💫 «چقدر زیباست که انسان امام داشته باشد» ؛ باید همۀ عالم از این جمله پُر بشود! 🔻نتوانسته‌ایم جا بیندازیم که ولایت و امامت چقدر مقولۀ زیبایی است! 🔻کسی که زیبایی و شیرینیِ ولایت را نچشیده باشد، نمی‌فهمد چرا عید غدیر، اعظم اعیاد است 🔸دربارۀ امام‌حسین(ع) کربلا و اربعین، همیشه مردم به زیبایی صحبت می‌کنند؛ زیباترین سروده‌ها و آهنگ‌ها برای نوحه‌ها به‌کار می‌رود و هرچه زیبایی هست، خرج امام‌حسین(ع) می‌شود؛ آن‌هم با انگیزه و عشق و انرژی. 🔸منشأ این‌همه زیبایی چیست؟ زیبایی از ابعاد مختلفِ روحی و عاطفی و احساسات پرشور، زیبایی حماسی، زیباییِ آن اثر اجتماعی عمیق و آن وحدتی که بین انسان‌ها ایجاد می‌کند، زیبایی آن سبک زندگی‌ای که امام‌حسین(ع) ایجاد می‌کند... 🔸آیا منشأ این زیبایی‌ها، رابطۀ حقوقی ما با امام‌حسین(ع) است به این معنا که طبق اعتقادمان باید مطیع امر ایشان باشیم؟ آیا منشأش مقام و فضائل معنوی امام‌حسین(ع) است؟ آیا منشأش مظلومیت ایشان یا حضور خانواده ایشان در کربلا یا اصل این حماسۀ بزرگ است؟ 🔸منشأ این زیبایی‌ها هیچ‌کدام از موارد فوق نیست، البته حماسه زیباست، مظلومیت امام‌حسین(ع) و فضائل ایشان هم زیباست ولی مگر هرکسی در این عالم، مظلوم بشود، این‌همه زیبایی در اطرافش خلق می‌شود؟! قطعاً نه! 🔸راز زیبایی کربلای امام‌حسین(ع) به رابطۀ حقیقیِ امام با امت برمی‌گردد. این یک رابطۀ فوق‌العاده زیباست، چون ولایت و امامت یک مقولۀ سرشار از زیبایی است، البته منظور، آن رابطۀ حقیقیِ ما با ولایت است نه آن رابطۀ حقوقی! 🔸بین ولیّ خدا و انسان‌هایی که بر آنها ولایت دارد یک رابطۀ حقیقی برقرار است که زیبایی ذاتیِ عجیبی دارد، این زیبایی به مسائل اطراف آن هم منتقل می‌شود، لذا وقتی مظلومیت برای ولیّ پیش می‌آید یا حماسه خلق می‌شود، یک زیباییِ مضاعفی از همان زیبایی مرکزی منتقل می‌شود. 🔸ما از موضوع امام‌حسین(ع) باید منتقل بشویم به آن حقیقتِ امام‌حسین(ع) که دلِ ما را برده و آن هم ولایتی است که ایشان بر ما دارد و فوق‌العاده زیباست. همان‌طور که حقیقت مادری و پدری در جایگاه خودش خیلی زیباست. 🔸دربارۀ امیرالمؤمنین(ع) هم همین‌طور است. قرآن این زیبایی را بیان کرده و می‌فرماید: «وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَزَيَّنَهُ فِي قُلوبکُم» خدا ایمان را محبوب و زیبا قرار می‌دهد در دلهای شما. طبق روایت، در اینجا مقصود از ایمان، علی‌بن ابیطالب(ع) است. (تفسیر قمی/۲/۳۱۹) 🔸امامت، زیبایی عالم است و هنر خداوند در عالم خلقت است. ولی ما نتوانسته‌ایم برای کسی جا بیندازیم که ولایت و امامت چقدر مقولۀ زیبایی است. ولایت و امامت یک عشق است، به‌حدی که «بی‌همگان به‌سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود» مصداقش فقط ولیّ و مولا است. 🔸جالب این است که بزرگترین عید ما «عیدِ ولایت» است؛ حتی نه عید ولادتِ شخصِ ولیّ خدا. در عید غدیر در کنار مدح امیرالمؤمنین(ع) مدحِ حقیقت ولایت هم لازم است و اینکه بدون امام نمی‌شود زندگی کرد و نمی‌شود نفس کشید. 🔸 اگر کسی زیبایی و شیرینیِ ولایت را نچشیده باشد، نمی‌فهمد چرا عید غدیر، اعظم اعیاد است؟ چرا شب عید غدیر، بیشترین مغفرت از سوی خدا هست؟ چرا روزۀ عید غدیر پرثواب‌ترین روزه در طول سال است؟ چرا اطعام برای غدیر، پرثواب‌ترین اطعام است؟ اینها می‌خواهد به ما بگوید که «به مسئلۀ ولایت و امامت توجه کنید» 🔻 علیرضا پناهیان 👈🏼 ۶مرداد ۱۴۰۰ - هیئت هنر @Panahian_ir

