#علائم_ظهور #بعد_از_ظهور 🔻امام باقر سلام الله علیه فرمود: إِنَّ اَللَّهَ يُلْقِي فِي قُلُوبِ شِيعَتِنَا اَلرُّعْبَ فَإِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَ ظَهَرَ مَهْدِيُّنَا كَانَ اَلرَّجُلُ أَجْرَأَ مِنْ لَيْثٍ وَ أَمْضَى مِنْ سِنَانٍ خدای عزوجل در دل‌های شیعیان ما رعب و وحشت می‌افکند؛ پس وقتی که قائم ما، قیام کند و مهدی ما سلام الله علیه ظهور فرماید، هر مردی از آنها از شیر دلیرتر و بُرنده تر از نیزه می‌شود. 📚کشف الغمة ج ۲ ص ۱۳۳

#آیات_مهدوی #علائم_ظهور #بعد_از_ظهور #اصحاب_و_یاران_امام_زمان 🔻[أَ فَأَمِنَ الَّذینَ مَکَرُوا السَّیِّئاتِ أَنْ یَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ یَأْتِیَهُمُ الْعَذابُ مِنْ حَیْثُ لا یَشْعُرُونَ اَوْ یَأْخُذَهُمْ فی تَقَلُّبِهِمْ فَما هُمْ بِمُعْجِزینَ] نحل ۴۵-۴۶ ▪️امام باقر سلام الله علیه فرمود: پیمان پیامبر خدا نزد علی بن الحسین سلام الله علیهما بود و سپس نزد محمد بن علی سلام الله علیهما است و سپس خدا آنچه بخواهد می‌کند؛ پس ملازم اینان باش. پس وقتی مردی از آنها (#امام_زمان سلام الله علیه) همراه با سیصد تن قیام کرد و بیرق پیغمبر با وی بود، به طرف مدینه رهسپار می‌گردد، تا اینکه از «بیداء» می‌گذرد و می فرماید: این است محل قومی که در زمین فرو می‌روند و این آیه ای است که می‌فرماید: {آیا کسانی که تدبیرهای بد می‌اندیشند، ایمن شدند از اینکه خدا آنان را در زمین فرو ببرد، یا از جایی که حدس نمی زنند عذاب برایشان بیاید؟ یا در حال رفت و آمدشان [گریبان] آنان را بگیرد، و کاری از دستشان برنیاید؟} 📚تفسیر عیاشی ۲: ۲۸۳ #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج

#آیات_مهدوی #علائم_ظهور #بعد_از_ظهور 🔻[هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ] توبه ، ۳۴ ▪️تفسیر قمی: در ذیل آیه: [هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ] {او کسی است که پیامبرش را با هدایت و دین درست، فرستاد تا آن را بر هر چه دین است پیروز گرداند، هر چند مشرکان خوش نداشته باشند} فرمود: این آیه درباره #قائم آل محمد (سلام الله علیهم) است و او امامی است که خداوند او را بر همه کیش‌ها غالب گرداند و او زمین را که آکنده از ظلم و ستم شده باشد، از عدل و داد پر کند. این آیه نیز از آیاتی است که گفتیم تأویلش بعد از تنزیل می‌باشد. 📚تفسیر قمی ۲: ۳۴۶