#بهائيان_و_ارتش_در_عصر_پهلوي #بهائيت علاوه بر امور سياسي، قسمت مهمي از ارتش را از آنِ خود كرده بود؛ حضور در ارتش موجب شده بود قدرت دخالت در امور ديگر مانند امور اقتصادي، فرهنگي و ... را داشته باشند. اكنون به ذكر تعدادي از اين افراد مي پردازيم: ارتشبد #عبدالكريم_ايادي: وي سردسته بهائيان در ارتش و پزشك مخصوص شاه بود و علاوه بر اين سمت ها، بيش از هشتاد شغل با منصب و درآمد عالي براي خود دست و پا كرده بود؛ ارتشبد #غلامرضا_ازهاري؛ ارتشبد #جعفر_شفقت؛ سپهبد #اسدالله_صنيعي: وي به صورت آشكارا دزدي مي كرد... در زمان سرلشكري خود با چند افسر بهائي ديگر از جمله سرهنگ #رفيعي، سرهنگ #صادقيان و سرهنگ #شايسته يك باند تشكيل داده بود و علنا سهمي از اختلاس هاي آنان را به خود اختصاص مي داد؛ ارتشبد #فريدون_جم؛ سرلشكر #ضرغام؛ سپهبد #پرويز_خسرواني: او در غائله 15 خرداد و كشتار خونين مردم، فرمانده ژاندارمري ناحيه مركز و از سردمداران اين جنايت بود؛ سپهبد #حسين_رستگار_نامدار؛ سرهنگ #مهتدي؛ سرلشكر #مقربي؛ سرتيپ #هدايت_الله_سهراب؛ سرتيپ #علي_اكبر_درخشاني؛ سپهبد #ابوالحسن_سعادتمند؛ سرهنگ #فردوس؛ سرهنگ #شاهقلي؛ #منوچهر_تأييدي. اين ها تعدادي از افراد بهائي در ارتش بودند و علاوه بر امور نظامي در امور ديگر نيز دخالت مي كردند كه به علت طولاني نشدن بحث از ذكر آن خودداري مي كنيم. كتاب #بهائيان_در_عصر_پهلويها - دفتر پژوهش هاي موسسه كيهان، جهت مطالعه پيشنهاد مي شود. #نقد_بهائيت 🔰 @Adyanuniv

#ادعاهاي_عليمحمد_شيرازي_ملقب_به #باب چگونه يك انسان مي تواند در مدت شش سال از ادعاي نيابت امام زمان، به ادعاي خدايي برسد؟ عليمحمد #باب در سال 1260 هجري قمري، ادعاي #بابيت خود را مطرح كرد. سير اين ادعاها تا سال 1266 -كه سال اعدام وي بود- ادامه پيدا كرد. #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

#ادعاهاي_عليمحمد_شيرازي_ملقب_به #باب اولين ادعاي عليمحمد شيرازي، ادعاي #بابيت بود. به روايت تاريخ، پس از مرگ سيد كاظم رشتي و «پس از انتشار جانشين شدن سيد علي محمد [او] در سال 1260 ه.ق، فرصت را غنيمت شمرد، از استقبال عده‏اي از شيخيه استفاده کرد، پاي را از جانشيني استادش فراتر نهاد و در خانه‏ي خود، در شيراز، نخستين بار دعوت را به ملا حسين بشرويه آشکار ساخت و خود را #باب امام دوازدهم شيعيان (يعني واسطه‏ي ميان مردم و امام زمان عليه‏السلام) معرفي کرد. بر اين اعتقاد اصرار داشت که براي پي بردن به اسرار و حقايق بزرگ و مقدس ازلي و ابدي، بايد مردم به ناچار از «در» بگذرند و به حقيقت رسند. لذا مي‏گفت: «مردم، بايد به من ايمان آورند تا به کمک من - که واقف به اسرار هستم - بر آن اسرار دست يابند.» منبع: كتاب از شيخي گري تا بابي گري، عزالدين رضانژاد_ مبحث ادعاي بابيت #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

#ادعاهاي_عليمحمد_شيرازي دومين ادعاي #عليمحمد_شيرازي ملقب به #باب، ادعاي #ذِكريّت بود. البته، چون اين ادعا، به همراه ادعاي #بابيت بوده، شايد در ميان ديگر ادعاهاي وي محسوب نشده باشد لكن استاد عزالدين رضانژاد، متخصص و پژوهشگر مبحث مهدويت و نقد فرق انحرافي، آن را به عنوان ادعاي مجزا آورده: «سيد علي محمد شيرازي، پس از آن که لقب «باب» را به طور رسمي يدک کشيد، در آغاز امر، بخش‏هايي از قرآن کريم را با روشي که از مکتب شيخيه آموخته بود، تأويل و تصريح کرد که امام دوازدهم شيعيان، او را مأمور داشته تا جهانيان را ارشاد کند و خويشتن را «ذکر» ناميد. مقام «ذکر» و «فؤاد»، بالاترين مراحل سلوک است...» ادامه دارد... #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

