✅ حماسه کوخ نشینان
#یادداشت_اختصاصی
📝 سید امیرمحمد صفدری
بسم رب #المجاهدین
🔻 دوباره صدای تیر و #انفجار نشأت گرفته از بغض و کینه #استکبار علیه ملت های #مظلوم بگوش میرسد
و دوباره بوی متعفن دغدغه #مذاکره از مزدورانی که فقط نما و ماسک مسلمانی و #ایرانی بودن را دارند به مشام میرسد
و دوباره فریاد انتقام سختی از وجود تمام #مستضعفین جهان بگوش میرسد که مارا به #انتقام و تلافی فرا میخواند
و دوباره انتظار از پاسخی کوبنده شروع میشود.
🔺 ولی این حالات تکراری شده است از همان لحظه که #مطهری ها و #بهشتی ها و #صیاد ها و #احمدی_روشن ها به #شهادت رسیدند.حال سبک زندگی ما شده است که هر چند سال یکبار خبر از دست دادن گلی از بوستان #انقلاب_اسلامی را بشنوییم و خود نیز منتظر چیده شدن باشیم.
🔻 دیگر آن تعجب اولیه را ندارد اما در گذر این سالها یقینا تغییراتی هم به وجود آمده است. دیگر ما آن ملت تازه انقلاب كرده و در حال جنگ نیستیم ما الان تبدیل شده ایم به قدرتی فرا منطقه ای، قدرتی که جواب یک #حمله_تروریستی را با #موشک میدهد و جواب ترور سردارش را با اخراج #ظالم از منطقه و چه زیبا فرمود که این فریاد های ما بود که سوخت موشک انتقام ما شد تا بر سر، به اصطلاح #ابرقدرت_جهان فرود آمد.
🔺 حالا دوباره همین ملت است که یک صدا فریاد #انتقام_سخت سر میدهد و کاری به سیاست های کثیف برآمده از #لیبرالیسم جاری در برخی از سیاسیونش ندارد و به تمام مستکبرین و #منافقین و #غربگراها میگوید ما با برخی از دولتمردانمان کاری نداریم اگر آنها انتقام #دانشمند مارا نگیرند ما #سربازان_انقلاب_اسلامی خود #انتقام_سخت را رقم خواهیم زد و در این مسیر از هیچ قدرتی واهمه نداشته و نداریم.
🔻 پس خوب به یاد بسپارید ای #یهودیان_صهیونیسم این روزها روزهای آخر حیات شما و همکاران نحستان است و بدانید که وعده خدا تغییر ناپذیر است خصوصا وعده ای که برای نابودی شما داده است همچنین بدانید این وعده را شیرانی از #شیعیان_فارس محقق خواهند کرد پس تا آن روز مراقب خود باشید چون به وعده الهی جانتان را خواهیم گرفت.
💬 والعاقبة للمتقين
#مجتهد_مجاهد
#گروه_طلاب_جوان_قوچان
@tjquchan
☑️ اگر امام حسن در جنگ با معاویه کشته میشد، دیگر «#شهید» نبود!
▪️ اگر #امام_مجتبی (ع) کشته میشد، امروز از اسلام یا نامی نبود یا اگر نامی بود، شخصیّت اوّل اسلام معاویةبن ابیسفیان بود. و شما میدانید اسلامی که شخصیّت اوّلش و مرد اوّل یا دوّمش معاویه باشد، یعنی آن اسلامی که شالودهاش کاخ سبز است؛ یعنی آن اسلامی که زیربنای فکری و فلسفیِ تبعیض نژادها و تبعیض طبقات و اختلاف طبقاتی است؛ یعنی آن اسلامی که پشتوانهی ظلم است؛ آن اسلامی که پشتوانهی قدرتهای جبّار و طاغی و غاصب است؛ آنچنان اسلامی برای بشریّت باقی میماند.
▪️ و امام مجتبی در آئینهی تاریخ همهی این مطالب را میدید؛ و البته دریغش میآمد که #دشمن را بیرقیب در این میدان باقی بگذارد؛ دشمن معاویه است، یزیدِ احمق که نیست! دشمن، معاویهی سیّاس است، معاویهی سیاستمدار، پخته، چکیده، تجربهکرده، کارآزموده، با آن روشهای عجیبی که او به کار میزند، دشمن، او است. نه یزیدِ جوانِ خامِ سادهدل.
