💠نظر #علمای_حنفی پیرامون طلب #شفاعت از پیامبر واولیاء الهی: 🍀الف. أبو منصور محمد بن مكرم بن شعبان كرمانی حنفی (متوفای سنه 983 هجری) در جواز طلب شفاعت از پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) چنین می نویسد: «ونحن وفدك يارسول الله، وزوار قبرك، جئناك من بلاد شاسعة، ....... أنت نبينا، فاشفع لنا إلى ربنا وربك، ای رسول الله! ما مهمانان تو و زائر قبر شما هستیم از شهرهای دور دست ..... شما پیامبر ما هستید، شفیع ما نزد پروردگارمان و پروردگارت باش 📚 أبو منصور محمد بن مكرم بن شعبان كرمانی، المسالك في المناسك، شركة دار البشائر الإسلامية للطباعة والنشر والتوزيع-بیروت، ص1071-1076. 🍀ب. شیخ رحمت الله سندی مکی (متوفای سنه 993 هجری) ایشان در استحباب و جواز طلب شفاعت از پیامبر گرامی اسلام چنین آورده اند: «حسن أن يقول: ...جئناك ظالمين لأنفسنا، مستغفرين من ذنوبنا، فاشفع لنا إلى ربك، واسأله أن يمن علينا بسائر طلباتنا ويحشرنا في زمرة عباده الصالحين». به سوی تو آمده ایم درحالیکه به خود ظلم کرده ایم، طلب استغفار از گناهانمان داریم، شفیع ما نزد پروردگارت باش و از ایشان درخواست کن که بر سر ما منت دهد که حوائج دیگر ما برآورده شده و در روز قیامت همراه بندگان صالح درگاهت محشور کنی. 📚 رحمت الله سندی مکی، لباب المناسک وعباب المسالک، دار قرطبة-بیروت، ص305. 🍀ج. شيخ عبد الرحمن الجزیری حنفی (متوفای سنه 1360 هجری): وی در بحث طلب شفاعت از پیامبر اینگونه تصریح دارند: «ثم يقف عند رأسه الشريف كالأول: ويقول اللهم إنك قلت وقولك الحق: (وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا)، وقد جئناك سامعين قولك، طائعين أمرك متشفعين بنبيك» سپس برمی گردی نزد سر مبارک حضرت می ایستی و می گویی: پروردگارا شما فرمودید و کلام شما حق است: (اگر آنان بدان هنگامی که به خود ستم می کردند، به نزد تو می آمدند و از الله طلب آمرزش می نمودند و پیامبر هم برای آنان درخواست بخشش می کرد بی گمان الله را بس توبه پذیر و مهربان می یافتند). حال ما به سوی تو آمدیم در حالیکه كلام شما را شنیده، اطاعت امر شما کرده، و از پیامبرت به سوی تو طلب شفاعت می کنیم. 📚 الجزيري، عبد الرحمن بن محمد عوض، الفقه على المذاهب الأربعة، ناشر: دارالكتب العلمية-بيروت، ج1، ص641. 🍀د. ملا علی قاری(1014ق) وی نیز در جواز طلب شفاعت از پیامبر اینگونه بیان نموده اند: ويستحسن (أن يقول) ... (جئناك) أي فقد أتيناك (ظالمين لأنفسنا مستغفرين من ذنوبنا) أي ومستشفعين بك إلى ربنا (فاشفع لنا) أي إلى ربك (واسأله أن يمن علينا بسائر طلباتنا) بكسر فسكون، أي مطلوباتنا ومسؤلاتنا (ويحشرنا في زمرة عباده الصالحين) أي من مشايخنا وعلمائنا وساداتنا..... مستحب است گفته شود ..... (حال به سوی تو آمده ایم) منظور نزد شما آمده ایم (درحالیکه به خود ظلم کرده ایم، طلب استغفار از گناهانمان داریم) منظور اینکه از تو طلب شفاعت گری در برابر پروردگارمان داریم (پس شفیع ما باش) منظور نزد پروردگارت (و از ایشان درخواست کن که بر سر ما منت دهد که حوائج دیگر ما برآورده شده و در روز قیامت همراه بندگان صالح درگاهت محشور کنی) 📚 عبدالغنی حنفی، حسن، حاشية إرشاد الساري إلى مناسك الملا علي القاري، المكتبة الإمدادية-مكة المكرمة، ج1، ص721. 🔰 @Adyanuniv