#عقل
📝 از حضرت #علی (ع) 💗 که فرمود:
جبرائیل نزد آدم فرود آمد و گفت : ای آدم ! من مامورم که تو را بین سه چیز مخیر سازم. یکی را برگزین و دو تای دیگر را رها ساز.
آدم گفت : آن سه کدام است ای جبرائیل ؟
گفت : ❇️ خرد(عقل) ❇️ حیا ❇️ دین
آدم گفت : من خرد را برگزینم!
جبرائیل به حیا و دین گفت برگردید و او را واگذارید.
گفتند : ای جبرئیل ! ما ماموریم با خرد همراه باشیم هر جا که هست.
گفت : خود دانید (و بالا رفت)
📚اصول کافی ، ج 1 ، ص 10 ، کتاب العقل و الجهل ، حدیث 2
🌹 امیرالمومنین علی علیه السلام:
هر كه زیاد #یاد_مرگ باشد، به مقدارى كمى از دنیا دلگرم و راضى است و دیگر حرص و بخل در او نیست.
هر كه زیاد یاد مرگ كند از حیله هاى دنیا رهایى پیدا مى كند.
📚 بحار ج۶ ص۱۳۶ - غررالحكم،«موت»
❗️اساساً دنیا گول زننده عاشقان خود است و كسى كه بتواند با توجّه به مرگ و قیامت، دل خود را روانه سراى آخرت و زندگی ابدی خود کند دیگر حیله ها و زرق و برق ها و جلوه هاى دنیا حریف او نیست.
حساب_کتاب
🔺 #چرا_ورزش_نمی_کنید؟
چرا برای سلامت این بدنِ بیچاره، کمی وقت نمیگذارید؟
- بدن شما، دقیقاً شبیه روح شما، برای قوی شدن، نیاز به باشگاه و تمرین دارد!
- نه بدن، بدون باشگاه به سلامت میرسد، نه روح!
و پرداختن به هرکدامشان نباید مانع ورزش و تمرینِ بخش دیگر شود✘
✧ بدونِ بدن سالم، رسیدن به یک روح سالم هم ممکن نیست...
بیراه نگفتهاند که؛ روح سالم در بدن سالم است!
استاد #شجاعی
#بسیاری_از_ما_در_طول_زندگی دلواپسی ها و خستگیها و نگرانی های خود را چندان بر تن میکنیم که گویی لباس عید است و یا اینکه یکجوری مد است.
باور کنید که اینطور نیست.
واقعیت این است که چرا لباس شادی و عشق را بر تن نکنیم.
زمـان آن رسیده است که دلپریشیهای خود را از تن خارج کنیم و به لباس رضایت درآییم . . .
🌺🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃
#دائم_واژه_ای_امیدوارکننده_به دیگران اهدا کنید
نه تنها احساس بهتری خواهید داشت
بلکه شخصیت مثبت خود را نیز قوام بیشتری خواهید بخشید.
ساکت نشستن را تمرین کنید.
به ندای درونتان گوش کنید
یاد بگیرید که احساساتتان را تخلیه کنید.
هرگز احساساتتان را سرکوب نکنید و به درون نریزید. اندوههای خود را با آدمی قابل اطمینان مطرح کنید.
به خاطر داشته باشید که احساساتی که بیان شده اند
دیگر به همان اندازه گذشته ناخوشایند نیستند.
به خواسته قلبی تان بچسبید
اما چگونگی اتفاق افتادن آن را به خداوند بسپارید.❤️
#تلنگر
#از_پیرمرد_دانایی_پرسیدند:🕊🌱
تا بهشت چقدر
راه است؟ 🤔
گفت یک قدم. 🗣
گفتند:چطور؟ ⚠️
گفت: یک پایتان را 👣
که روے نفس شیطانی 🦋
بگذارید پایِ
دیگرتان در بهشت است ♥️
#زمانی_یک_انسان_پخته_می شوید
که می فهمید🔻
👌نیازی نیست به هر چیزی
واکنش نشان دهید...
👌یا به هر حرفی جواب دهید.
همسرانه
#هرگز_به_آدمهای_مهربان_زخم نزنید
آدمهای مهربان در مقابل خوبی هایِ یک طرفه
هرگز احساس حماقت نمی کنند
چون خوب بودن برای آنها عادت شده
آدم های مهربان از سر احتیاجشان مهربان نیستند
آنها دنیا را کوچکتر از آن می بینند که بدی کنند...
آدمهای مهربان خود انتخاب کرده اند
که نبینند نشنوند و به روی خود نیاورند نه اینکه نفهمند...
هزاران فریاد پشت سکوت آدمهای مهربان هست
سکوتشان را به پای بی عیب بودن خود نگذارید...
مهربان باشید با مهربانان
بسیج عبارت است از مجموعهای که در آنها پاک ترین انسانها، فداکارترین و آماده به کارترین جوانان کشور، در راه اهداف عالی این ملت و برای کمال رساندن و به خوشبختی رساندن این کشور جمع شده اند. رهبر معظم انقلاب
#هفته_بسیج بر دلاور مردان بسیجی گرامی باد.