👌🏻کمک به مومنین در غدیر 🔻از ثواب وام دادن در غدیر غافل نشوید 📎 azghadir.com @Panahian_ir

#نهج_البلاغه 🌺 خطبه ۱۴۱ نهج البلاغه میان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نیست... پای صحبت های امیرالمومنین علی علیه السلام بشینیم...🌹 💕 @IslamlifeStyles

💕 مکالمه جذاب امیرالمومنین علی علیه السلام با یک عاشق بیابانگرد... 🔸استاد پناهیان ✅ @IslamlifeStyles

🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸 ❣ #سلام_امام_زمانم❣ دل را پر از طراوت عطر حضور کن  آقا تو را به حضرت زهرا ظهورکن  آخر کجایی ای گل خوشبوی فاطمه برگرد و شهـر را پر از امواج نورکن 🤲اَللّٰهُمَّ عَجِّلِ لْوَلیِّکَ الْفَرَجْ🤲 🌹تعجیل درفرج #پنج صلوات🌹 🍃🌸 🌸🍃🌸 🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸کمی تا بهجت🌷 @behjat135 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🔹نشر_صدقه _جاریست🔹 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

👌 ثواب عجیب اطعام در عید غدیر

#السلام_علیک_یا_اباصالح_المهدی سلام آقای من. امروز به یاد مومنانی که با پدرتان حضرت علی (ع) بیعت کردند ،من هم با شما دوباره بیعت میکنم. میشود لبیک مرا بپذیرید؟؟ 🌱عشق ابدی و ازلی با تو بیاید شادی ز جهان رفته، ولی با تو بیاید. 🌱آرامش بین‌المللی با تو بیاید ای عِدلِ علی! عَدلِ علی با تو بیاید 🔷اللّٰھـُــم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجـْــ #سلام_نامه ❁═══┅┄ 💠@talienoor💠 ❁═══┅┄

