❄️🌸❄️🌸❄️🌸❄️ 🌸❄️🌸❄️🌸❄️ ❄️🌸❄️🌸❄️ 🌸❄️🌸❄️ ❄️🌸❄️ 🌸❄️ پارت 119 رمان #بهشت_چادر 🍕 نیم ساعتی طول کشید تا تموم بشه. سرمو بالا اوردم . اوفف کمرم خشک شده بود. کاغد هارو مرتب کردم و توی پوشه روی میز قرار دادم. گوشیم زنگ خورد. نگاهم که به اسم شخص خورد لبخندی روی لبم نشست و تماس و برقرار کردم. _سلام به خواهر کوچول خودم چطوری؟ من:سلام به داداش بزرگه من خوبم تو خوبی؟ میاد:نمیدونم والا نیس که تو خیلی حالمو میپرسی واسه همونه خوبم . من:اذیت نکن دیگه خب کار داشتم. میلاد:باشه بابا خانم شاغل بیا درو باز کن خشک شدیم جلو در. من:درو باز کنم کدوم درو؟ میلاد: خنگ خدا در خونه رو باز کن ما دم دریم خیر سرمون میخایم بیایم خونه . و زنگ در به صدا در اومد. من: عه باشه باشه اومدم. و تلفن و قطع کردم و بلند شدم. قبل از رفتن نگاهی به خودم تو ایینه کردم . خب لباسم که مناسبه و موهامم شونه زدم خوبه.قیافم یه کم ناراحت و پکر میومد . نفس عمیقی کشیدم و سعی کردم یه لبخند بزنم. داشتم میرفتم درو باز کنم که دستشو گذاشت روی زنگ . داد زدم: ای مرز اومدم بابا دستتو از روی اون زنگ بردار سوخت. و درو باز کردم که با قیافه شیطون و خندون محمد که بغل میلاد بود روبه رو شدم. (گفته بودم که یک سال بعد از فوت علی مریم و میلاد عروسی کردن و یک سالو نیم بعد نی نی دار شدن و اسمشو گزاشتم محمد و الان محمد یک سالو نیمشع . ) با دیدن محمد همچیو فراموش کردم و خوشحال از بغل میلاد قاپیدمشو و گفتم: سلام جیگر عمه سلام خوشگل عمه خوبی ؟ قربونت بشم الهی فندق من. خنده بانمکی کرد که دلم براش رفت . من: اخ من فدای اون خنده هات بشم گوگولی عشق عمه کی بوده ؟ ناز بشی تو ممد جون فدات... خواستم دوباره قربون صدقه محمد برم که یکس سرفه کرد و بعد صدای میلاد اومد که میگفت:اگه یه زره مارم تحویل بگیری بد نیست. من: ای وای دیدی چیشد ؟ اصن شمارو یادم رفت. مریم: سلام حانیه. من: سلام عزیزم خوبی چه خبر ؟ و همو بغل کردیم. مریم:خوبم تو خوبی همچه اوکیه؟ من : همچی خوبه تو خوبی میلاد؟ میلاد: چه عجب مارم دیدی بلاخره . من: نیس که خیلی کوچیکی واسه همونه. میلاد:زهرمار نمیخای رامون بدی تو؟ سخ زدیم بابا. من: اوا شرمنده یادم رفت بفرمایید تو خونه خودتونهراحت باشید. میلاد:معلومه که خونه خودمونه . چشم غره ای براش اومدم که محمد ترسید و زد زیره گریه. من: ای وای چشید عمه؟ چرا گریه کردی؟ ببین همش تقصیر باباته ها ، ای بابا حالا گریه نکن دیگه ، پیشش پیشش پیشش پیشش. میلاد: مگه داره مگس میپرونی پیش پیش میکنی بده من بچرو بلد نیستی ساکتش کنی. و بعد محمدو ازم گرفت و هنراه مریم روی مبل نشستن. به محض اینکه محمد رفت بغل میلاد ساکت شد. میلاد: دیدی چقد باباشو دوست داره؟ من: خیلی خب بابا. این داستان ادامه دارد...

