eitaa logo
احکام حرم رضوی
3.3هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
28 ویدیو
29 فایل
ویژه مبلغین، ائمه جمعه و جماعت و طلاب علوم دینی ارتباط با ادمین @Ahkameharam
مشاهده در ایتا
دانلود
#آداب_باطنی_زیارت
#آداب_باطنی_زیارت
#آداب_باطنی_زیارت
موضوع: 1 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آداب ظاهری و باطنی دارد که به برخی آداب باطنی اشاره میشود: 1-شناخت امام(ع): کسی که بر چشمه آبی وارد می شود، به اندازه ظرفی که به همراه دارد، از آن چشمه بهره می گیرد و زائری که به زیارت امام می آید به اندازه شناخت و معرفتی که دارد، از زیارت خویش سود می برد. پس پیش از هر چیز ، سطح شناخت و آگاهی خود را درباره امام بالا ببریم و قبل از ورود به میهمانی، صاحب خانه، خصوصیات اخلاقی و رفتاری او و نیز انتظارات و خواسته های وی را بشناسیم. 2-طهارت باطنی: برای حضور در حرم ، زائر باید پاک باشد، هم پاکی ظاهری، هم درونی. غسل، یک طهارت جسمی است، اما توبه طهارت باطنی است؛ توبه و خشوع، لباس روح است،بنابراین باید هنگام قصد زیارت باید ابتدا توبه کرد و از گناهان استغفار جست که توبه شامل پشیمانی،قصد عدم تکرار و ادای حق الناس و قضای حق الله است. 3-اذن دخول(اعتقادبه زنده بودن امام) :در اذن دخول آمده:( أَللَّهُمَّ إِنّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ في غَيْبَتِهِ كَما أَعْتَقِدُها في حَضْرَتِهِ ، وَأَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفآءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ‏ أَحْيآءٌ، عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامي، وَيَسْمَعُونَ كَلامي، وَيَرُدُّونَ ‏سَلامي) یعنی: اینکه امام زنده است و ما را می بیند و جواب سلام ما را میدهد وکلام ما رامیشنود. این اعتقاد ازآیه 105 توبه نیز بدست میآید که می فرماید(اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
موضوع: 2 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-- باعرض تسلیت ایام شهادت زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زيارت دل کندن و روي گرداندن است. يعني از هر چه جز دوست و غير اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر مي خواهيم زائري راستين باشيم. بايد تمام همت و تلاش خود را به کار گيريم تا در خانه تکاني قلب و روح، هرچه غير از يار است، بيرون اندازيم. مگر مي شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جاي ديگر. 2-ملاقات امام نه حرم: بايد حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و براي ما زيارت و ديدار با صاحب خانه، سختي و مشقات سفر را به جان خريده ايم نه ديدن خانه! و خانه اگر عزيز مي شود و در و ديوارش بوسه گاه مي شود و خاک درش توتياي چشم مي گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به ديدن کاشي کاريها و آينه کاري ها برويم هزاران جاي ديگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم اين که امام زنده و حاضر و ناظر است بايد بيش از کميت به کيفيت اهميت بدهيم. دعا و زيارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهيم، اگرچه کم باشد. با خستگي و رو در بايستي و بي حوصلگي زيارت نکنيم و از انجام کارها واعمالي که طاقتش را نداريم اجتناب کنيم. چه بسا يک خلوت کوتاه عارفانه، يک زيارت امين الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زيارت کار صدها ساعت خواندن و قيام و قعود را انجام مي دهد. مهم اين است که احساس کنيم با تمام وجود در نزد او ميهمانش هستيم، هم خودمان با نشاط، زيارت به جا آوريم و هم همراهان را به زحمت نيندازيم و همه روحيات و ظرفيت ها را در نظر بگيريم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
موضوع: 3 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-حس حضور داشتن( بلند صحبت نکردن): خداوند می فرماید:«لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ»: صدای خود را فراتر از صدای پیغمبر نبرید. یعنی صداهایتان را از صدای پیامبر بلندتر نکنید. رعایت ین نکته یک ادب اجتماعی و معاشرتی است؛ حتی نه حرف های عادی، بلکه زیارتنامه را هم بلند بلند خواندن، به نحوی که تمرکز روحی و حضور قلبی دیگران را به هم بزند، مناسب نیست. صحبت های بلند بلند هم، علاوه بر ینکه خلاف ادب در محضر ولی خداست، بری دیگران هم مزاحمت و حواس پرتی می آورد. 2-پیمان صداقت و بندگی به درگاه