عاشقان پنجره باز است اذان مي گويند🌸 قبله هم سمت نماز است اذان مي گويند❤️ عاشقان هرچه بخواهيد بخواهيد خجالت نکشيد يارما بنده نوازاست اذان مي گويند عاشقان وقت وضو شد ميل دريا مي کنيم اسمان را در کف سجاده پيدا مي کنيم امت عشقيم و در محراب مولامان علي است سمت ساقي مجلسي مستانه بر پا مي کنيم ما همه تکبير گويان ما همه گل دسته ايم ما سراسيمه به عشاق دگر پيوسته ايم تا اذاني مي وزد از سينه گل دسته اي ما همه در مسجد چشم تو قامت بسته ايم عاشقان پنجره باز است اذان مي گويند قبله هم سمت نماز است اذان مي گويند

التماس دعای فرج❤️

و شهادت😍

『 🌿 』 • . خدایا وقتۍبارون مۍفرستۍ احساس مۍ ڪنم دارۍ میگۍ : نگاه ڪن چقدر دوستت دارم (؛ °•°🌻°•°↷ ❨•@zolfaghare_galbam ❤️ ≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡

#تلنگر . آزادھ‌باش . .🙃 قیمتۍخواهۍشد😎 . آنقدر‌قیمتۍکھ‌خداوند‌خریدارت‌شود✌️🏿 آن‌هم‌بھ‌بالاترین‌قمیت؛یعنۍ[ولایت]💙 . سلمانش‌را؛‌با[مِنّا‌اهلَ‌البِیت‌]خرید🌸 حُرَّش‌ر‌ا‌با[حَلَّت‌بفنائڪ]🎈 . ویقین‌بدان‌تورابا[انتظار]خواهدخرید📿 وچھ‌مقامۍاست‌این‌#انتظار⏳! . #منتظر‌باشیم💭ツ #دلٺنگے :)❤️ °•°🌻°•°↷ ❨•@zolfaghare_galbam ❤️ ≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡

#حاج_قاسم سردار خنده‌هات گریہ‌هـات افڪارت اون‌چشمـای‌نـازت✨ خدا‌ڇہ‌قـدر‌قشنگ‌تـو‌رو‌خرید خوش‌بہ‌حـال‌کسی‌ڪہ‌خریدارش‌خـداست ❨•@zolfaghare_galbam ❤️ ≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡

^-^ -〖 #تباھ... •.🥀 ”ࢪفیق وقتےاسمِ تو میاد نزدِ حضرټــ💌 امامِ‌زمانت خوشحال‌میشہ یا ناراحت؟ °•°🌻°•°↷ ❨•@zolfaghare_galbam ❤️ ≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡≡ -

{ #بخند جانم 🙃 رنگ لبخند تو بر هیچ لبی نیست که نیست🌈 } @zolfaghare_galbam ❤️

(o⌒．⌒o)คՐคɱ: جٰامٖونٰدھ¹¹⁰: 『 🌿 』 • . آسید‌مرتضی آوینی میگفت: جان،امانتی‌ست ڪه باید به جانان رساند اگر خود ندهےمی ستانند ...! فاصله هلاڪت و شهادت همین خیانت در امانت است..! °•°🌻°•°↷ ❨•@zolfaghare_galbam ❤️

━━⊰❀•❀🌼❀•❀⊱━━ #ڪلام‌شهدا پَناه میبَرم بِه خُدا اَز روزِۍ که گُناه فَرهَنگ و عادَتِ مَردُم شَود... ━━⊰❀•❀🌼❀•❀⊱━━ 🌱 #شهید_حمید_سیاهکالی_مرادی♥️ #ٺݪݩڲڔاݩہ #عَݪَـمٔدار‌ٔڪُمِیݪٔ @zolfaghare_galbam ❤️

ــــــــ❀°!!°❀🖤❀°!!°❀ــــــــ از مـن ای آرام جـان احـــوال صــائب را مــپرس ... خــاطــر آســـوده ای داری چــہ آزارم تـــورا ..؟ ــــــــ❀°!!°❀🖤❀°!!°❀ــــــــ #زنـگ‌تفـریح #عَݪَـمٔدار‌ٔڪُمِیݪٔ @shahadat_dahe_hashtad

