📜 #سلوک_تشکیلاتی 🔹 #سلوک_توحیدی یک #سلوک_جمعی و #تشکیلاتی است. این توانایی وجودی را خداوند متعال در متن #سلوک_دینی قرار داده است لذا اگر کسی در امداد به این #حرکت_کاروانی کوتاهی کند فقط در حق خود کوتاهی نکرده است بلکه اثر کوتاهی او در کند شدن سیر حرکت همه افراد خواهد بود. همچنان که سرعت گرفتن افراد در این مسیر کاروانی موجب سرعت گرفتن همه می‌شود. 🔹 اگر یک #عمل_صالح در سر راه انسان قرار بگیرد و انسان از انجام آن کوتاهی کند، در قیامت می‌یابد که کوتاهی او خیانت و جفا به همه مؤمنین بوده است و اگر کار خیری انجام دهد می‌یابد که کار او موجب امداد به کلّ کاروان مؤمنین بوده است. 🔹 در روایت هست که «مَن عَلُّم بابَ هُدیً فَلَه مِثلُ اَجرُ مَن عَملَ بِها» آن کسی که به او تعلیم داده‌ای به‌واسطه‌ی آن علمی که کسب کرده هر عملی انجام بدهد عمل تو هم هست. اگر او هم به کس دیگری یاد بدهد، عمل آن شخص دوّم عمل تو هم هست. حضرت فرمود «إلَی یَومِ القِیامَه» این علمی که تو یاد دادی اگر سبب عمل شود و سبب رشد دیگران شود و همین‌طور نسل به نسل این اثر امتداد پیدا کند، همه عمل تو نیز هست! حتی اگر از دنیا بروی و نسل‌ها تا روز قیامت به علم تو عمل کنند تا روز قیامت همه آن اعمال عمل تو نیز محسوب می‌شود. ادامه دارد..

✍ توصیه‌های کاربردی #عهد_انس_با_قرآن 🏷 "انسان" واژه ای قرآنی با معنایی #تشکیلاتی 🔸 اولین کلمه عام #قرآن برای #تخاطب با ما "انسان" است. این واژه در اولین آیات نازل شده در سوره علق در قرآن کریم، سه بار مورد تاکید قرار گرفته است: "خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ.. عَلَّمَ ٱلۡإِنسَانَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ.. كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ" (علق: ایات ۲و۵و۶) 🔸 برخی #انسان را از ریشه نسیان به معنای فراموشکار می دانند (کتاب العین، ج۷، ص۳۴) و برخی آن را از ریشه اُنس به معنای  اُنس گیرنده با حق و خلق گرفته اند (تاج العروس، ج۸، ص۱۹۲) و برخی هر دو واژه و ریشه را مشترک می دانند. از انس به معنای دیدن و ابصار. به این معنا که انسان موجودی است که با دیدن و توجه به چیزی با آن مانوس می شود. (شمس العلوم، ص۳۴۰) 🔸 در ادبیات #قرآن انسان موجودی است که در مقام احسن تقویم با خداوند متعال اُنس گرفته و پس از انس با عالم طبیعت و خلق، انس و #عهد خویش با پروردگار را نسیان کرده است. (لسان العرب، ص ۱۱) چرا که انسان دارای آگاهی و توجه (اعم از بصر و بصیرت) است و با توجه خویش می تواند به چیزی تعلق و انس گرفته و از چیز دیگری غافل شود. 🔸 بعنوان نمونه در سوره علق که اولین آیاتی است که از این واژه استفاده کرده است، به حیث علم آموزی خداوند به انسان (در مقام انس با خداوند و توجه او به خداوند متعال) و طغیان گری انسان (در اثر انس با عالم ماده و نسیان خداوند متعال) اشاره دارد. 🔸 #دلالت_تشکیلاتی واژه #انسان: بر اساس آنچه بیان شد، واژه انسان از آن رو به نوع بنی آدم اطلاق می شود که وجود او بر پایه توجه و انس و الفت خلق شده است و لذا انسانیت انسان از طریق انس و ارتباط با حق و خلق معنا می شود. لذا واژه انسان به جهت روحانی انسان توجه دارد به خلاف واژه بشر که به جهت جسمانی او توجه دارد. 🔸 پس واژه انسان در قرآن حیثیت انس و الفت یا تغافل و غفلت او را در نسبت با دیگران در بر دارد و دلالت دارد بر موجودی که از طریق انس و الفت با همنوع خود حیات جمعی و ارتباطات اجتماعی شکل می دهد.(مفردات الفاظ قرآن، ص۹۴) 🔸 پس اولین خطاب قرآن به ما خطابی است به موجودی که در نطام روحانی خویش قابلیت توجه و انس به دیگران و ارتباط تشکیلاتی دارد. 📎 فرم ثبت نام در کانال عهد جمعی: https://survey.porsline.ir/s/QfmEOg7K