#سلام امام زمانم 🌺🌾 با یاد تو میخوابم 😴 در خواب تو را بینم 😍 از خواب چو برخیزم اول توبه یاد ایی ✨💫 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#آقاجان! بارها گفته ام و باز می گویم دل از تو سیر نمی شود فقط بیشتر اسیر می شود...

🎧 #پادکست ؛ #صوت_مهدوی 📝 «بی‌قرار» 🔅 ظهور وقتیه که امام زمان صدا بزنه خدایا! اینا دیگه طاقت ندارند... 👤 استاد #پناهیان

⭕️ «پاداش خون» 👤 حجه الاسلام عالی 📩 نامهٔ خدا به حضرت زهرا سلام‌ الله‌ علیها درباره #امام_زمان 👌 از دست دادن این کلیپ جایز نیست خدایا #حجاب های غیبت آقاجان مان امام زمان را به حرمت مادرش برطرف کن

⭕️🔅آیا انتظار فقط مفهومی "شیعی" است؟ ⁉️آیا غیرشیعیانِ دنیا نیز میتوانند، بخشی از جنبش جهانی امام مهدی"عج" باشند؟

⭕️ زمان براندازی #حجاب فرا رسیده 💚 قرار ملاقات‌های آقای رجبعلی نکوگویان ( رجبعلی خیاط) با حضرت #امام_زمان ارواحنافداه چگونه میسر می‌شد؟ 👌 پیشنهاد دانلود و نشر

