک را کوچک می‌شمارند. جملاتی مانند، «اینقدر ناراحت نباش. این موضوع آنقدرها هم مهم نیست.» به کودک نشان می‌دهد که احساساتش اشتباه هست. احساسات درست هستند – حتی اگر آن‌ها در نظر شما نامتناسب باشند. اعم از اینکه شما فکر می‌کنید آن‌ها عصبانی، ناراحت، ناامید، شرمسار یا مایوس هستند، احساسات‌شان را نام‌گذاری کنید. اینکار نشان می‌دهد که شما احساسات‌شان را درک کرده و با آنان همدل هستید. هنگامی که می‌گویید «می‌دانم که عصبانی هستی که امروز به پارک نمی‌رویم» این جمله بیان می‌کند که متوجه عصبانیت او هستید، اما کمی ناخوشایند به نظر می‌رسد. به جای آن بگویید «می‌دانم از اینکه امروز به پارک نمی‌رویم عصبانی هستی. من هم، وقتی قادر به انجام کاری که می‌خواهم نیستم، عصبانی می‌شوم» این جمله اضافه شده، کودک را متقاعد می‌کند که همه افراد گاهی اوقات چنین احساساتی را ولو نه اغلب اوقات و نه به این شدت، تجربه می‌کنند. در همین زمان، به کودک در درک این مسئله کمک کنید که این هیجانات می‌تواند زودگذر باشد و احساسی که آنان اکنون دارند، تا همیشه – یا حتی لزوماً بیشتر از چند دقیقه ادامه نخواهد داشت. درک این موضوع که احساسات‌شان و همچنین گریه‌ کردن، گذرا هستند، به کودک کمک می‌کند که در میان لحظاتی که درگیر هیجان هستند، کمی آرام‌تر شوند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک های مسئولیت پذیری در نوجوانان ✨ خودتان الگوی همدلی و ملاحظه‌کاری باشید: یادگیری مدیریت زمان، حس مسئولیت پذیری نوجوان را تقویت می‌کند و متعهد بودن او را چند گام فراتر می‌برد. حتماً شما هم می‌خواهید فرزندتان در عین مسئولیت پذیری، مودب و نکته بین هم باشد. ملاحظه کاری به این معناست که نوجوان نسبت به احساسات دیگران آگاه باشد و واکنش درستی نشان دهد. به عبارت دیگر، فرزند شما باید یاد بگیرد که با دیگران با احترام برخورد کند و کمتر خودمحور باشد. برای مثال اشکالی ندارد فرزندتان از اینکه پنیر صبحانه مورد علاقه‌اش تمام شده ناراحت باشد. اما نباید شما را سرزنش کند که چرا به مغازه نرفتید و قبل از اینکه تمام شود، پنیرش را نخریدید. همه آدم‌ها در مواجهه با ناکامی ناراحت می‌شوند یا اگر به نظرشان چیزی عادلانه نیاید خشمگین می‌شوند. اما اگر سنگ بنای ملاحظه‌کاری و همدلی در نوجوان به خوبی گذاشته شده باشد، بدون توجه به احساسی که تجربه می‌کند، رفتار مسئولانه‌ای خواهد داشت. مثال: فرض کنید آخر هفته تولد عموی فرزندتان است. اما او ترجیح می‌دهد به جای تولد، با دوستانش بیرون برود. خوب حالا شما در موقعیت حساسی قرار گرفته‌اید. می‌توانید او را مجبور کنید به تولد بیاید. اما به جای مجبور کردن به حضور در تولد، صحبتی را شروع کنید که او را درباره تصمیمی که گرفته به فکر فرو ببرد. مثلاً از نوجوان بپرسید: اگه نیای تولد، به نظرت عمو چه حسی بهش دست میده؟ اگه نیای تولد، چطور می خوای جبران کنی؟ امکانش هست، یه روز دیگه با دوستات بری بیرون؟ سوالات را شبیه بازجو نپرسید و سعی کنید لحن دوستانه‌ای داشته باشید که اتهامی متوجه نوجوان نکند. در این صورت جواب‌های بهتری دریافت می‌کنید. چنین مکالمه هایی به نوجوان کمک می کند احساسات دیگران را درک و در تصمیمات و واکنش‌هایش آن را لحاظ کند.   ✨ به نوجوان کمک کنید احساساتش را کنترل کند:  بیشتر نوجوانان دچار نوسانات احساسی می‌شوند. یک روز خیلی خوشحالند و فردایش از اتاق هم بیرون نمی‌آیند. از آنجایی که تغییرات خیلی بزرگی در مغز و بدن نوجوان در حال وقوع است، این نوسانات احساسی طبیعی هستند. نکته مهم این است که نوجوان درک کند هر حسی را می تواند تجربه کند اما اجازه ندارد هر رفتاری را انجام دهد. کنترل احساسات، نقطه بنیادین مسئولیت‌ پذیری نوجوانان است. تمایز قائل شدن بین احساسات به نوجوان کمک می‌کند مسئولانه رفتار کند حتی اگر احساسات منفی را تجربه می‌کند. متاسفانه نوجوان نمی‌تواند بدون تمرین در شرایط واقعی، تشخیص دهد چه احساسی را تجربه کرده است. تشخیص ناراحتی، خیانت، ناامیدی، سرخوردگی، استیصال، و عصبانیت کلید مدیریت احساسات هستند. هر قدر نوجوان در مورد احساساتش آگاهی بیشتری داشته باشد، بهتر می‌تواند آن را مدیریت کند. فعالیت‌های زیر به نوجوان کمک می کند این مهارت را تقویت کند: نوشتن: نوجوان را تشویق کنید درباره احساساتش بنویسد. به او بگویید لازم نیست خیلی قشنگ بنویسد. فقط کافی است هر چیزی که احساس می‌کند را بنویسد؛ چون این کار به او کمک می‌کند آن احساسات را پشت سر بگذارد. به نوجوان اجازه بدهید اگر دوست دارد درباره نوشته‌هایش با شما صحبت کند. نقاشی کردن: گاهی نمی‌توان احساسات را در قالب کلمات بیان کرد. نوجوان را تشویق کنید احساساتش را به تصویر بکشد. او می‌تواند این کار را به شیوه‌های متفاوتی انجام دهد. گوش دادن به موسیقی: با نوجوان درباره سبک موسیقی و خواننده‌هایی که به آثار آنها گوش می دهد صحبت کنید. موسیقی‌های آرام دوست دارد یا تند؟ بیشتر جذب چه شعرهایی می‌شود؟ حرف زدن به او کمک می‌کند احساسات خودش را بهتر بشناسد. به عنوان پدر و مادر یک نوجوان، شما هم باید درباره احساسات و چالش‌های روزانه با نوجوان صحبت کنید. وقتی شما این کار را انجام دهید، صحبت کردن درباره احساسات تبدیل به یک مسئله معمولی و طبیعی در خانواده شما می‌شود. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

چند راهکار آموزش نظم و انضباط به نوجوانان قوانین مشخص داشته باشید وظیفه هر پدر مادری این است که برای کودک و نوجوان خود قانون خاصی را مشخص کند. اگر قانونی که شما مشخص کرده اید روشن و واضح نباشد یا برای همه افراد خانواده وجود نداشته باشد، کودک شما، در درک این قانون دچار مشکل می شود.   هر چیز در جای خودش می توانید با کمک تعدادی سطل و جعبه و برچسب گذاری آنها به فرزند تان بیاموزید هر چیز را در جای مخصوص خودش قرار دهد. این راهکار در آموزش نظم و انضباط به فرزند تان می تواند بسیار موثر باشد.   الگوی خوبی باشید معمولا فرزندان پدر و مادر خود را الگوی خود قرار می دهند و آنچه را که پدر و مادر انجام می دهند بیشتر از آن چه  که می گویند را تقلید می کنند. اگر شما به نظم و انضباط در خانه اهمیت می دهید و هر وسایلی را در جای خود می گذارید، 50 درصد راه را با موفقیت طی کرده اید. به جای تنبیه آنها وقتی که کار ناشایستی انجام می دهند بهتر جواب می دهد.   