🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸معیار مهم در رأی دادن به نماینده🔸 وقتی می خواهید نماینده انتخاب کنید، اول به ایمان باالله‌اش نگاه می کنید یا به کفر به طاغوتش؟ اگر کفر به طاغوتش را احراز نکردی، هرچه [خوبی هم] داشته باشد، #ول_معطل است. اول چیزی که در او بررسی می کنی، #کفر_به_طاغوتش باشد. نبضش را بگیر ببین کفر به طاغوتش می‌زند یا نمی‌زند؟ اگر دیدی این نبض نمی‌زند، رأی خودت را برای کسی که این نبضش نمی‌زند، حرام نکن، فردا هم برای خودت #وزر_و_وبال درست نکن. #انتخابات #برجام #مذاکره #آمریکا @haerishirazi

🔸خاطره ای درس آموز از مسئولیت پذیری اجتماعی آیت الله حائری شیرازی🔸 ناقل خاطره: محمدعلی نادعلی در تابستان سال ۷۷ با دوستانی به همدان رفتیم تا دو سه روزی در معیت استاد «حاج شیخ حسین انصاریان» باشیم. پیش از ظهر، ما را به سیاحتی در درّۀ «گنجنامه» بردند. چون تابستان و تعطیلات بود، جمعیت زیادی آمده بودند. متوجه شدیم مردم برای قضای حاجت مشکل دارند. به ما هم سرایت کرد؛ چون سه چشمۀ توالت موجود در گنجنامه گرفته بود که کاسۀ آنها پُر و لبریز از کثافت شده بود. مردم به ناچار با سنگ و کلوخ و ... قضای حاج می کردند. ما که قصد داشتیم در آنجا تا غروب بمانیم، دیدیم با این وضع ممکن نیست لذا تصمیم گرفتیم کمی در تپه ها و باغات پیاده روی کنیم و برگردیم. ساعاتی بعد که به محل پارک ماشین ها کنار توالت های غیر قابل استفاده برگشتیم، متوجه صف مردم برای قضای حاجت و وضو گرفتن بعضی دیگر شدیم. تصور کردیم شهرداری یا سازمان گردشگری که پول ورودی می گیرند، دستشویی را درست کرده اند! اما در میان مردم سخن از یک شیخ محترم بود که می گفتند به اینجا آمده برای دیدن گنجنامه و کار را ایشان درست کرده اند. راننده ما -که آنجا مانده بود- برایمان نقل کرد که یک روحانی آمد و وضع مستراح ها و مشکل مردم را که دید، اول سراغ مسئولین را گرفت، کسی حضور نداشت. از راننده و همراهانش کمک خواست و آنان هم چون دیدند آنجا پر از تعفّن و ... است، به ایشان گفتند: «خیلی بوی بد می دهد و ابزاری برای پاکسازی نداریم. شیرهای آب هم خراب اند. نمی توانیم کاری بکنیم». لذا خود ایشان رفتند و اوضاع را دیدند. آنگاه، لباس روحانیت را از تن در آوردند و آستین ها را بالا زدند و دست هایشان را در کیسه های پلاستیکی میوه هایی که در ماشین بود کردند. سپس گفتند هرچه کیسۀ پلاستیک در ماشین ها هست، بیاورند. ایشان پارچه ای روی دهان و بینی خود بستند و شخصاً تمام اشیاء و لجن ها و ... را با دست از کاسه های توالت بیرون کشیده و در کیسه ها ریختند و از راننده و محافظ ها -که حالشان به هم میخورد- خواستند از درّه با دبّه ها آب بیاورند. پس از تخلیه و باز کردن گرفتگی ها، همۀ توالت ها را شسته و آمادۀ استفاده مردم کردند. خرابی لوله ها و شیرهای آب را هم برطرف کردند و سپس، خود را طاهر کرده، وضو گرفته و در گوشۀ باغچه ای در آن نزدیکی به نماز ایستادند. مشتاق شدم بروم ایشان را ببینم و بدانم کدام روحانی اند. از دور به ما نشانش دادند و تا آمدیم به ایشان برسیم سوار خودرو شده بودند. ماشین چرخی زد و از کنار ما رد شد و دیدم ایشان «آیت الله حائری