موضوع: #اثرات_دنیوی_دروغ_گویی سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم امام صادق(ع) در مورد دروغگو می فرمایند: مَنْ كَثُرَ كَذِبُهُ ذَهَبَ بَهَاؤُهُ : كسي كه بسيار دروغ گويد، ارزشش (نزد خدا و نزد خلق ) از بين مي رود(كافي، ج ۲، ص ۳۴۱) درغگویی عواقب دنیوی بدی برای خود دروغگو به همراه دارد که برخی ذکر میشود: 1- كاهش ارزش اجتماعي: دروغگو قابل اطمينان نيست و مردم به او اعتماد نمي كنند؛ از اين رو نزد مردم ارزش ندارد،چون ارزش انسان در جامعه بشري، به اطمينان و اعتماد مردم به او است. آنگاه كه شخصي وجهه و آبروي خاصي دارد، ارزشمند است و از بين رفتن اعتبار و آبرو، نابود كننده ارزش اجتماعي او است و دروغگويي، رفتار ناشايستي به شمار مي رود كه اعتبار انسان را از بين مي برد. - امير مومنان علي(ع) مي فرمايد: دروغگو و مرده يكسان هستند؛ زيرا همانا برتري زنده بر مرده، در اطمينان مردم به او است؛ پس وقتي مردم به سخن دروغگو اعتماد نكنند، زنده بودنش باطل است(غرر الحكم، ص ۲۲۰، ح ۴۳۸۶) مردم حتی حرف راست دروغگو را نیز نمی پذیرند و نزد مردم ارزشی ندارد. 2- سرزنش و پشيماني : سرانجام دروغگويي، سرزنش شدن و پشيماني از كرده خويش است؛ زيرا مردم دير يا زود، به رفتار ناشايست و گفتار خلاف واقع دروغگو پي برده، او را خواهند شناخت. از حضرت علي(ع) نقل شده است: سرانجام دروغ، سرزنش و پشيماني است(غرر الحکم ، ج 1، ص 283) 3- نابودي شرم و حيا: - كسي كه عادت كند بدون توجه به ارزش و منزلت انساني ديگران، به آنها دروغ بگويد، پرده حيا ميان خود و ايشان را دريده، بي شرم مي شود، چنان كه سرور پرهيزكاران حضرت علي(ع) فرموده است : لا حياء لكذاب. دروغگو بي حيا است(غرر الحكم، ص ۲۲۱، ح ۴۴۱۶) 4- فراموشي : از آنجا كه خبرهاي انسان دروغگو، با واقع مخالف است و مخالفت با واقع، حد و مرز و معيار واحدي ندارد، چه بسا خبرهاي او از يك واقعه، با هم سازگار و يكسان نباشد. امام صادق (ع) فرمود: همانا از كمك هايي كه خداوند بر ضد دروغگويان مي كند، فراموشي آنها است(كافي، ج ۲، ص ۳۴۱) خداوند ما را جزء راستگویان قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد