#شروع_امر_ظهور 🔻امام صادق سلام الله علیه فرمود: یَظهَرُ وَحدَهُ، وَ یَاتی البَیتَ وَحدَهُ وَ یَلِجُ الكَعبَه وَحدَهُ ، وَ یَجُنُّ اللَّیلُ عَلَیهِ وَحدَهُ . فَاِذا نامَتِ العُیُونُ وَ غَسَقَ اللَّیلُ نَزَلَ اِلَیهِ جَبرائیلُ وَ میكائیلُ وَ المَلائِكَه صُفُوفاً ، فَیَقُولُ جَبرائیلُ : یا سَیِّدی قُولُكَ مَقبُولٌ وَ اَمرُكَ جائِزٌ . . . فَیَمسَحُ یَدَهُ عَلی وَجهِهِ وَ یَقُولُ : " اَلحَمدُ للهِ الَّذی صَدَقَنا وَعدَهُ ، وَ اَورَثَنَا الاَرضَ نَتَبَوَّاُ مَنَ الجَنَّهِ حَیثُ نَشاءُ فَنِعمَ اَجرُالعامِلینَ " ثُمَّ یَقِفُ بَینَ الرُّكنِ وَالمَقامِ فَیَصرُخُ قائِلاً : یا مَعاشِرَ نُقَبائی ، وَ اَهلَ خاصَّتی ، وَ مَن ذَخَرَهُمُ اللهُ لِنُصرَتی قَبل ظُهُوری عَلی وَجهِ الاَرضِ : اِئتُونی طائِعینَ ! فَتَرِدُ الصَّیحَه عَلَیهِم وَ هُم فی مَحارِیبِهِم وَ عَلی فُرُشِهِم فی شَرقِ الاَرضِ وَ غَربِها ، فَیَسمَعُونَهُ فی صَیحَه واحِدَه فی اُذُنِ كُلِّ رَجُلٍ ، فَیَجیئُونَ نَحوَها ، وَلا یَمضی اِلّا كَلَمحَه بَصَرٍ حَتّی یَكُونُوا كُلُّهُم بَینَ یَدَیهِ . وَ یَكُونُ هذا قُبَیلَ طُلُوعِ الشَّمسِ. (امام زمان سلام الله علیه) به تنهایی ظاهر می شود، به تنهایی به مسجد الحرام می آید، به تنهایی وارد كعبه می شود، در حال تنهایی شب را سپر می كند، چون پاسی از شب گذشت و چشمها در خواب فرو رفت، جبرئیل و میكائیل و فرشتگان سلام الله علیهم در حالی كه صف كشیده اند بر او فرود می آیند. جبرئیل سلام الله علیه می گوید: ای سرور من، فرمان تو مطاع و امر تو نافذ است . . . امام ارواحنا فداه دستش را به صورت او می كشد و این آیه را تلاوت می فرماید: الحمدلله الَّذی صَدَقَنا وَعدَهُ، وَ اَورَثَنَا الاَرضَ نَتَبَّوَاُ مِنَ الجَنَّه حَیثُ نَساءُ ، فَنِعمَ اَجرُ العامِلینَ . آنگاه در میان ركن و مقام می ایستد و با صدای بلند بانگ بر می آورد: ای یاران و نزدیكان من! ای كسانی كه خداوند شما را پیش از ظهور من برای یاری من در روی زمین مهیا فرموده است، در حالی كه فرمان می برید به سوی من بشتابید. آنها كه در شرق و غرب جهان در محراب و یا در رختخواب خود هستند، بانگ امام سلام الله عليه را می شنوند. همین یك بار صدا به گوش همة آنها می رسد و همگی به سوی او می شتابند، چیزی نمی گذرد مگر به مقدار یك چشم به هم زدن، كه همگی در نزد او گرد می آیند و این اجتماع پرشكوه اندكی پیش از طلوع خورشید اتفاق می افتد. 📚بحار الأنوار ج ۵۳ ، ص ١