♻️ وقتی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام از کنیزی مظلوم دفاع می کند.... ⬇️ دفاع از #دخترکی_مظلوم حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در کوچه‌های کوفه قدم می‌زد #کنیزی را دید که #گریه می‌کند. فرمود : چرا گریه می‌کنی؟ کنیز گفت : ارباب من پولی داد تا #گوشت خریداری کنم ، حال که گوشت را خریده به منزل بردم . ارباب می‌گوید : گوشت #مرغوب نیست پس بده ، و قصّاب نیز قبول نمی کند . #نه_قصّاب می‌پذیرد ، و #نه_صاحب_من مرا به منزل راه می‌دهد. امام علی علیه السلام همراه آن زن به قصّابی آمد، و از قصّاب خواست که گوشت را #عوض کند ، یا #پول آن را بدهد. قصّاب #عصبانی شد و چون حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام را نمی شناخت، #مُشتی بر سینه امام کوبید و گفت : از مغازه خارج شو ، این معامله به شما ربطی ندارد. امام علی علیه السلام #مُشت آن قصّاب را #تحمّل_کرد و بیرون آمد و کنیز را به خانه اربابش برد. آنها حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام را #شناختند و #احترام گذاشتند و آن کنیز را با #محبّت پذیرفتند. امّا همسایگان قصّاب اطراف او جمع شده ، گفتند: می دانی مُشت بر سینه چه کسی نواختی؟ آن شخص حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام بود. مرد قصّاب امام علی علیه السلام را بسیار دوست می‌داشت، امّا نمی شناخت ، از جسارت و گناه خود در نزد امام فراوان #عذرخواهی کرد. و برخی نوشتند که : با #ساطور قصّابی آن #دست که بر سینه امام کوبید را #قطع کرد ، که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام ضمن #دلداری او را #شفا داد. 📗 بحارالانوار ، ج ۴۱ ، ص۴۸، حدیث ۱

♻️ شیوه ی بزرگوارانه امام سجاد علیه السلام #امام_سجاد علیه السلام #کنیزی داشت. روزی آب روی دست امام می‌ریخت تا آن حضرت آماده نماز گردد. اتفاقا خسته شد و ظرف آب از دستش افتاد و بر سر امام آسیب رساند. حضرت سر بلند کرده و به سوی کنیز متوجه شد. کنیز گفت : و الکاظمین الغیظ. «پرهیزکاران خشم خود را فرو می خورند .» حضرت فرمود : من #خشم خود را #فرو_بردم. کنیز گفت: والعافین عن الناس . «پرهیزکاران ، خطا کاران را #می_بخشد .» امام علیه السلام فرمود : خداوند تو را عفو کند. یعنی من از تو #گذشت_کردم. کنیز گفت : و الله یحب المحسنین. (۱) ⬅️ امام علیه السلام فرمود : برو که #در_راه_خداوند ، عزیز و بزرگ و #آزادی. (۲) 📚 منابع ؛ ۱- آل عمران، آیه ۳۳. ترجمه : آنان که خشم فرو نشانند، از بدی مردم درگذرند و خداوند دوستار نیکوکاران است. ۲- بحار ج ۴۶، ص ۶۸ - ج ۷۱، ص ۳۹۸ و ۴۱۳ و ج ۸۰، ص ۳۲۹.