آشنا کردن کودکان با عواقب کارها گاهی یک تلنگر برای کودکان و نوجوانان کافی است تا به خودشان بیایند و مسئولیت کاری را بر عهده بگیرند. برای مثال شما یک نوجوان را در نظر بگیرید که دائما انجام تکالیفش را فراموش می کند و یا وسایلش را در خانه جا می گذارد، تا وقتی که مادرش انجام تکالیفش را به او یاد آوری کند یا وسایلی را که در خانه جا گذاشته را برای او به مدرسه ببرد این نوجوان، این موضوع را نمی آموزد که هر روز باید وسایل خودش را جمع کند. اما اگر یک روز مادرش این کار را برای او انجام ندهد و او با معلمش مواجه شود درس خوبی را خواهد آموخت. گاهی اوقات کودکان نیاز دارند تا با پیامد یک کار آشنا شوند تا از انجام آن کار اجتناب کنند. یکی از آموزش های نظم و انضباط به کودک و نوجوان آموزش مسئولیت پذیری است. برای تقویت مسئولیت پذیری کارهای کوچک را به تدریج بر عهده نوجوان بگذارید تا آنها را انجام دهد.   • اگر نوجوان کمک های شما را قبول نکرد به خواسته اش احترام بگذارید ولی مشخص کنید که اتاقش تا چه زمانی باید مرتب شود.   • نوجوان در سن بلوغ دچار آشفتگی های درونی است پس در این مواقع در مورد نظم خیلی سخت گیر نباشید. زیرا در این سن صمیمیت و کاهش فاصله عاطفی باید برای والدین مهم باشد.   • اگر می خواهید چیزی را یادآوری کنید به صورت یک کلمه ای یاد آوری کنید و از نصیحت و مقایسه کردن او با دیگران پرهیز کنید.   • ممکن است نوجوان کمک های شما را نوعی بی احترامی تلقی کنند و آنها را تجاوز به حریم شخصی اش به شمار آورد. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

پنج گام برای رفع بی‌حوصلگی کودکان پیش از هر اقدامی نخست باید بپذیرید که اگر فرزندتان دچار بی‌حوصلگی شده است و نمی‌توانید او را سرگرم کنید، به هیچ عنوان گناهکار نیستید! به جای احساسات منفی که همگی نیز بی اساس و بی دلیل هستند، به راهکارهای زیر فکر کرده و سطح اثر گذاری آنها را در مورد کودک خود بررسی کنید. این روش‌ها توسط انجمن والدین و سلامت کودکان  پیشنهاد  شده اند:  وضعیت خستگی و یا گرسنگی فرزندتان را پایش کنید. در واقع ممکن است علت احساس بی حوصلگی تنها کاهش سطح انرژی در اثر خواب کم و یا تغذیه نامناسب باشد.  با همکاری مستقیم فرزند خود اقدام به تهیه یک لیست روزانه  کنید. بسیاری از والدین با توجه به مشغله های فراوان نمی‌توانند هر روز به نیازهای روانی کودکان توجه کنند؛ به همین دلیل توصیه می‌شود برنامه را به صورت هفتگی تدارک ببینید. اجزای این لیست می تواند طیف متنوعی را به خود اختصاص دهد و حتی شامل منوی غذایی نیز باشد. باید خود را از هر نظر توجیه کنید و به خاطر داشته باشید که شما مسئول سرگرم کردن فرزندتان برای رهایی از دام بی‌حوصلگی نیستید. در صورتی که استقلال لازم و کافی به کودکان داده شود، آنها می‌توانند به مرور زمان با توسعه یک سری منابع داخلی مانند خود تنظیمی و خلاقیت مشکل خود را با کسالت روحی برطرف کنند.   به فرزندتان آموزش دهید که دلیلی برای هراس از احساسات منفی معمولی از جمله بی‌حوصلگی وجود ندارد و بهترین کار رو به رو شدن با آن است. بی‌حوصلگی سیگنالی است که لزوم تغییر را به فرد نشان می‌دهد و می‌تواند در صورت استفاده درست به ایده پردازی و تمرین خلاقیت کمک کند.  