خدا :از جمله عواملی که می تواند در قبولی زیارت مؤثر باشد، این است که در محضر امام (ع) با خدا عهد و پیمان ببندد که واجباتش را انجام دهد و از گناهان دوری نماید، حقوق دیگران را ادا کند و برای فرج و ظهور امام زمان (عج) و نیز پیروزی مسلمانان در سراسر عالم دعا کند. 3-زیارت وداع خواندن : ادب، اقتضا دارد كه زائر پس از اتمام ايام زيارت، براى خداحافظى به حرم مشرف شود و ضمن سپاس، آرزوى خود را براى بازگشت دوباره اعلام كند و از خدا بخواهد(لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِيارَةِ قُبُورِكُمْ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-- زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر. 2-ملاقات امام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد. مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-- زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر. 2-ملاقات امام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد. مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @ahkameharamerazavi
موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-- زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر. 2-ملاقات امام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد. مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @ahkameharamerazavi
موضوع: 2 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر. 2-ملاقات امام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد. مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
جمعه مغرب اعتقادی  1400/8/7 موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-حس حضور داشتن( بلند صحبت نکردن): خداوند می فرماید:«لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ»: صدای خود را فراتر از صدای پیغمبر نبرید. یعنی صداهایتان را از صدای پیامبر بلندتر نکنید. رعایت ین نکته یک ادب اجتماعی و معاشرتی است؛ حتی نه حرف های عادی، بلکه زیارتنامه را هم بلند بلند خواندن، به نحوی که تمرکز روحی و حضور قلبی دیگران را به هم بزند، مناسب نیست. صحبت های بلند بلند هم، علاوه بر ینکه خلاف ادب در محضر ولی خداست، بری دیگران هم مزاحمت و حواس پرتی می آورد. 2-پیمان صداقت و بندگی به درگاه خدا :از جمله عواملی که می تواند در قبولی زیارت مؤثر باشد، این است که در محضر امام  ( علیه السلام )  با خدا عهد و پیمان ببندد که واجباتش را انجام دهد و از گناهان دوری نماید، حقوق دیگران را ادا کند و برای فرج و ظهور امام زمان  ( عجل الله تعالی فرجه الشریف  )  و نیز پیروزی مسلمانان در سراسر عالم دعا کند. 3-زیارت وداع خواندن : ادب، اقتضا دارد که زائر پس از اتمام ایام زیارت، براى خداحافظى به حرم مشرف شود و ضمن سپاس، آرزوى خود را براى بازگشت دوباره اعلام کند و از خدا بخواهد(لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِیارَةِ قُبُورِکُمْ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
پنج شنبه مغرب اعتقادی. ۱۴۰۱/۱/۴ موضوع: 1 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آداب ظاهری و باطنی دارد که به برخی آداب باطنی اشاره میشود: 1-شناخت امام(علیه السلام): کسی که بر چشمه آبی وارد می شود، به اندازه ظرفی که به همراه دارد، از آن چشمه بهره می گیرد و زائری که به زیارت امام می آید به اندازه شناخت و معرفتی که دارد، از زیارت خویش سود می برد. پس پیش از هر چیز ، سطح شناخت و آگاهی خود را درباره امام بالا ببریم و قبل از ورود به میهمانی، صاحب خانه، خصوصیات اخلاقی و رفتاری او و نیز انتظارات و خواسته های وی را بشناسیم. 2-طهارت باطنی: برای حضور در حرم ، زائر باید پاک باشد، هم پاکی ظاهری، هم درونی. غسل، یک طهارت جسمی است، اما توبه طهارت باطنی است؛ توبه و خشوع، لباس روح است،بنابراین باید هنگام قصد زیارت باید ابتدا توبه کرد و از گناهان استغفار جست که توبه شامل پشیمانی،قصد عدم تکرار و ادای حق الناس و قضای حق الله است. 3-اذن دخول(اعتقادبه زنده بودن امام علیه السلام) :در اذن دخول آمده:( أَللَّهُمَّ إِنّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ في غَيْبَتِهِ كَما أَعْتَقِدُها في حَضْرَتِهِ ، وَأَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفآءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ‏ أَحْيآءٌ، عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامي، وَيَسْمَعُونَ كَلامي، وَيَرُدُّونَ ‏سَلامي) یعنی: اینکه امام زنده است و ما را می بیند و جواب سلام ما را میدهد وکلام ما رامیشنود. این اعتقاد ازآیه 105 توبه نیز بدست میآید که می فرماید(اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
یکشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۱/۱/۷ موضوع: 3 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-حس حضور داشتن( بلند صحبت نکردن): خداوند می فرماید:«لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ»: صدای خود را فراتر از صدای پیغمبر نبرید.  یعنی صداهایتان را از صدای پیامبر بلندتر نکنید. رعایت ین نکته یک ادب اجتماعی و معاشرتی است؛ حتی نه حرف های عادی، بلکه زیارتنامه را هم بلند بلند خواندن، به نحوی که تمرکز روحی و حضور قلبی دیگران را به هم بزند، مناسب نیست. صحبت های بلند بلند هم، علاوه بر ینکه خلاف ادب در محضر ولی خداست، بری دیگران هم مزاحمت و حواس پرتی می آورد. 2-پیمان صداقت و بندگی به درگاه خدا :از جمله عواملی که می تواند در قبولی زیارت مؤثر باشد، این است که در محضر امام (علیه السلام) با خدا عهد و پیمان ببندد که واجباتش را انجام دهد و از گناهان دوری نماید، حقوق دیگران را ادا کند و برای فرج و ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نیز پیروزی مسلمانان در سراسر عالم دعا کند. 3-زیارت وداع خواندن : ادب، اقتضا دارد كه زائر پس از اتمام ايام زيارت، براى خداحافظى به حرم مشرف شود و ضمن سپاس، آرزوى خود را براى بازگشت دوباره اعلام كند و از خدا بخواهد(لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِيارَةِ قُبُورِكُمْ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۱/۱۱/۸ موضوع: 1 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آداب ظاهری و باطنی دارد که به برخی آداب باطنی اشاره میشود: 1-شناخت امام(علیه السلام ): کسی که بر چشمه آبی وارد می شود، به اندازه ظرفی که به همراه دارد، از آن چشمه بهره می گیرد و زائری که به زیارت امام می آید به اندازه شناخت و معرفتی که دارد، از زیارت خویش سود می برد. پس پیش از هر چیز ، سطح شناخت و آگاهی خود را درباره امام بالا ببریم و قبل از ورود به میهمانی، صاحب خانه، خصوصیات اخلاقی و رفتاری او و نیز انتظارات و خواسته های وی را بشناسیم. 2-طهارت باطنی: برای حضور در حرم ، زائر باید پاک باشد، هم پاکی ظاهری، هم درونی. غسل، یک طهارت جسمی است، اما توبه طهارت باطنی است؛ توبه و خشوع، لباس روح است،بنابراین باید هنگام قصد زیارت باید ابتدا توبه کرد و از گناهان استغفار جست که توبه شامل پشیمانی،قصد عدم تکرار و ادای حق الناس و قضای حق الله است. 3-اذن دخول(اعتقادبه زنده بودن امام علیه السلام) :در اذن دخول آمده:( أَللَّهُمَّ إِنّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ في غَيْبَتِهِ كَما أَعْتَقِدُها في حَضْرَتِهِ ، وَأَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفآءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ‏ أَحْيآءٌ، عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامي، وَيَسْمَعُونَ كَلامي، وَيَرُدُّونَ ‏سَلامي) یعنی: اینکه امام زنده است و ما را می بیند و جواب سلام ما را میدهد وکلام ما رامیشنود. این اعتقاد ازآیه 105 توبه نیز بدست میآید که می فرماید(اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۱/۱۱/۸ موضوع: 2 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-- زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زيارت دل کندن و روي گرداندن است. يعني از هر چه جز دوست و غير اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر مي خواهيم زائري راستين باشيم. بايد تمام همت و تلاش خود را به کار گيريم تا در خانه تکاني قلب و روح، هرچه غير از يار است، بيرون اندازيم. مگر مي شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جاي ديگر. 2-ملاقات امام علیه السلام نه حرم: بايد حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و براي ما زيارت و ديدار با صاحب خانه، سختي و مشقات سفر را به جان خريده ايم نه ديدن خانه! و خانه اگر عزيز مي شود و در و ديوارش بوسه گاه مي شود و خاک درش توتياي چشم مي گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به ديدن کاشي کاريها و آينه کاري ها