❄️🌸❄️🌸❄️🌸❄️ 🌸❄️🌸❄️🌸❄️ ❄️🌸❄️🌸❄️ 🌸❄️🌸❄️ ❄️🌸❄️ 🌸❄️ پارت 120 رمان #بهشت_چادر وارد اشپزخونه شدم و سه لیوان شربت درست کردم و بردم بیرون و گزاشتم روی میز. روی مبل تکی نشستم و شبرتمو توی دستم گرفتم. من:بفرمایید . میلاد:دستت درد نکنه ابجی. من:خواهش میکنم خب دیگه چخبرا؟ مریم: هیچی سلامتی تو خوبی عزیزم؟ _خوبم ممنون. میلاد: حانیه؟ _بله؟ میلاد: واقعا خوبی؟ فک کنم میدونست حالم خوب نیست.ارع میلاد خبر داشت که چقدر داغونم. اشک چشم هامو تار کرد و با صدایی که سعی داشتم،نلرزه گفتم: خوبم داداش،خوبم. اما میلاد... از جاش بلند شد و به سمتم اومد، جلوی پام نشست و دستام رو توی دستش گرفت. میلاد: نیستی ابجی،حالت خوب نیست. اشک هام روی گونه هام سر خورد و شروع به باریدن کرد. _نه نیستم خوب نیستم میلاد ، حالم خوب نیست ، دارم میمیرم ، قلبم درد میکنه، حالم بده میلاد من ...خوب نیست.... و هق هقم مانع از ادامه حرفم شد. میلاد سرمو در آغوش گرفت و باصدای ارومی زمزمه کرد:گریه کن حانیه ، خودتو خالی کن و اروم شو،گریه کن ابجی. بی اراده تو بغلش اشک میریختم و هق هق میکردم، حالم بد بود ، نمتونستم از داداشم پنهانش کنم ، اون همه چیزو میفهمید و درک میکرد و من چقدر خوشحالم که اونو دارم... کاشکی علی هنوز بود... ای کاش هیچ وقت با فرهاد و اشکان آشنا نمیشدم‌... ای کاش علی پلیس نبود... و باز هم گریه و گریه... این داستان ادامه دارد...

۲ پارت تقدیم نگاه پر مهرتون...🍃

....

به نام آن که آفرید جان آفرین را...♡

دوستان برای دسترسی راحت به پست ها کانال به رسانه محور تغییر داده شد...✔️

عزیزان دلم امروز رمان بهشت چادر رو قرار نمیدم چون باید تبادلات انجام بشه اما فردا به جاش ۳ پارت داخل کانال میزارم💫

「🦋❄️」 𝑰𝒇 𝒔𝒐𝒎𝒆 𝒑𝒆𝒐𝒑𝒍𝒆 𝒕𝒓𝒚 𝒕𝒐 𝒃𝒓𝒊𝒏𝒈 𝒚𝒐𝒖 𝒅𝒐𝒘𝒏 𝑩𝒆 𝒑𝒓𝒐𝒖𝒅 𝒐𝒇 𝒚𝒐𝒖𝒓𝒔𝒆𝒍𝒇 𝑻𝒉𝒊𝒔 𝒔𝒉𝒐𝒘𝒔 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒕𝒉𝒆𝒚 𝒂𝒓𝒆 𝒉𝒊𝒈𝒉𝒆𝒓📙 اگه‌بعضیاسعی‌میکنن‌🌿 پایین‌بیارنت‌به‌خودت‌افتخارکن🔗🐾 این‌نشون‌میده‌ازاونابالاتری🏆 #انگیزشی

ٺوٺمام‌منے‌جان‌فداےٺو...🙃💚! #پروفایل🌿 #دخترونه‌_طوࢪ‌