✨ بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت31 2⃣ 🔷 ابعاد و ارکان، انواع و مصادیق صبر 🔻بحث ما به بهانه حکمت ۳۱ نهج البلاغه پیرامون صبر بود. در بخش قبل ارزش، اهمیت و جایگاه صبر را از نهج البلاغه را خواندیم و دیدیم و شنیدیم. این جلسه پیرامون ابعاد و ارکان تشکیل دهنده صبر و در واقع ماهیت صبر از نهج البلاغه صحبت میکنیم. 🌹 ارکان صبر: امیرالمؤمنین(علیه السلام) در حکمت ۳۱، چهار چیز را شعبه ها و ارکان صبر می دانند و می فرمایند صبر که خودش اولین رکن از ایمان است، چهار شعبه دارد: شوق و شفق، زهد و ترقّب. بعد خودشان توضیح می فرمایند و می فرمایند: 🔸 کسی که شوق بهشت داشته باشد از شهوات دست میکشد، یعنی در مقابل خواسته های نفسش صبر میکند. 🔸 کسی که ترس از جهنّم داشته باشد از محرمات اجتناب میکند. یعنی در مقابل کشش نفسش به سمت حرام صبر و استقامت به خرج میدهد. 🔸 کسی که زهد و بی رغبتی به دنیا داشته باشد ، مصیبتهای دنیا را کوچک می شمارد یعنی؛ در مقابل جزع و فزع نفسش در برابر مصیبت، صبر و استقامت میکند. 🔸 کسی که انتظار و توقع واقعی بودن مرگ را دارد و منتظر مرگ هست، در عمل صالح و کار خیر سبقت می گیرد، سرعت می گیرد. یعنی؛ در مقابل سستی و تنبلی نفسش استقامت میکند. پس این ابعاد و ارکان شعبه های صبر است. 🌹 انواع صبر: اما در نهج البلاغه انواع صبر هم بیان شده است. مولا علی(علیه السلام) در یک دسته بندی کلی صبر را به دو قسمت می کنند: 🔸صبر کردن در مقابل آن چیزی که نفس انسان آن را نمی پسندد، اما به صلاح انسان است. 🔸 صبر کردن در مقابل چیزی که نفس انسان آن را دوست دارد، ولی به ضرر انسان است. 🔻لذا در حکمت ۵۵ میفرمایند: «الصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَى مَا تَكْرَهُ وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ»؛ صبر دو نوع است،صبر کردن بر چیزی که بدت می آید ولی خیر تو است و صبر کردن در مقابل چیزی که دوستش داری اما به ضرر تو است. هر کدام از این دو نوع صبر را هم دوباره مولا علی(علیه السلام) باز می کنند. اما قبل از اینکه مصادیق صبر بر مکروه و ناپسند و صبر بر چیزی که دوست داری ولی مصلحت نیست را بیان کنیم، از مولا علی(علیه السلام) در نامه ۳۱ خطاب به امام مجتبی(علیه السلام) این جمله را به یادگار داشته باشیم که حضرت فرمود: نفس خودت را عادت بده به تصبُّر و استقامت. بعد فرمود یکی از بهترین اخلاقها این است که انسان نفس خودش را عادت بدهد به اینکه در مقابل گناه صبر کند و بر طاعت الهی هم استقامت کند. 🌹 مصادیق انواع صبر: 🔻حالا باید برویم سراغ مصادیق انواع صبر. نوع اول صبر چه بود؟ نوع اول صبر، صبر کردن بر انجام کاری یا رفتار و خصلتی بود که نفس انسان از آن بدش می آید اما در واقع خیر و مصلحت انسان در آن است. اینها در کجاها هستند؟ 1⃣ صبر در مصیبت 2⃣صبر در طاعت خداوند 3⃣صبر در دشمنی روزگار 4⃣ صبر در ابتلاء و بلاء 5⃣ حوائج مردم نسبت به مسؤولین 6⃣ استقامت در اجرای حق 7⃣ استقامت در مقابل حرام 8⃣ استقامت در برابر از دست دادن منافع دنیوی 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع #نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی @nahjolbalaqekhani

