شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۳/۲/۸
موضوع: #تقوا
سلام علیکم. بسم الله الرحمن الرحیم. امیر المومنین علیه السلام در یکی از نامهای خود در نهج البلاغه می فرمایند:
"و اعلَموا یا عبادَ الله! أنَّ المتّقین حازوا عاجِلَ الخیرِ و آجِله". بدانيد اى بندگان خدا كه تقواپيشگان، خیر دنیا و آخرت را به دست آوردند . "شارَکوا أهلَ الدنیا فی دُنیاهم و لمیُشارِکهم اهلُ الدنیا فی آخرتِهم". . با اهل دنيا در دنيايشان شريك شدند؛ امّا اهل دنيا در آخرت آنان با ايشان شريك نيستند.
چند نکته کوتاه پیرامون این حدیث نورانی عرض کنم:
1. تقوا یعنی پروا داشتن. تقوا چه در بُعد فردی و چه تقوای در یک جامعه، معنایش محرومیت از نعمتها و لذتهای دنیوی و جسمانی نیست. بلکه با وجود تقوا خیر دنیا و آخرت نصیب فرد و جامعه می شود. چرا که اگر تقوا فرا گیر شود یعنی دزدی نیست، سوء استفاده، اختلاس، رشوه نیست، بیعدالتی و ظلم به این و آن، و مظلومکشی و ضعیفکشی نیست. وقتی اینها شد، زندگی بهشت خواهد شد. و تقوا هم همین است.
2. اهل تقوا به تعبیر حدیث با اهل دنیا در لذتها و خورد و خوارک شریک هستند ولی اهل دنیا در آخرت با اهل تقوا شریک نیستند. البته نکته مهم این است که، تقوا اقتضا دارد که لذت ها و خورد و خوراک های فرد متقی، در راستای حلال و کسب رضایت الهی است. بنابر این طبق آیه شریفه" مَن حَرَّم زینةَ اللهِ التی أخرَج لِعبادِه و الطیّبات من الرّزق" ، برای اهل تقوا لذّات دنیوی و رزق های طیب و پاک، حرام نیست. اما اسراف و زیادهروی حرام یا تجمّلات بیمورد حرام یا به فقراء و مستمندان نرسیدنْ حرام است.
در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری میکنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را میشنوند و سلام ما را پاسخ میدهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء میکند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکانها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند.
خداوند بحق حضرت رضا علیه السلام توفیق تقوای الهی را به همه ما عنایت بفرماید به برکت صلوات
متن اصلی:
الشرط الثامن: الوصول الی حدّ الترخص
جلسه 224، 1396/2/11
حدیث:
و اعلَموا یا عبادَ الله! أنَّ المتّقین حازوا عاجِلَ الخیرِ و آجِله. این، فِقراتی از نامۀ امیرالمؤمنین«علیهالصلاةوالسلام» به اهل مصر است که بوسیلۀ محمد بن ابی بکر فرستاده شده است، میفرماید: متّقین هم نیکیِ نزدیک، زودتر و عاجل را، و هم نیکیِ آجل یعنی مدّتدار را حائز میشوند، اهل تقوا هم خیرِ این دنیا را میبینند، هم خیرِ عالم آخرت را. بعضی خیال میکنند که تقوا چه در یک فرد و چه در یک جامعه معنایش محرومیت از نِعَم و لذّات دنیوی و لذّات جسمانی است، میفرماید: اینطور نیست. اگر به معنای واقعیِ کلمه تقوا در جامعه منتشر بشود و جامعه، جامعۀ باتقوایی بشود، که از گناه دوری کند، از خطاهای شخصی و عمومی پرهیز کند، یک چنین جامعهای، هم از خیر عاجل، هم از خیر آجل بهره میبرد. یعنی هم خیرِ دنیا گیرش میآید هم خیرِ آخرت. میگوید: این را به مردم مصر بگو! بدانند! خیال نکنند که اگر ما میگوییم تقوا پیشه کنید؛ معنایش این است که خودتان را آماده کنید برای زندگیِ سخت، برای معیشتِ ضیق. نه، تقوا اگر بود، معیشت هم خوب خواهد شد. نکته این است، ما این را باید ترویج کنیم. وقتی تقوا در یک جامعهای رائج شد، معیشتِ آن جامعه هم درست خواهد شد. اگر تقوا بود، دزدی نیست، سوء استفاده نیست، اختلاس نیست، رشوه نیست، بیعدالتی نیست، ظلم به این و آن نیست، مظلومکشی نیست، ضعیفکشی نیست، حقکشی نیست. وقتی اینها شد، زندگی بهشت خواهد شد. تقوا این است. شارَکوا أهلَ الدنیا فی دُنیاهم، لذّات دنیوی و نِعَم دنیوی که اهل دنیا دلشان به آنها خوش است، از خورد و خواب و شهوات و امثال اینها، اهلِ تقوا در این چیزها با اهل دنیا شریکند، آنها هم خورد و خواب و شهوات دارند، همهچیز دارند. و لمیُشارِکهم اهلُ الدنیا فی آخرتِهم! اما اهل دنیا در آخرتِ اینها، در آن ثواب اخروی و اجر الهی با اینها شریک نیستند. این امتیاز تقوا، این است. اَباحَهُم اللهُ من الدنیا ما کَفاهم به و اَغناهم، آن مقداری که در دنیا انسان را کفایت کند، بینیاز بکند، خدای متعال آنرا برای اینها مباح کرده است. آنها شریکِ آخرتِ این نیستند، اما این شریکِ دنیای آنهاست.