#ادعاهاي_عليمحمد_شيرازي ادعاي#ذِكريت ⏪ «وي[عليمحمد شيرازي]، در آغاز تفسيرش بر سوره‏ي يوسف مي‏نويسد: الله قد قدر أن يخرج ذلک الکتاب في تفسير أحسن القصص من عند محمد بن الحسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي بن الحسين بن علي بن أبي‏طالب، علي عبده، ليکون حجة الله من عند الذکر علي العالمين بليغا، [1] . [ترجمه:] همانا، خدا مقدر کرده که اين کتاب، از نزد محمد، پسر حسن، پسر علي، پسر محمد، پسر علي، پسر موسي، پسر جعفر، پسر محمد، پسر علي، پسر حسين، پسر علي، پسر ابي‏طالب، بر بنده‏اش برون آيد تا از سوي ذکر (سيد علي محمد) حجت بالغه‏ي خدا بر جهانيان باشد.» 💡همان گونه كه مي بينيد وي پس از #بابيت، قائل به مقام #ذكريت نيز شده است. [1]- احسن القصص، عليمحمد شيرازي، ص 1؛ ر.ك: دانشنامه جهان اسلام، ج1، ص 17. منبع: از شيخي گري تا بابيگري، عزالدين رضا نژاد- ادعاي ذكريت #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

ادعاهاي #عليمحمد_شيرازي ملقب به #باب ادعاي سوم: قائميت و مهدويت درباره مساله نقد فرقه هاي #بابيت و #بهائيت، كتب و رديه هاي زيادي نوشته شده است؛ از جمله اين نويسندگان و مولفان، استاد رضانژاد است ايشان در كتاب «شيخي گري تا بابي گري» در خصوص ادعاي #مهدويت #عليمحمد_شيرازي آورده است: «همين که از دعاوي «بابيت» و «ذکريت» [عليمحمد شيرازي] مدتي گذشت و گروهي نزد سيد علي محمد شيرازي جمع شدند، وي ادعاي خود را تغيير کرد و از «مهدويت» سخن به ميان آورد و گفت: من‏ ام آن کسي که هزار سال مي‏باشد که منتظر آن مي‏باشيد.» [1] [1]. نقطةالكاف، ص135. ادامه در پست بعد... #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

◀️ «برخي آورده‏ اند، خود «باب» از عراق به مکه رفت و چنان که بابيان گفته‏ اند، در آن جا دعوي مهدويت خود را علني ساخت. در اخبار ظهور مهدي عليه‏ السلام آمده است که او، ابتدا در مسجد الحرام، خود را معرفي مي‏کند، او نيز به مکه رفت. سپس به بوشهر بازگشت، رحل اقامت افکند. نكته: بر اساس شواهد و قرائن تاريخي، رفتن #باب به مكه، بعيد به نظر مي رسد. آقاي رضا نژاد در ادامه آورده اند: ◀️ «مدت دعوت قائميت و مهدويت او، حدود دو سال و نيم در آخر زندگي اش بيش نبود و با وجود توبه نامه، در ادعاي خويش ثبات قدم نداشته است.» [2] [2]. دايرةالمعارف تشيع، ج3، ص 5-4. منبع: شيخي گري تا بابي گري- ادعاي مهدويت #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

#ادعاهاي_عليمحمد_شيرازي، ملقب به #باب ◀️ تبيين يك شبهه ▶️ ⏪ بنابر روايت تاريخ، #عليمحمد شيرازي، در پنجم جمادي الاولي سال 1260 ه ق ادعاي #بابيت خود را مطرح كرده است؛ لكن بهائيان مي گويند: وي در آن شب #قائميت و #مهدويت را اعلام كرده است. حال، كدام سخن درست است؟ جواب اين مطلب را از استاد محمدجواد صافي ره پدر آيت الله العظمي صافي گلپايگاني مي آوريم: «آنچه مسلم است وي در اوايل، فقط مدعي بابيت بود و خود را از ناحيه ي حضرت قائم عجل الله تعالي فرجه الشريف مامور قلمداد مي‏نمود و همه ي گفته ها و نوشته‏هاي خود را به طور علني به آن حضرت نسبت مي داد و از مهدويت و قائميت و نسخ احکام اسلام و تأسيس آيين جديد هيچ سخني به ميان نمي آورد. اين حقيقت را دلايلي چند به اثبات مي رساند:... ادامه در پست بعد... #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