▪️ و باز در روزگاری است که هنوز جمعیّت شیعه شکل نگرفتهاند و مجزّا نشدهاند از عامّهی مسلمانها به صورت یک گروهی که یک جهت و هدف خاصّی دارد؛ همانطوری که در زمان امام حسین (ع) اینجور شده بودند.
▪️ ... اگر چنانچه امام حسن با این وضع کشته میشد، دیگر «شهید» نبود. مردی که کشتهشدنِ او و مرگ او حیاتبخش نباشد، برای بقای مکتب مفید نباشد، دشمن را جریتر کند، میدان را برای او بلامنازع و بلامعارض بگذارد، در اسلام اسم اینچنین کشتهشدنی «#شهادت» نیست. شهادت یعنی مرگِ زندگیبخش؛ یعنی جاندادن و جانی به اجتماع دمیدن؛ نهاینکه برود در میدانی کشته بشود و بعد حتّی یک حلقوم باقی نماند که فکر او را و پیام او را به جهانیان برساند.
▪️ و امام حسن وضعش اینجوری بود و اگر کشته میشد، معاویه میماند و تُرکتازیهای بیدریغش و حتّی دشمنیاش با پیغمبر!
📖 دو امام مجاهد ؛ گفتار دوّم ؛ ص ۹۸
🏴 #نرمش_قهرمانانه
☑️ اگر امام حسن در جنگ با معاویه کشته میشد، دیگر «#شهید» نبود!
▪️ اگر #امام_مجتبی (ع) کشته میشد، امروز از اسلام یا نامی نبود یا اگر نامی بود، شخصیّت اوّل اسلام معاویةبن ابیسفیان بود. و شما میدانید اسلامی که شخصیّت اوّلش و مرد اوّل یا دوّمش معاویه باشد، یعنی آن اسلامی که شالودهاش کاخ سبز است؛ یعنی آن اسلامی که زیربنای فکری و فلسفیِ تبعیض نژادها و تبعیض طبقات و اختلاف طبقاتی است؛ یعنی آن اسلامی که پشتوانهی ظلم است؛ آن اسلامی که پشتوانهی قدرتهای جبّار و طاغی و غاصب است؛ آنچنان اسلامی برای بشریّت باقی میماند.
▪️ و امام مجتبی در آئینهی تاریخ همهی این مطالب را میدید؛ و البته دریغش میآمد که #دشمن را بیرقیب در این میدان باقی بگذارد؛ دشمن معاویه است، یزیدِ احمق که نیست! دشمن، معاویهی سیّاس است، معاویهی سیاستمدار، پخته، چکیده، تجربهکرده، کارآزموده، با آن روشهای عجیبی که او به کار میزند، دشمن، او است. نه یزیدِ جوانِ خامِ سادهدل.
▪️ و باز در روزگاری است که هنوز جمعیّت شیعه شکل نگرفتهاند و مجزّا نشدهاند از عامّهی مسلمانها به صورت یک گروهی که یک جهت و هدف خاصّی دارد؛ همانطوری که در زمان امام حسین (ع) اینجور شده بودند.
▪️ ... اگر چنانچه امام حسن با این وضع کشته میشد، دیگر «شهید» نبود. مردی که کشتهشدنِ او و مرگ او حیاتبخش نباشد، برای بقای مکتب مفید نباشد، دشمن را جریتر کند، میدان را برای او بلامنازع و بلامعارض بگذارد، در اسلام اسم اینچنین کشتهشدنی «#شهادت» نیست. شهادت یعنی مرگِ زندگیبخش؛ یعنی جاندادن و جانی به اجتماع دمیدن؛ نهاینکه برود در میدانی کشته بشود و بعد حتّی یک حلقوم باقی نماند که فکر او را و پیام او را به جهانیان برساند.
▪️ و امام حسن وضعش اینجوری بود و اگر کشته میشد، معاویه میماند و تُرکتازیهای بیدریغش و حتّی دشمنیاش با پیغمبر!