#دانلود #ذوالفقار قلبم😍 @zolfaghare_galbam 🌸

|•مُدافِعِ حَریمِ حَیا♡| بانـ(🙇🏻♀️)ـو تُـ♥️فرِشتِہ خدایے با بال هاے سیاهے 🍃 ڪہ تو را آسمانے ڪردهـ🕊 اَمّا💡 هَر وَقت ڪِہ لِباسِـ🏴 حیا را تَنِ جِسمَتـ🙍🏻 مےڪُنے بِہ روحَت نیز گَوشـ*👂🏻*ـزَد ڪُن حَیاےِ دُختَـ،🌸،ـرانِہ اَش را ایمانَشـ📿 را،اِعتِقاداتَش را پُشتِ دَر🚪→ جا نَگُذارَد وَ گَرنَـ.😊.ـہ شِیطانـ👻 هم فِرِشتِه اے بُود ڪِہ راندِهـ👣 شد اِے فِرِشتِہ تَرینـ😻 مُواظِب باشـ☝🏻 راندِه شُدِه ےِ دَرگاهِ حَق نَباشے😉 #شهداییم @Zolfaghare_galbam ❤️

😔😔😔😔 اللهم عجل الولیک الفرج .....💔 @zolfaghare_galbam ❤️

حالمـان خـرابه شـهید بـی سـر خییـلی دعـامون کن... #اللهـم ارزقنـی' توفیـقَ الشـهادة فـی سـبـیـلـک...🙏❤ دختـر هستـم😭 امـا دلـم سنـگرتوسـت... ذکـر لـب مـن دعـا پشـت سر پسـر توسـت...🙃 @zolfaghare_galbam ❤️

نزدیک اذانه🍃🕌 #بسم اللّٰہ🌙💌 نٺ گوشے←"OFF"❎ نٺ الهے←"ON"✅ وقٺ عاشقیہ😍 ببینم جا نـــماز هاٺون بازه؟🤨🧐 وضـــو گرفٺید؟🤔😎 اگ جواب بݪہ هسٺ ڪہ چقد عالے😉👏💯 اݪٺمآس دعــــآ...🤲📿 اَݪݪہُمَ عَجݪ ݪِوَݪیڪَ اݪـفَرج 💗😉 وقت نماز است❤️❤️ التماس دعا 🤲 🤲🙏🙏 نماز اول وقت سفارش شهداست😊 @zolfaghare_galbam ❤️

