⚠️ #قدر_فرصت یکی از دوستان توفیق دارد هرسال در ماه مبارک سیری در عالم برزخ میکند و بر می‌گردد. غالبا هم این سیر در عالم خواب برایش رخ می دهد. امروز از تجربه امسالش برایم می‌گفت که بس عجیب و عبرت آموز است. حقیر نیز قصد دارم بخشی از این خاطره را برایتان بیان کنم، امید است مفید فایده واقع شود. به جهت اختصار و سهولت در مطالعه داستان را از زبان ایشان نقل میکنم: "زمانی که روح از جسمم خارج شد تنهای تنها شدم و تمام محیط اطرافم به یکباره تاریک شد. وحشتی توأمان با سکوتی مرگبار بر فضای اتاق حاکم شد. به گوشی موبایلم نگاه کردم، آن هم خاموش شده بود و انگار دیگر هیچ دسترسی به هیچ کجا نداشتم. اطرافیان صدای من رو نمی شنیدند و تلاشم برای متوجه ساختن ایشان بی فایده بود. در آن حال جوانی سفید پوش و قد بلند را مشاهده کردم که شالی سبز بر سر داشت و با مهربانی از من استقبال کرد. اسمش را پرسیدم. پاسخ داد که من خود تو هستم. در خواب اینگونه به من القا شد که آن جوان رعنا تجسم اعمال نیک من است که به این هیئت زیبا در آمده. از اوضاع و احوال خود فهمیدم که دستم خالیست و راهی بس طولانی و سخت در پیش دارم. به همین جهت از او خواستم مرا به دنیا برگرداند بلکه فقط بتوانم در حد یک ذکر استغفار خشک و خالی از گناهانم کم کنم و لااقل یک عمل مخلصانه را توشه راه خود سازم. اینطور به ذهنم متبادر شد که اگر برگردم آن ذکر ذکر یونسیه باشد که حضرت یونس در شکم ماهی بر آن مداومت داشت و به سبب آن از آن وضع رهایی یافت (لا إله إلا أنت سبحانک إني کنت من الظالمین)... آری، حقیقتا خود را محتاج همان یک ذکر دانستم. انسان تا زمانیکه در آن شرایط قرار نگیرد قدر فرصت نمی داند. بدا به حال کسانیکه زمانی به خود می آیند که دیگر دیر شده..." پ.ن: مطلب گویای همه چیز است به همین جهت به ذکر دو حدیث از أمير مؤمنان علی علیه السلام کفایت میکنم: ما أنزَلَ الموتَ حَقَّ مَنزَلَتِه مَن عَدَّ غَداً مِن أجَلِه (کافی ج ۳ ص ۲۵۹) کسی که فردا را جزو زندگی خود بداند، مرگ را درست نشناخته. الفُرَصة تَمُرُّ مَرَّ السَّحاب فانتَهِزوا فُرَصَ الخَير (نهج البلاغه ص ۴۷۱) فرصت ها را غنیمت بشمارید که مانند ابر میگذرند. #ماه_رمضان است؛ از این فرصت طلایی نهایت استفاده را ببریم... ✍🏻 #محمدامین_اصغری ┄┅┅═❅❅💠❅❅═┅┅┄ ✍🏻 موعودنامه (گفتار و نوشتار محمدامین اصغری) 🍀 @mouodname