به علائم و نشانه ها توجه کنید. گاهی اوقات کودک تنها تصور می‌کند بی‌حوصله است اما واقعیت چیز دیگری است. بچه ها اغلب نمی دانند که باید از کجا شروع کنند و یا فعالیت مورد علاقه‌شان چیست. در چنین موقعیت‌هایی حضور والدین می‎تواند بسیار مفید باشد. به فرزندتان کمک کنید تا مسیر ویژه خود را بیابد. کمک گرفتن از فعالیت های ورزشی اگر کودک شما ابراز بی حوصلگی می کند بهتر است یک برنامه روتین ورزشی برای خود و او تهیه کنید. این برنامه به شما کمک می کند تا بتوانید خلق و خوی کودک خود را بهبود بخشیده و از بروز مشکلات روحی در او پیشگیری کنید. توجه کم تر زمانی که شما به حرف ها و نق و نوق های کودک خود توجه می کنید به او نشان می دهید که این کارهای او ارزشمند بوده و اگر توجهی نشان ندهید قطعا او متوجه خواهد شد که استفاده از این روش جواب گو نمی باشد و کاری را برای انجام پیدا خواهد کرد. بهترین و ساده ترین رفتاری که می توانید با کودک بی حوصله داشته باشید این است که فهرستی از کارهای مهم را از نظر خودش تهیه کنید و زمانی که ابراز بی حوصلگی کرد از او بخواهید تا به فهرست کارهایش مراجعه کند 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک های تقویت تفکر نقادانه در کودکان ✨به کودک اجازه دهید موافقت یا مخالفت خود را بیان کند اینکه کودک شما بتواند درباره موضوعات مختلف نظر موافق یا مخالف خودش را اعلام کند و درباره نظرش دلیل بیاورد، نشان دهنده تفکر انتقادی است. توجه کنید که هر نوع مخالفتی به معنی تفکر انتقادی نیست. خیلی از بچه‌ها زیاد مخالفت می‌کنند اما دلیل درستی برای مخالفت خودشان ندارند. تفکر انتقادی وقتی شکل می‌گیرد که کودک بتواند یک دلیل منطقی برای مخالفت یا موافقتش بیاورد. پس برای کارهای مختلف از کودک خود بخواهید که نظرش را اعلام کند. با یک جمله ساده مثل «نظر تو چیه؟» او را تشویق به مشارکت کنید. وقتی که کودک نظرش را گفت حتماً از او دلیلش را نیز بپرسید. کودک باید دلیلی برای صحبتش داشته باشد حتی اگر آن دلیل به مذاق شما خوش نیاید. این نوع مشارکت کودک باعث می‌شود که درباره نظرات و عقاید دیگران تفکر کند و به یک تحلیل درست برسد. ✨کودک را با واژه چرا ترغیب کنید. اگر چه کودکان می‌توانند برای مسائل مختلف دلیل بیاورند اما معمولاً این کار را نمی‌کنند. پس این وظیفه بزرگ‌ترهاست که آنها را تشویق به دلیل آوردن کنند. این کار خیلی راحت است. فقط کافیست که از او بپرسید چرا؟ به مرور او یاد می‌گیرد که برای هر نظری باید یک دلیل درست داشت. به عنوان مثال به این مورد دقت کنید. فرض کنید فرزند شما می‌گوید که علی، برادر بزرگ‌ترش، خودکار پسر خاله را بی‌اجازه از او گرفته است و باید آن را پس بدهد. از او بپرسید که چرا باید خودکار را پس بدهد. کودک باید پاسخ مناسبی داشته باشد. مثلا بگوید چون آن خودکار مال او نیست. ✨سوالات پشت سر هم بپرسید. برای اینکه کودک بتواند پاسخ درست و کاملی بدهد بهتر است از او سوالات متوالی بپرسید تا روند تحلیل بهتری داشته باشد و بیشتر با مسئله درگیر شود. برای فهم بهتر این موضوع، در مثالی که قبل‌تر عنوان شد سوالات متوالی را بررسی می‌کنیم. استفاده از عباراتی مثل همیشه، گاهی، بعضی اوقات می‌تواند سوالات خوبی باشند. برای مثال از کودک بپرسید آیا باید همیشه چیزی را که بی‌اجازه برداشتیم به صاحبش برگردانیم؟ به پاسخ‌هایی که می‌دهد دقت کنید. مثلاً کودک ممکن است بگوید که بعضی وقت‌ها ممکن است به آن وسیله نیاز داشته باشیم برای همین آن را برمی داریم. در ادامه شما پاسخ او را شفاف‌سازی کنید و از او یک سوال دیگر بپرسید. مثلاً بگویید: «اگر واقعا علی به آن خودکار نیاز داشته باشد چطور؟ آیا باز هم باید آن را پس بدهد؟ ✨فرزند خود را با سوال کردن تشویق کنید. برای تقویت مهارت تفکر انتقادی در کودکتان، در طول روز از او سوال کنید تا ذهنش درگیر پیدا کردن جواب مناسب شود و درباره عقاید و افکارش بیشتر فکر کند. ۵ سوال ساده ای که برای این کار شامل موارد زیر می‌شود. پرسیدن چرایی: «به نظر تو چرا باید این کار انجام شود؟ یا چرا این اتفاق افتاد؟» با پرسیدن این سوال کودک باید بتواند انگیزه، هدف یک مسئله را توضیح دهد. پرسیدن برای شفافیت: «می‌توانی به من بگویی منظورت از این مسئله چیست؟» پرسیدن برای اطلاعات بیشتر: «می‌توانی به من بیشتر در این باره توضیح دهی؟» مثال خواستن: «می‌توانی برای این مسئله یک مثال موافق یا مخالف بیاوری؟» پرسیدن شرایط: «می‌توانی به من بگویی که این شرایط به چه چیزی بستگی دارد 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

مسابقه و پویش کودکان حماسه ساز در جهت همراهی و همدردی با کودکان مظلوم غزه، تصاویر کودکان خود در راهپیمایی باشکوه بعد از نماز جمعه در سراسر کشور را به آیدی زیر در پیام رسان ایتا ارسال نمایید : @Alaghsa 🎁به قید قرعه به برخی از عزیزان شما جوایز نقدی اهدا خواهد شد.

چه زمانی درباره بلوغ با بچه ها صحبت کنیم؟ اگر از این دست والدین هستید که فکر می کنید همه این مباحث تابو است و نباید درباره اش صحبت کرد، بدانید که قبل از اینکه به فکر شما برسد بچه ها با هم در این رابطه صحبت می کنند، بنابراین بهتر است که آموزش ها را شما خودتان به طریق صحیح به بچه هایتان در سن بلوغ بدهید. بهترین سن برای صحبت با فرزندان درباره علائم بلوغ سن 9 سالگی است یعنی زمانی که بچه به یک درک و شعور درستی در این زمینه رسیده است. نگذاریم نشانه های اولیه و ثانویه بلوغ برای بچه بروز کند و بعد با ترس و وحشت با آنها روبه رو شود یا اینکه نداند، چه کار باید بکند بنابراین این را یک اتفاق طبیعی در بدن بچه توصیف کنیم و برایش خیلی عادی و بدون مشکل توضیح دهیم، البته توصیه می شود که همه این مسائل از سوی والد همجنس صورت بگیرد چرا که این امر در اعتماد به نفس بچه ها اثرگذار است. در خصوص تربیت جنسی نوجوان، اولیاء دو وظیفه کلی و اساسی دارند. یکی این که او را با حقایق صحیح جنسی بیولوژیک آشنا کنند تا او بداند دستگاه‌های جنسی چگونه کار می‌کنند و تأمین بهداشت آنها چگونه امکان دارد. دیگر اینکه یاد بدهند، نوجوان چگونه میل جنسی خود را با توجه به ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی جامعه خود ارضاکند و از انحراف و در نتیجه پیدایش اضطراب و عوارض روانی دیگر در امان باشد. پدر و مادرها می توانند برای صحبت کردن با فرزندانشان در مورد تربیت جنسی از نکات آموزشی زیر استفاده کنند: درباره‌ بلوغ و تغییراتی که نوجوانان در این سن دچار آن می‌شوند ، اطلاعات کافی به فرزندانتان (به‌ویژه دختران) بدهید . برای فرزندتان شرح دهید که تمام این تغییرات کاملا عادی و طبیعی است و جای هیچ‌گونه اضطراب و تشویشی نیست . بلوغ می‌تواند روابط حاکم بر والدین و کودکان را به هم بریزد . گاهی تغییرات خلقی دوران بلوغ ، آشفتگی‌ها و نابسامانی‌های بی‌شماری در خانواده ایجاد می‌کنند. ارتباط بین والدین و بچه‌ها که قبلا نزدیک ، صمیمانه گرم بود ، گاهی دچار سردی ، جدایی و گفت‌و‌گو‌های مشاجره‌آمیز می‌شود.  