گروه شورش کننده اي از جانب ترکان خروج مي کند و در پي آن فته روم رخ مي دهد..» بنابراين، معناي اختلاف و درگيري دو گروه نظامي در سرزمين شام که در روايات آمده است اختلاف دو زمامدار و نماينده روميان و ترکها يعني غربيها و روس هاست که بين آنها درگيري و رقابت شديدي بر سر زمامداري منطقه بوجود مي آيد بگونه اي که نيروهاي خود را بدآنجا گسيل داشته و منجر به جنگ مي شود. در همان روايت پيشين از امام باقر(ع) آمده است که به جابر جعفي فرمود: «پيوسته بر جاي خود باش و دست و پاي مجنبان تا علامتهايي را که براي تو بيان مي کنم مشاهد کني: اختلاف در بين خاندان فلان و پيدايش ندا کننده اي که از آسمان پيام مي دهد و اين صدا از ناحيه دمشق شنيده مي شود و مژده ظهور حضرت مهدي (ع) را مي دهد و فرو رفتن آبادي اي از شام که آن را جابيه نامند و هواداران ترکها روي آورده تا در جزيره فرود آيند و خوارج روم در رمله مستقر خواهند شد در آن سال در هر نقطه اي از زمين از ناحيه غرب اختلاف و درگيري وجود دارد نخستين سرزميني که نابود مي شود شام است و ميان سه لشکر اصهب و ابقع و سفياني اختلاف ايجاد مي شود.» مراد از نزاع و اختلاف بين خاندان فلان، چنانکه در مبحث حرکت ظهور از آن آگاه خواهيد شد، اختلاف و کشمکش بين اعضاء خاندان حاکم بر حجاز قبل از ظهور حضرت مهدي (ع) مي باشد. و صدايي که از ناحيه دمشق مي آيد همان پيام آسماني است که مردم تصور مي کنند از جانب شام يا غرب مي آيد. و يا اينکه براي مردم عراق اينگونه جلوه مي کند. زيرا گفتگوي آن حضرت (امام باقر)(ع) با جابر جعفي کوفي است و عبارت آن چنين است: «آن صدا (پيام آسماني) از جانب دمشق به گوش مي رسد.» نکته قابل ملاحظه در اين روايت آوردن عبارت «برادران حاميان ترک» و «از دين برگشتگان رومي» است که تفسير ترکان را به روس ها تأييد مي کند. در روايتي ديگر چنين آمده است: «گروه شورش کننده اي از جانب ترکان خروج مي کند و در پي آن فته روم رخ مي دهد..» [3] . که خروج اين دسته از خوارج را از جانب ترکان بيان کرده است. خيلي روشن است که هر کسي در روايات مربوط به کشمکش و نزاع بين ابقع و اصهب و بر سر به قدرت رسيدن در اين برهه و نيز بين آن دو و سفياني و حضور نيروهاي مغربي و ايراني در سرزمين شام مطالعه کند.. در مي يابد که تمام اين حوادث ارتباط و پيوستگي محکمي با حرکت ابرقدرتها و اختلافات آنها و حکام دست نشانده آنان و ايستادگي امت در برابر آنها دارد. اينک به روايتي اشاره مي کنيم که درباره سه گروه که در شام با يکديگر اختلاف پيدا مي کنند وارد شده است که آن گروهها عبارتند از: لشکريان حسني و اموي و نيروهاي قيس. و سفياني با آمدن خود آنها را شکست مي دهد، اين روايت در بحار از امام صادق (ع) چنين روايت شده است: «اي سدير!: همواره در خانه باش، همچون گليم فرش شده آن و آرامش گزين همچون شب و روز، پس همينکه سفياني خروج کرد بسوي ما کوچ کن ولو با پاي پياده. گفتم: فدايت شوم آيا پيش از آن چيزي هست؟ فرمود: بلي و با سه انگشت دست خود به شام اشاره نمود و فرمود: در شام سه درفش (لشکر) حسني، اموي و قيس جمع مي شوند در حاليکه با يکديگر اختلاف دارند، ناگاه سفياني خروج مي کند و آنها را همچون کشتزار درو مي کند و من هرگز نظير اين را نديده ام.» قبول اين روايت مشکل است، زيرا با روايات زيادي که گروههاي سه گانه را تعيين مي کند و آنها را مربوط به ابقع و اصهب و سفياني مي داند در تعارض ‍ است بعلاوه مرحوم کليني در کافي ج 8، ص 264 اين روايت را فقط تا «ولو با پاي پياده» نقل کرده است. و احتمال مي رود اين قسمت آخر اضافه و يا تفسيري از بعضي راويان باشد که با اصل روايت در آميخته است... تا آخر. و بر فرض صحت آن، بايد درفش حسني با حسيني اشتباه شده باشد که همان درفش خراسانيان و ياوران درفش هاي سياه است و چنانکه سابقا گفتيم نيروهاي آنها با قواي مغربي در شام خواهند بود و درفش اموي همان درفش اصهب است و درفش قيس همان درفش ابقع که تعدادي از روايات ارتباط او را با مصر بيان مي کند. بلکه برخي از آن روايات نشانگر اين است که وي حرکت خود را از مصر آغاز مي کند و يا اينکه از اهالي مصر و از قبيله قيس مي باشد.. همانگونه که رواياتي وجود دارد که خاطر نشان مي سازد، سفياني بر مصر حکمراني مي کند.. و الله العالم. #خروج_اتراک #خروج_روم (غربی ها) #خروج_روس ها #زلزله_شام #خروج_سفیانی #قرقیسیا منبع کتاب عصر ظهور