🌸عاشقان وقت نماز است اذان می گویند 🌸

التماس دعای فرج❤️

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_پنجم 💠 هیاهوی مردم در گوشم می‌کوبید، در تنگنایی از #درد به خودم می‌پیچیدم و تنها نگاه نگران سعد را می‌دیدم و دیگر نمی‌شنیدم چه می‌گوید. بازوی دیگرم را گرفته و می‌خواست در میان جمعیتی که به هر سو می‌دویدند جنازه‌ام را از زمین بلند کند و دیگر نفسی برای ناله نمانده بود که روی دستش از حال رفتم. از شدت ضعف و ترس و خونریزی با حالت تهوع به هوش آمدم و هنوز چشمانم را باز نکرده، زخم شانه‌ام از درد نعره کشید. کنار دیواری سیاه و سنگی روی فرشی قرمز و قدیمی افتاده بودم، زخم شانه‌ام پانسمان شده و به دستم سِرُم وصل بود. 💠 بدنم سُست و سنگین به زمین چسبیده و نگاه بی‌حالم تنها سقف بلند بالای سرم را می‌دید که گرمای انگشتانش را روی گونه‌ام حس کردم و لحن گرم‌ترش را شنیدم :«نازنین!» درد از روی شانه تا گردنم می‌کشید، به‌سختی سرم را چرخاندم و دیدم کنارم روی زمین کز کرده است. به فاصله چند متر دورمان پرده‌ای کشیده شده و در این خلوت فقط من و او بودیم. 💠 صدای مردانی را از پشت پرده می‌شنیدم و نمی‌فهمیدم کجا هستم که با نگاهم مات چشمان سعد شدم و پس از سیلی سنگینش باور نمی‌کردم حالا به حالم گریه کند. ردّ #خونم روی پیراهن سفیدش مانده و سفیدی چشمانش هم از گریه به سرخی می‌زد. می‌دید رنگم چطور پریده و با یک دست دلش آرام نمی‌شد که با هر دو دستش صورتم را #نوازش می‌کرد و زیر لب می‌گفت :«منو ببخش نازنین! من نباید تو رو با خودم می‌کشوندم اینجا!» 💠 او با همان لهجه عربی به نرمی #فارسی صحبت می‌کرد و قیل و قال مردانی که پشت پرده به #عربی فریاد می‌زدند، سرم را پُر کرده بود که با نفس‌هایی بریده پرسیدم :«اینجا کجاس؟» با آستینش اشکش را پاک کرد و انگار خجالت می‌کشید پاسخم را بدهد که نگاهش مقابل چشمانم زانو زد و زیر لب زمزمه کرد :«مجبور شدم بیارمت اینجا.» 💠 صدای #تکبیر امام جماعت را شنیدم و فهمیدم آخر کار خودش را کرده و مرا به #مسجد عُمری آورده است و باورم نمی‌شد حتی به جراحتم رحمی نکرده باشد که قلب نگاهم شکست و او عاشقانه التماسم کرد :«نازنین باور کن نمی‌تونستم ببرمت بیمارستان، ممکن بود شناسایی بشی و دستگیرت کنن!» سپس با یک دست پرده اشک را از نگاهش کنار زد تا صورتم را بهتر ببیند و با مهربانی دلداری‌ام داد :«اینجام دست کمی از بیمارستان نداره! برا اینکه مجروحین رو نبرن بیمارستان، این قسمت مسجد رو بیمارستان کردن، دکتر و همه امکاناتی هم اوردن!» 💠 و نمی‌فهمید با هر کلمه حالم را بدتر می‌کند که لبخندی نمکین نشانم داد و مثل روزهای خوشی‌مان شیطنت کرد بلکه دلم را به دست آورد :«تو که می‌دونی من تو عمرم یه رکعت #نماز نخوندم! ولی این مسجد فرق می‌کنه، این مسجد نقطه شروع مبارزه مردم #سوریه بوده و الان نماد مخالفت با #بشار_اسد شده!» و او با دروغ مرا به این #جهنم کشانده بود که به جای خنده، چشمانم را از درد در هم کشیدم و مظلومانه ناله زدم :«تو که می‌دونستی اینجا چه خبره، چرا اومدی؟» با همه عاشقی از پرسش بی‌پاسخم کلافه شد که گرمای دستانش را از صورتم پس گرفت و با حالتی حق به جانب بهانه آورد :«هسته اولیه انقلاب تو #درعا تشکیل شده، باید خودمون رو می‌رسوندیم اینجا!» 💠 و من از اخبار بی‌خبر نبودم و می‌دیدم درعا با آمادگی کامل به سمت جنگ می‌رود که با همه خونریزی و حال خرابم، با صدایی که به سختی شنیده می‌شد، بازخواستش کردم :«این چند ماه همه شهرهای #سوریه تظاهرات بود! چرا بین اینهمه شهر، منو کشوندی وسط میدون جنگ درعا؟» حالت تهوع طوری به سینه‌ام چنگ انداخت که حرفم نیمه ماند و او رنگ مرگ را در صورتم می‌دید که از جا پرید و اگر او نبود از #ترس تنهایی جان می‌دادم که به التماس افتادم :«کجا میری سعد؟» 💠 کاسه صبرم از تحمل اینهمه #وحشت در نصفه روز تَرک خورده و بی‌اختیار اشک از چشمانم چکید و همین گریه بیشتر آتشش می‌زد که به سمت پرده رفت و یک جمله گفت :«میرم یه چیزی برات بگیرم بخوری!» و دیگر منتظر پاسخم نماند و اگر اشتباه نکنم از شرّ تماشای اینهمه شکستگی‌ام فرار کرد. تازه عروسی که گلوله خورده و هزاران کیلومتر دورتر از وطنش در غربتِ مسجدی رها شده، مبارزه‌ای که نمی‌دانستم کجای آن هستم و قدرتی که پرده را کنار زد و بی‌اجازه داخل شد. 💠 از دیدن صورت سیاهش در این بی‌کسی قلبم از جا کنده شد و او از خانه تا اینجا تعقیبم کرده بود تا کار این #رافضی را یکسره کند که بالای سرم خیمه زد، با دستش دهانم را محکم گرفت تا جیغم در گلو گم شود و زیر گوشم خرناس کشید :«برای کی جاسوسی می‌کنی #ایرانی؟»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @zolfaghare_galbam ❤️

