سه نمونه از مخالفت #عرفان_های_نوظهور با مذهب و اخلاق خدامحور؛
#نمونه_اول
ما بیشترِ مذاهب را امتحان کردیم و دیدیم که ناموفق از کار درآمدهاند. سیاست را هم امتحان کردیم و دیدیم ناموفق از کار درآمد. اکنون باید علم را در بوته آزمایش بگذاریم. این بار فرصت را بهعلم بدهید؛ زیرا در عرض سیصد سال، بیشتر از کلِ تاریخِ یکصد هزار ساله بشر، پیشرفت داشته است.۱
#نمونه_دوم
در دنیا فقط چیزی واقعیت دارد که به چشم خودمان ببینیم و مذهب اختراع بشر است، برای فریبدادن مردم. میپرسم: پس آن مسجد در شهر چه میکند؟ میگوید: فقط پیرمردها و پیرزنهای خرافاتی به آنجا میروند و آنها هم جاهل و بیکارند.۲
#نمونه_سوم
هر دینی را که امروز در قدرت است، نام بِبر و من به تو نشان خواهم داد که فقط و فقط زایید? یک وجدان اجتماعی است، نه حقیقتی که از جانب«سوگماد»باشد. همه آن قوانینی که بهعنوان قوانین الهی شناخته شدهاند، چیزی نیستند جز یک وجدان اجتماعیِ متحولشده که مشتق شده است از قانون مانو(The Law of Manu)، نظام حمورابی، فرامین موسی و احکام کلیسای مسیحیت و اما محتوای آنها بازگوکننده چیست؟ هیچ! مگر پیکری از احکام و مقررات که از جانب قشرِ روحانیتِ رسمی برای تحتِ کنترل نگاهداشتن پیروانشان تنظیم شده است تا بدانوسیله عنان سیاسی و اقتصادی تودههای مردم را بهدست گیرند. هنگامیکه فوبی کوآنتز (Fubbi Quantz) در زمان بعثت خود توسط مردمان مؤاخذه میشد، این را میدانست. آیا پدیدهای شنیعتر از سیستم طبقاتی که توسط مانو پایهگذاری شد وجود دارد یا محدودیتهای اجتماعی که در مفاد نظام حمورابی مطرح میباشند یا پیامدهایی که احکام مدون در فرامین موسی یا اخلاقیات کلیساها و تشکیلات مذهبیِ مسلمین امروزی باعث میشوند؟ محدودیت، محدودیت، محدودیت! این تمام آن چیزی است که این شاخصهای اجتماعی بر آن سعی دارند.۳
#پی_نوشت:
[۱] . اشو، آینده طلایی، ترجمه مرجان فرجی، تهران، فردوس، ۱۳۸۱، ص۷۲.
[۲] . پائولو کوئلیو، زهیر، ترجمه آرش حجازی، تهران، کاروان، ۱۳۸۴، ص۲۰۷.
[۳] . پال توئیچل، سرزمینهای دور، ترجمه هوشنگ اهرپور، ص۴۴.
🌐فرق و ادیان استان قم🌐
جهت عضویت بر روی لینک زیر کلیک کنید.👇
🆔 @adyaneqom
🔻اخلاق ستیزی در #اکنکار
⚠️از ویژگی های بسیاری از عرفان های کاذب، نفی اساس دین و اخلاقیات می باشد.
دین و اخلاق همچون سدی در برابر خواسته های نامشروع سرکردگان #عرفان_های_کاذب قرار گرفته و از این حیث، موسسان این فرقه ها در صدد نفی و رد آن بر آمده اند و تا جایی پیش رفته اند که تمام معیارهای اخلاقی را منکر شده اند.
⚠️دین از جنبه ای که مانعی اصلی در برابر ادعا های بزرگان مرید پرور این عرفان ها محسوب می شود، مورد انکار قرار می گیرد و اخلاقیات نیز به دلیل محدود کردن آزادی های سرکردگان نفی می شوند و به شدت مورد حمله قرار می گیرند.
⚠️برای نمونه در توئیچل پال، موسس فرقه اکنکار در کتاب سرزمین های دور، ص 375 می نویسد:
کسی که بخواهد توسط اخلاقیات به یک زندگی مذهبی دست یابد، مسیر را در جهت معکوسش طی کرده است. اخلاقیات، تنها وسیله ای برای دست یابی به وضعیت مشخصی برای ذهن هستند و هیچ کاربرد دیگری ندارند. اخلاق، نه دین است و نه بستری که از میان آن #دین رشد می کند. اخلاق هرگز نمی تواند اساس فلسفه عالم گیری، همچون اکنکار باشد؛ زیرا اخلاق هرگز نمی تواند آفریننده ی خرد، قدرت و #آزادی باشد.
⚠️این حمله به اصول اخلاقی تنها برای جذب مریدانی عیاش و هرزه نیست بلکه حربه ای است که به وسیله آن، بی بند و باری بزرگان عرفان های کاذب توجیه می گردد. در واقع کنار گذاشتن تمام الزامات اخلاقی و دینی هدفی است که #عرفان_های_نوظهور در صدد القای آن هستند.
#عرفان_های_کاذب
#نقد_فرقه
🔰 @Adyanuniv
📣 خدا ابزار است نه مقصد!
در عرفان تعلیم داده شده توسط #اشو، خداوند حکم وسیله ای را دارد تا تو را به شادابی و شادمانی برساند!
اوشو می گوید: عارف در جستجوی شادمانی به زندگی روی می آورد، او پروای خدا در سر ندارد.(پرواز در تنهایی ص 60) و نیز بیان می کند: همه چیز را در مورد خدا فراموش کن، فقط به جستجوی شادی بپرداز!(من درس شهادت می دهم ص115)
و باز در جایی اشاره دارد که: اگر خدا را جستجو کنی او را نخواهی یافت و بیش از پیش بدبخت و غمگین خواهی شد.(با خود یکی شو ص97) اگر عاشق باشی می توانی خدا را کاملا فراموش کنی!!
به راستی کسی که خداوند را فقط در حد وسیله برای رسیدن به کامیابی پایین می آورد می تواند عارف باشد؟ اگر نزد خدا آرامش حقیقی و شادی را نتوان یافت آنوقت آن خدا را نمی توان کامل و جامع فرض کرد، پس نگاه اوشو درباره خداوند بسیار سطحی و ناقص است و آنچه او از خدا بیان می دارد با آنچه دین می گوید تفاوت ماهوی دارد.
#نقد_فرقه #نقد_اوشو
#اشو
#عرفان_های_نوظهور
#عرفان_های_کاذب
🔰 @Adyanuniv