من هیچوقت اون رفیقی نمیشم که هر روز بهت زنگ میزنه ولی همیشه اون رفیقی میمونم که وقتی کل دنیات رو سرت خراب میشه میتونی بهش تکیه کنی...
جوریه که هم تنهام هم کلی آدم میشناسم،
حوصلم سر میره اما نه حال خودمو دارم نه بقیه
راستش حال تایپ کردنم ندارم ..
حتی حال ندارم وقتی هندزفریم تو گوشمه آهنگ پلی کنم!
غمگینم ولی حال گریه ایناهم ندارم.
‹اغمــٔـا›
؛
دیگه کسیو نمیشه جدی گرفت؛
یعنی کسی اونقدر واقعی نیست که بوی موندن بده،
کسی اونقدر شبیهت نیست که بتونی از بغضات واسش بگی،
کسی اونقدر دوستت نداره که از جهان نترسی،
کسی نیست!
این دنیا از درون خالی شده.
نوشته بود:
«آدم هایی که یک روز عاشق هم بودن؛
نمی تونن دوست معمولی بشن،
چون قلب همو شکستن؛
و نمی تونن دشمن همدیگه هم بشن،
چون قلب همدیگرو لمس کردن.
و تا همیشه می شن "غریبه ترین آشنا" برای هم.»
و این فکت ترین تکستی بود که تا الان خونده بودم.
‹اغمــٔـا›
توییت امشب:
من نمیتونم احساساتمو بهت بگم
ولی تو خودت بفهم و قبل اینکه این احساسات ناگفته خفم کنه بیا بغلم کن:))!