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_هفتم 💠 از کلام آخرش فهمیدم زینبی که صدا می‌زد من نبودم، سعد ناباورانه نگاهش می‌کرد و من فقط می‌خواستم با او بروم که با #اشک چشمانم به پایش افتادم :«من از اینجا می‌ترسم! تو رو خدا ما رو با خودتون ببرید!» از کلمات بی سر و ته #عربی‌ام اضطرارم را فهمید و می‌ترسید هنوز پشت این پرده کسی در کمین باشد که قدمی به سمت پرده رفت و دوباره برگشت :«اینجوری نمیشه برید بیرون، #شناسایی‌تون کردن.» و فکری به ذهنش رسیده بود که مثل برادر از سعد خواهش کرد :«می‌تونی فقط چند دیقه مراقب باشی تا من برگردم؟» 💠 برای #حفاظت از جان ما در طنین نفسش تمنا موج می‌زد و سعد صدایش درنمی‌آمد که با تکان سر خیالش را راحت کرد و او بلافاصله از پرده بیرون رفت. فشار دستان سنگین آن #وهابی را هنوز روی دهانم حس می‌کردم، هر لحظه برق خنجرش چشمانم را آتش می‌زد و این #ترس دیگر قابل تحمل نبود که با هق‌هق گریه به جان سعد افتادم :«من دارم از ترس می‌میرم!» 💠 رمقی برای قدم‌هایش نمانده بود، پای پرده پیکرش را روی زمین رها کرد و حرفی برای گفتن نداشت که فقط تماشایم می‌کرد. با دستی که از درد و ضعف می‌لرزید به گردنم کوبیدم و می‌ترسیدم کسی صدایم را بشنود که در گلو جیغ زدم :«#خنجرش همینجا بود، می‌خواست منو بکشه! این ولید کیه که ما رو به این آدم‌کُش معرفی کرده؟» لب‌هایش از ترس سفید شده و به‌سختی تکان می‌خورد :«ولید از #ترکیه با من تماس می‌گرفت. گفت این خونه امنه...» و نذاشتم حرفش تمام شود و با همه دردی که نفسم را برده بود، ناله زدم :«امن؟! امشب اگه تو اون خونه خوابیده بودیم سرم رو گوش تا گوش بریده بود!» 💠 پیشانی‌اش را با هر دو دستش گرفت و نمی‌دانست با اینهمه درماندگی چه کند که صدایش در هم شکست :«ولید به من گفت نیروها تو #درعا جمع شدن، باید بیایم اینجا! گفت یه تعداد وهابی هم از #اردن و #عراق برای کمک وارد درعا شدن، اما فکر نمی‌کردم انقدر احمق باشن که دوست و دشمن رو از هم تشخیص ندن!» خیره به چشمانی که #عاشقش بودم، مانده و باورم نمی‌شد اینهمه نقشه را از من پنهان کرده باشد که دلم بیشتر به درد آمد و اشکم طعم #شکایت گرفت :«این قرارمون نبود سعد! ما می‌خواستیم تو مبارزه کنار مردم #سوریه باشیم، اما تو الان می‌خوای با این آدم‌کش‌ها کار کنی!!!» 💠 پنجه دستانش را از روی پیشانی تا میان موهای مشکی‌اش فرو برد و انگار فراموشش شده بود این دختر مجروحی که مقابلش مثل جنازه افتاده، روزی #عشقش بوده که به تندی توبیخم کرد :«تو واقعاً نمی‌فهمی یا خودتو زدی به نفهمی؟ اون بچه‌بازی‌هایی که تو بهش میگی #مبارزه، به هیچ جا نمی‌رسه! اگه می‌خوای حریف این #دیکتاتورها بشی باید بجنگی! ما مجبوریم از همین وحشی‌های وهابی استفاده کنیم تا #بشار_اسد سرنگون بشه!» و نمی‌دید در همین اولین قدم نزدیک بود عشقش #قربانی شود و به هر قیمتی تنها سقوط نظام سوریه را می‌خواست که دیگر از چشمانش ترسیدم. درد از شانه تا ستون فقراتم می‌دوید، بدنم از گرسنگی ضعف می‌رفت و دلم می‌خواست فقط به خانه برگردم که دوباره صورت روشن آن جوان از میان پرده پیدا شد. 💠 مشخص بود تمام راه را دویده که پیشانی سفیدش از قطرات عرق پر شده و نبض نفس‌هایش به تندی می‌زد. با یک دست پرده را کنار گرفت تا زنی جوان وارد شود و خودش همچنان اطراف را می‌پائید مبادا کسی سر برسد. زن پیراهنی سورمه‌ای پوشیده و شالی سفید به سرش بود، کیفش را کنارم روی زمین نشاند و با #مهربانی شروع کرد :«من سمیه هستم، زن‌داداش مصطفی. اومدم شما رو ببرم خونه‌مون.» سپس زیپ کیفش را باز کرد و با شیطنتی شیرین به رویم خندید :«یه دست لباس شبیه لباس خودم براتون اوردم که مثل من بشید!» 💠 من و سعد هنوز گیج موقعیت بودیم، جوان پرده را انداخت تا من راحت باشم و او می‌دید توان تکان خوردن ندارم که خودش شالم را از سرم باز کرد و با #بسم_الله شال سفیدی به سرم پیچید. دستم را گرفت تا بلندم کند و هنوز روی پایم نایستاده، چشمم سیاهی رفت و سعد از پشت کمرم را گرفت تا زمین نخورم. از درد و حالت تهوع لحظه‌ای نمی‌توانستم سر پا بمانم و زن بیچاره هر لحظه با صلوات و ذکر #یاالله پیراهن سورمه‌ای رنگی مثل پیراهن خودش تنم کرد تا هر دو شبیه هم شویم. 💠 از پرده که بیرون رفتیم، مصطفی جلو افتاد تا در پناه قامت بلند و چهارشانه‌اش چشم کسی به ما نیفتد و من در آغوش سعد پاهایم را روی زمین می‌کشیدم و تازه می‌دیدم گوشه و کنار مسجد انبار #اسلحه شده است... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @zolfaghare_galbam ❤️