✨ بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت31 2⃣ 🔷 ابعاد و ارکان، انواع و مصادیق صبر 🔻بحث ما به بهانه حکمت ۳۱ نهج البلاغه پیرامون صبر بود. در بخش قبل ارزش، اهمیت و جایگاه صبر را از نهج البلاغه را خواندیم و دیدیم و شنیدیم. این جلسه پیرامون ابعاد و ارکان تشکیل دهنده صبر و در واقع ماهیت صبر از نهج البلاغه صحبت میکنیم. 🌹 ارکان صبر: امیرالمؤمنین(علیه السلام) در حکمت ۳۱، چهار چیز را شعبه ها و ارکان صبر می دانند و می فرمایند صبر که خودش اولین رکن از ایمان است، چهار شعبه دارد: شوق و شفق، زهد و ترقّب. بعد خودشان توضیح می فرمایند و می فرمایند: 🔸 کسی که شوق بهشت داشته باشد از شهوات دست میکشد، یعنی در مقابل خواسته های نفسش صبر میکند. 🔸 کسی که ترس از جهنّم داشته باشد از محرمات اجتناب میکند. یعنی در مقابل کشش نفسش به سمت حرام صبر و استقامت به خرج میدهد. 🔸 کسی که زهد و بی رغبتی به دنیا داشته باشد ، مصیبتهای دنیا را کوچک می شمارد یعنی؛ در مقابل جزع و فزع نفسش در برابر مصیبت، صبر و استقامت میکند. 🔸 کسی که انتظار و توقع واقعی بودن مرگ را دارد و منتظر مرگ هست، در عمل صالح و کار خیر سبقت می گیرد، سرعت می گیرد. یعنی؛ در مقابل سستی و تنبلی نفسش استقامت میکند. پس این ابعاد و ارکان شعبه های صبر است. 🌹 انواع صبر: اما در نهج البلاغه انواع صبر هم بیان شده است. مولا علی(علیه السلام) در یک دسته بندی کلی صبر را به دو قسمت می کنند: 🔸صبر کردن در مقابل آن چیزی که نفس انسان آن را نمی پسندد، اما به صلاح انسان است. 🔸 صبر کردن در مقابل چیزی که نفس انسان آن را دوست دارد، ولی به ضرر انسان است. 🔻لذا در حکمت ۵۵ میفرمایند: «الصَّبْرُ صَبْرَانِ صَبْرٌ عَلَى مَا تَكْرَهُ وَ صَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ»؛ صبر دو نوع است،صبر کردن بر چیزی که بدت می آید ولی خیر تو است و صبر کردن در مقابل چیزی که دوستش داری اما به ضرر تو است. هر کدام از این دو نوع صبر را هم دوباره مولا علی(علیه السلام) باز می کنند. اما قبل از اینکه مصادیق صبر بر مکروه و ناپسند و صبر بر چیزی که دوست داری ولی مصلحت نیست را بیان کنیم، از مولا علی(علیه السلام) در نامه ۳۱ خطاب به امام مجتبی(علیه السلام) این جمله را به یادگار داشته باشیم که حضرت فرمود: نفس خودت را عادت بده به تصبُّر و استقامت. بعد فرمود یکی از بهترین اخلاقها این است که انسان نفس خودش را عادت بدهد به اینکه در مقابل گناه صبر کند و بر طاعت الهی هم استقامت کند. 🌹 مصادیق انواع صبر: 🔻حالا باید برویم سراغ مصادیق انواع صبر. نوع اول صبر چه بود؟ نوع اول صبر، صبر کردن بر انجام کاری یا رفتار و خصلتی بود که نفس انسان از آن بدش می آید اما در واقع خیر و مصلحت انسان در آن است. اینها در کجاها هستند؟ 1⃣ صبر در مصیبت 2⃣صبر در طاعت خداوند 3⃣صبر در دشمنی روزگار 4⃣ صبر در ابتلاء و بلاء 5⃣ حوائج مردم نسبت به مسؤولین 6⃣ استقامت در اجرای حق 7⃣ استقامت در مقابل حرام 8⃣ استقامت در برابر از دست دادن منافع دنیوی 🎙 حجت الاسلام مهدوی ارفع #نهج_البلاغه #نهضت_جهانی_نهج_البلاغه_خوانی #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