❣قسمت ۱۵ و ۱۶ نگاهی به ساعت می‌اندازم. ۱۰ دقیقه از کلاس گذشته ولی هنوز استاد نیامده. چشم‌هایم را میبندم و به صندلی تکیه میدهم. از سمت چپ صدایی مرا میخاند.به اجبار چشم هایم را باز میکنم _سلام خانم خوشگله چشم های درشت و مشکی اش مرا به خود جذب میکند. لب های درشت و قلوه ای اش روی صورت استخوانی و سبزه اش به زیبایی نشسته است. بینی تیزش کمی تناسب را در صورتش بهم زده. روسری طوسی مشکی اش به خوبی موهایش را پوشانده.لبخند بی جانی میزنم. +سلام _قبلا توی این آموزشگاه نبودی درسته؟ +درسته. مگه شما قبلا اینجا بودی؟ _آره اینجا سیاه‌قلم کارمیکردم اکثر بچه‌های این کلاس هم قبلا تو همین آموزشگاه کلاس های دیگه رفتن . بعد از کمی مکث سوال دیگری میپرسد _میتونم اسمت رو بدونم +نورا رضایی. _چه اسم قشنگی منم «هستیِ رضایی‌ام » لبخندم پر رنگ‌تر میشود +خوشبختم _همچنین. میگم نورا توی این...... با ورود استاد به کلاس حرف هستی نصفه میماند. استاد زنی با قد متوسط و چهره‌ی مهربان است. پوست سفید و چشم های عسلی اش عامل اصلی زیبایی اش شده است.به چهره‌اش بیشتر از ۳۵ سال نمیخورد. موهای مشکی و بلنداش از شال باریک مشکی اش بیرون زده. مانتوی قهوه ای کوتاه ساده ای اندام لاغرش را دربرگرفته است. بعد از معرفی کوتاهی شروع به توضیح دادن درباره انواع نقاشی با آبرنگ می‌کند. _نقاشی با آبرنگ دو حالت داره. یا خشک در خیس هست و یا خیس در خیس. روش خیس در خیس بیشتر برای نقاشی های کهکشانی ...... بی حوصله سرم را روی میز میگذارم. بعد از کمی استاد برای اوردن نقاشی های هنرجو های ترم گذشته اش از کلاس خارج میشود . «آن عشق که در پرده بماند یه چه ارزد ؟ عشق است و همین لذت اظهار و دگر هیچ» شفایی اصفهانی با احساس سنگینی نگاهی سر بلند میکنم . دختری زیبا با چشم های سبز دو ردیف جلوتر از من نشسته و دارد من را نگاه میکند. کمی نگاهش را روی من میچرخاند و بعد برمیگردد. نگاهش کوتاه بود اما پر مفهموم بود. نمیدانم نگاهش چه میگفت اما میدانم چیز خوبی نمیگفت. ناخودآگاه ترس بدی در جانم رخنه میکند . رو به هستی میگویم +اون دختره که دو ردیف جلوتر نشسته رو میشناسی؟ و با دست نامحسوس به آن اشاره میکنم _آره، اسمش نازنینه ولی ما بهش میگیم نازی. یه زمان با من کلاس سیاه قلم میومد تو همین آموزشگاه ولی وسطاش ول کرد . خیلی دختر با استعدادیه. چطور مگه ؟ +همینجوری از روی کنجکاوی پرسیدم هستی کمی از جوابم تعجب میکند ولی چیزی نمیگوید و فقط شانه بالا می‌اندازد . استاد وارد کلاس میشود و بعد از نشان دادن نقاشی ها و دادن لیست وسایل مورد نیاز دوباره شروع به توضیح دادن میکند. . . . بی حال خودم را روی مبل می اندازم +وای مامانی مردم چقدر هوا گرمه _پاشو برو لباستو عوض کن بعد یه آبی به دست و صورتت بزن بعد بیا شربت بهت بدم . +نه حالا ندارم الان شربت رو بدید یکم دیگه میرم لباس عوض میکنم _باشه. راستی برای چهارشنبه خونه آقا محسن دعوتیم . سریع صاف مینشینم و با تعجب میپرسم +ما که همین چند شب پیش خونه عمو محمود بودیم دوباره ۴ روز دیگه باید بریم خونه عمو محسن؟ _بنده‌های خدا محبت کردن دعوتمون کردن حالا چه عیبی داره از جواب مادرم کمی جا میخورم. کلافه چادرم را درمی‌آورم +من نخوام اینا به ما محبت کنن کیو باید ببینم ؟ مادرم با حالت تندی میگوید _نوراااا ! با لحنی که در آن التماس موج میزند میگویم +مامان باور کن من با عمو محمود و خانوادش مشکلی ندارم. مشکل من عمو محسن هست. اصلا وقتی اونا هستن جو سنگینه . _انقدر غیبت نکن. مدیونشون میشی. به سمت اتاقم میروم و شروع به تعویض لباس‌هایم میکنم. حتی فکر کردن به دیدن دوباره ی شهروز اذیتم میکند. ‌‌‌‌‌دلم پر میکشد برای دیدن دوباره ی سوگل ولی وجود شهروز این شادی را از من میگیرد. غرور عمومحسن و سکوت بهاره خانم را میتوانم تحمل کنم ولی پوزخندها و تیکه های شهروز را نه ! جز شهریار از بقیه‌ی خانواده‌ی عمو محسن دل خوشی ندارم . «بر دلبر دیوانه بگویید بیاید دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید» شهریار ✔️ادامه دارد....