⏪ شواهد و اسنادي كه نشان مي دهد #عليمحمد #باب در پنجم جمادي الاولي ادعاي #بابيت داشته نه #مهدويت: 1️⃣ باب در کتاب احسن القصص که در آن دوره تأليف نموده، در سوره‏ ي ملک که نخستين سوره ي آن کتاب است چنين مي گويد: «الله قد قدر أن يخرج ذلک الکتاب في تفسير احسن القصص من عند محمد بن حسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابي‏طالب علي عبده لتکون حجة الله من عند الذکر علي العالمين بليغا» ترجمه: «به درستي که خدا مقرر کرده است که اين کتاب را در تفسير نيکوترين داستان ها از نزد محمد بن حسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي بن حسين بن علي بن ابي طالب بر بنده اش خارج سازد تا از نزد ذکر حجت رساننده خدا بر اهل عالم باشد. ادامه در پست بعد... #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

و نيز در پنجاه و هشتمين سوره ي همين کتاب [=تفسير احسن القصص] گويد: 2️⃣ «... يا بقيه الله قد افديت بکلي لک و رضيت السب في سبيلک و ما تمنيت الا القتل في محبتک.» ترجمه: «اي بقية الله سراپا فداي تو شوم و به ناسزا شنوي در راه تو خشنودم و در طريق دوستيت جز کشته شدن آرزوئي ندارم .» #باب در اين [دو] گفته با صراحت تمام و بدون هر گونه اجمال و ابهام، خود را مامور از جانب بقية الله مي داند و مطالب و گفته هاي خود را به وي نسبت مي دهد و [در مورد اول] او را با نام و نام پدر و نياکان بزرگوارش تا علي بن ابي‏طالب عليه السلام معرفي مي نمايد. طبق اين دو شاهد، تا اين جا مشخص مي شود كه وي در آن شب ادعايي غير از #مهدويت و #قائميت داشته. ادامه در پست بعد... #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

3️⃣ اشراق خاوري در کتاب تلخيص تاريخ نبيل صفحه 130 مي‏نويسد. #باب در مراجعت از مکه [1] چند روزي در بوشهر اقامت نمود و قدوس را پيش از خود فرستاد و رساله اي به او داد و دستور داد به چيزهايي که در آن رساله نوشته شده عمل کند. از جمله ‏ي دستورها اين بود: بر اهل ايمان واجب است در اذان نماز جمعه «اشهد ان عليا قبل نبيل باب بقية الله» را اضافه کنند؛ يعني: گواهي مي دهم علي پيش از نبيل (چون نبيل و محمد هر دو به حساب ابجد 92 هستند، باب صلاح دانسته از علي محمد به علي پيش از نبيل تعبير کند) باب بقية الله است. جمله اي كه #باب دستور داده اذان اضافه شود (اشهد... باب بقيةالله) نشان مي دهد كه وي در ابتدا ادعاي بابيت داشته نه مهدويت. [1]همان گونه كه قبلا ذكر شد، حضور #باب در مكه، بنابر شواهد تاريخي، بعيد به نظر مي رسد و بهائيت به جهت اين كه آن را با حديث حضور امام زمان ع در مكه به هنگام ظهور تطبيق دهند براي وي ساخته اند. #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv

4️⃣ در صفحه 317 همين کتاب [تلخيص تاريخ نبيل]چنين آمده است: «در شب دوم پس از وصول حضرت #باب به تبريز، جناب عظيم را احضار فرمودند و علنا در نزد او #قائميت اظهار نمودند. عظيم چون اين ادعا را شنيد در قبول متردد شد، حضرت #باب به او فرمودند: من فردا در محضر وليعهد و حضور علما و اعيان ادعاي خود را علني خواهم کرد و براي اثبات ادعا به آيات، تحدي خواهم نمود و به جز آيات به ساير مطالب متمسک نخواهم شد، عظيم گفت من آن شب تا صبح نخوابيدم. بالأخره پس از فکر و تامل به قائميت او ايمان آوردم...ـ وي تا رويداد مجلس وليعهد در تبريز، يعني سال 1263 ه. ق ادعايي جز #بابيت نداشت و هيچ کس حتي نزديک‏ترين ياران و اصحاب #باب، نه تنها ادعاي #قائميت را از وي نشنيده بودند، بلکه احتمال چنين چيزي را هم نمي‏دادند. چنانکه عظيم در اين تاريخ براي اولين بار، آن را شنيد و متردد و حيران گرديد و هر چه درباره ي بعثت او در همين کتاب ها [منابع بهائي] و غير اين ها نوشته شده دروغ، افسانه و کاملا بي‏اساس است. [1] [1] عمده مطالب اين استدلال از كتاب ارمغان صافي، محمد جواد صافي گلپايگاني ره اخذ شده. #نقد_بهائیت 🔰 @Adyanuniv