🔴 به مردم داره میگه نه مسئولا. 🔹 هر کی وظیفه‌ی خودش؛ 🔸 یه عده دعا، 🔸 یه عده مدیریت بازار، 🔸 یه عده مدیریت گونی، 🔸 یه عده هم رفتنِ تو گونی. #امپراطوری_دروغ #لبیک_یا_خامنه_ای #امام_زمان #ماه_شعبان

🔴 دست حق از آستین کفر که میگن همینه هاااا😂 🔹 یه جوری میگه مشمئزکننده انگار دیروز تو جمع والدین مدارس بوده ! آخه به تو چه چغندر... #لبیک_یا_خامنه_ای #امام_زمان #ماه_شعبان

🔴 هم اکنون صدای من را از زیر شکنجه میشنوید اومدم این پیام رو بدم بهتون و برگردم زیر شکنجه😕🙂 🔹خدا دشمنان اسلام را از احمق ها قرار داده است... متوجه این که پیشد؟... #لبیک_یا_خامنه_ای #امام_زمان #ماه_شعبان

🔴 حقیقت برعندازا 🔹خیلی حق بود... #لبیک_یا_خامنه_ای #امام_زمان #ماه_شعبان

هعی تعداد لف دهندگان زیاد شده...😔😢 درخواست ها هم برای رمان زیاد بوده بنابر این رمان رو از ادامه داخل کانال قرار میدم ...✔️ حمایتشان کنید تا انرژی بگیریم💪

پاسخ به ناشناس: 1)سلام از امروز قرار میگیره نگران نباشید و حمایت کنید. 2)سلام خواهش میکنم ممنون از اینکه نظرتون رو بیان میکنید و در پاسخ باید بگم من تمام سعیم رو میکنم. 3)سلام در حد توان چشم. در ناشناسمون پیام بزارید حتما چک میشه✔️

پارت ۱۲۶ و ۱۲۷ رمان بهشت چادر خدمتتون👇

❄️🌸❄️🌸❄️🌸❄️ 🌸❄️🌸❄️🌸❄️ ❄️🌸❄️🌸❄️ 🌸❄️🌸❄️ ❄️🌸❄️ 🌸❄️ پارت 126 رمان #بهشت_چادر 🍔 لباس هامو عوض کردم و چادر سفیدمو سر کردم. خدایا هرچی کرمته ... از پله ها پایین رفتم که مامان گفت: بیا بشین عزیزم. و من رفتم و کنار مامان روی مبل دو نفره نشستم. بابا شروع به صحبت کرد: خب دخترم این اقا امیر که میبینی مهندس عمران هست و ۲۸ سالشه تحصیل کرده و بچه با مرامیه از آشناهای خودم تو شرکت رفیقمه و الحمدلله دستش به دهنش میرسه. مادرش مثل اینکه تورو توی بیمارستان دیده و ازت خوشش اومده و این شده که الان اینجان برای امر خیر! نگاهی به پسره میندازم. با نگاهم نگاهشو از روم برمیداره و سرشو زیر میندازه. یه پسر با موهای لخت گندمی و چشم های طوسی و ته ریش کم که خوشتیپ به نظر میومد. اما... به پای علی نمیرسید... دست از بررسی کردنش برداشتم و از خودم قول‌ گرفتم که با علی مقایسه اش نکنم ... مادر پسره که اسمشم امیره گفت: بله همون جور که اقا مهدی فرمودند من شما رو تو بیمارستان دیدم و از حیا و نجابتت خوشم اومد الحمدالله که دختر خوب و نجیبی هستی . لبخندی میزنم و سرمو زیر میندازم. کاشکی میلادم بود... حیف که داداشیم الان سره کاره. جو سنگینی بود و حس میکردم دارم خفه میشم. همه داشتن به من نگاه میکردن و من واقعا خجالت میکشیدم. بابای پسره به دادم رسید و گفت: خب اقا مهدی انشالله فکرهاتونو بکنید که اگه خواستید ما جلسه بعدی خدمت برسیم تا این دوتا جوون حرف هاشونو باهم بزنن ، ما فعلا از خدمتتون مرخص میشیم با اجازه. واییی خدا از دهنت بشنوه ، خدا خیرت بده داشتم جون میدادم. همه بلند شدن و خداحافظی کردن و اونام رفتن. بعد رفتنشون رفتیم سر میز شام. غذا فسنجون بود. با این که عاشق فسنجونم اما اشتهامو از دست داده بودم . نمیدونم این چند روز چه مرگم شده حتما دیگه خیلی دلم براش تنگ شده و طاقت ندارم. با غذام بازی میکردم که مامان گفت: خب حانیه نظرت چیه؟ من: درمورد چی؟ مامان:همین پسره دیگه به نظرم پسره خوبی می اومد ولی باز باید تحقیق کنیم راجبش اما خب بلاخره ...نظر تو چیه؟ من:نمیدونم باید فکر کنم. مامان سری تکون داد و مشغول خوردن ادامه غذاش شد . بابا زیر چشمی بهم نگاهی انداخت و گفت:چیزی شده دخترم ؟ چرا غذا نمیخوری؟ من: نه چیزی نشده فقط سیر شدم دستت درد نکنه مامان. و بعد از جام پاشدم و محلت حرف زدن به کسیو ندادم. وارد اتاقم شدم و خودمو انداختم رو تخت تا بلکم یه ذره فکر کنم . اعصاب خرد شده از بس این روزا فکر و خیال میکنم.هعی خدا! این داستان ادامه دارد...