🔘امر روشن ❓ در سال‏‌های اخير، ادّعاهای دروغين در حوزه مهدويت بسيار گسترش يافته است و هر از چندگاه از يكی از كشورهای اسلامی كسی برمی‌‏خيزد و با اين ادّعا كه #سيد_حسنی، #سيد_خراسانی، #يمانی، نماينده مخصوص امام زمان(ع) يا حتّی خود #مهدی_موعود است، جمعی بی‌‏اطّلاع را با خود همراه و آتش فتنه‌‏ای جديد را برپا می‌‏كند. در چنين فضايی، به طور طبيعی، اين پرسش براي بسياری از افراد مطرح می‏‌شود كه چگونه می‌‏توانيم مهدی موعود(ع) را از مدّعيان دروغين بازشناسيم؟ آيا اساساً ظهور امام مهدی(ع) و رويدادهای پيش از آن، به حدّی روشن است كه مردم در مورد آن دچار هيچ گونه ترديد و سردرگمی نشوند؟ ظهور امری روشن است 🔅 در روايات متعدّدی بر اين نكته تأكيد شده است كه امر ظهور امام مهدی(ع) از آفتاب نيز درخشان‌‏تر است و به همين دليل، اين امر بر هيچ كس مشتبه نخواهد شد و هيچ كس در حقانيت آن ترديد نخواهد كرد. در اين زمينه از امام محمّد باقر(ع) چنين نقل شده است: تا آسمان و زمين ساكن است، شما نيز ساكن و بی‌‏جنبش باشيد ـ يعنی بر هيچ كس خروج نكنيد ـ كه كار شما پوشيدگی ندارد. بدانيد كه آن نشانه‏‌ای از جانب خدای عزّوجلّ است، نه از جانب مردم. بدانيد كه آن از آفتاب روشن‏‌تر است و بر نيكوكار و زشت‏كار پنهان نخواهد ماند. آيا صبح را می‌شناسيد؛ امر شما همانند صبح است كه پنهان ماندن در آن راه ندارد.۱ 🔅 ابتدای روايت ياد شده، هشدار به كسانی است كه با پيش افتادن بر امامان معصوم(ع) و با اميد تشكيل دولت اهل‏‌بيت(ع) دست به قيام‌‏های نابه ‏هنگام و حساب نشده می‌زدند و سرانجام خود و گروهی از شيعيان ناآگاه را به هلاكت می‌انداختند. 🔅 در روايت ديگری، #ميمون_البان از آن حضرت چنين نقل می‌‏كند: من در خيمه #امام_باقر(ع) نشسته بودم كه امام يك طرف خيمه را بالا زد و فرمود: امر ما از اين آفتاب روشن‌‏تر است، سپس فرمود: نداكننده‌‏ای از آسمان ندا می‌‏كند كه امام فلان پسر فلان است و نام او را می‌‏برد و #ابليس نيز از زمين ندا كند همچنان كه در شب عقبه بر رسول خدا(ص) ندا كرد.۲ 🔅 در همين زمينه مفضّل بن عمر از #امام_صادق(ع) چنين روايت می‌‏كند: از ابی عبدالله [امام صادق(ع)] شنيدم كه می‌فرمود: فرياد نكنيد. به خدا سوگند، امام شما ساليانی از روزگارتان غيبت كند و حتماً مورد آزمايش واقع شويد تا آنجا كه بگويند: او مرده يا هلاك شده و به كدام وادی سلوك كرده است و چشمان مؤمنان بر او بگريد و واژگون شويد همچنان كه كشتی در امواج دريا واژگون شود و تنها كسی نجات يابد كه خدای تعالی از او ميثاق گرفته و در قلبش ايمان نقش كرده و او را به روحی از جانب خود مؤيد كرده باشد و دوازده پرچم مُشتبه برافراشته شود كه هيچ يك از ديگری بازشناخته نشود. راوی گويد: من گريستم، آنگاه فرمود: ای اباعبدالله! چرا گريه مي‏كنی؟ گفتم: چگونه نگريم در حالی‌كه شما می‌‏گوييد: دوازده پرچم مشتبه كه هيچ يك از ديگری بازشناخته نشود، پس ما چه كنيم؟ راوی گويد: امام به پرتوی آفتاب كه به داخل ايوان تابيده بود، نگريست و فرمود: ای اباعبدالله! آيا اين آفتاب را می‌‏بينی؟ گفتم: آری، فرمود: به خدا سوگند، امر ما از اين آفتاب روشن‏‌تر است.۳ با توجّه به روايات ياد شده می‌توان گفت پديده ظهور و مقدّمات آن، چنان روشن است كه هنگام وقوع آن، همه مردم از آن آگاه می‌‏شوند و به حقانيت آن پی می‌‏برند. اين‏گونه نيست كه تنها جمعی محدود از شيعيان از آن باخبر شوند و به همراهی با آن برخيزند. اينكه می‌‏بينيم هر از چندگاه كسی در گوشه‌‏ای از كشورهای اسلامی، خود را به عنوان يكی از شخصيت‏‌های مطرح در عصر ظهور معرّفی می‌كند و عدّه ناچيزی از مردمان ناآگاه يا فريب‌‏خورده نيز با او همراهی می‌‏كنند، اصلاً با واقعيت‏‌های ظهور كه پديده‌‏ای جهانی و قابل درك برای همگان است، همخوانی ندارد. 📚 1. كتاب غيبت (نعمانی)، باب 11، ص 286، ح 17؛ بحارالأنوار، ج 52، صص 139 و 140، ح 49. 2. كمال الدّين و تمام النعمـة، ج 2، ص555. 3. همان، صص 23 و 24. @Abbasse_Kardani