. ‌متنِ نوشتهٔ آقای ‌زمانی زیرِ پؙسـت ِ یکی از مخاطبان: [ بتاریخِ ٢؍٢؍١٤٠٢ ] "از حسادت‌ها و سکوت‌ها، بُخل‌ها و سکون‌های خودمونه" امینِ متن باشیم. چیزی که دست شماست تنها، ظاهر متن است و عمده‌ی تحریف از همینجاست؛ چرا که: راه به باطن نبَرد آن‌که به ظاهر نرِسد #منشع و قبلا گفته بودم خصائص ظاهری هر موجود عیناً مبیّنِ معنای وجودی اونه که از این طریق،جایگاه خودش رو در نظام عدل الهی فریاد میزنه پس، هر بی نظمی و بی‌عدالتی‌ای بخاطر عدم شناختِ انسان و طبیعت و ارتباطشون و تلاش برای کشف یا فهمِ چرایی اونه و نیز به #بروزرسانی های مطالب کانال تلگرام هم توجه کنیم. به‌روزرسانی، همان #ذکر است و خوانشی دیگر از روی #گذشته #آینده را از روی #حال می‌نویسند و حالِ حال؛ "لِمَن یَخشی" به #عبرتِ #گذشته گره خورده! بروزرسانی، با "به روز رسیدن" فرق دارد هنوز، حتی بقدر کلمه‌ای به روز نپرداخته ایم و هنوز مشغولِ ذکریم. دست و پایمان در گره‌های #گذشته گیر‌ست و درحالی که دیگران سرخوشانه یا سرکشانه حال میکنند و شوق فردا را دارند؛ با دست بسته و خالی [ که حکم همینست و جز این، راه نیست #منشع ] مشغول بستنِ زخم‌ها و گشودن گره‌های زده‌ی ایشان و دگرانیم. و #گره‌گشایی همان #ذکر است. گره‌هایی که اگر با دست گشوده نشوند؛ باید بریده یا سوزانده شوند، سایه‌ی گذشته‌ای که تا تمام نشود؛ از روز، تجلّی و آفتابْ خبری نیست. پس "فَذَکِّر" اگر طالب "وَالشّمْس وضُحاها"یی! . #حامد_زمانی