امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: هفته ای دو بار نامه ی اعمال بندگان به امام زمان (عجل الله) عرضه می شود و در برابر کارهای خوب شما، خدا را شکر می کند و برای اعمال بدتان از خداوند بخشش شما را می‌خواهد. 📚تفسیر قمی ، جلد ۱ ، صفحه ۲۷۷

🔴تلنگر یک منتظر واقعی امام زمان ارواحنافداه نمیتواند ببیند که: 👈 در جامعه، از همه کس و همه چیز یاد می شود، جز امام معصوم و مهربانی که قلب تپنده جامعه بشری است. 👌و این در حالیست که اگر در همین جامعه، فرزندی از خانواده ای گم شود، آن خانواده تحمل زندگی بدون فرزند دلبندشان را ندارند و لا اقل شیرینی زندگی به کامشان تلخ می شود تا او را بیابند... ✔️حال چگونه است که ما انسان ها، عزیزترین فرد را در زندگی خود فراموش کرده ایم و ذره ای به یادشان نیستیم؟ ❗️واقعا جای تفکر دارد

پرسش: منظور از صیحه آسمانی چیست؟ پاسخ: منظور از صیحه آسمانی، ظاهراً صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی علیه السلام از آسمان شنیده شده و همه آن را می‌شنوند. در روایات از این نشانه ظهور، با تعابیر مختلفی یاد شده است؛ مانند صیحه، ندا، فزعه و صوت. احتمال دارد هر یک از آن ها، نشانه جداگانه ای باشد و شاید هم تعابیر گوناگونی برای یک واقعه است که هر یک از آن‌ها به یک بُعد از آن حادثه اشاره می‌کند؛ یکی به بلند بودن آن صدا و دیگری به وحشتناک بودن آن و…. امام باقر علیه السلام می‌فرماید: نداکننده ای از آسمان، نام قائم را صدا می‌زند؛ پس هر کس در شرق و غرب، آن را می‌شنود. از وحشت این صدا، افراد خفته بیدار می‌شوند و فرد ایستاده، می‌نشیند، و کسی که نشسته است، می‌ایستد. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت بگیرد و ندای وی را اجابت کند! زیرا صدا، صدای جبرئیل روح الامین است…. با توجه به مجموع روایاتی که در این رابطه وجود دارد، می‌توان چنین نتیجه گرفت: ۱. صیحه، از نشانه‌های حتمی ظهور است ۲. این صدا از آسمان شنیده می‌شود و به گونه ای است که همه مردمِ رویِ زمین، آن را به زبان خود می‌شنوند ۳. محتوای این پیام آسمانی، دعوت به حق و حمایت و بیعت با امام مهدی علیه السلام است ۴. صاحب صدا، جبرئیل است و مردم را به حق دعوت می‌کند. درباره زمان این صیحه نیز دو دسته روایت داریم، برخی وقوع آن را در ماه رجب و بعضی نیز در ماه رمضان بیان کرده اند... 📚[۱]غیبت نعمانی، ص۲۵۴. 📚[۲]موعودنامه، ص۴۶۴. 🌺اللهُمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَ الْفَــرَج🌺

🔸اگه بخوای امروز یه کادو بدی به مادر سادات به نظرت چی خوشحالش میکنه؟ ✅ شاید اینجوری بد نباشه کادومون این باشه ✨عهد میکنم از امروز شروع کنم و با صحبت کردن با مردم، 👈 ده نفر رو با فرزندتون مهدی علیه السلام آشنا کنم. 👈 ده تا یار برا آقازادتون اضافه کنم. 👈 ده تا منتظر و دعاگوی فرج 🌸🌱🍂🍃🍁🌺☘🎍🌿🌱💐🌾🌸🌴

#غروب_ودلتنگیهایش چرا غروب جمعه دلگیر است⁉️ ✨از یکی از بزرگان اهل معنی پرسیدم: علت این که عصرهای جمعه دل انسان می‌گیرد و غمگین می‌شود چیست⁉️ 👈 فرمود:«چون در آن لحظه قلب مقدّس امام عصر (ارواحنافداه) به سبب عرضه‌ی اعمال انسان‌ها، ناراحت و گرفته است، آدم و عالم متأثر می‌شوند. او قلب و مدار وجود است.» 🔚

رمزنجات از غیبت دعا برای ظهور امام عصر(ع) از راه‌های نجات در دوران ظلمانی غیبت نیز هست؛ زیرا امام حسن عسکری(ع) فرمودند: سوگند به خدا، فرزندم، دارای غیبتی خواهد بود که هیچ کس در آن دوران از هلاکت و نابودی رهایی نمی‌یابد، مگر کسی که خداوند او را بر اعتقاد به امامت وی استوار ساخته و بر دعا برای تعجیل ظهور آن حضرت توفیقش ببخشد. یعنی اولاً دعا کردن برای فرج از راه‌های نجات از هلاکت و گمراهی در زمان غیبت است و دوماً دعا برای ظهور یک توفیق است که خدا نصیب انسان می‌کند و شاید نصیب همه کس نشود.