دخترها معمولا احساسات و عواطف خود را به راحتی بروز می‌دهند و پسرها گاه دچار عصبیت‌‌ها و پرخاشگری‌های شدید می‌شوند. یکی از علل این نوسانات خلقی تغییرات هورمونی است که در بدن آن‌ها ایجاد می‌شود. در چنین شرایطی اگر والدین با آرامش ، صبوری و ملایمت با نوجوانشان رفتار کنند ، بهتر می‌توانند راه‌های ارتباط کلامی را با آن‌ها حفظ کنند. پایداری روابط خانوادگی و ایجاد فضایی دوستانه و صمیمی ، نقش مهم و اساسی در حل مشکلات عاطفی – هیجانی نوجوانان دارد . حمایت ، ایجاد امنیت روانی و حضور دایم در کنار نوجوان می‌تواند مانع از بروز بسیاری از انحرافات ، کجروی‌ها ، بزهکاری‌ها و آسیب‌های اجتماعی شود. به حریم خصوصی فرزندتان ، در عین آن که سعی می‌کنید رابطه‌ای نزدیک و صمیمانه با او داشته باشید ، احترام بگذارید. برای نوجوانتان توضیح دهید که تغییرات دوران بلوغ هر فردی متفاوت است .تذکر این نکته به نوجوان ضروری است که تغییرات جسمانی بدن او همراه با تغییرات عاطفی ، شناختی و رفتاری خواهد بود و تمام این حالات ، هیجانات و احساسات او کاملا طبیعی و سالم است . ارتباط مهم بین احساس جنسی و هیجانات عاطفی سالم (مثل علاقه ، محبت و ...) را برای نوجوانتان شرح دهید . منبع: بررسی تربیت جنسی کودکان و نوجوانان از دیدگاه اسلام، فاطمه سادات سعادت فرد و همکاران 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

چرا نوجوانم بیشتر اوقات می خواهد تنها باشد؟ من را تنها بگذارید می خوام با خودم تنها باشم شام نمیخورم می خوام تنها باشم… این جملات به گوش اغلب والدین آشنا می باشد و همیشه این سوال را در ذهن والدین ایجاد می کند که آیا این رفتار فرزندم طبیعی است؟میل به تنهایی نوجوان شاید او مریض باشه؟ نکنه داره توی اتاق کاری می کنه که نمی خواد من ببینم ولی به طور معمول هم چنان که کودکان بزرگتر می شوند بیشتر دوست دارند تنها باشند معمولا این علاقه به تنهایی از سن ده سالگی شروع می شود و در دوران بلوغ به اوج خود می رسد. اختلافات خانوادگی: در بعضی از موارد به این دلیل فرزند شما از بقیه دوری می کند که می خواهد از مشکلات فرار کند اختلافات خانوادگی یکی از دلائل اصلی دوری گزینی فرزندان از والدین می باشد وقتی آن ها تنها می شوند به طور موقت از مشکلات رها می شوند. افسردگی: معمولا اکثر مشاورین تنهایی گزینی را نشانه ی افسردگی می دانند درست است که افراد افسرده میل به تنها بودن دارند ولی هر تنهایی دلیل بر افسردگی نیست لازم است والدین نشانه های دیگر افسردگی را در فرزند خود ببینند تا یقین کنند که فرزندشان افسردگی گرفته است ولی نشانه های افسردگی شامل یک یا چند مورد از مواردی است که اشاره می کنم کم اشتهایی،پرخوابی،بی علاقگی به هرچیزی،ماتم گرفتن(زانوی غم بغل کردن)چهره در هم و… تکنیک های مقابله با تنهایی نوجوانان ✨با او حرف بزنید:میل به تنهایی نوجوان شاید مهم ترین راهکار مقابله با تنهایی گزینی فرزندان همین باشد که با او حرف بزنید و از او بخواهید در مورد مشکلاتش با شما صحبت کند شاید دلیل تنهایی او مسئولیت های زیادش باشد شاید تکالیف مدرسه علت آن باشد و یا هر دلیل دیگری ممکن است باعث تنهایی گزینی فرزندان باشد وقتی