#امام، #بسیج و #جنگ_نرم
💥سالگرد تشکیل بسیج مستضعفین توسط حضرت امام بهانهای است تا به بعدی از مأموریت بسیج و توقع امام از آن بپردازیم. واژه «جنگ نرم» بعد از فتنه ۱۳۸۸ وارد ادبیات سیاسی ایرانیان شد و قبل از آن از مفاهیمی مانند «عملیات روانی» یا «تهاجم فرهنگی» و... استفاده میشد. اکنون که ۳۲ سال از آخرین پیام امام به مناسبت هفته بسیج میگذرد میتوان از زاویه دیگری نیز به آن پیام نگریست. همگان میدانند حضرت امام چه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و چه بعد از جنگ تحمیلی هیچ موقع خشونت و سلاح را توصیه نکردند. سخت معتقد بودند اگر مردم همراه نباشند هیچ اقدامی به سرانجام پایدار نمیرسد. اما آنچه در این نوشتار به آن میپردازیم این است که حضرت امام بلافاصله بعد از اتمام «جنگ سخت» جنگ نرم را پیشبینی کرده بودند و آنچه دیگران در آیینه میبینند ایشان ۳۲ سال پیش در خشت خام میدیدند.
👇 برای فهم اهمیت موضوع ذکر دو نکته نسبت به آخرین پیام امام برای سالگرد تشکیل بسیج ضروری است؛
🔻 اول اینکه دستور تشکیل بسیج دانشجو و طلبه (تنها قشری از بسیج که امام بنیان گذاشت) از سوی ایشان بعد از فراغت از جنگ سخت و نظامی بود؛ بنابراین میتوان گفت امام در چشمانداز آینده انقلاب اسلامی جنگی را میبینند که محور آن حوزه و دانشگاه است و نه نیروهای مسلح کشور.
🔻 دوم اینکه آنچه امام در آخرین پیام از دانشجویان و طلاب بسیجی مطالبه میکنند به کلی رنگ و بوی نظامی ندارد.
امام در جنگ نرم از داخل جبهه خودی نیز غافل نبودند و از قضا در همین جا برای خود طلب مرگ کردند. تا سال ۷۹ و ۱۱ سال پس از پیام امام بسیج دانشجو و طلبه حق هیچ گونه فعالیت نرم درون دانشگاه را نداشتند. فقط میتوانستند به میدان تیر و مانور بیرون دانشگاه عزیمت نمایند.
غفلت ۱۱ سال از محتوای پیام دوم آذر ۱۳۶۷ امام نابخشودنی است و دقیقاً در همین فضا بود که مقام معظم رهبری کسانی را که نمیگذارند دانشجویان ما سیاسی باشند لعنت کردند. مطالبات امام در آن پیام کارکرد نظامی ندارد. آنچه امام میخواهند کاملاً منطبق بر جنگ نرم است که تا سالهای اخیر قابل فهم نبود، زیرا بسیج را با لباس سیاسی نظامی و کلاشینکف میشناختند و تمام.
👇مطالبات امام هم جنبه سلبی دارد و هم جنبه ایجابی. آمیزهای از «ترویج نرم»، «هجوم نرم»، «مقاومت نرم» و «دفاع نرم» بود. نفوذی که از سال ۱۳۹۴ در کشور مطرح شد، حضرت امام آن روز دربارهاش هشدار داده بودند و یکی از کارهای بسیج دانشجو و طلبه را مقابله با نفوذ اجانب در مراکزشان اعلام کردند (سلبی).
اما در بعد ایجابی نیز حل مسائل اعتقادی بسیجیان و ترسیم چارچوبهای اسلام ناب محمدی (ص) را نیز به این دو مراکز واگذار کردند و پاسداری از استقلال ایران خصوصاً استقلال سیاسی را نیز به این دو مرکز سپردند که:
✔️«فرزندان بسیجیام پاسدار اصول تغییرناپذیر نه شرقی و نه غربی باشند.» تاریخ بعد از امام نشان میدهد که کانون مبارزه با انقلاب اسلامی و در عین حال کانون دفاع از انقلاب اسلامی در این دو مرکز بوده است. انحرافات اعتقادی از اسلام مدنظر امام (اسلام سیاسی یا اسلام ناب محمدی (ص)) از حوزه کم بیرون نزده و انقلاب اسلامی بارها با نفوذ اجانب در دانشگاهها تا مرز بحران پیش رفته است.
مردى از تاجران منطقه فارس كه از دوستان امامرضاعليهالسلام بود به حضرت نامهاى نوشت و از او خواست اجازه تصرف در خمس به وى بدهد.
✅ امام رضاعليه السلام در (پاسخ) نوشت:
... خمس پشتوانه مالى بر دين ماست و ... آنرا از ما باز نگيريد و تا توان داريد خود را از دعاى ما محروم نسازيد
(تهذيب، 4، 139)
✅ از امام #رضاعليه السلام نقل شده كه فرمود:
... پرداخت #خمس كليد روزى شما و مايه از بين رفتن گناهان شما می باشد و چيزى است كه براى روز نياز خودتان (يعنى قيامت) ذخيره می كنيد
(وسائل الشيعة، 6، 375)