🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸احکام #مهریه ▪️جلسه 5⃣3⃣ @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸احکام #مهریه (قسمت دوم ) ▪️جلسه 6⃣3⃣ @AhkameHarameRazavi

شنبه: 3-6-403 مغرب و عشاء موضوع: اهمیت مجالس عزاداری بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تسلیت اربعین حسینی به نقل ازکتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، حضرتش در روایتی نورانی در اهمیت عزاداری و مجالس عزاداری سه نکته مهم را بیان می فرمایند: مَن تَذَكَّرَ مُصابَنا وبَكى لِمَا ارتُكِبَ مِنّا كانَ مَعَنا في دَرَجَتِنا يَومَ القِيامَةِ . هركس مصائب ما را به ياد آورد و به خاطر ستمهايى كه بر ما رفته است بگريد، روز قيامت با ما در يك درجه باشد. از کتابهای معتبر که مصائب سیدالشهدا را بازگو می کند كتاب «نَفَس المهمومِ» مرحوم «محدّث قمى» است که که اگر انسان از روی آن بخواند، برای ببینده و شنودنده گريه‌آور است و همان عواطفِ جوشان را به‌وجود مى‌آورد. ومَن ذَكَرَ بِمُصابِنا فَبَكى وأبكى لَم تَبكِ عَينُهُ يَومَ تَبكِي العُيونُ . و هر كه ياد مصيبت ما كند و بگريد و بگرياند، در آن روزى كه چشمها مى گريند چشم او نگريد. ومَن جَلَسَ مَجلِسًا يُحيي فيهِ أمرَنا لَم يَمُت قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ. هركس در مجلسى بنشيند كه ياد و نام ما در آن زنده مى شود در آن روزى كه دلها مى ميرند دل او نميرد از مصادیق احیای امر اهل بیت در مجالس بیان معارف و احکام و ذکر مصایب اهل بیت است. لذا در مجالس عزاداری حسینی، سه ویژگی باید وجود داشته باشد: ۱. عاطفه را نسبت به امام حسین‌بن‌علی علیهما السلام و خاندان پیغمبر(ع) بیشتر کند. (علقه و رابطه و پیوند عاطفی را باید مستحکم‌تر سازد.) ۲. نسبت به حادثه‌ی عاشورا، باید دیدِ روشن و واضحی به مستمع بدهد. ۳. نسبت به معارف دین، هم ایجاد معرفت و هم ایجاد ایمان - ولو به نحو کمی – کند. عيون أخبار الرضا عليه السلام : 1 / 294 / 48 ، مكارم الأخلاق : 2 / 93 / 2663 . در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال توفیق عزاداری با معرفت را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات متن اصلی: در مجالس عزاداری ماه محرّم، این سه ویژگی باید وجود داشته باشد: ۱. عاطفه را نسبت به حسین‌بن‌علی و خاندان پیغمبر(ع) بیشتر کند. (علقه و رابطه و پیوند عاطفی را باید مستحکم‌تر سازد.) ۲. نسبت به حادثه‌ی عاشورا، باید دیدِ روشن و واضحی به مستمع بدهد. ۳. نسبت به معارف دین، هم ایجاد معرفت و هم ایجاد ایمان - ولو به نحو کمی - کند. نمیگوییم همه‌ی منبرها باید برخوردار از همه‌ی این خصوصیات باشند و به همه‌ی موضوعات بپردازند؛ نه. شما اگر یک حدیثِ صحیح از کتابی معتبر را نقل و همان را معنا کنید، کفایت میکند.۱۳۷۳/۰۳/۱۷ اگر براى ذكر مصيبت، كتاب «نَفَس المهمومِ» مرحوم «محدّث قمى» را باز كنيدو از رو بخوانيد، براى مستمع گريه‌آور است و همان عواطفِ جوشان را به‌وجود مى‌آورد. چه لزومى دارد كه ما به خيال خودمان، براى مجلس‌آرايى كارى كنيم كه اصل مجلس عزا از فلسفه واقعى‌اش دور بماند؟! 1373/3/17 @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸احکام #مهریه (قسمت سوم ) ▪️جلسه 7⃣3⃣ @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹استاد #دارینی 🔸احکام #مهریه (قسمت چهارم) ▪️جلسه 8⃣3⃣ @AhkameHarameRazavi

یکشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۶/۴ موضوع: #نشانههای_مومن مناسبت: اربعین حسینی سلام‌علیکم بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ضمن عرض تسلیت اربعین حسینی در روايتي از امام عسکری علیه السلام برای مومن کامل پنج علامت را بیان می کند: 1ـ پنجاه ويك رکعت نماز در شبانه روز ۲. زیارت اربعین ۳ . انگشتر به دست راست کردن ۴.بر خاک سجده کردن ۵. بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن. (وسائل، ج ۱۰ ص 51 ح 373) در ابتدا اشاره کنم زیارت سیدالشهدا در روز اربعین برای کسی که از راه دور می خواهد زیارت کند طبق روایت امام صادق به جناب سدیر به قصد زیارت عرضه می داریم : «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ، که با این جمله از زائرین سیدالشهدا به حساب می آییم. انشالله. نکته دیگر درباره نماز است که حضرت 51 رکعت نماز در شبانه روز بیان می کند که 17 ركعت آن نمازهاي واجب يوميه و روزانه است و 34 ركعت نافله هاي (نمازهاي مستحبي ) روزانه مي باشد که ترک یک رکعت عمدی از نمازهای واجب گناه کبیره است. نکته دیگر اینکه یکی از کارهایی که مورد غفلت واقع شده خواندن نوافل روزانه است که از مهمترین مستحبات است و تمامي نافله هاي يوميه به صورت دو ركعتي خوانده مي شود غير از آخرين ركعت نماز شب كه یک رکعت به نام نماز وَتر است و می توان نافله ها را نشسته خواند. نکته دیگر اینکه کسی که مسافر است و نمازش شکسته است  فقط نافله های ‏ظهر و عصر را نباید بخواند و نسبت به نافله عشا به امید ثواب بخواند و بقیه نوافل روزانه را مستحب است بخواند مثل نافله مغرب و نافله شب. نکته دیگر اینکه در نماز سجده بر خاک هر چند به عنوان نشانه بیان شده اما مقصود سجده کردن بر زمین و هر چیزی از زمین می روید و خوراکی و پوشیدنی نیست، سجده صحیح است. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال توفیق عزاداری با معرفت را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات @AhkameHarameRazavi

یکشنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۶/۴ موضوع: #حقوق_همسایگان سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند:الْمُسْلِمُ الَّذِي يَسْلَمُ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَهُ‌. مسلمان كسى است كه مردم از دست و زبان او آسوده باشند و از ما نيست آن كه همسايه اش از شرّ او در امان نباشد . چشمه های حکمت رضوی حدیث 295 یکی از حقوقی که در اسلام بر آن سفارش و اهمیت فراوانی شده است حقوق همسایه هست، که جبرئیل آنقدر به پیامبر نسبت به همسایه سفارش می کرد که گمان پیامبر این بود که همسایه از همسایه ارث می برد که در این زمینه چند نکته را یادآوری میکنم: 1- از کارهایی که سبب اذیت و آزار همسایگان است، باید خودداری شود مانند - زباله ای که در بین روز در مقابل درب گذاشته یا  - بلند کردن صداهای مختلف،که سبب اذیت دیگر همسایگان شود. که در این صورت باید از این کارها پرهیز شود. 2- اگر انسان در ملک خود کاری کند یا تصرّفی نماید که بر اثر آن، ضرر  به همسایه‌اش می‌ر‌سد، مرتکب حرام شده و واجب است آن را برطرف نماید؛مثل اینکه فرد در خانۀ خود باغچه‌ای احداث کند که آب جمع شود و این امر موجب نم کشیدن دیوار همسایه گردد. 3- دخل و تصرف بر دیوار همسایه یا بام منزل وی یا دیوار مشترک با همسایه‌اش یا قسمتهای مشترک آپارتمان که مشاعات آپارتمان گفته می شود باید با اجازۀ یا اطمینان به رضایت همسایگان باشد البتّه در تصرّفات اندکی مانند تکیه دادن به دیوار معمولاً رضایت فرد از قرائن و شواهد به دست می‌آید، اشکالی ندارد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال توفیق اداء حقوق الهی و مردم را همه ما عنایت بفرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد @AhkameHarameRazavi

دوشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۶/۵ موضوع: #توجه_به_سرعت_اجل_آمادگی_برای_آن سلام علیکم.بسم الله الرحمن الرحیم. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، حضرتش در روایتی به نقل از اجدادشان می فرمایند: لو رأَى العبدُ أجلَهُ و سُرْعَتَهُ إلَيهِ أبْغَضَ الأملَ.عیون اخبار الرضا ج 2حدیث 120 اگر انسان اجل و سرعت آن را [به سوى خود ]مى ديد، از آرزو کردن بیزار بود. چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدت یک امری به پایان میرسد اجل گفته می شود.ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است. این دنیا و نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائی‌ها و زشتی‌ها، سختی‌ها و خوشی‌ها، همه‌اش تمام می‌شود، و وارد یک فضا و نشئه دیگری می‌شویم که بطور دقیق از جزئیات آن آگاه نیستیم، اما آنچه باید بدانیم و می‌توانیم بدانیم، این است که این اجل و سرآمد به سرعت به طرف ما می‌آید، حال که اینگونه هست، آیا مقداری به فکر آن مقصد هستیم؟ چون کار اصلی و زندگی دائمی و واقعی ما آنجاست و متاسفانه به خاطر کوته بینی و غفلتمان خیلی هامون به موقت بودن این نشئه توجه و باور نداریم. انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت به سمت زندگی ابدی نزدیک می‌شود، دیگر از آرزوهایش بیزار می شود. کدام آرزو، منظور آروزی های پست دنیایی است که برای رسیدن به آن از یاد خدا و آخرت فاصله بگیریم و در عمل توجهی به حلال و حرام بودن کار نداشته باشیم و هر کجا در روایات از آروزی بلند مذمت می کند یعنی همین آرزوهای پست دنیای است و گرنه اگر آرزو کنیم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، آروزی صالح شدن، اینها خیلی خوب است و انسان در این مسیر باید تلاش کند. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال عاقبت همه را ختم به خیر و ختم به شهادت قرار بدهد به برکت صلوات متن اصلی: فصل دوم: قواطع سفرجلسه 253، 1396/8/15حدیث:عن داودِ بن سلیمانِ القاضی قال: حدَّثنی الرضا علیُّ بنُ موسی«سلام‌الله‌علیه»، عن آبائه«علیهم‌السلام»، عن علیٍّ امیرالمؤمنین«علیه‌السلام» قال: لو رَأی العبدُ اَجَلَه و سُرعَتَه الیه لَأبغَضَ الأمل. یک حقیقتی وجود دارد به نام اجل، اجل یعنی سرآمد، آنوقتی که مدّت یک امری به پایان می‌رسد. فرض بفرمایید به کسی بدهکاریم، به ما مهلت داده که شما تا یک هفته می‌توانید تأخیر بیندازید. این شد اجلِ دینِ ما. ما وقتی وارد این دنیا شدیم، یک اجلی، یک سرآمدی معین کردند. بعضیها این سرآمدشان در همان سنین کودکی است، بعضی در سنین جوانی است، بعضی هم اجلشان در سنین میانسالی یا پیری است «و منکم مَن یُرَدُّ الی أرذَلِ العُمُر»[1]. در روایات، دو نوع اجل ذکر شده است: اجل قطعی و معلّق. بعضی اجلها اجلِ قطعی است که تخلّف ندارد، بعضی هم اجل معلّق است، یعنی معلق به یک امری است. اگر صدقه دادید، یا اگر صلۀ رحم کردید، تأخیر می‌افتد و از این قبیل. بالاخره یک مقطعی وجود دارد که این مقطع اسمش اجلِ ماست، آنجا که رسیدیم از این نشئه خارج خواهیم شد، این نشئه با همۀ خوبیها و بدیها، زیبائی‌ها و زشتی‌ها، سختی‌ها و خوشی‌ها، همه‌اش تمام می‌شود، وارد یک نشئۀ دیگری می‌شویم که آن نشئه را نمی‌شناسیم. این سرآمد در کجا قرار دارد؟ نمی‌دانیم. آنچه باید بدانیم و می‌توانیم بدانیم، این است که این اجل به سرعت به طرف ما می‌آید! مثل کسی که سوار یک وسیلۀ تندرویی است، به طرف یک مقصدی حرکت می‌کند، وقتی انسان با این وسیلۀ تندرو می‌رود، این مقصد به سرعت به انسان نزدیک می‌شود. این را توجه نداریم. این اجل به سرعت به ما نزدیک می‌شود. نتیجه این است وقتی می‌دانیم داریم به آن مقصد، به آن سرآمد نزدیک می‌شویم، یک مقداری به فکر آنطرف باشیم؛ چون اصلِ کار آنجاست، زندگیِ واقعی و دائمی آنجاست، اینجا یک زندگی موقتی است که ما بخاطر غفلتهای خودمان، کوته‌بینیِ خودمان توجه به موقّت‌بودنش نداریم! آنجا همیشگی است، ادامه دارد.

وقتی توجه کردیم سرعتِ حرکتمان به سوی مقصد را، و سرعت نزدیک شدنمان به آن اجل را، باید به فکر آنطرف باشیم. این روایت، همین را بیان می‌فرماید. این که در این سند از یکایک ائمه«علیهم‌السلام» نقل می‌شود که هر کدام از پدر بزرگوارشان نقل می‌کنند تا به امیرالمؤمنین می‌رسد، کأنّه می‌خواهند اهمیت قضیه را به ما تفهیم بکنند که قضیه، قضیۀ مهمی است. أمَل با الف، یعنی آرزوهای معمولیِ پیشِ پا افتادۀ زندگی. انسان وقتی فهمید که چطور با سرعت دارد به آن زندگی ابدی نزدیک می‌شود، دیگر این آرزوها در نظرش پست و حقیر می‌شود و از اینها بدش می‌آید و ناراحت می‌شود. البته توجه دارید مقصود از این أمَل، آن آرزوهایی است که مربوط به شخصِ ماست در زمینۀ مسائل دنیوی. آرزوی مجتهدشدن، آرزوی انسانِ صالح‌شدن، آرزوی منشأ خیر برای خلایق شدن، بد نیست. هر جا طولُ الأمل در روایات مذمّت شده، مراد، آرزوهای پست دنیایی است. و الّا ما آرزو داریم که جمهوری اسلامی به لحاظ مادّی و معنوی به اوج ترقّی و تعالی برسد، این، خیلی خوب است. وقتی آرزو داشته باشیم، تلاش می‌کنیم. و ترَکَ طلبَ الدّنیا، دنیا همان دنیای شخصیِ انسان است، انسان دنبال دنیا نمی‌دَود. نه اینکه دنبال معاش نیست، هر کسی باید دنبال معاش و ضرورتهای زندگی باشد، اما بعضی دنبال ذخارف دنیوی می‌دوند، خودشان را هلاک می‌کنند برای اینکه به آن مقصود برسند. اگر فهمیدیم که اجل چگونه در حال نزدیک شدن به ما است، دیگر این حالت در ما از بین خواهد رفت. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 79 @AhkameHarameRazavi

دوشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۶/۵ موضوع: #کمال_ایمان سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم . به نقل از کتاب عیون اخبار الرضا علیه السلام  حضرتش در روایتی می فرمایند: کمال ایمان مومن به سه اصل و سه سنت بستگی دارد که این اصول و سنتها از سنّتهای تربیتی اسلام است: اول: سُنّة مِن ربّه. فأمّا السُنّة مِن ربّه فکتمانُ السِّر. سنّت و روشی از خدای متعال که آن رازداری است. رازداری نوعی امانتداری است، باید حیثیت و آبروی مؤمنین را حفظ کنیم؛ چه راز خود و چه راز عمومی، چه اسرار مملکت و چه اسرار دستگاههای مختلف. اگر ملاحظه کنید، می‌بینید بسیاری از گرفتاریها و مشکلات ما از همین پرده‌دری‌ها و شایعه‌پراکنی‌ها شروع می‌شود. دوم: سُنّة مِن نبیّه(صلی‌الله‌علیه‌وآله). و أمّا السُنّة مِن نبیّه(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فمُداراة النّاس. سنّت و روشی از پیامبر گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) که آن مدارا با مردم است. همیشه منافق و یا آدم ضعیف الایمان هم میان جامعه یافت می‌شود، باید با چنین کسی مدارا کرد. این به معنای اعتماد در کارهای مهم به او نیست ولی باید حقوق او را محترم شمرد و با او زندگی کرد. سوم: سُنّة من ولیّه(علیه‌السلام)، و أمّا السُنّة مِن ولیّه(علیه‌السلام) فالصَّبر فی البأساء و الضَّرّاء. سنّت و روشی از امام(علیه‌السلام) که آن صبر و استقامت در برابر گرفتاریها و مشکلات است که یکی از مهمترین مسائل تربیتی است. و اگر صبر نکنیم، در راهی  که در پیش گرفته‌ایم متوقّف می‌شویم و روش اولیاء خدا هم در برابر مشکلات و سختی ها و مضیقه های زندگی صبر و استقامت بوده است.  کتاب چشمه های حکمت رضوی حدیث 280 در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند متعال ما به اخلاق رضوی مزین گرداند به برکت صلوات متن اصلی: شروط معتبر در قصاص الشرط الثالث: عدم کون القاتل أباًجلسه 165، 1380/10/25من مواعظ الامام علی بن موسی الرضا(علیهماالسلام): قال الرّضا(علیه‌السلام): لایکون المؤمن مؤمناً حتی تکون فیه ثلاثُ خصالٍ: سُنّة مِن ربّه و سُنّة مِن نبیّه(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و سُنّة من ولیّه(علیه‌السلام)؛ فأمّا السُنّة مِن ربّه فکتمانُ السِّر، و أمّا السُنّة مِن نبیّه(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فمُداراة النّاس، و أمّا السُنّة مِن ولیّه(علیه‌السلام) فالصَّبر فی البأساء و الضَّرّاء. (تحف العقول، صفحۀ 442) کمال ایمان مؤمن به سه چیز بستگی دارد، این سه اصل و سه سنّت از اصول و سنّتهای تربیتی اسلام است: 1- سنّت و روشی از خدای متعال. 2- سنّت و روشی از پیامبر گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله). 3- سنّت و روشی از امام(علیه‌السلام).مؤمن کسی است که رازداری را از خدای متعال و مدارای با مردم را از پیامبر گرامی اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و صبر و استقامت در برابر گرفتاریها و مشکلات را از ولیّ خدا آموخته باشد و این صفات حمیده را در زندگیِ خود، در رفتار خود پیاده نماید. رازداری: رازداری نوعی امانتداری است، باید حیثیت و آبروی مؤمنین را حفظ کنیم؛ چه راز خود و چه راز عمومی، چه اسرار مملکت و چه اسرار دستگاههای مختلف، فرقی نمی‌کند. اگر ملاحظه کنید، می‌بینید بسیاری از گرفتاریها و مشکلات ما از همین پرده‌دری‌ها و شایعه‌پراکنی‌ها شروع می‌شود. مداراة: همیشه منافق و یا آدم ضعیف الایمان هم میان جامعه یافت می‌شود، باید با چنین کسی مدارا کرد. این به معنای اعتماد در کارهای مهم به او نیست ولی باید حقوق او را محترم شمرد و با او زندگی کرد. صبر: صبر و استقامت و ایستادگی هم یکی از مهمترین مسائل تربیتی است. اگر صبر نکنیم، در راهیی که در پیش گرفته‌ایم متوقّف می‌شویم- اولیاء خدا در برابر مضیقه‌های مالی، سیاسی مقاومت و استقامت می‌کنند- رعایت خصلتهای پسندیدۀ رازداری و مدارا و صبر و استقامت که آدمی را به مقام عالی انسانی می‌رساند @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹 استاد #دارینی 🔸 احکام #مهریه (قسمت پنجم) ▪️جلسه 9⃣3⃣ @AhkameHarameRazavi

سه‌شنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۶/۶ موضوع: #حقوق_والدین سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن تسلیت ایام.  به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند: بِرُّ الْوَالِدَيْنِ وَاجِبٌ وَ إِنْ كَانَا مُشْرِكَيْنِ وَ لَا طَاعَةَ لَهُمَا فِي مَعْصِيَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا لِغَيْرِهِمَا فَإِنَّهُ لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِي مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ. نیکی به پدر و مادر اگر چه مشرک باشند، واجب است البته در معصیت ونافرمانی خدا نه از پدر و مادر ونه از هیچ کس دیگر نباید اطاعت کرد زیرا در معصیت خالق فرمان بردن از هیچ مخلوقی جایز نیست. چشمه های حکمت رضوی حدیث 287 یکی از حقوقی که در آموزه های دینی بسیار بر آن سفارش شده است رعایت حق والدین به جهت اهمیت چند نکته کوتاه درباره حقوق والدین را یاد آوری می کنم: 1. یکی از وظایف واجب فرزندان برخورد نیک با والدین و بی‌ادبی نکردن نسبت به آنها می باشد؛ چه از نظر گفتار و چه از جهت رفتار، هرچند والدین نسبت به فرزند بدی کرده باشند. 2.اگر پدر و مادر انسان فقیر باشند بر فرزندان واجب هست، نفقه پدر و مادر را پرداخت کنند. مقصود از نفقه تامین خوراک و پوشاک و سایر نیازهای ضروری آنها مطابق با شانشان می باشد. 3. اگر پدر و مادر درباره امورمربوط به فرزند دستوری بدهند که گناه نباشد و مخالفت با دستور شان سبب اذیت و ناراحتی ایشان شود اطاعت لازم است.بنابراین اگر فرزند با دوستانی معاشرت داشته باشد که والدین از این ارتباط فرزندشان با او رنج می برند و قلبا آزرده خاطر می شوند بر فرزند ترک این رفاقت واجب است.( از روی دلسوزی به فرزند: امام خمینی، سیستانی)   در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.   شادی روح همه گذشتگان مخصوصا پدر و مادرانی که از جمع ما به رحمت خدا رفته اند صلوات @AhkameHarameRazavi