با او صحبت می کنید سعی کنید بیشتر شنونده خوبی باشید و تا جایی که می توانید به او کمک کنید. ✨وارد دنیای مطلوب او شوید: فرزند شما در ذهن خود دنیایی دارد که با عکس ها و خاطرات و یا رویدادهای جذاب پر شده است اگر می خواهید فرزندتان وقت بیشتری را با شما باشد پس وارد دنیای مطلوب ذهن او شوید یعنی هر آنچه برای او جذاب است را پیدا کنید و سعی کنید با فرزندتان دوتایی انجام دهید این کار می تواند شامل بازی فوتبال باشد و یا دیدن یک فیلم و یا کارتون باشد و یا می تواند شامل بازی کامپیوتری باشد. ✨حفظ حریم خصوصی:میل به تنهایی نوجوان هر انسانی لازم دارد زمان هایی تنها باشد این تنهایی انتخابی می باشد پس لازم است به رسمیت شناخته شود و شرایط آن فراهم شود فرزند شما لازم دارد زمان هایی بیرون از خانه تنها باشد و یا داخل اتاقش تنها باشد این امر کاملا طبیعی است پس هیچ وقت سعی نکنید حریم خصوصی او را زیر سوال ببرید و یا با سرک کشیدن در اتاقش پی ببرید که چه کاری انجام می دهد زیرا با این کار از شما دوری می کند. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

اقدامات عملی برای آموزش مهارت حل مسئله به کودکان کودکان باید در یک فرایند تکرار شونده و منظم، مهارت حل مسئله را یادبگیرند. برای این منظور، لازم است که اقدام‌های زیر صورت گیرد: ۱- فراهم کردن یک محیط حل مسئله کودکتان باید بداند که اشکالی ندارد اگر اشتباه کرد و به این خاطر تنبیه نشود. و اینکه کودک متوجه شود که قضاوت‌ها و راه حل‌هایشان ارزشمند است؛ حال چه درست باشند چه غلط. به خاطر داشته باشید که شما می‌خواهید تفکر حل مسئله را تقویت کنید که نیازمند این است که تمامی گزینه‌های حل یک مسئله باید استخراج شود. اگر کودکتان جواب به ظاهر بی ارتباطی داد، هرگز او را مسخره نکنید و به او نخندید. کودک شما می‌خواهد که عقایدش شنیده شده و جدی گرفته شود. اگر شما به راه حل‌های کودکتان توجه کرده و او را تشویق کنید که راه حل‌های خلاقانه‌تر ارائه دهد، علاقه کودک به حل مسئله، افزایش می‌یابد. ۲- ایجاد زمان برای حل مسئله فرایند یافتن راه حل برای مسئله و آزمون راه حل در عمل، نیاز به زمان دارد. سعی و خطا، یکی از بخش‌های حیاتی برای یادگیری مهارت حل مسئله است. زمانی را بر اساس یک دوره منظم، مانند بعد از ظهرهای آخرهفته، کنار بگذارید تا به همراه فرزندتان در یک فعالیت حل مسئله، مشغول شوید. ۳- فراهم کردن مکانی برای حل مسئله آزمون راه حل‌ها باید در محیطی ایمن انجام شود مانند چاله ماسه یا محوطه باغچه که بتوانید همراه با کودکتان بازی کنید. چاله ماسه، جای خوبی است برای ایجاد موقعیت‌هایی مانند حفر تونل و یا ساختن یک رمپ. اجازه دهید که کودکتان از وسایلی که در اطرافش هستف استفاده کند. همچنین اگر بتوانید چند کودک هم سن وسالش را نیز وارد کنید، سودمند است زیرا باعث تقویت تعاملات اجتماعی می‌شود؛ از آنجائیکه کودکان سعی می‌کنند برای یافتن راه حل با یکدیگر به گفتگو بپردازند. برخی از مسائل مربوط به دنیای فیزیکی عبارتند: وقتی در یک کفه ترازو، بار می‌گذاریم چگونه تعادل آن را حفظ کنیم؟ وقتی که ته یک بطری سوراخ است، چگونه آن را پر از آب کنیم؟ چگونه یک بند کفش را ببندیم؟ چطوری به بالای کابینت برسیم؟ چطوری یک تونل بزنیم زیر قصر ماسه‌ای، بدون اینکه خراب بشه؟ مثال‌هایی از مسائل مربوط به دنیای اجتماعی: چطوری دوستمان را کمک کنیم تا گریه‌اش را متوقف کنه؟ چگونه با دوستی که زبان ما را بلد نیست، صحبت کنیم؟ برای مهمانی‌ات، چه کسانی را دعوت کنیم؟  مثال‌هایی از پرسش‌های باز عبارتند از: برای اینکه این کار کنه، چطوری باید ساخته می‌شد؟ چه کار دیگه ای می شه کرد؟ اگر این کار را انجام دهیم، به نظرت چه اتفاقی می افته؟ اگر خودت امتحان کنی، چطور می شه؟ به نظرت آیا راه دیگری هم وجود داره؟ انتخاب مسائل مناسب برای حل از آنجای که کودکان بنا به طبیعتشان بسیار مایل هستند که دنیای اطرافشان را بیابند، یافتن مسئله مناسب، چندان سخت نیست. مسایلی که می‌توانید برای کودکان انتخاب کنید می‌تواند این باشد که دنیای فیزیکی، یا دنیای اجتماعی چگونه کار می‌کند. این‌ها جنبه‌هایی از زندگی است که کودکان در زندگی روزمره با آنها سروکار دارند.  🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110

تکنیک های گفتگو با نوجوانان ارتباط بگیرید با نوجوان ارتباط بگیرید. با وجود اینکه شاید برایتان سخت باشد که باور کنید ولی مغز یک نوجوان با مغز شما متفاوت است. نوجوانان دنبال عشق، تایید از سوی والدین هستند. یکی از مهم ترین و سریع ترین راه ها برای کاهش استرس ارتباط مثبت و چهره به چهره با نوجوان است و این کار باعث می شود سیستم عصبی آنها آرام شود و تمرکز آنها بیشتر می شود و با این کار تاثیرگذاری سخنان شما بر روی آنها بیشتر می شود. در نتیجه استرس نوجوان را بشناسید و بفهمید که آیا از چیزی ناراحت یا نگران است.   از نوجوان تان نظر خواهی کنید. بهتر است پیش از پرداختن به موضوع اصلی، بستر سازی و مقدمه چینی کنید. به طور مثال، در مورد مسائل مهم زندگی نوجوان و یا خانواده توقف کنید و یا یکی از اتفاقات پیش آمده اخیر، نظر او را جویا شوید. با این کار، نوجوان در می یابد که شما برای او هویتی مستقل قایل شده اید و این دقیقا همان چیزی است که هر نوجوانی آرزویش را دارد. سپس به تدریج گفت و گو را به سمت موضوعی که تمایل دارید هدایت و در مورد آن بحث کنید.  بدین طریق شما خواهید توانست فضای دوستانه ای را بر روابط خود و نوجوان تان حاکم و او را به گفت و گو در مورد مسایلش تشویق کنید. گفت و گو را با نیش و کنایه و برچسب شروع نکنید. اولین قدم برای نتیجه دادن یک بحث، این است که به شخصیت طرف مقابل تان احترام بگذارید. این نکته به منظور ایجاد یک مذاکره ی سازنده در برخورد با نوجوان بسیار ضروری تر است چرا که سن نوجوانی با حساسیت و شکنندگی روحی بیشتری همراه است. نواجوانان به اقتضاء شرایط روانی، هورمونی و روحی خود، تکانشی تر هستند و شروع گفت و گو با جملاتی مثل ” اصن معلومه از صبح کجایی؟ می خواهی آبروی خودت و ما را ببری! ” احتمال پرخاش، دروغ و جواب های سربالا را افزایش می دهد. بهتر است صحبت های خود را با سوال هایی کلی آغاز کنید تا بحث به تدریج شروع شود. به طور مثال بگویید: خب، امروز چه کارها کردی؟! یا از دوستانت چه خبر؟! اگر والدی شنوا و غیرسرزنش گر باشید، دیگر دلیلی وجود ندارد که نجووانتان با شما حرف نزند و یا به تلفن موبایل، دوستان و اینترنت متوسل شود. 🔴 کانال تربیت فرزند سامانه آموزشی زندگی آموز رو دنبال کنید. https://eitaa.com/joinchat/1456013313C6e69fa0110