🌷رمان جذاب و خواهر برادری لبخندبهشتی ✔️قسمت ۱۷ و ۱۸ روزهای هفته به سرعت میگذرند و بالاخره روز چهارشنبه فرا میرسد. کانال های تلویزیون را بی دلیل بالا و پایین میکنم. هیچ شبکه ای برنامه جذاب و سرگرم کننده‌ای ندارد. دوباره تلویزیون را خاموش میکنم و به اتاقم میروم. اتاقی که اکثر وسایلش کرم رنگ است. سرامیک‌های شکلاتی و کاغذدیواری‌های کرم رنگ اتاق را پوشانده‌اند. سمت چپ میز آرایش و کمد و در سمت راست تخت کرم رنگم قرار گرفته . بالای تخت پنجره ی بزرگ با پرده سفید رنگ فضا را روشن کرده است . رو به روی میز آرایش مینشینم و به تصویر خودم در آینه نگاه میکنم. صورت گرد و لاغر نسبتا سفید، چشم‌های کشیده‌ی مشکی، بینی قلبی و لب های متوسط. این ها ویژگی هایی هست که اغلب من را با آنها توصیف میکنند. چهره ی معمولی دارم. نه زیباست و نه زشت. ولی دوستش دارم. از هیکل لاغرم خیلی راضی ام ولی در کودکی بخاطر آن خیلی اذیت شدم. وقتی ۵ ، ۶ ساله بودم دخترهای همسن من تپل و بانمک بودند و خیلی مورد توجه قرار میگرفتند ولی من‌ بخاطر چثه ریز و لاغرم توجه زیادی از اقوام و آشنایان دریافت نمیکردم. از جلوی آینه کنار میروم. دلم نمیخواهد خاطرات بد را مرور کنم. کش مو را از روی میز برمیدارم و موهای بلند مشکی‌ام رادر آن خفه میکنم. صدای آیفون بلند میشود. از اتاق بیرون میروم و نگاه پر تعجبم را به مادرم میدوزم +منتظر کسی بودید ؟ _آره مادر، شهریاره با شنیدن اسم شهریار تعجبم بیشتر میشود. +چرا نگفتید که میاد؟ حالا برای چی اومده ؟ نگاهش را از من میدوزد _یادم رفت بگم. حالا برو لباساتو بپوش بعدا میفهمی . مادرم اهل دروغ نبود اما خوب میتوانستم تشخیص بدهم که از عمد به من خبر آمدن شهریار را نداده است. رفتار مادرم کمی مشکوک است همین باعث میشود که استرس به جانم بیافتد . به اتاقم میروم و اولین مانتو و روسری که میبینم را به تن میکنم. به سرعت آماده میشوم و چادر آبی رنگم را روی سرم میاندازم. صدای سلام و احوال پرسی شهریار با اعضای خانواده استرسم را بیشتر میکند «دیشب صدای تیشه از بیستون نیامد شاید بخواب شیرین فرهاد رفته باشد» حزین لاهیجی دست های یخ زده ام را روی دستگیره‌ی در میگزارم و به سمت پایین فشار میدهم. با باز شدن در، مادرم را رو به روی خودم میبینم. آرامش نگاهش کمی از استرسم کم میکند. مادر وارد اتاق میشود و روی تخت مینشیند. به کنارش اشاره میکند _بیا بشین کارت دارم . این رفتار ها برایم عجیب است. مهمان در خانه باشد و ما در اتاق پچ پچ کنیم.اما باز هم بدون هیچ حرفی میروم و کنار مادرم مینشینم . لبخند گرمی میزند _نورا فکر کن شهریار اون بیرون نیس . نگران شهریار نباش داره با بابات حرف میزنه سرش گرمه تو فقط به حرف های من گوش بده و بی چون و چرا جواب سوالای منو بده . تا آخر حرفم هیچ سوالی نپرس +چشم نگاهش را از چشم هایم میدوزد. انگار نمیداند از کجا شروع کند. بعد از کمی تامل بالاخره لب به سخن باز میکند . _نورا تا حالا فکر کردی چرا انقدر برای منو بابات عزیزی ؟ +چون تنها بچتونم _نه، من قبل از تو ۳ بار حامله شدم. دفعه ی اول بچه ۳ ماهگی افتاد، دفعه ی دوم بچه ۲ ماهگی افتاد. ولی دفعه ی سوم بچه نیفتاد. با هزار جور دارو و قرص بچه رو نگه داشتم. خیلی خوشحال بودم. وقتی بچه بدنیا اومد یه پسر خوشگل و با نمک بود . اسمشو گزاشتیم نیما، فقط یه مشکل داشت اونم اینکه بعضی از داروها به بچه نساخته بود و به ریه اش آسیب زده بود . ریه هاش درست کار نمیکرد. به سختی نفس میکشید. چند مدل عمل روش انجام دادن به ظاهر جواب داده بود و مشکل ریه درست شده بود. نیما همسن شهریار با اختلاف ۱ ماه زودتر از شهریار به دنیا اومده بود. وقتی شهریار به دنیا اومد بهاره‌خانم مریض شد و آبله مرغون گرفت. شهروز رو بردن پیش خانواده پدریش ولی شهریار رو نمیتونستن چون شیر خواره بود. بخاطر همین من ازشون خواستم که بیارن پیش من . برای احتیاط ۲ ماه بهاره تو قرنطینه بود . تو به این ۲ ماه بیشتر از نیما مراقب شهریار بودم. یه روز صبح که از خواب پاشدم برم به بچه ها شیر بدم دیدم نیما رنگش سیاه شده . «دیگران چون بروند از نظر از دل بروند تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی» سعدی