سه‌شنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۶/۶ موضوع: #نماز_جماعت سلام علیکم.بسم االله الرحمن الرحیم به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا حضرت علیه السلام در روایتی می فرمایند: فَضْلُ الْجَمَاعَةِ عَلَى الْفَرْدِ أَرْبَعٌ وَ عِشْرُونَ. فضیلت نماز جماعت بیست و چهار برابر نماز فراداست. چشمه های حکمت رضوی حدیث 226 چند نکته درباره احکام نماز جماعت: 1.مأموم باید غیر از آنچه در نماز خوانده می‌شود، کارهای دیگر آن مانند رکوع و سجود و نشستن و برخاستن را با امام یا کمی بعد از امام به‌جا آورد. 2.اگر مأموم سهواً پیش از امام سر از رکوع و سجده بردارد، چنانچه اطمینان داشته باشد که اگر برگردد، در رکوع و سجده به امام می‌رسد، باید به رکوع و سجده برگردد و با امام سر بردارد. 3. به نظر امام خامنه ای و تعدادی از مراجع مسافری که نمازش شکسته است بعد از سلام دادن در رکعت دوم، چنانچه در رکعت سوم بلافاصله و فورا اقتدا کند، نماز جماعت برقرار است اما اگر صبر کند تا امام به رکوع برود و در رکوع اقتدا کند، این حکم را ندارد . و توصیه می شود مسافرین بلافاصله بعد از سلام در رکعت دوم به نیت یک نماز واجبی مثل نماز قضا خود یا نماز قضای یکی از اموات اقتدا کنند و طبق وظیفه شرعی اقدام کنند. . در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند به همه توفیق شرکت در نماز جماعت را عنایت فرماید به برکت صلواتی بر محمد و ال محمد @AhkameHarameRazavi

🔺احکام #حق_الناس 🔹 استاد #دارینی 🔸 حکم #تصرف در #ثلث_میت ▪️جلسه 0⃣4⃣ @AhkameHarameRazavi

چهارشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۶/۷ موضوع: #عفت_حیا سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم در یک روایت نورانی می فرمایند:  إنّ اللّه َ يُحِبُّ الحَيِيَّ المُتَعفِّفَ ، و يُبْغِضُ البَذِيَّ السّائلَ المُلْحِفَ. خداوند، با حياىِ پاكدامن را دوست دارد و از درخواست کننده چیزی در حالی که اصرار دارد و بد زبان است، نفرت دارد. چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1.عفیف کسی است که انسان ملاحظه جوانب آبروی خود و دیگران را داشته باشد و از آنچه شرعا ممنوع و حرام هست، اجتناب کند. لذا عفیف بودن درمسائل کسب و کار و مسائل اجتماعی و مسائل فردی معنا دارد.عفیف بودن اختصاص به مسائل جنسی ندارد بلکه در همه امور زندگی است. 2.در روایت می فرمایند خداوند انسان با حیای عفیف را دوست دارد، یکی از مسائل مهم در جامعه و ارتباطات جامعه حیاست که مساله بسیار مهمی است حیا یعنی انسان وقیح نباشد و فاش و آشکار خلاف نکند لذا حیاء با خجالت زدگی مذموم، متفاوت است.و اگر در جامعه ای حیا باشد، بسیاری از محرمات انجام نمی گیرد. و متاسفانه بی حیایی یکی از سوغات غرب برای جوامع اسلامی که باید با آن مبارزه شود. بنابر این صدا و سیما و دستگاههای گوناگون با تمام تلاش خود باید نسبت به این آسیب مراقبت و مبارزه کنند. 3.طبق حدیث شریف انسان در درخواستش از دیگران نباید اصرار داشته باشد در مقابل انسان هر زمانی که از خداوند درخواستی دارد هر چه می تواند اصرار و تکرار کند اما از بندگاه خدا اینگونه نباشد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند مردان و زنان را به حیاء و عفت مزین بفرماید به برکت صلوات فصل دوم: قواطع سفر جلسه 238، 1396/6/20 حدیث: عن ابنِ ابی النافِع، عن ابنِ عُمر قال: قال رسولُ اللهِ«صلی‌الله‌علیه‌وآله»: إنّ اللهَ یُحبُّ الحَیّیَ المُتَعَفِّف. حیّی یعنی: با حیاء. مُتعَفِّف یعنی: کسی که دارای عفّت است. مسألۀ عفّت فقط در مسائل جنسی نیست، در همۀ امور زندگی است. عفّت یعنی اینکه انسان ملاحظۀ حیثیات را بکند، ملاحظۀ آبروی خود و دیگران را بکند، به آنچه ممنوع است تجاوز نکند، به این می‌گویند عفّت. بعضی در زمینۀ کسب مال، عفّت ندارند! چنانچه بعضی دیگر در زمینه‌های دیگر عفّت ندارند، مسألۀ کسب مال و کسب مقام هم جزو مجاری عفّت است. خدای متعال کسی را که با حیاست و دارای عفّت است، دوست می‌دارد. یکی از عیوب کارهای ما این است که به مسألۀ حیاء خیلی توجه نمی‌کنیم! در تبلیغاتمان، در حرف‌زدنهایمان، حیاء خیلی مهم است. حیاء غیر از خجلت‌زدگیِ مذموم است. حیاء یعنی انسانْ وقیح نباشد، فاش و آشکار خلاف نکند. وقتی در جامعه حیاء وجود داشت، خودِ این حیاء از بسیاری از محرّمات مانع می‌شود. حیا که رفت، ارتکاب محرّمات، عادی و معمولی می‌شود. بعضی به ما اشکال می‌کنند که هر چه پیش می‌آید، شما پای غربیها را به میان می‌کشید؛ اگر اینها باز بدشان نیاید از اینکه ما پای غربیها را به میان می‌کشیم، باید بگوییم این هم جزو چیزهایی است که متأسفانه از غرب آمده، بعد به تدریج همان فرهنگ اروپایی در آمریکا و جاهای دیگر هم رسوخ کرده است. خودِ آنها هم در این یکی دو قرنِ اخیر گرفتار شدند. وقتی انسان آثار ادبی، هنری و تاریخیِ اروپا را که مربوط به دو قرن پیش است، مطالعه می‌کند، می‌بیند یک چیزهایی کاملاً مورد رعایت و مورد توجه بوده، حیا می‌کردند، ملاحظه می‌کردند، بخصوص در مسألۀ ارتباط زن و مرد ملاحظه می‌کردند. حجابِ به معنای اسلامی نبوده است، اما در معاشرت زن و مرد، حدود مشخص و معینی بوده، رعایت می‌کردند. به تدریج از بین رفته! حال، عامل از بین رفتنش در اروپا چیست، آن یک بحث دیگری است. بعضی‌ها در این زمینه دستِ صهیونیستها را که مقاصد بلندمدتی داشتند و متأسفانه به خیلی از آن مقاصد هم رسیدند، دستِ آنها را در کار می‌بیند. به هر حال، این بی‌حیائی به عنوان سوغات غرب وارد جامعۀ ما و کشور ما شده است. هرچه می‌توانند باید جلویش را بگیرند. صدا و سیما به جدّ و به شدّت باید مراقبت کند، مبارزه کند. متأسفانه بعضی از صدا و سیما برای اشاعۀ بی‌حیایی استفاده می‌کنند! باید آنجا با این مبارزه کنند، و نیز بقیۀ دستگاههای گوناگونِ دیگر.

