#قطره_ای_از_دریا |در ذکر فضائل مولانا امیرالمومنین علی علیه السلام| "انا مدینه العلم و علیٌّ بابُها" من شهر دانشم و علی درِ آن است. شهرها در گذشته دارای حصار و دروازه بودند. وقتی کسی می خواست به صورت مُجاز، وارد شهری شود، باید از دروازه آن وارد می شد؛ در غیر این صورت، کار او تخلف به حساب می آمد. اما منظور رسول خدا صلی الله علیه و آله از عبارت "من شهر دانشم و علی درِ آن است" چه می تواند باشد؟ علامه امینی می فرماید: "پیامبر صلی الله علیه و آله با این حدیث می خواستند تنها راه استفاده از علوم نبوی را مختصّ به جانشین خود حضرت علی علیه السلام قرار دهند؛ زیرا راه ورود به شهر، درِ آن است. روشن است که منظور از عبارت "درِ شهرِ علم" ورود و خروج نبوده، مراد، نحوه استفاده از آن گنجینه پربار است. امیرالمومنین علیه السلام تنها دری است که مردم به وسیله آن آزمایش می شوند. او همان کسی است که دانش پیامبر نزد اوست؛ از فقه گرفته تا اخلاقیات، حکمت ها و احکام، سیاست، دوراندیشی و اراده ها..." چگونه علی علیه السلام داناترین این امت نباشد؟ در حالی که در دامان پیامبر صلی الله علیه و آله رشد یافت و با استعدادی شگرف و خداداد، تمام موارد را از او گرفته، پیروی نمود. از آغاز نبوّت تا لحظه ای که آن حضرت چشم از جهان فروبست، با او همراه بود. او تنها کسی است که تمامی قرآن را زیر نظر آن حضرت جمع آوری نمود. به تحقیق، او بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله از همه مردم دانشمند تر است...