شیرازی» نمایندۀ ولی فقیه و امام جمعه شیراز است. بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم و به همراهان گفتم: ای کاش رسیده بودیم و برای این کار، دستشان را بوسیده بودیم. همراهم به شوخی گفت: حالا نذر کن هر وقت دیدی، ببوسی تا قضای دست بوسی را بجا بیاوری! من با جدّیت گفتم: نذر می کنم حتما برای بوسیدن هر دو دستش به شیراز بروم. چند ماه بعد استاد «حاج شیخ حسین انصاریان» را برای منبر به شیراز دعوت کردند و من هم برای دیدن آشنایان و دیدار ایشان و میزبانش «آیت الله حائری» به شیراز رفتم. هم فال بود و هم تماشا. هنگامی که به خانۀ آیت الله حائری رفتیم، تعدادی از روحانیان و مسئولان نشسته بودند. می دانستم آقای حائری به هیج وجه نمی گذارند کسی دستش را ببوسد. وسط مجلس ایستاده و اعلام کردم حاج آقا اجازۀ دست بوسی نمی دهند، اما من چند ماه پیش در همدان برای کاری که کرده اند، نذر شرعی کرده ام تا در نخستین دیدار، هر دو دست ایشان را ببوسم. بلافاصله، به سمتشان رفتم و با ذکاوت و هوشی که داشتند متوجه علت شدند. تا آمدند دست ها را پس بکشند، آن دو را گرفتم و بوسیدم و بر دیده گذاشتم. به مطایبه و نکته پرانی همیشگی گفتند: شما فقط اهل تشویق کار خوب هستید یا اهل عمل به کارهای خوب هم هستید؟ عرض کردم: دعایمان کنید که اهل عمل بشویم، چون پیش از جنابعالی، ما هم گرفتاری مردم و خودمان را در آن تنگه دیده بودیم و رد شدیم. کُمیت کار ما لنگ است، امیدوارم از شما بیاموزیم. بعد آهسته تر فرمود: حالا نمی خواهد به این آقایان بگویید. بین خودمان باشد. #مسئولیت_پذیری_اجتماعی #ذلت_باطنه @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸ذلت باطنی🔸 به شما طلاب توصیه می کنم که گاهی این #دستشویی_مدرسه_فیضیه را بروید تمیز کنید؛ به عنوان اینکه این طلبه ها #سرباز_امام_زمان اند. این کار برایت #ذلت باطنه (*) می آورد. وقتی دست آدم را می بوسند، آدم را جهنمی می کنند. آدم با فحش خوردن جهنمی نمی شود. آدم با #دست_بوسی_ها جهنمی می شود. با تعریف ها جهنمی می شود. ——————————————- * اشاره به این فراز از دعای مکارم الاخلاق امام سجاد علیه السلام: لَا تُحْدِثْ لِي عِزّاً ظَاهِراً إِلّا أَحْدَثْتَ لِي ذِلّةً بَاطِنَةً عِنْدَ نَفْسِي بِقَدَرِهَا» خدايا ... عزتى آشكارا برايم به وجود نياور مگر آنكه به همان نسبت خضوع و ذلتی باطنی در نفسم ایجاد کنی. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی (رضوان الله تعالی علیه)🔹 🔸اول خانمَت!🔸 شما اگر استخری باشد و بتوانید بروید، یک مقدار از هزینه‌هایتان صرفه جویی کنید و بروید. اما توصیه می‌کنم اینطور نباشد که مرد برود استخر و خانم نرود! او واجب‌تر از شما است. بسیاری را من دیده‌ام که خودشان [تفریح و استخر و ...] می‌روند اما برای خانواده‌شان فکر نمی‌کنند. اول مال آنها را درست کنید. چرا؟ مگر این روایت را نداریم که وقتی چیزی می آوردید در خانه اول به خانم‌ها و خواهرها بدهید؟ نص روایت است، معتبر است. پسر داری، دختر داری، اول به دختر بده؛ چرا این هست؟ یعنی اگر خواستی استخر بروی، اول آن را بفرست بعد اگر خودت خواستی برو. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸ضرورت جشن های خانگی برای دهه فجر 🔸 بهترین جشن ها آن جشنی است که مردم در خانه های خودشان می گیرند. #جشن_خانگی، مردمی ترین نوع جشن است. مثلاً شما یک گوشه دیواری را به بچه هایتان بدهید، بگویید این جا را به عنوان جشن دهه فجر برایمان تزئین کن. بعد هم یک پول جزئی به آن ها بدهید برای این کار. جشن را به زندگی بچه ها بیاورید. مثلاً #هدیه ای به خانه بیاورید. بعد بچه ها می پرسند که علت این هدیه چیست؟ شما پاسخ بدهید که این به خاطر ورود امام و پیروزی انقلاب است که برای شما هدیه خریده ام. به مناسبت دهه جشن، این مبلغ را به شما هدیه می دهم. قومی که در عالم، جشنشان مردمی است، قوم #یهود است. علتش این است که جشنشان را خدا آورده در خانه شان. جشن خروجشان از مصر را خداوند با یک ابتکاری وارد زندگیشان کرده. به موسی (علیه السلام) گفته: «به بنی اسرائیل بگو در هیچ یک از خانه هایشان در چنین روزی خمیر مایه ترش به نان نزنند. خمیر را بلافاصله به تنور بزنند تا #نان_فتیر درست شود. بچه ها از مزه نان سوال کنند که چرا این نان این مزه را می دهد؟ بعد پدر به پسر و مادر به دختر توضیح بدهد که ما آن سالی که می خواستیم از مصر خارج شویم فرصت نداشتیم صبر کنیم تا خمیر ور بیاید. بلافاصله نان را خمیر کردیم و به تنور زدیم و همراه بردیم. امروز را به یاد آن روز نان اینطوری می خوریم. با این روش، جشن یهود آمد در خانه ها. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تا برای دیگران نقل نکند، پیچ‌وتاب دارد! 🔸 همان‌طور که اگر کسی غذایی بخورد که به آن عادت نداشته است، حالت تهوع به او دست می‌دهد، منافق هم اگر عمل صالحی انجام دهد، به مزاجش نمی‌سازد و می‌خواهد آن را دفع کند؛ ازاین‌رو اگر عمل صالحی انجام دهد، زود آن را #نقل می‌کند؛ اگر به خودش قول هم بدهد که این کار را به کسی نخواهم گفت، نفسش راحت نمی‌شود، مگر اینکه آن کار را به دیگران بگوید، و تا نگوید #پیچ‌وتاب دارد؛ اما همین‌که گفت، مثل زنی که وضع حمل کرده باشد، دیگر آرام و راحت می‌شود؛ چون بارش را زمین گذاشته و چیزی در بساطش نیست. مؤمن هم اگر معصیتی ‌کند، می خواهد آن را سریع دفع کند. اگر به کسی ظلم کند، همان حالتی را دارد که مادر هنگام وضع حمل دارد و تا عذرخواهی نکند، آرام نمی‌گیرد. @haerishirazi

🔸نظافت ظاهری و نظافت باطنی🔸 به نظافت از دو سو نگاه می‌کنیم: نظافت ظاهر و نظافت باطن. گناهان به‌منزلۀ میکروب داخلی‌اند، و تعلق به دنیا آلودگی داخلی است... @haerishirazi

🔹یکی از علل گرفتاری به #غرور این است که انسان پیش از اینکه #نیت [خود] را ارزیابی کند،‌ #عمل را ارزیابی می‌کند. @haerishirazi

🔸آیت الله حائری شیرازی🔸 مرد باید سختی های کار همسرش در خانه را ببیند؛ باید خودش را جای او بگذارد؛ علی علیه السلام می فرماید: فَإنَّ الْمَرْأةَ رَیحَانَةٌ ، لَیْسَتْ بِقَهْرَمَانَة؛ زن که خدمتکار نیست، زن گل است؛ مرد وقتی در خانه کار بکند، مثل جهاد است؛ کمک زنش ظرف بشوید، خیاطی کند، بچه داری کند، جارو کند؛ تمام اینها، عمل به وظایف شرعی است. @haerishirazi

🔹 آیت الله حائری شیرازی 🔹 🔸روضه های خانگی تشکیل بدهید🔸 🌹 شما زن و شوهرها اگر بتوانید هفته‌ای یکبار به زیارت یکی از امامزاده‌ها بروید، اثرات خیلی خوبی دارد. اگر هم در فامیلتان جایی روضه هفتگی دارند، آن را بصورت سیار بگذارید و یک هفته هم بگذارید در خانه خودتان که صدای روضه‌خوانی در خانه‌تان بلند بشود. یک نفر را هم دعوت بکنید تا مثلاً هفته‌ای یک روضه‌خوانی بشود. یک چای مختصری هم بدهید و همه‌تان شرکت کنید. خرج زیادی ندارد اما بچه‌هایتان با نام حضرت اباعبدالله الحسین آشنا می‌شوند. آن بنده خدا هم یکی دو تا مساله شرعی ممکن است بگوید تا با مسائل دینی آشنا بشوند. این خودش یک دانشگاه دینی است برایتان. قدیم‌ها مکتب و دانشگاه و ... نبوده یا کمتر بوده. اما از همین راه خیلی تربیت‌های اصیل حاصل می‌شده. این اشکی که انسان برای اهل بیت هفته‌ای یکبار می‌ریزد، به تدریج یک جوی باریکی، یک ارتباط نازکی با آن‌ها پیدا می‌کند. 🌹 شما اگر خانه‌تان برق نداشتید نمی‌روید اداره برق بگویید ما می‌خواهیم مشترک برق بشویم؟ اگر آب نداشتید نمی‌روید اداره آب بگوید ما می‌خواهیم مشترک بشویم؟ اگر تلفن نداشتید نمی‌روید مخابرات بگویید ما می‌خواهیم مشترک بشویم؟ همانطور که برای خانه، آب می‌خواهید، برق می‌خواهید، تلفن می‌خواهید، گاز می‌خواهید؛ این روضه و ارتباط با اهل بیت هم مثل یک سیم برقی است که از اهل بیت به خانه شما کشیده شده. با همین هفته‌ای یک بار روضه خوانی، مثل این است که مشترک شده‌اید. یک چراغی در دل‌هایتان از محبت اهل بیت روشن می‌شود. اگر محبت اهل بیت را مثل ارتباط تلفنی و خط مخابراتی فرض کنید، این روضه‌ها مثل اینست که یک رشته سیم مخابراتی به خانه‌تان کشیده‌اید. نتیجه‌اش این می‌شود که گاهی اگر خطا بکنید زنگ می‌زنند به تو می گویند خطا است. یعنی به دلت می‌افتد که این کار درست نیست. این به خاطر ارتباطی است که با اهل بیت پیدا کرده‌اید. اگر به اشتراک گاز تشبیهش کنیم، چطور با گاز همه چیز را می‌پزی و آب را گرم می‌کنی؟ با محبت اهل بیت نیز انسان حرارت محبت و لطف در بین اهل خانه‌اش بوجود می‌آید. اگر به آب تشبیهش بکنیم، چطور آب حیات بخش است؟ باغچه‌ات را آب می‌دهی و درخت‌ها زنده می‌شوند؟ این اشکی هم که انسان می‌ریزد و ربطی که به آن‌ها پیدا می‌کند، مثل این است که دارد به وسیله آن‌ها دلش زنده می‌کند. 🌹 زیارت این قبور شهدا و زیارت امام زاده‌ها خیلی مؤثر است. یک امام زاده‌ای برای خودتان در نظر بگیرید و یک روضه هفتگی. این‌ها اثرات خوبی می‌تواند بگذارد. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸عمر دراز، صورتحساب سنگین دارد 🔸 کهنسال ترین فرد ایران هم بشوید، دست بالا 130 سال عمر می کنید. بعد از این عمر دراز، وقتی که مُردید تازه اول بدبختی شماست؛ این 130 سال که نان خدا را خوردید، برای که کار کردید و کجا رفتید؟ چه گفتید؟ بیایید و بیلان بدهید. فرض کنید مسافرتی رفته اید و مجبورید مدّتی در هتل اقامت کنید؛ در هتل هرچه بیشتر بخورید، صورت حسابتان سنگین تر است. وقتی هتل می روید، خیلی مانور نمی دهید که آقا یک پُرس از این بیاور، یک پرس از آن بیاور، شکلات هم بیاور، ترشی هم بیاور، ماست و اسفناج هم بیاور! چون بعداً یک صورت حسابی برایتان می آورد که غذا می شود زهرمار! این چه فایده ای دارد؟ @haerishirazi