🌱قسمت ۱۹ و ۲۰ _وقتی از خواب پاشدم برم به بچه‌ها شیر بدم دیدم نیما رنگش سیاه شده. وقتی دستم گذاشتم روی قفسه سینش دیدم نفس نمیکشه. بازم بچه‌ رو بردیم بیمارستان ولی گفتن تموم کرده. اشک‌ها به مادرم اجازه حرف زدن نمیدهند. بعد از کمی ادامه میدهد... _بعد از دفن بچه افسردگی گرفتم. هر روز میرفتم ۳ ، ۴ ساعت سر قبرش باهاش‌ حرف میزدم و گریه میکردم. دیگه از روزی که نیما مرد بخاطر حال بدم شهریار رو بردن پیش مادرش. ۱۰ روز گذشت ولی من داشتم دق میکردم. رفتم دیدن بهاره. وقتی شهریار رو بعد از ۱۰ روز دیدم احساس کردم نیمای خودمه. با جون و دل دوستش داشتم. ۲ ماه بود بزرگش کرده بودم. وقتی بابات دید با دیدن شهریار حالم بهتر شده اجازه گرفت شهریار رو روزی ۲ ساعت بیارن پیش من. شهریار هم به من خیلی وابسته بود. شهریار ۲ سالش بود رفتم مشهد.اونجا تصمیم گرفتم دوباره بچه دار بشم. ولی از امام رضا خواستم که بتونم بدون دوا و دکتر یه بچه ی سالم و با ایمان بدنیا بیارم. تا اینکه سر تو حامله شدم و بدون هیچ دوا و درمونی یه دختر سالم صالح به اسم نورا به دنیا آوردم . به اینجا که میرسد لبخند میزند و آرام پیشانی‌ام را میبوسد. من هم لبخند میزنم . ذهنم پر از سوال بی جواب است . +مامان چرا این همه سال نگفتید؟ چرا منو تاحالا سر قبر نیما نبردین؟ چرا الان که مهمون داریم دارید میگید؟ _انقدر سوال نپرس. یکم صبر کن انقدر عجول نباش با پایان جمله اش بلند میشود و در را باز میکند و بلند میگوید _شهریار پسرم میشه یه لحظه بیای تو اتاق کارت دارم . مادر صندلی میز آرایش را روبه روی تخت میگذارد و بعد سر جای قبلی‌اش مینشیند . شهریار وارد اتاق میشود و بالبخند میگوید _سلام دخترعمو حال شما ؟ به نشانه احترام بلندمیشوم +سلام خیلی ممنون شما ...... مادر میان حرفم میپرد _سلام و احوالپرسی باشه واسه ی بعد الان کار مهمتری دارم بعد به صندلی اشاره میکند _بفرما بشین پسرم شهریار آرام مینشیند _خب خاله حالا شما شروع کنید من هم مینشینم و کنجکاو به لب های مادرم چشم میدوزم «عشق یعنی به سرت هوای دلبر بزند درد از عمق وجودت به دلت سر بزند» پروانه حسینی مادر روبه شهریار میگوید _مادرت برات ماجرای نیما رو توضیح داده درسته ؟ +بله _یک چیزی هست که شما دوتا نمیدونید . توی اون ۲ماهی که شهریار پیش من بود من به شهریار شیر میدادم. بخاطر همین شهریار به من محرمه و پسر من محسوب میشه بخاطر همین شما دوتا هم به هم محرم هستید و خواهر و برادر به حساب میاید . با گفتن این حرف هم من و هم شهریار به شدت جا میخوریم. بعد از مدت کوتاهی شهریار به خودش می آید و لبخند عمیقی میزند. چشم هایش از خوشحال برق میزنند بعد از چند لحظه مادرم دوباره به حرف می‌آید. _بعدا با بهاره خانم و آقا محسن صحبت کردیم به این نتیجه رسیدیم که وقتی هر دو به سن تکلیف رسیدید بهتون بگیم چون قبلش سنتون کم بود و درکش براتون سخت بود. متاسفانه بخاطر قطع رابطه فرصت نشد بگیم. فردای مهمونی آقامحمود با بهاره خانم صحبت کردم و قرار بر این شد که امروز بهتون بگم و مهمونی امشب هم برای اعلام خواهر و برادر بودن شما به بقیه هست . با پایان حرفش از روی تخت بلند میشود _یک ربع وقت دارید تا من ناهار رو میکشم خواهر برادری با هم حرف بزنید و بعد از اتاق خارج میشود . هنوز گیج هستم. مغزم نتوانسته درست تجزیه و تحلیل کند و این من را کلافه میکند. شهریار با خوشحالی از روی صندلی بلند میشود کنار من مینشیند. دستش را دور شانه ام می‌اندازد و مرا محکم به خود میفشارد و با ذوق میگوید _بلاخره شدی خواهر کوچولوی خودم. میدونی همیشه آرزو داشتم یه خواهر داشته باشم، حتی خیلی وقت ها میگفتم کاش شهروز دختر بود ولی الان دیگه یه خواهر دارم اونم از نوع خوبش . وبعد بلند میخندد. بی اختیار به خود میلرزم. دست خودم نیست هنوز او را نامحرم میدانم. هنوز برای اینکه او برادر و محرمم باشد آمادگی ندارم . بخاطر آشفتگی ذهنم و حرکت دور از انتظار شهریار ناخودآگاه بغض میکنم. دلم نمیخواهد شهریار بفهمد که بغض کرده‌ام بخاطر همین سرم را پایین می‌اندازم. شهریار از تخت پایین می آید و جلوی پایم زانو میزند . مچ دستم را میگیرد و با شادی که در صدایش موج میزند میگوید _وای نورا احساس میکنم دارم خواب میبینم. نمیدونی چقدر خوشحالم . بی اختیار دست هایم شروع به لرزیدن میکنند. شهریار متوجه لرزش دست هایم میشود. دست هایم را میگیرد و با اخم به آنها نگاه میکند _چرا دستات داره میلرزه ؟ چرا انقدر دستات سرده؟ «ما برای با تو بودن عمر خود را باختیم بد نبود ای دوست گاهی هم تو دل میباختی» فاضل نظری

