eitaa logo
کانال فرق و ادیان
2.6هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
619 ویدیو
145 فایل
👇جهت عضویت کلیک کنید. لینک مستقیم عضویت در کانال: https://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e - انتشار مطالب، خبر و آثار در کانال - ارتباط با ادمین - تبلیغات 🔰 @Adminkhatam🔰⁦
مشاهده در ایتا
دانلود
دلیل بر تقوا و بندگی نیست❗️ مرحوم در رساله ای که در ردّ صوفیه نوشته، گوید: برخی اعمال خارق العاده صوفیان که عوام کرامت میپندارند در اثر اهانت به مقدّسات و سوزاندن قرآن و در نجاست انداختن آن بدست می آید. چنانکه شخصی به غیب گویی معروف شده بود و عالِمی با چند تن نزد او رفتند و گفتند از جایت برخیز . مردم در دفاع از او برآمدند امّا آنان با تلاش بسیار جایگاه آن شیاد را بررسی کردند و دیدند زیرش خمره ای از نجاست گذاشته و را در آن انداخته است! تحفة الاخیار / ۸۱ 🌐کانال فرق و ادیان استان قم🌐 جهت عضویت بر روی لینک زیر کلیک کنید.👇 @adyaneqom
💠مذمت تصوف از طرف علمای شیعه ✅2⃣ 🔸از میان علمای بزرگی که در برابر تصوف، این جریان منحرف، موضع محکمی داشتند، می‌توان از میرزای قمی نام برد. 🔹ایشان در کتاب جامع الشّتات درباره صوفیه می‌فرماید: «آنچه به چشم دیده می‌شود از مشایخی که در عصر ما مرشد بوده‌اند مثل مشتاق علی و مقصود علی و نورعلی و امثال آنها –که مریدان ایشان در شان ایشان غلو داشته‌اند و آنان را به صفات خاصه الهیه خطاب می‌کردند- محقق شد که متصف به همه ناخوشی‌ها بوده‌اند و احوال همگی به فضیحت و رسوایی رسیده و معلوم شد که به غیر عوام‌فریبی و دنیا پرستی و ریاست عوام کالانعام و بی‌مبالاتی در دین و بی‌خبری از احکام شرع مبین از برای ایشان نبوده.» 📚میرزای قمی، جامع الشتات، ناشر موسسه تحقيقات و نشر معارف اهل البيت (ع)، ج2،ص722. 🔰 @adyanuniv 🔰
💠دیدگاه میرزای قمی درباره تصور صورت مرشد در ذکر 🔸ازجمله اعتقادات صوفیه که مرحوم میرزای قمی به‌طور مفصل به نقد آن پرداخته است، تصور صورت مرشد در هنگام ذکر و عبادت است. 🔹به اعتقاد میرزای قمی استحضار صورت شیخ، مانع از کمال ذکر و ضد اوست و هیچ دلیلی از عقل و نقل قائم نشده است که چنین کاری منشأ استکمال شود، بلکه از عقل و نقل هر دو، دلیل برخلاف آن قائم است. 🔰میرزای قمی بعد از توضیح مفصل در این‌باره، به نتیجه‌گیری این مطلب پرداخته و از نیت و مراد حقیقی بزرگان صوفیه از این بدعت، پرده برداشته و می‌گوید: 👈«مراد او (شیخ) این است که در جمیع اوقاتی که می‌گوید: «"یا حیّ و یا قیوم" در آن احوال صورت شیخ در قوه مدرکه حاضر باشد، نه اینکه در مخزن خیال باشد که هر وقت خواهد به قوه ذاکره آن را پیش بیاورد... پس مراد از مراقبه صورت شیخ یا مخاطبه اوست به همین کلمه "یا حی و یا قیوم" که این کفر محض است و یا مراد از مراقبه او استمداد از اوست، چون واسطه فیض است و مقرب درگاه خداست. پس در این وقت، دیگر "یا حی و یا حی" و "یا قیوم و یا قیوم" گفتن وجهی ندارد، بلکه باید بگوید: "یا شیخ یا شیخ"». [1] 📚پی نوشت [1]. گیلانی، میرزا ابوالقاسم بن حسن (میرزای قمی)، سه رساله در نقد عرفان، مقدمه و مصحح لطیفی، بنیاد پژوهش های اسلامی، مشهد، 1384 ش، چاپ سوم، ص 67 و 68. عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