برويم هزاران جاي ديگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم اين که امام زنده و حاضر و ناظر است بايد بيش از کميت به کيفيت اهميت بدهيم. دعا و زيارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهيم، اگرچه کم باشد. با خستگي و رو در بايستي و بي حوصلگي زيارت نکنيم و از انجام کارها واعمالي که طاقتش را نداريم اجتناب کنيم. چه بسا يک خلوت کوتاه عارفانه، يک زيارت امين الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زيارت کار صدها ساعت خواندن و قيام و قعود را انجام مي دهد. مهم اين است که احساس کنيم با تمام وجود در نزد او ميهمانش هستيم، هم خودمان با نشاط، زيارت به جا آوريم و هم همراهان را به زحمت نيندازيم و همه روحيات و ظرفيت ها را در نظر بگيريم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
دوشنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۱/۱۱/۱۰ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-حس حضور داشتن( بلند صحبت نکردن): خداوند می فرماید:«لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ»: صدای خود را فراتر از صدای پیغمبر نبرید.  یعنی صداهایتان را از صدای پیامبر بلندتر نکنید. رعایت ین نکته یک ادب اجتماعی و معاشرتی است؛ حتی نه حرف های عادی، بلکه زیارتنامه را هم بلند بلند خواندن، به نحوی که تمرکز روحی و حضور قلبی دیگران را به هم بزند، مناسب نیست. صحبت های بلند بلند هم، علاوه بر ینکه خلاف ادب در محضر ولی خداست، بری دیگران هم مزاحمت و حواس پرتی می آورد. 2-پیمان صداقت و بندگی به درگاه خدا :از جمله عواملی که می تواند در قبولی زیارت مؤثر باشد، این است که در محضر امام (علیه السلام ) با خدا عهد و پیمان ببندد که واجباتش را انجام دهد و از گناهان دوری نماید، حقوق دیگران را ادا کند و برای فرج و ظهور امام زمان (عجل تعالی فرجه الشریف ) و نیز پیروزی مسلمانان در سراسر عالم دعا کند. 3-زیارت وداع خواندن : ادب، اقتضا دارد كه زائر پس از اتمام ايام زيارت، براى خداحافظى به حرم مشرف شود و ضمن سپاس، آرزوى خود را براى بازگشت دوباره اعلام كند و از خدا بخواهد(لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِيارَةِ قُبُورِكُمْ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
دوشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۱/۱۱/۲۴ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم--  زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر. 2-ملاقات امام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد. مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
سه شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۱/۱۲/۲۳ موضوع: 1 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آداب ظاهری و باطنی دارد که به برخی آداب باطنی اشاره میشود: 1-شناخت امام(علیه السلام): کسی که بر چشمه آبی وارد می شود، به اندازه ظرفی که به همراه دارد، از آن چشمه بهره می گیرد و زائری که به زیارت امام می آید به اندازه شناخت و معرفتی که دارد، از زیارت خویش سود می برد. پس پیش از هر چیز ، سطح شناخت و آگاهی خود را درباره امام بالا ببریم و قبل از ورود به میهمانی، صاحب خانه، خصوصیات اخلاقی و رفتاری او و نیز انتظارات و خواسته های وی را بشناسیم. 2-طهارت باطنی: برای حضور در حرم ، زائر باید پاک باشد، هم پاکی ظاهری، هم درونی. غسل، یک طهارت جسمی است، اما توبه طهارت باطنی است؛ توبه و خشوع، لباس روح است،بنابراین باید هنگام قصد زیارت باید ابتدا توبه کرد و از گناهان استغفار جست که توبه شامل پشیمانی،قصد عدم تکرار و ادای حق الناس و قضای حق الله است. 3-اذن دخول(اعتقادبه زنده بودن امام) :در اذن دخول آمده:( أَللَّهُمَّ إِنّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّريفِ في غَيْبَتِهِ كَما أَعْتَقِدُها في حَضْرَتِهِ ، وَأَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفآءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ‏ أَحْيآءٌ، عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامي، وَيَسْمَعُونَ كَلامي، وَيَرُدُّونَ ‏سَلامي) یعنی: اینکه امام زنده است و ما را می بیند و جواب سلام ما را میدهد وکلام ما رامیشنود. این اعتقاد ازآیه 105 توبه نیز بدست میآید که می فرماید(اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