قرآن ترجمه المیزان سوره 4 سوره مبارکه النساء صفحه 106 يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلَالَةِ ۚ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ ۚ وَهُوَ يَرِثُهَا إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهَا وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ ۚ وَإِنْ كَانُوا إِخْوَةً رِجَالًا وَنِسَاءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۗ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ أَنْ تَضِلُّوا ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (176) از تو [درباره ارث کلاله ]فتوا مى خواهند، بگو: خدا درباره کلاله (برادران و خواهران پدرى و پدر و مادرى) براى شما فتوا مى دهد: اگر مردى بميرد و فرزندى نداشته باشد و خواهرى داشته باشد، نصف آنچه بر جاى گذاشته، براى خواهر است، و آن مرد از خواهرش ـ اگر فرزندى نداشته باشد ـ همه ارث را مى برد. پس اگر خواهران [ميّت ]دو تن باشند دو ثلث ترکه را مى برند، و اگر [وُرّاث ]چند برادر و خواهر باشند مرد به قدر سهم دو زن خواهد داشت خدا براى شما [احکام را ]بيان مى کند تا گمراه نشويد، و خدا به هر چيزى داناست. (176) سوره 5 سوره مبارکه المائدة بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ ۚ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۗ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ (1) اى کسانى که ايمان آورده ايد! به پيمان ها وفا کنيد. زبان بسته هايى دامى (شتر و گاو و گوسفند) براى شما حلال شده اند، جز آنچه بر شما تلاوت مى شود، در حالى که نبايد شکار را در حال احرام حلال بشماريد. همانا خدا به هر چه بخواهد حکم مى کند. (1) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (2) اى کسانى که ايمان آورده ايد! [شکستن حرمت ]شعائر خدا را روا نداريد، و نه [شکستن حرمت ]ماه هاى حرام و نه قربانى هاى بى نشان و نه قربانى هاى گردن بنددار و نه کسانى را که قصد اين خانه حرمت يافته (کعبه) را کرده اند در حالى که فضل و رضايتى از پروردگارشان مى طلبند. و چون از احرام بيرون آمديد مى توانيد صيد کنيد; و البّته نبايد دشمنى با گروهى به دليل اين که شما را از مسجدالحرام باز داشته اند وادارتان سازد که تعدّى کنيد. و يکديگر را بر نيکوکارى و تقوا يارى نماييد، و بر گناه و تعدّى با يکديگر همکارى نکنيد، و از خدا پروا داشته باشيد، همانا خدا سخت عقوبت است. (2) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷نکته تفسیری صفحه ۱۰۶🌷 👈به پیمان خود وفا کنید: یکی از موضوعاتی که در زندگی فردی و اجتماعی همه‏ی انسان ها نقش اساسی دارد، موضوع پیمان و قرارداد است. خانواده که کوچکترین جامعه است، با پیمان ازدواج شکل می گیرد، و حکومت که بزرگترین دستگاه گرداننده‏ ی جامعه است، با بسته شدن پیمان میان مردم و حاکمان به وجود می آید. انسانها در سراسر عمر، پیمانهای متنوعی را تجربه می کنند. قراردادهای کاری، تجاری، سیاسی، نظامی و ...، نمونه های این پیمانها هستند. بالاتر از همه‏ ی این پیمانها، پیمان انسانها با خدا، پیامبران و امامانشان است؛ پیمانی که بر اساس آن، مردم عهد می بندند که از خدا و پیشوایانشان پیروی کنند، و خدا نیز تعهّد می کند که آنان را به سرمنزل سعادت و خوشبختی برساند. این آیه به مسلمانان فرمان می دهد که به تمامی پیمانهایشان پایبند باشند. موضوع «وفای به عهد»، یکی از موضوعات مهم و مورد تأکید در قرآن و سخنان پیشوایان دین ماست؛ زیرا بدون آن، بزرگترین بلای اجتماعی یعنی «سلب اطمینان مردم از یکدیگر» و در نتیجه هرج و مرج در جامعه پدید می آید. این موضوع، از موضوعاتی ست که هیچگونه تفاوتی میان انسانها در مورد عمل به آن وجود ندارد؛ خواه طرف پیمان، مسلمان باشد یا غیر مسلمان. در واقع این مطلب نه فقط یک حق دینی و اسلامی، بلکه یکی از حقوق انسانی است. از امیر مؤمنان علی در این باره چنین نقل شده است: «در میان واجبات الهی، هیچ موضوعی همانند وفای به عهد در میان مردم جهان ـ با تمام اختلافاتی که دارند ـ مورد اتفاق نیست. به همین سبب، بت پرستان زمان جاهلیت نیز پیمان ها را در میان خود محترم می شمردند؛ زیرا عواقب دردناک پیمان¬شکنی را دریافته بودند.» در حدیث دیگری از امام صادق می خوانیم: «سه چیز است که خدا به هیچ کس اجازه‏ ی مخالفت با آن را نداده است: بازگرداندن امانت، وفای به عهد، و نیکی به پدر و مادر؛ خواه طرف دیگر نیکوکار باشد، خواه بدکار.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