💎ﻫﺮ ﺷﺐ ﺩﻋﺎی فرج به نیابت از اهل بیت علیهم السلام ،، شهدای مدافع حرم وهمه ی شهدای جنگ تحمیلی.... 💠 دعـــــــــــای فـــــــــــرج 💠 🔸بسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیم🔸 ⚜الهی عَظُمَ الْبَلاَّءُ وَبَرِحَ الْخَفاَّءُ وَانْکَشَفَ الْغِطاَّءُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ وَمُنِعَتِ السَّماَّءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَاِلَیْکَ الْمُشْتَکی وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّهِ وَالرَّخاَّءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اُولِی الاْمْرِ الَّذینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ وَعَرَّفْتَنا بِذلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَریباً کلمح الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ یا مُحَمَّدُ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا مُحَمَّدُ اِکْفِیانی فَاِنَّکُما کافِیانِ وَانْصُرانی فَاِنَّکُما ناصِرانِ یا مَوْلانا یا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی اَدْرِکْنی السّاعَهَ السّاعَهَ السّاعَهَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمین بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرینَ.⚜ 💠دعــای ســـلامتی امــام زمــــان(عج)💠 ⚜"اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن، صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ، فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ، وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً، حَتَّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"⚜ ⛅️اللّٰهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجُ⛅️

🕊🌹🕊 اے صاحب دنیا و دین احوال زار ما ببین دیگر بیا تا عالمے گردد رها از هر غمے بہ داد ما برس اے یارِ ما باز نما گره از ڪارِ ما #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ ✋سلام اے نور خدا در تاریڪے هاے زمین☀️

💐رو سفید باش 🔹و ما باید خودمان را مهیا کنیم از برای اینکه اگر چنانچه به زیارت ایشان موفق‌ شدیم ان شاء اللّه، طوری باشد که روسفید باشیم پیش ایشان. 📅امام خمینی(ره) | ۷ تیر ۱۳۵۹ 🌸آغاز ولایت و امامت منجی عالم بشریت، امام مهدی عجل‎الله گرامی باد