فراموشی برای کسانی‌ست که گذشته را از یاد برده اند،
از منی که توی گذشته زندگی میکنم انتظاری نداشته باش...
تو میری و تمام احساساتت را همراه خودت میبری؛
قلبت، روحت، دستانت ، آغوشت، دلتنگی ها و نگرانی هایت و عمق نگاه های مهربانانه ات، متعلق به روحی پاک خواهد شد.
و من هر شب زیر نور ماه به نامه های قدیمی، که از احساسات خاک خورده ی قلبت شکل گرفته بودن، خیره میشوم،
و اینبار لعنت به من که نتوانستم نگهدار قلب پاک و پر از درد و مهربانت باشم...
به عنوان معشوق ملاقاتت خواهم کرد؛
شاید در دنیایی دیگر، شاید زمانی که منی رو ساختم که همیشه منتظرش بودی، با احساساتی نو، با قلبی سالم و پاک،
اونجا از اول شروع خواهیم کرد، شاید اینبار به درستی..بدون هیچ اشتباه، و تا ابد...؟!
هدایت شده از Careless Whisper!