در این وسائلِ فضای مجازی هم رایج شده است که جلوگیری از اینها هم کار سختی است. بعد فرمود: وَ یُبغِض البَذیَّ السّائِلَ المُلحِف. بَذیّ، بددهن و بدزبان را می‌گویند، کسانی که راحت فحش می‌دهند، سائل ملحف کسی است که پولی یا چیز دیگری را از کسی می‌خواهد، و اصرار می‌کند. «لایَسئلون الناسَ اِلحافاً»[1]، اِلحاف به معنی الحاح و اصرار است. با خدا وقتی حرف می‌زنید، هر چه می‌توانید اصرار کنید، هر چه می‌توانید تکرار کنید و بخواهید! اما با بندگان خدا نه، اگر هم انسان به چیزی احتیاج دارد، مجبور است به کسی مراجعه کند، یکبار می‌گوید، اگر شد، شد؛ نشد، دیگر نبایستی اصرار و الحاف کرد. امالی شیخ طوسی، صفحۀ 39. @AhkameHarameRazavi

چهارشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۶/۷ موضوع: #اهمیت_دوست_خوب سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. پیامبر خدا صلى الله عليه و آله در روایتی می فرمایند:ما استَفادَ امرؤٌ مسلمٌ فائدةً بعدَ فائدةِ الإسلام مثلَ أخٍ يَستَفيدُهُ في الله. برای مسلمان بعد از نعمت اسلام و منفعت اسلام، که بالاترینِ فوائد است، فایده‌ای  بزرگتر  از فایدۀ یک برادرِ مؤمن و رفیق خوب نیست. چند نکته کوتاه پیرامون حدیث شریف: 1.در حدیث شریف حضرت بر اهمیت رفیق و دوست اشاره دارند و نکته ای که باید توجه داشت رفیق و معاشر واقعا در سرنوشت انسان تأثیر می‌گذارد لذا باید رفاقت، رفاقت درست و صحیح باشد 2.رفاقت صحیح یعنی اینکه انسان در هنگام رفاقت و دوستی با دیگران، فرد برای خودش خطوط ومرزهای بین حق و باطل را ترسیم کند و مراقب باشد که رفیق و دوست او را  نسبت به مسیر حق دچار زوایه نکند و منحرف نکند. مرحوم حاج آقا حسین قمی«رضوان‌الله‌علیه» به یکی از جوانهای فامیلشان گفته بودند: آقا احمد! شنیدم رفیق‌بازی، منم مثل تو رفیق بازم، اما من تا دمِ جهنّم با رفیق می‌روم، داخل جهنّم نمی‌روم. تو شنیدم تا آن تَه تَه‌های جهنّم هم با رفیق می‌روی! گاهی اوقات انسان بخاطر رفیق، دست در دست رفیق تا آن تَهِ جهنّم حرکت می‌کند متاسفانه برخی رفیقی را انتخاب  می کنند که دلش در صراط مستقیم نیست و باعث می شود  به تدریج در حرکت و کردار فردی که در صراط مستقیم بوده، اثر بگذارد و نسبت به مسیر حق، زاویه دار می شود، قطعا این اتفاق به جهت عدم توجه به رعایت مرزهای بین حق و باطل است.خیلی‌ها بخاطر رفیقِ خوب به بهشت می‌روند، در مقابل نیز خیلی‌ها که طبیعتشان بهشتی است، بخاطر رفیقِ بد از راه بهشت منحرف می‌شوند، جهنّم می‌روند. 3.رفیق و دوستی که انسان می خواهد انتخاب کند به گونه ای باشد وقتی با او می‌نشیند، او را به خدا نزدیک کند. و منظور از نزدیک شدن به خدا یعنی اینکه همنشینی با رفیق باعث شود انسان با معارف الهی آشنا شود و در بعد عملی هم به آنچه موردی رضای خداست عمل کند. چنین رفیقی اگر دارای این خصوصیت باشد مطلوب و بهترین استفاده را به انسان می رساند. لذا جوانان عزیز از انتخاب دوستان منحرف پرهیز کنند و پدر و مادر هم باید مراقب دوستان فرزندان باشند که سبب انحراف فرزند نشوند. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند ما را در دنیا و آخرت همنشین علی و آل علی علیهم السلام قرار دهد به برکت صلوات فصل دوم: قواطع سفر جلسه 241، 1396/7/17 حدیث: عن ابی العباس الفضل بنِ عبدِ الملک، ابوالعباس البَقباق، که ثقه است. عن ابی عبدالله جعفرِ بن محمدٍ«علیهماالسلام». این روایت، فقرات متعددی دارد؛ یکی، دو فقره را می‌خوانیم. قال: إنَّ رسولُ الله«صلی‌الله‌علیه‌وآله» قال: ما استَفادَ امرُؤٌ مُسلِمٌ فائدةً بعدَ فائدةِ الاسلام مِثلَ أخٍ یَستَفیدُه فی الله«عزّوجلّ». حضرت از پیغمبر«صلی‌الله‌علیه‌وآله» نقل می‌فرماید که فرمودند: هیچ مسلمانی بعد از نعمت اسلام، بعد از فایده و منفعت اسلام، که بالاترینِ فوائد است که خدا به انسانِ مسلم داده است، هیچ فایده‌ای برای او بزرگتر نیست از فایدۀ یک برادرِ مؤمن و رفیق خوب. مسألۀ رفاقت، مسألۀ مهمی است. خیلی‌ها در صراط مستقیم حرکت می‌کنند، بعد یک رفیقی پیدا می‌کنند که آن رفیق دلش در صراط مستقیم نیست و این رفیق در حرکت و عمل او اثر می‌گذارد! این رفیق به تدریج در این آدمی که در صراط مستقیم حرکت می‌کرد، زاویه ایجاد می‌کند. ما از قدیم همیشه به نوجوانها و جوانها سفارش می‌کردیم که رفیق خوب بگیرند، از رفیق بد پرهیز کنند، به پدر و مادرها توصیه می‌کردیم مراقب جوانهایتان باشید که دچار رفیقِ بد نشوند، اینها را منحرف نکنند! واقعاً رفیق و معاشر در سرنوشت انسان تأثیر می‌گذارد. خطوطِ فاصل بین خود و کسانی را که از صراط مستقیم زاویه دارند، این خطوط فاصل را بایستی نگهدارید! بله، اگر بتوانید کسی را با دعوت و با هوشمندی به خودتان نزدیک کنید، زاویۀ او را نسبت به صراط مستقیم کم کنید، این کار، کارِ بسیار خوب، درست و عاقلانه‌ای است، در این، شکی نیست. لکن آن کسی که خطوط فاصل را رعایت نمی‌کند، مأمون نیست از اینکه او از این خطوط تجاوز کند و به آن طرف برود.

وقتی مرز بین دو کشور برجسته نبود، معلوم نبود، ممکن است از آن کشور وارد مرز شما بشوند با یک نیّتِ سوئی فرض کنید گوسفندهای شما را بدزدند و ببرند؛ یا ممکن است گوسفندهای شما بدون توجه به آنطرفِ مرز بروند، یا خودِ شما راه را گم کنید، آنطرف مرز بروید! خطوطِ مایز بین حق و باطل را بایستی همیشه در نظر داشت. رفاقتِ درست، یعنی این. خیلی‌ها بخاطر رفیقِ خوب به بهشت می‌روند، خیلی‌ها که طبیعتشان بهشتی است، بخاطر رفیقِ بد از راه بهشت منحرف می‌شوند، جهنّم می‌روند! این روایت، این را می‌گوید. پس برادری که در راه خدا از او استفاده کند، وقتی با او می‌نشیند، او را به خدا نزدیک کند. به خدا نزدیک کردنِ یک انسان به این است که قلبِ او با معارف الهی آشنا بشود، عملِ جوارحی او به آنچه مورد رضای شرع است، نزدیک بشود. وقتی انسان با برادرِ خوب نشست، این خصوصیات در او بوجود می‌آید.[1] امالی شیخ طوسی، صفحۀ 47. @AhkameHarameRazavi

پنجشنبه ظهر فقهی ۱۴۰۳/۶/۸ موضوع: #ربا سلام علیکم . بسم الله الرحیم .یکی از گناهان کبیره ربا دادن و ربا گرفتن است، در این باره به چند نکته اشاره می کنم: از جهت شرعی به هر سودی یا درصدی، ربا گفته نمی شود بلکه از جهت شرعی ربا  در یکی از سه موردی که عرض می کنم، وجود دارد و در غیر این سه مورد ربا وجود ندارد بلکه اگر سودی بر اساس قرارداد شرعی بدست آید حلال است و ربا محسوب نمی شود و برای اینکه معاملات و درامدها آلوده به ربا نشود حتما باید احکام ربا و کسب فراگرفته شود. مورد اول از ربا : ربای قرضی یعنی انسان مالی را به عنوان قرارداد قرض بدهد و در ضمن قرض شرط سود کند. (تحریر کتاب قرض م9 ، منهاج الصالحین ج2 م1011) مورد دوم: ربای معاملی یعنی اینکه جنسی را که در بازار به وزن(وزن یا پیمانه) خرید و فروش می شود به مثل خودش ولی با زیاده خرید و فروش کنند. مثلا ده کیلو برنج ایرانی را در مقابل بیست کیلو برنج پاکستانی معاوضه کنند. البته اگر دو معامله مستقل انجام گیرد اشکالی ندارد یعنی ده کیلو برنج ایرانی در برابر مبلغی فروخته شود و سپس بیست کیلو برنچ پاکسانی در برابر همان مبلغ خریداری شود. (تحریر کتاب البیع، ربا قبل از مساله 1 ، منهاج الصالحین ج2 ص72) مورد سوم: ربای جاهلی. یعنی اینکه طلبکار به بدهکارش برای پرداخت بدهی مهلت بدهد و بابت مهلت دادن وجهی و اضافه ای را از او مطالبه  کند.  در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل در فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات بر محمد و آل محمد. @AhkameHarameRazavi

پنجشنبه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۶/۸ موضوع: #امربمعروف_نهی_ازمنکر سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند : الْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيُ عَنِ الْمُنْكَرِ وَاجِبَانِ إِذَا أَمْكَنَ وَ لَمْ يَكُنْ خِيفَةٌ عَلَى النَّفْسِ. امر به معروف ونهی از منکر دو واجبند در صورتی که زمینه فراهم باشد و جان انسان در خطر نباشد.. چشمه های حکمت رضوی حدیث 261 کی از مهمترین وظایف دینی امر به معروف و نهی از منکر است برای اینکه این وظیفه را بتوانیم انجام دهیم، باید شیوه مناسب انتخاب شود، لذا به همین مناسبت  به چند نکته کوتاه توجه شو: در انجام این فریضه نباید خجالت کشید. و انسان نباید در برابر وظیفه واجب دینی خجالت بکشد. بنابر این همانطور که اگر کسی در یک کشور کفر ممکن است در یک مکان عمومی اقدام به نماز خواندن می کند و خجالت نمی کشد، نسبت به فریضه امر به معروف هم نباید خجالت کشید. یکی از شرایط احتمال تاثیر هست ومعمولاتاثیرداره لذابه اینکه تذکر اثر دارد یا ندارد خیلی فکر نکنیم، کاری را که صحیح است انجام بدیم، خدا برکتش را عنایت می کند.  در هنگام انجام فریضه با محبت باشیم. به گونه ای که طرف مقابل حس کند، دستش را میگیرید نه مچش را و اینکه با عملش مشکل دارید نه با خودش.  حترمانه بگویید مثلا  به خانم نامحرم بگویید: خانم محترم ...  در غالب موارد بگوییم و رد شویم و توضیح لازم نیست و به هیچ عنوان بگو و مگو و مشاجره انجام نگیرد ضمن اینکه  در برخی مواقع لحظه اخر که ازمکان خارج میشویم، بگوییم.   در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.   تعجیل فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلوات @AhkameHarameRazavi

جمعه مغرب فقهی ۱۴۰۳/۶/۹ موضوع: #صله_ارحام سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم. به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام حضرتش در روایتی می فرمایند:‌.خداوند متعال به سه چیز که با سه چیز دیگر همراه است امر فرموده: نخست به نماز همراه زکات و سپاسگزاری همراه با تشکر از پدر ومادر و مورد سوم : وَ أَمَرَ بِاتِّقَاءِ اللَّهِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ فَمَنْ لَمْ يَصِلْ رَحِمَهُ لَمْ يَتَّقِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ‌ به تقوای الهی همراه صله رحم امر کرده است پس هر کس پیوند خویشاوندی را رعایت نکند، تقوای الهی را رعایت نکرده است. چشمه های حکمت رضوی حدیث 289 دو نکته کوتاه درباره صله رحم:  1. قطع صله و ارتباط با خویشان و ارحام حرام است یعنی اگر طورى رفتار کند که بگویند: «قطع رابطه کرده» قطع رحم محسوب مى شود. و بستگان در این رابطه با هم متفاوت هستند: نسبت به پدر و مادر، فرزند، برادر و خواهر توجه بیشتری باید کرد.(مکارم سایت استفتائات معاشرت و صله رحم)  2.یکی از شیوه‌های صله رحم حاضر شدن در منزل ارحام است ولی صله رحم منحصر به ملاقات حضوری در منزل فرد نیست و فرد می‌تواند با تماس تلفنی، پیامک، جویا شدن از احوال او با واسطه‌؛‌یا با احسان به او هر چند از طریق ارسال کمک مالی برایش در مواردی که احتیاج به کمک مالی دارد و مانند آن، این وظیفه الهی را انجام دهد.  در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند الفت و صمیمت را در میان دوستان امیر المومنین علیه السلام بیش از پیش قرار دهد، به برکت صلوات بر محمد و ال محمد @AhkameHarameRazavi

شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۳/۶/۱۰ موضوع: #حد_توکل_تواضع سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت ایام.  به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، یکی از اصحاب حضرت رضا علیه السلام از حضرتش  دو سوال پرسید : سوال اول : ما حد التوکل. فقالی لی : ان لاتخاف مع الله. مرز توکل و نهایت توکل چیست؟ حضرت فرموند که با وجود خدا از هیچ چیزی و هیچ کسی نترسی. نکته ای که در این زمینه عرض کنم این است که ترسی که ما از دیگران داریم یا بخاطر جانمان هست یا آبرو یا از دست دادن درآمدی یا قدرت و ناراحت شدن دیگری است حال اگر خدا را در نظر داشته باشیم و برای خدا کار کنیم و او را ناظر و پشتیان بدانیم دیگر این ترس جایگاهی ندارد و نهایت توکل است  سوال دوم: ما حد التواضع؟ قال: أن تُعطِیَ الناس مِن نَفسِک ما تُحبّ أن یُعطوکَ مثلَه. از حضرت سوال شد مرز تواضع چیست؟ حضرت فرمودند: هر آنچه که توقع داری مردم نسبت به تو انجام بدهند، عین همان را تو هم نسبت به دیگران انجام دهی.  نکته ای که در این قسمت بیشتر توجه داشته باشیم، این است که  برای خودمان هیچ امتیازی نسبت به دیگران قائل نباشیم. این که توقع داریم به ما سلام کنند اما خودمان سلام نمی‌کنیم یا توقع داریم از ما بدگویی نکنند، اما خودمان از دیگران بدگویی می‌کنیم به خاطر این است که به طور ناخودآگاه امتیازی را برای خودمان قائلیم که برای دیگری قائل نیستیم. این، خلاف تواضع است، این، تکبّر است. ولو اینکه فرد خنده رو باشد و سرش را هم کج کند و اظهار کوچکی کند باز هم دل او متکبّر است. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجیل فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و سلامتی مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای حفظه الله صلواتی عنایت بفرمایید. متن اصلی: ی طرق اثبات المسافة(خبر واحد)- درس 59جلسه 59، دوشنبه 1393/12/18حدیث:عن الحسن بن الجهم[1] که ثقه و از اصحاب حضرت رضا«علیه‌السلام» است. قال: سألتُ الرضا«علیه‌السلام» فقلتُ له: جُعلتُ فداک! ما حَدُّ التوکّل؟ حدّ توکّل چیست؟ ظاهراً مراد از حدّ در اینجا معنای منطقی آن نیست که عبارت باشد از جنس و فصل، بلکه مراد، نهایتِ توکل است. حدّ توکل یعنی مرزی که مفهومِ و عنوان توکّل تا آنجا ادامه دارد. فقال لی: اَن لا تَخاف مع الله احداً. نهایت توکل این است که با وجود خدا، با توجه به ذات مقدس باری، از هیچ چیزی و از هیچ کسی نترسی. این ترسی که ماها داریم، یا ترس بخاطر جانمان است، یا بخاطر آبرویمان است، یا ترس بخاطر از دست دادن درآمدی، مالی است، یا ترس از قدرت است، ترس از تشر است. می‌فرماید: وقتی خدا را ملاحظه می‌کنی و برای خدا کار می‌کنی و خدا ناظر بر توست و پشت سر توست، از کسی نترسی. نهایتِ توکل این است. امام بزرگوار ما واقعاً اینطوری بود، دل به خدا داده بود، از هیچکس نمی‌ترسید، این را انسان حس می‌کرد. خود امام«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» برای بنده نقل کردند، گفتند: من از آقای کاشانی کسی را شجاع‌تر ندیدم! بعد سه قضیه نقل کردند که این سه قضیه نشان می‌دهد آقای کاشانی از هیچ چیز نمی‌ترسید. حدّ توکل، این است. اگر این شد، انسان در میدانهای زندگی این ملاحظه‌کاریهایی که ما داریم، مبادا بدش بیاید، یا تشر بزند، سِمَت ما را از ما بگیرد، مبادا جان ما را به خطر بیندازد. اینها را کنار می‌گذارد. یَخشَونَه و لایَخشونَ أحداً الّا الله. قال: قلتُ: فَما حدُّ التواضع؟ اندازۀ و مرز تواضع کجاست؟ قال: أن تُعطِیَ الناس مِن نَفسِک ما تُحبّ أن یُعطوکَ مثلَه. به انسانها، به غیر خودت آنچیزی را عطا کنی که توقع داری آنها آن چیز را به تو عطا کنند. یعنی برای خودت نسبت به دیگران، هیچ امتیازی قائل نباشی. این که توقع داریم به ما سلام کنند اما خودمان سلام نمی‌کنیم یا توقع داریم از ما بدگویی نکنند، اما خودمان از دیگران بدگویی می‌کنیم به خاطر این است که به طور ناخودآگاه امتیازی را برای خودمان قائلیم که برای دیگری قائل نیستیم. این، خلاف تواضع است، این، تکبّر است ولو به ظاهر انسان لبخند هم می‌زند، سرش را هم کج می‌کند، اظهار کوچکی هم پیش این و آن می‌کند امّا دل او متکبّر است! دل، برای خود امتیازی قائل است.

این، تواضع نیست، تواضع این است که: هر آنچه که توقع داری مردم نسبت به تو انجام بدهند، محبت کنند، احترام کنند، مراعات حق کنند، عین همان را تو هم نسبت به دیگران انجام دهی. یعنی برای خودمان هیچ امتیازی نسبت به دیگران قائل نباشیم.[2]چشمه حکمت رضوی حدیث 296 @AhkameHarameRazavi

شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۶/۱۰ موضوع: #تازه_بودن_قرآن_درهمه_زمانها سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم.ضمن عرض تسلیت ایام به نقل از کتاب شریف عیون اخبار الرضا علیه السلام، حضرت رضا علیه السلام عالم آل محمد، در روایتی می فرمایند: از امام صادق علیه السلام سوال شد: چه سرّى است كه قرآن هر چه بيشتر خوانده و بحث شود، بر تازگى و طراوت آن افزوده مى شود؟ حضرت در جواب فرمودند: لأنَّ اللّه َ تباركَ و تعالى لم يَجعَلْهُ لِزمانٍ دونَ زَمانٍ ، و لا لِناسٍ دونَ ناسٍ ، فهُو في كلِّ زَمانٍ جَديدٌ ، و عِند كُلِّ قَومٍ غَضٌّ إلى يَومِ القِيامَةِ .چون خداوند تبارك و تعالى، آن را تنها براى زمانى خاص و مردمى خاصّ قرار نداده است. از اين رو، در هر زمانى و براى هر مردمى، تا روز قيامت، تازه و با طراوت است.کتاب چشمه های حکمت رضوی حدیث 129 چند نکته پیرامون حدیث شریف: 1.تاکید آموزه های دینی بر این است که بخشی از زمان شبانه روز را اختصاص به قرائت قرآن بدهیم و آنرا وظیفه خود قرار بدهیم و برای بهره مندی بیشتر از قرآن غیر از برنامه ختم قرآن، بخشی از آیات و سوره های قرآن که برای افراد لذت بخش است، آنها را بیشتر قرائت کنیم و این خودش زمینه بیشتری برای انس با قرآن می شود مثلا کسی که از سوره یس خوشش می آید، آنرا بیشتر بخواند یا اگر از سوره هایی که با تسبیح یعنی سبح لله یا یسبح لله شروع می شود که در عین اهمیت و مهم بودن همه آیات الهی، مضامین عالی و مهمی دارد و اهل معنا و سلوک به تلاوت اینها توصیه می کنند، تکرار بیشتری داشته باشد و همین خودش سبب انس بیشتر می شود. 2.برای اینکه انسان از قرآن و معارف آن  بیشتر بهره مند شود و تازگی و طراوت داشته باشد، توصیه شده قرآن با خشوع خوانده شود یعنی قرآن را با توجه و با اعتماد به بیان الهی و با این احساس که خدای متعال با انسان حرف می‌زند، خوانده شود تا لذّت قرآن بر جان شما بنشیند. 3.مطلوب در قرائت قرآن این است که انسان قرآن را بخواند تا بفهمد. حَرِّکوا بِه القلوب، دلها را با آن به حرکت دربیاورید، دل را تکان بدهید؛ اوّل دل خودتان را، بعد دل دیگران را. انسان تا دل خودش تکان نخورد، نمی‌‌تواند دل دیگران را تکان بدهد. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. خداوند توفیق انس با قرآن را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات متن اصلی: کان فی وصیّةِ النبیِّ(صلی‌الله‌علیه‌وآله) لعلیٍّ(علیه‌السلام): و علیکَ بتَلاوةِ القرآن علی کلِّ حال.(1) حضرت به تلاوت قرآن توصیه می‌فرمایند. با قرآن باید مأنوس شد. اگر در جامعۀ اسلامی، در کشور ما، یک جمع قابل توجّهی از مردم با قرآن انس پیدا بکنند به طوری که مفاهیمِ قرآنی در ذهن اینها زنده باشد، به نظر بنده حرکت اسلامی جامعه تضمین‌شده است. نمی‌گوییم همۀ مردم، اگرچه این مطلوب‌تر است، لکن یک جمع قابل توجّهی، چند میلیون از جمعیت کشور طوری باشند که با قرآن مأنوس باشند، این هم نمی‌شود مگر با تلاوت دائمیِ قرآن، نه فقط ایّام ماه مبارک رمضان، بطور دائم انسان با قرآن مأنوس باشد. لذا می‌فرماید: و علیک بتلاوة القرآن علی کلّ حالٍ، در همه حال، تلاوت قرآن بکن! در سفر، در حضر، در خانه، در بیرون از خانه، هر وقتی که می‌توانی، قرآن را تلاوت کن! البته کسی که حافظ قرآن است، برای او آسان‌تر است، برای امثال ماها که حافظ قرآن نیستیم، راهش این است که بر خودمان وظیفه قرار بدهیم که هر روزی یک مقداری از قرآن را بخوانیم. به گمان من خوب است که انسان از اوّل قرآن شروع کند، همانطور که معمول بین مردم است، که قرآن را ختم می‌کنند، علاوۀ بر این، بخشی از آیات یا سُوَر قرآنی را به طور مرتّب تکرار بکند، این، موجب می‌شود که انسان با بخشهایی از قرآن انس بیشتری پیدا کند، یکی، از آیات سورۀ یونس خوشش می‌آید، سورۀ یونس را مرتباً بخواند تا حفظ کند. یکی از سورۀ احزاب خوشش می‌آید، یکی سُوَر مسبّحات را که مضامین عالی و مهمی دارد، اهل معنا و اهل سلوک هم به تلاوت مسبّحات توصیه می‌کنند، سوری که با «سبّح لله»، «یسبّح لله» شروع می‌شود، یا سور حَوامیم، که آنها هم مطالب مهم دارد، البته همه جای قرآن مهم است، هیچ نقطه‌ای از قرآن نیست که حامل مطالب اساسی و معارف مهم نباشد، امّا افراد مختلف‌اند،