در جستجوی گمشده دعا و استغاثه برای ظهور حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نه فقط یک درخواست قلبی و درونی بلکه باید ظهور و بروزی عملی آن هم از روی درماندگی و اضطرار داشته باشد. خودمون را باید همرنگ امام زمان بکنیم مانند امام زمان مضطر بشیم مضطر واقعی کسی هست که یک چیز مهمی را گم میکنه و تمام فکر و ذهنش میشه گمشده اش به هر جایی سر میزنه تا پیداش کنه مانند مادری که پچه اش را گم میکنه به هرکسی زنگ میزنه سراغ بچه اش را میگیره دیوانه وار تویِ کوچه و خیابانها دنبال بچه اش هست ما به اندازه نصف این مادر که مضطر شده اگر برای دیدن و اومدن امام زمان مضطر می شدیم آقامون می¬اومد باید دست به دعا بلند کنیم بویژه دعایِ در جمع، همراه با دیگران، چون خود معصومین علیهم السلام و اولیاء خدا به ما توصیه کردند که چطور دعا کنیم چون این گونه دعا کردن، احتمال اجابتش بیشتر است شیعه باید کوتاهی گذشته اش را با یک اراده جمعی، با یک حرکتی فراگیر و با یک اضطراری همگانی جبران کند. @ejtemaeh_montazeran

تاثیر دعا و استغاثه همگانی در روایتی امام صادق علیه السلام می فرمایند: «هیچ گروه چهل نفری نیستند که اجتماع کنند و خداوند را در کاری بخوانند مگر این که خدای تعالی دعای آن ها را اجابت فرماید. پس در صورتی که این عده به چهل نفر نرسند می¬توانند چهار نفر شوند و ده بار حاجت خود را بخواهند و دعا کنند و اگر چهار نفر نیز نبود، یک نفر می¬تواند چهل بار خدا را بخواند که در این صورت خداوند عزیز و جبّار خواسته او را برآورده می سازد». در روایتی دیگر از امام صادق علیه السلام نقل شده است:« «مَا اجْتَمَعَ أَرْبَعَةُ رَهْطٍ قَطُّ عَلى‏ أَمْرٍ وَاحِدٍ، فَدَعَوُا اللَّهَ، إِلَّا تَفَرَّقُوا عَنْ إِجَابَةٍ» : هیچ گاه چهار نفر جمع نشدند و برای مطلبی به درگاه خدا دعا نکردند مگر این که با اجابت آن دعا از هم پراکنده شدند» کمترین کاری که برای حضرت ولی عصر ارواحنا فداه می توانیم انجام دهیم دعا برای آن حضرت، خصوصاً دعا برای تعجیل فرج ایشان است. البته دعا برای تعجیل فرج آن بزرگوار، عقلاً و شرعاً واجب است و یک وظیفه و تکلیف شرعی است که همه باید به صورت فردی و گروهی و در صدر حوائجشان انجام دهند. طبق روایات، دعای جمعی تأثیرش بیشتر و به اجابت نزدیکتر است خصوصاً اگر همراه با الحاح و اصرار باشد چون پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: «إنّ اللهَ یُحبُّ المُلحّين في الدُعاء: همانا خداوند کسانی را که در دعا پافشاری می کنند، دوست دارد.» و یا امام باقر عليه السلام می­فرمایند: «لاوَاللّهِ يُلِحُّ عَبْدٌ عَلىَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ إلّا اسْتَجابَ اللّهُ لَهُ‏ : به خدا سوگند هيچ بنده‏اى به درگاه خداى عزوجل اصرار نورزد جز اين كه خداوند دعايش را مستجاب فرمايد.»

باید عاشق باشیم مثل حضرت زهرا سلام الله علیها که برای فرج مولای خودش امیرالمومنین علیه السلام با پهلوی شکسته، توی کوچه های مدینه درب خونه انصار و مهاجر می رفت و میخواست مردم را از خواب غفلت بیدار کنه. وقتی ریسمان به گردن مولایش انداختن به طرف مسجد بردن برای بیعت گرفتن، همینکه بهوش اومدن اولین سوالی که پرسیدن گفتن علی ام را کجا بردن؟ وقتی توی کوچه به آقا رسیدن میخوان بار دیگه عشق اش را مولا ابراز کن این جمله را خطاب به امیرالمومنین علیه السلام عرض می کنن: رُوحی لروحِکَ الْفِداءُ و نَفْسی لِنَفْسِکَ الْوِقا یا اَبَالحَسَنْ اِن کُنْتَ فی خیرٍ کُنْتُ مَعَکَ و اِنْ کُنْتَ فی شَرٍّ کُنْتُ مَعَک. علی جان، جانم فدای جان تو و جان و روح من سپر بلای جان تو. یا اباالحسن! همواره با تو خواهم بود؛ اگر تو در خیر و نیکی به سر می بری، با تو خواهم زیست و اگر در سختی و بلاها گرفتار شدی، باز هم با تو خواهم بود.

همرنگی با امام زمان برادر و خواهری که ادعای امام زمانی بودن را داری، تو چقدر خودت را شبیه امام زمانت کرده ای؟ مثل امامت نگران مظلومان عالم هستی؟ دلواپس فقراء هستی؟ تو هم برای گرسنگی بچه های عالم غصه میخوری؟ تو هم مثل امام برای نجات اونها دعا می کنی؟ امام صادق علیه السلام فرمود : مَنْ لَمْ يَهْتَمَّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ. هر كه به امور مسلمين اهتمام نورزد مسلمان نيست. فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِنْ بَعْدِ هَذَا أَسَفاً مَا كَانَ بِهِ مَلُوماً بَلْ كَانَ بِهِ عِنْدِي جَدِيرا مرد مسلمانى از غم چنين حادثه بميرد، چه جاى ملامت است، كه در ديده من شايسته چنين كرامت است. پس باید برای اینکه مثل امام مضطر باشیم، خودمان را شبیه به امام کنیم . برای آمدن امام زمان بی¬قرار بشیم، شب و روز دعا کنیم، هر راهی که می گن انجام بدیم تا امام زمان بیاد. شاید بپرسید باید چی کارکنیم؟

شرایط سخت غیبت گویا ما هنوز، دوری از امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را گرفتاری و درماندگی نمی¬دونیم، از این جهت هنوز به اضطرار و ناچاری نرسیده¬ایم! چون خصلت انسان اینه که با سخت¬ترین شرایط هم خو می¬گیره و مانوس میشه. بنی¬آدم، بنی¬عادت است و بعد از مدتی همه چیز ولو سخت ترین سختی¬ها برای او عادی می¬شود. ما در شرایط سخت غیبت به دنیا آمده¬ایم، با همین شرایط بزرگ شده¬ایم و با همین شرایط انس گرفته¬ایم، لذا فکر می¬کنیم همیشه باید همین طور باشد و به همین گونه سخت بگذرد. از این رو نسبت به ظهور حضرت ولی¬عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بی¬تفاوت بار آمده¬ایم؛ چون همه چیز را عادی و طبیعی می¬بینیم و عادت کرده ایم به این وضعیت و خیلی برامون مهم نیست امام باشه یا نباشه، ولی برعکس ما، امام زمان بی تفاوت نیست. طبق آیه ای که خواندم، امام نه تنها بی تفاوت نیست بلکه مضطر هم هست. نگرانه، ناراحته، خواب و قرار نداره. می دونید چرا؟ چون می بینه بخاطر دوری از او همه جهان گرفتارند، ظالمین و ستمگران برجهان حاکم شدند. مردم را بی گناه می¬کشن حتی به بچه شیرخواره هم رحم نمی کنن لذا مدام اشک میریزه و دعا می¬کنه و ام یجیب میخونه. امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه امن یجیب می فرمایند:« «نَزَلَتْ فِی الْقَائِمِ(عج) هُوَ وَ اللَّهِ الْمُضْطَرُّ إِذَا صـَلَّی فـِی الْمَقَامِ رَکعَتَینِ وَ دَعَا اللَّهَ فَأَجَابَهُ وَ یکشِفُ السُّوءَ وَ یجْعَلُهُ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ. این آیه در مورد قیام کننده ای از آل محمدصلی الله علیه و آله وسلم است، به خدا سوگند، او همان مضطر است، هنگامی که در مقام ابراهیم (علیه السلام) دو رکعت نماز می خواند و با دست به سوی خدا دعا می کند، پس خداوند دعای او را اجابت می کند و ناراحتی اش را برطرف می کند و او را در زمین خلیفه قرار می دهد

دعاکنندگان برای امام زمان دودسته اند دوستان همه ما دعای سلامتی امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) یا دعای فرج می خوانیم اما کسانی که این دعا را می¬خوانند دو دسته هستند: دسته ای که دعا می کنند، اما توجهی به امام ندارند و فقط کلمات را تکرار می¬کنند؛ این افراد سالهای سال هم که شده دعا می خوانند ولی خیلی کم دلشان برای امام زمان تنگ می شود. دسته دوم کسانی هستند که دعای فرج می خوانند ولی طوری می خوانند که انگار تمام درها بسویشون بسته شده و با تمام وجود برای فرج امام دعا می کنند. ما جزء کدوم دسته هستیم؟ ماهایی که اومدیم در این گروه جمع شدیم، آمده ایم که فقط خودمان را پاک کنیم و یک حس معنوی پیدا کنیم؟! یا اینکه هدف بزرگتری داریم؟ آیا آمده ایم که احساس نیاز خودمان را به امام اعلام کنیم؟ یا آمده ایم که بگوییم خدایا در کل این عالم کسی بهتر از امام زمان پیدا نکردیم و با تمام وجود می¬خواهیم تا ما را از این زندان غیبت نجات دهی! خورشید پشت ابر را برای ما نمایان کن تا از تاریکی نجات پیدا کنیم. ای خدایی که یوسف را از چاه بیرون آوردی! ای خدایی که یوسف را از زندان نجات دادی! ای خدایی که یونس را در دل دریا حفظ کردی و از شکم ماهی بیرون کشیدی، یوسف ما را هم از پشت پرده غیبت بیرون بیار.