سه شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۱/۱۲/۲۳ موضوع: 2 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم--  زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زيارت دل کندن و روي گرداندن است. يعني از هر چه جز دوست و غير اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر مي خواهيم زائري راستين باشيم. بايد تمام همت و تلاش خود را به کار گيريم تا در خانه تکاني قلب و روح، هرچه غير از يار است، بيرون اندازيم. مگر مي شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جاي ديگر. 2-ملاقات امام علیه السلام نه حرم: بايد حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و براي ما زيارت و ديدار با صاحب خانه، سختي و مشقات سفر را به جان خريده ايم نه ديدن خانه! و خانه اگر عزيز مي شود و در و ديوارش بوسه گاه مي شود و خاک درش توتياي چشم مي گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به ديدن کاشي کاريها و آينه کاري ها برويم هزاران جاي ديگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم اين که امام زنده و حاضر و ناظر است بايد بيش از کميت به کيفيت اهميت بدهيم. دعا و زيارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهيم، اگرچه کم باشد. با خستگي و رو در بايستي و بي حوصلگي زيارت نکنيم و از انجام کارها واعمالي که طاقتش را نداريم اجتناب کنيم. چه بسا يک خلوت کوتاه عارفانه، يک زيارت امين الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زيارت کار صدها ساعت خواندن و قيام و قعود را انجام مي دهد. مهم اين است که احساس کنيم با تمام وجود در نزد او ميهمانش هستيم، هم خودمان با نشاط، زيارت به جا آوريم و هم همراهان را به زحمت نيندازيم و همه روحيات و ظرفيت ها را در نظر بگيريم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
پنج شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۱/۱۲/۲۵ موضوع: 3 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-حس حضور داشتن( بلند صحبت نکردن): خداوند می فرماید:«لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ»: صدای خود را فراتر از صدای پیغمبر نبرید.  یعنی صداهایتان را از صدای پیامبر بلندتر نکنید. رعایت ین نکته یک ادب اجتماعی و معاشرتی است؛ حتی نه حرف های عادی، بلکه زیارتنامه را هم بلند بلند خواندن، به نحوی که تمرکز روحی و حضور قلبی دیگران را به هم بزند، مناسب نیست. صحبت های بلند بلند هم، علاوه بر ینکه خلاف ادب در محضر ولی خداست، بری دیگران هم مزاحمت و حواس پرتی می آورد. 2-پیمان صداقت و بندگی به درگاه خدا :از جمله عواملی که می تواند در قبولی زیارت مؤثر باشد، این است که در محضر امام (علیه السلام) با خدا عهد و پیمان ببندد که واجباتش را انجام دهد و از گناهان دوری نماید، حقوق دیگران را ادا کند و برای فرج و ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نیز پیروزی مسلمانان در سراسر عالم دعا کند. 3-زیارت وداع خواندن : ادب، اقتضا دارد كه زائر پس از اتمام ايام زيارت، براى خداحافظى به حرم مشرف شود و ضمن سپاس، آرزوى خود را براى بازگشت دوباره اعلام كند و از خدا بخواهد(لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِيارَةِ قُبُورِكُمْ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
جمعه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۳/۱۲ موضوع: 2 سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-  زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر. 2-ملاقات امام علیه السلام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد. مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
یکشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۳/۲۱ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-  زیارت آداب ظاهری و باطنی دارد که به برخی آداب باطنی اشاره میشود: 1-شناخت امام(علیه السلام): کسی که بر چشمه آبی وارد می شود، به اندازه ظرفی که به همراه دارد، از آن چشمه بهره می گیرد و زائری که به زیارت امام می آید به اندازه شناخت و معرفتی که دارد، از زیارت خویش سود می برد. پس پیش از هر چیز ، سطح شناخت و آگاهی خود را درباره امام بالا ببریم و قبل از ورود به میهمانی، صاحب خانه، خصوصیات اخلاقی و رفتاری او و نیز انتظارات و خواسته های وی را بشناسیم. 