《و إذا ذُكر الله وحده اِشمَئَزّت قلوب الذين لا يؤمنون بالأخرة و إذا ذکر الذين من دونه إذا هم یستبشرون》 (زمر ۳۵)
در هنگامی که والله وحده یاد می شود، دل های کسانی که به آخرت ایمان ندارند. مشمشئز می شود اما هرگاه یادی از غیر او می شود، ناگاه مسرور و شاد میشوند. این آیه ی شریفه از نورانی ترین آیات قرآن کریم است و اسرار بسیاری را در خود گنجانده که در اینجا به برخی از آنها اشاره می شود. اهل دنیا و کسانی که به آخرت ایمان ندارند، دو خصوصیت دارند؟ یکی اینکه از یاد خدا مشمئز می شوند و دیگر اینکه با یاد غیرخداشاد می گردند. مثلا وقتی به آنان که اعتقادی به بهشت و جهنم ندارند، گفته می شود: «خدا انفاق را دوست دارد؛ پس بیایید و شما هم انفاق کنید!و از حرف های شما مشمئز شده و بدشان می آید، و دیگر اینکه اگر بگوییم: «نمایشگاهی برپاشده که اجناس خود را با هشتاد درصد تخفیف می فروشد شاد شده و می گویند: «خوش خبر باشی! چقدر عالي! و... این یعنی از حرفی، غیر "از خدا، به تنهایی،" خوشحال شده اند.
البته ما هم در این خصوصیت دوم، با کافران به آخرت مشترک و همراه هستیم؛ چرا که ما نیز با این یاد غیر خدا و خبری غیر از خود خدا» شاد می شویم، دلیل این شادمانی و سرور، آن است که ما دنیا را غایت و نهایت خود گرفته ایم و این حرف ها نیز خبرهایی است که ما را به غایتمان می رساند و لذا از شنیدن راه آسان نیل به مقصدمان، شاد می‌شویم. از طرفی دیگر اگر خبری نامربوط و غیر مرتبط باما و غایتمان به ما بدهند، از آن خبر خوشمان نمی آید و هیچ احساس شادمانی نمیکنیم؛ زیرا که فایده و نتیجه ای در آن نمی بینیم!
البته اصناف چنین انسان هایی هرچند متفاوت است، ولی در یک چیز مشترک است و آن هم عدم اعتقاد به قیامت است. توضیح آنکه عده ی زیادی هستند که پیش از تمنع از دنیا و بهره برداری از این متاع قلیل و خوش گذرانی در این ارذل ادنی، غایتی برای انسان نمی‌شناسند و انسان به کمال رسیده و در مقصد آرمیده را کسی می دانند که به حظ کاملی از دنیا نایل شود. عده ای خبال میکنند کمال انسانی، یا به تعبیر قرآنی، «آخِر انسان، دانشمند شدن و حفظ چند کلمه از علوم گوناگون است. هر دوی این اصناف، با کمتر از خدا خوش هستند و آن را غابت انسانی می‌دانند.
حال سوال اینجاست که «آخرانسان کدام است؟ کمال نهایی که ما میتوانیم بدان نایل شویم چیست ؟ قرآن کریم می‌فرماید: مؤمن به آخرت کسی است که ایمان آورده "الله وحده" و آخر اوست؛ یعنی ایمان آورده که آخرش "خود الله" است. اذعان کرده و اقرار نموده که اگر به این غایت، نرسد. و موج وجودش به دریای لایزال ذات الهی بازنگردد، به مقصد نائل نشده و میوه‌ی وجودش کال و نارس تلف شده است.
📚بدایه السلوک ص ۲۰۹
آیت الله شاه آبادی :
بدان كه تو هستي و نمي ميري . بدنست كه مي ميرد ، تو هستي و زنده .
حساب كار خودت را بكن كه چه تهيه ديده اي براي زندگي آخرت . ببين براي اين دو روزه ، كه مي داني ثباتي در آن نيست ، چه كوششها و تقلاها مي كني .
براي آن جا كه به حكم فطرت هستي و زندگي ابدي است ، چه كوشش كرده و چه تهيه ديده اي ؟ در آن جا زندگي انفرادي است ، احتياجات را خودت منفردا بايد رفع كني ؛ باب استقراض و استعداد مسدود است . اين جا آمده اي كه تهيه براي آن جا ببيني .
@ziaossalehin
✅ پيامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند :
اُحِبُّ الصِّبيانَ لِخَمسٍ :
👈 من بچه ها را به پنج دلیل دوست دارم :
1⃣ اَلاوَّلُ : اَنـَّهُم هُمُ البَكّاؤونَ ،
اول آن كه بسيار گريه می كنند . (چشمان گريان كليد بهشت است يعنی گريه از خوف خدا را در زندگی زياد كنيم)
2⃣وَالثّانى : يَتَمَرَّغونَ بِالتُّرابِ
دوم آن كه با خاك بازی می كنند . (يعنی تكبر و نخوت و خودپسندی در آن ها نيست)
3⃣وَ الثّالِثُ : يَختَصِمونَ مِن غَيرِ حِقدٍ سوم آن كه با يكديگر دعوا می كنند ولی زود آشتی كرده و كينه به دل نمی گيرند
4⃣وَ الرّابِع : لا يَدَّخِرونَ لِغَدٍ شَيئا .
چهارم آن كه چيزی برای فردا ذخيره نمی كنند . (چون آرزوی دور و دراز و طمع طولانی ندارند)
5⃣وَ الخامِسُ : يُعَمِّرونَ ثُمَّ يُخَرِّبونَ ؛
پنجم آن كه خانه می سازند و سپس خراب می كنند (دل بسته و وابسته به امور دنيوی نيستند)
📚 منبع: مواعظ العددیه، ص۲۳۳.
🆔 @ziaossalehin
❓ آیا غیبت کردن از کودکان جایز است؟
✅ اگر طفل ممیز باشد ، بدگویی از او غیبت و حرام است.
اما طفل غیرممیز، مثلا بچه‌ی دو ساله‌ای که ملتفت نیست و از غیبت متأثر نمی‌شود، غیبت او حرام نیست.
📚 استفتائات مقام معظم رهبری
#احکام
👇
🆔 @ziaossalehin