#پروردگارا! ﺣﻮﺍﺳـﻢ است که ﴿ﺳَﺘّــار ﺍﻟْﻌُﯿــُﻮﺑِﯽ﴾ ﻭ ﮔﻨـﺎﻫـﺎﻧــﻢ ﺭا می‌ﭘﻮشانی؛ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﴿ﺍَﺑْﺼَﺮ ﺍﻟﻨّﺎﻇِﺮین} ﺑﻮﺩﻧﺖ چه‌ﮐﻨـﻢ که ﺑﺮ همه ﺍﺣﻮﺍﻟــﻢ، ﻧﺎﻇﺮی؟! می‌ﺩاﻧﻢ که ﴿ﻏَﻔّــاﺭ ﺍﻟﺬُّﻧــُﻮﺑِﯽ﴾ ﻭ ﺁﺧـﺮﺵ ﮔﻨﺎﻫـﺎﻧـﻢ ﺭا می‌بخشی؛ ﺍﻣﺎ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﺑﺎ ﴿ﺍَﻗَﺮَب ﻣِﻦْ ﮐُﻞِّ ﻗَﺮﯾﺒٍﯽ﴾ﺍﺕ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﺍﻧﺠــﺎﻡ ﺑـﺪﯼ‌ﻫــﺎیم. قلبم ﺭا ﺍﺯ ﻓﺸﺎﺭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧـﻢ ﺭﻫﺎیی ﺩﻩ، ﺩﻟﻢ ﺑﻪ ﺳـﺎﻥ قبله ﻧﻤﺎﺳﺖ؛ ﻭقتی ﻋﻘﺮبـهﺍﺵ به ﺳﻤﺖ "ﺗــﻮ" میﺍﯾﺴﺘﺪ، ﺁﺭﺍم میﺷــــﻮﺩ.