2-طهارت باطنی: برای حضور در حرم ، زائر باید پاک باشد، هم پاکی ظاهری، هم درونی. غسل، یک طهارت جسمی است، اما توبه طهارت باطنی است؛ توبه و خشوع، لباس روح است،بنابراین باید هنگام قصد زیارت باید ابتدا توبه کرد و از گناهان استغفار جست که توبه شامل پشیمانی،قصد عدم تکرار و ادای حق الناس و قضای حق الله است. 3-اعتقادبه زنده بودن امام: در اذن دخول آمده:( أَللَّهُمَّ إِنّی أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّریفِ فی غَیْبَتِهِ کَما أَعْتَقِدُها فی حَضْرَتِهِ ، وَأَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَکَ وَخُلَفآءَکَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ‏ أَحْیآءٌ، عِنْدَکَ یُرْزَقُونَ، یَرَوْنَ مَقامی، وَیَسْمَعُونَ کَلامی، وَیَرُدُّونَ ‏سَلامی) یعنی: اینکه امام زنده است و ما را می بیند و جواب سلام ما را میدهد وکلام ما رامیشنود. این اعتقاد ازآیه 105 توبه نیز بدست میآید که می فرماید(اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُون) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
سه شنبه ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۳/۲۳ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-  زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-دل کندن از غیرخدا:زیارت دل کندن و روی گرداندن است. یعنی از هر چه جز دوست و غیر اوست دل بکند و فقط و فقط به امام نظر دارد. اگر می خواهیم زائری راستین باشیم. باید تمام همت و تلاش خود را به کار گیریم تا در خانه تکانی قلب و روح، هرچه غیر از یار است، بیرون اندازیم. مگر می شود جسم مان در حرم باشد و فکرمان جای دیگر. 2-ملاقات امام علیه السلام نه حرم: باید حواسمان جمع باشد: خانه با صاحب خانه فرق دارد و برای ما زیارت و دیدار با صاحب خانه، سختی و مشقات سفر را به جان خریده ایم نه دیدن خانه! و خانه اگر عزیز می شود و در و دیوارش بوسه گاه می شود و خاک درش توتیای چشم می گردد به حرمت حضور صاحب خانه است. اگر قرار بود به دیدن کاشی کاریها و آینه کاری ها برویم هزاران جای دیگر هم بود 3-زیارت بانشاط انجام دادن : به حکم این که امام زنده و حاضر و ناظر است باید بیش از کمیت به کیفیت اهمیت بدهیم. دعا و زیارت ونماز را با شور و نشاط و بسط روح و شوق تمام انجام دهیم، اگرچه کم باشد. با خستگی و رو در بایستی و بی حوصلگی زیارت نکنیم و از انجام کارها واعمالی که طاقتش را نداریم اجتناب کنیم. چه بسا یک خلوت کوتاه عارفانه، یک زیارت امین الله با شوق و معرفت و دو رکعت نماز زیارت کار صدها ساعت خواندن و قیام و قعود را انجام می دهد. مهم این است که احساس کنیم با تمام وجود در نزد او میهمانش هستیم، هم خودمان با نشاط، زیارت به جا آوریم و هم همراهان را به زحمت نیندازیم و همه روحیات و ظرفیت ها را در نظر بگیریم. خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi
سه شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۳/۲۳ موضوع: سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-  زیارت آدابی باطنی دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: 1-حس حضور داشتن( بلند صحبت نکردن): خداوند می فرماید:«لا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ»: صدای خود را فراتر از صدای پیغمبر نبرید. یعنی صداهایتان را از صدای پیامبر بلندتر نکنید. رعایت ین نکته یک ادب اجتماعی و معاشرتی است؛ حتی نه حرف های عادی، بلکه زیارتنامه را هم بلند بلند خواندن، به نحوی که تمرکز روحی و حضور قلبی دیگران را به هم بزند، مناسب نیست. صحبت های بلند بلند هم، علاوه بر ینکه خلاف ادب در محضر ولی خداست، بری دیگران هم مزاحمت و حواس پرتی می آورد. 2-پیمان صداقت و بندگی به درگاه خدا :از جمله عواملی که می تواند در قبولی زیارت مؤثر باشد، این است که در محضر امام (علیه السلام) با خدا عهد و پیمان ببندد که واجباتش را انجام دهد و از گناهان دوری نماید، حقوق دیگران را ادا کند و برای فرج و ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نیز پیروزی مسلمانان در سراسر عالم دعا کند. 3-زیارت وداع خواندن : ادب، اقتضا دارد که زائر پس از اتمام ایام زیارت، براى خداحافظى به حرم مشرف شود و ضمن سپاس، آرزوى خود را براى بازگشت دوباره اعلام کند و از خدا بخواهد(لا جَعَلهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِیارَةِ قُبُورِکُمْ) خداوند توفیق زیارت با معرفت به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi