🔴تهران، دمشق، بیروت، بغداد 🔺پی نوشتی بر مستند #تهران_دمشق 🔹دیشب در دوره بصیرتی فعالان رسانه ای در #مشهد_مقدس، فیلم مستند بسیار خوب «تهران_دمشق» با حضور کارگردان آن، آقای علی صدری نیا اکران شد. تابحال این مستند را ندیده بودم و نکات بسیار مهم و خوبی در آن یافتم. 🔹یکی از نکاتی که برای من مهم بود و این روزها هم در تجمعات اعتراضی لبنان و عراق شاهدش هستیم، یک خط کاری مشترک در هدایت شعارهای تجمعات اعتراضی کشورهای محور مقاومت بود. چیزی که در تجمعات اعتراضی هیچ جای دیگر دنیا وجود ندارد! 🔹ده سال پیش در فتنه ۸۸ از شعار «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران» رونمایی شد و در دی ماه ۹۶ تکرار گردید؛ سه سال بعد در سوریه شعار «لا ایران لا حزب الله» سر داده شد؛ در تجمعات این روزهای لبنان نیز عده ای شعار «لا ایران لا سوریه» می دهند و در عراق نیز «ارحل ارحل یا ایران»! 🔹مبدأ شعار کاملا آشکار است و خط کاری نیز مشخص؛ قدرت نرم مثلث عبری_عربی_غربی با استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی، این مطالبه ی بی اساس را در ذهن عده ای از مردم کشورهای مقاومت ایجاد می کند که ریشه ی مشکلات، کمک های این کشورها به یکدیگر است؛ با پروپاگاندای رسانه ای آن را مطالبه ی سراسری نشان می دهد؛ و از درونش ناامنی می آفریند! ناامنی گسترده برای برهم زدن «اتحاد قدرتمند محور مقاومت». 🔻پیام کلی مستند «تهران دمشق» این بود: تجربه ی سوریه در پیش چشم همه ی ماست. دوران شوم و خون آلود داعش، از دل غفلت و فریب خوردن مردم معترض به مشکلات معیشتی بیرون آمد. پذیرفتن این شعارهای بی اساس، کشیدن کبریت شعله ور شدن منطقه است که هیچ کس از آن رهایی نمی یابد! ✍️ رها عبداللهی