همان چیزی را که بیشتر خوشتان می‌آید، هر روز بخوانید! تکرار کنید! قرآن را باید با خشوع خواند، اگر انسان قرآن را بدون خشوع، با غفلت بخواند، چیز زیادی گیرش نمی‌آید، گاهی هیچ چیز گیرش نمی‌آید! گاهی هم خدای نکرده اثرات عکس می‌بخشد. قرآن را با توجه، با خشوع، با اعتماد به بیان الهی، با این احساس که خدای متعال با انسان حرف می‌زند، بخواند تا لذّت قرآن بر جان شما بنشیند. اگر ما لذّت تلاوت قرآن را بچشیم، هیچ زمان از آن دست برنمی‌داریم. مهم این است که آن لذّاتی که در خواندن قرآن و تدبّر در آیات و کلمات قرآن وجود دارد، این لذّت را انسان در جان خودش احساس کند. اگر بخواهیم این، حاصل بشود، باید قرآن را با خشوع خواند. النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة»(بیع الخمر)جلسه 53، 1384/3/23حدیث اخلاقی عن جعفر الصادق(علیه‌السلام)، عن ابیه، عن جدّه علی بن الحسین، عن أبیه، عن علی(صلوات‌الله‌علیهم) قال: سُئِل رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) عن قوله تعالی «و رَتّل القرآن ترتیلا»، سؤال کردند که معنای ترتیل چیست؟ قال(صلی‌الله‌علیه‌وآله): بَیِّنهُ تِبیاناً؛ یعنی در تلاوت آن، آشکارا تلاوت کن آن را! «بَیِّنهُ»: آنرا واضح کن، واضح‌کردنی. وقتی قرآن را تلاوت می‌کنید، به شکل واضح، با کلمات واضح، با نحوة قرائت واضحی آنرا قرائت کنید. و لاتَنثُرهُ نَثرَ البَقل، مثل بقل یعنی سبزی که پهن‌می‌کنند، پخش‌می‌کنند، می‌ریزند، آن را پخش‌مکن! نَثر یعنی پخش‌کردن و از هم جداگذاشتن؛ یعنی یک کلمه را بگویی، یک کلمه را بعد از مدتی بگویی. مثل بعضی از تلاوتهایی که خیلی جدا جدا کلمات را از هم بیان می‌کنند، این‌طور تلاوت نکن! و لا تَهُذُّه حَذَّ الشعر، قرآن را مثل شعر پی در پی و پشت سر هم نخوان! انسان وقتی می‌خواهد شعر بخواند، همین‌طور تند تند می‌خواند، این‌طور نخوان قرآن را! قِفوا عند عجائبه، وقتی که قرآن را تلاوت می‌کنید، کلمه کلمه و جمله جمله باشد، نه چنان گسستۀ از هم، نه چنان پیچیده و فرو رفتۀ در هم، بلکه مبیَّن، واضح، آن را بخوانید؛ بعد در موارد عجائب قرآن توقّف کنید. وقتی یک معنای مهمّی، یک نکته‌ای در قرآن به نظرتان می‌رسد، توقّف کنید و در آن تأمّل کنید و تدبّر کنید! مثل کسی که یک نسخه‌ای، یا یک سخن مهمی را که بر روی یک یادداشتی نوشتند با دقّت می‌خواند، تا ببیند چه چیزی در آن هست و چکار باید بکند. قرآن را این‌طور بخوانید. صِرف اینکه ما یک امواج صوتی‌ای در فضا ایجاد کنیم، این، مطلوب نیست! مطلوب این است که انسان قرآن را بخواند تا بفهمد. حَرِّکوا بِه القلوب، دلها را با آن به حرکت دربیاورید، دل را تکان بدهید؛ اوّل دل خودتان را، بعد دل دیگران را. انسان تا دل خودش تکان نخورد، نمی‌‌تواند دل دیگران را تکان بدهد. حَرِّکوا به القلوب و لایَکون هَمُّ أحدِکم آخرَ السورة، یک سوره‌ای را که شروع می‌کنید، همّتتان این نباشد که برسید به آخر و تمامش کنید! یا آنهایی که مثلاً روزی یک جزء می‌خوانند، یا نیم جزء می‌خوانند، همّتشان این باشد که برسند به آخر، یا تا آن نقطه‌ای که مقرّر است. بعضی روزی سه صفحه، پنج صفحه، ده صفحه قرآن برای خودشان مقرّر کردند که بخوانند، یا یک جزء، یا نیم جزء. این‌طور نباشد که وقتی قرآن را می‌‌خوانید، بخواهید برسید سرِ آن مقطع! قرآن را تأمّل کنید، تدبّر کنید، بفهمید، استفاده کنید از قرآن. واقع قضیه هم همین است، قرآن را وقتی انسان تأمل می‌کند، سوره‌هایی که انسان صدها بار این سوره را خوانده، وقتی با دقّت، با تأمل، با استفهام و استفسار، این سوره را می‌خواند، کأنّه نکتة تازه‌ای در آن پیدا می‌کند. یا نکتة علمی، یا اجتماعی، یا غیره که می‌تواند آن را بنویسد، گاهی هم نکاتی انسان در آن پیدا می‌کند که نوشتنی و ثبت‌کردنی نیست، بلکه لمس‌کردنی است، حس‌کردنی است. انسان در خود یک حالتی مشاهده می‌کند، یک فتوحی از خواندن قرآن بدست می‌آورد. تلاوت قرآن باید این‌طور باشد. النوادر، صفحۀ 164 @AhkameHarameRazavi