📖 دو امام مجاهد ؛ گفتار دوّم ؛ ص ۹۸
#نرمش_قهرمانانه
#قیام_علیه_طاغوت
#نهضت_فراگیر_روشنگری
#شهادت
📌مقتول فی سبیل الله، زنده است.
🎙مقام معظم رهبری
◽️و لا تَقولوا لِمَن یُقتَلُ فی سَبیلِ اللهِ اَمواتٌ بَل اَحیاءٌ وَ لکِن لا تَشعُرون؛ به کسانی که در راه خدا کشته میشوند، مرده اطلاق نکنید؛ اینها زندهاند. اطراف این آیه ــ چه قبل این آیه، چه بعد این آیه ــ بحثی از حرکت نظامی و جنگ و قتال و مانند اینها نیست؛ [میفرماید] «فیسبیلالله». نمیشود ادّعا کرد که معنای این «یُقتَلُ فی سَبیلِ اللَّه» کشته شدن در میدان جنگ است، چون هیچ قرینهای بر این در این آیه وجود ندارد. در آیهی سورهی آلعمران ــ «وَ لا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا»ــ چرا، آن آیه در ضمنِ مسائل جهاد است؛ این آیه نه، مطلق است؛ [میفرماید] هر کسی که در راه خدا کشته بشود. راه خدمت به مردم، راه خدا است؛ راه کار جهادی برای مردم، راه خدا است؛ راه ادارهی کشور اسلامی، راه خدا است؛ راه پیشرفت نظام جمهوری اسلامی، راه خدا است. آقای رئیسی عزیز و همراهانش، در راه پیشرفت کشور، در راه خدمت به مردم، در راه اعتلای جمهوری اسلامی کشته شدند، [لذا] مشمول این آیهاند؛ اینها را اموات ندانید؛ بَل اَحیاءٌ؛ اینها زنده هستند؛ همان تعبیری که در باب شهدا وجود دارد. بنابراین، اینها را ما «شهدای خدمت» میدانیم.
📚بیانات ۱۴.۳.۱۴۰۳
معنی زندگی چیست؟
علی علیه السلام دید که چارهای جز جنگ نیست. آمد برای اصحاب خودش خطابه مختصری خواند.
ببینید این علی زاهد، این علی عابد، این علی متّقی و پرهیزکار، این علی اهل آخرت، در روحش چقدر حماسه و عظمت وجود دارد و چقدر شرافت انسانیت را حفظ میکند! (برخلاف زاهدمآبان ما).
فرمود: قَدِ اسْتَطْعَموکمُ الْقِتالَ (خطابه حماسی است) لشکریانم، سپاهیانم! اینها جنگ را مانند یک خوراک از شما میخواهند، شمشیرها را مثل یک خوراک از شما میخواهند، جنگطلب شدهاند.
بعد فرمود: رَوُّوا السُّیوفَ مِنَ الدِّماءِ، تَرْوَوْا مِنَ الْماءِ حالا که اینها چنین کردند، میدانید چه باید کرد؟ لشکریان من! تشنه ماندهاید؟ یک راه بیشتر وجود ندارد: این شمشیرهای خودتان را از خون این پلیدها سیراب کنید تا خودتان سیراب شوید.
بعد فرمود: فَالْمَوْتُ فی حَیاتِکمْ مَقْهورینَ وَ الْحَیاةُ فی مَوْتِکمْ قاهِرینَ (من خیال نمیکنم در همه خطابههای حماسی، جملهای کوتاه به این رسایی و مهیجی وجود داشته باشد.)
معنی زندگی چیست؟ زندگی که نان خوردن و آب نوشیدن نیست، زندگی که خوابیدن نیست، زندگی که راه رفتن نیست. اگر بمیرید و پیروز باشید، آن وقت زنده هستید ولی اگر مغلوب دشمن باشید و زنده باشید، بدانید که مردهاید.
اینطور علی علیه السلام روح عزّت و کرامت را در اصحاب خود دمید.
📕آزادی معنوی، ص۲۰۴
@Agha_najafi_ir
#شهادت
#مقاومت