جوریه که هم تنهام هم کلی آدم میشناسم، حوصلم سر میره اما نه حال خودمو دارم نه بقیه راستش حال تایپ کردنم ندارم .. حتی حال ندارم وقتی هندزفریم تو گوشمه آهنگ پلی کنم! غمگینم ولی حال گریه ایناهم ندارم.

من دیوار ریخته روم تو اجر پرت میکنی؟

؛

بیشتر از خاطرات خیال پردازی هایی که کردیم درد دارن ..

نوشته بود: «آدم هایی که یک روز عاشق هم بودن؛ نمی تونن دوست معمولی بشن، چون قلب همو شکستن؛ و نمی تونن دشمن همدیگه هم بشن، چون قلب همدیگرو لمس کردن. ‏و تا همیشه می شن "غریبه ترین آشنا" برای هم.» و این فکت ترین تکستی بود که تا الان خونده بودم.

من نمیتونم احساساتمو بهت بگم ولی تو خودت بفهم و قبل اینکه این احساسات ناگفته خفم کنه بیا بغلم کن:))!

سلام

از حرفات میسوختم اما دودی از من بلند نمیشد.

گاهی وقتا گم میشوی میان جمعیت کلمات . . .