موضوع: #شفاعت_و_جرات_بر_گناه سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ كسی كه بداند هرچقدر هم گناه بكند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟ پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلكه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلكه تبدیل به حسنه هم می‌كند. ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی‌ دارد كه مانع از سستی در انجام تكالیف می‌شود؛ از جمله: ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یكی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نكردن در انجام تكالیف دینی است؛ امام صادق(ع) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به كسى كه نماز را سبك مىشمرد نخواهد رسید». دقت كنید نفرمود كسی كه نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم می‌شود، بلكه حتی سبكی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت می‌شود. ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با كسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینكه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیكان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و كنعان پسر نوح. خدا به كسی چك سفیدامضاء نداده است. سوم: كسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست ویا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند. چهارم: شفاعت حكم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمىكند، بلكه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

مغرب موضوع: #شفاعت_و_جرات_بر_گناه سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ كسی كه بداند هرچقدر هم گناه بكند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟ پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلكه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلكه تبدیل به حسنه هم می‌كند. ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی‌ دارد كه مانع از سستی در انجام تكالیف می‌شود؛ از جمله: ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یكی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نكردن در انجام تكالیف دینی است؛ امام صادق(ع) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به كسى كه نماز را سبك مى‎شمرد نخواهد رسید». دقت كنید نفرمود كسی كه نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم می‌شود، بلكه حتی سبكی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت می‌شود. ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با كسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینكه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیكان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و كنعان پسر نوح. خدا به كسی چك سفیدامضاء نداده است. سوم: كسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست ویا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند. چهارم: شفاعت حكم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمى‏كند، بلكه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد

موضوع: #شفاعت_و_جرات_بر_گناه سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ كسی كه بداند هرچقدر هم گناه بكند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟ پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلكه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلكه تبدیل به حسنه هم می‌كند. ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی‌ دارد كه مانع از سستی در انجام تكالیف می‌شود؛ از جمله: ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یكی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نكردن در انجام تكالیف دینی است؛ امام صادق(ع) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به كسى كه نماز را سبك مى‎شمرد نخواهد رسید». دقت كنید نفرمود كسی كه نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم می‌شود، بلكه حتی سبكی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت می‌شود. ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با كسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینكه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیكان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و كنعان پسر نوح. خدا به كسی چك سفیدامضاء نداده است. سوم: كسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست ویا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند. چهارم: شفاعت حكم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمى‏كند، بلكه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد https://eitaa.com/AhkameHarameRazavi

موضوع:#شفاعت_و_جرات_بر_گناه سلام علیکم بسم الله الرحمن الرحیم آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ کسی که بداند هرچقدر هم گناه بکند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟ پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلکه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلکه تبدیل به حسنه هم می‌کند. ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی دارد که مانع از سستی در انجام تکالیف می‌شود؛ از جمله: ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یکی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نکردن در انجام تکالیف دینی است؛ امام صادق ( علیه السلام ) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به کسى که نماز را سبک مى‌شمرد نخواهد رسید». دقت کنید نفرمود کسی که نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم می‌شود، بلکه حتی سبکی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت می‌شود. ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با کسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینکه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیکان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و کنعان پسر نوح. خدا به کسی چک سفیدامضاء نداده است. سوم: کسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست و یا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند. چهارم: شفاعت حکم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمى‏کند، بلکه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد https://eitaa.com/AhkameHarameRazavi

موضوع: #شفاعت_و_جرات_بر_گناه سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم-گرامیداشت دهه مبارک فجر آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ كسی كه بداند هرچقدر هم گناه بكند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟ پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلكه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلكه تبدیل به حسنه هم می‌كند. ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی‌ دارد كه مانع از سستی در انجام تكالیف می‌شود؛ از جمله: ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یكی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نكردن در انجام تكالیف دینی است؛ امام صادق(ع) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به كسى كه نماز را سبك مى‎شمرد نخواهد رسید». دقت كنید نفرمود كسی كه نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم می‌شود، بلكه حتی سبكی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت می‌شود. ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با كسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینكه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیكان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و كنعان پسر نوح. خدا به كسی چك سفیدامضاء نداده است. سوم: كسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست ویا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند. چهارم: شفاعت حكم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمى‏كند، بلكه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @ahkameharamerazavi

سه‌شنبه. ظهر اعتقادی ۱۴۰۲/۹/۲۸ موضوع: #شفاعت_و_جرات_بر_گناه سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ كسی كه بداند هرچقدر هم گناه بكند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟ پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلكه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلكه تبدیل به حسنه هم می‌كند.  ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی‌ دارد كه مانع از سستی در انجام تكالیف می‌شود؛ از جمله: ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یكی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نكردن در انجام تكالیف دینی است؛ امام صادق(علیه السلام) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به كسى كه نماز را سبك مى‎شمرد نخواهد رسید». دقت كنید نفرمود كسی كه نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم می‌شود، بلكه حتی سبكی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت می‌شود. ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با كسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینكه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیكان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و كنعان پسر نوح. خدا به كسی چك سفیدامضاء نداده است. سوم: كسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست ویا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند. چهارم: شفاعت حكم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمى‏كند، بلكه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi

شنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۱۰/۱۶ موضوع: #شفاعت_و_جرات_بر_گناه سلام علیکم- بسم الله الرحمن الرحیم- آیا شفاعت باعث جرأت بر گناه نمی‌شود؟ كسی كه بداند هرچقدر هم گناه بكند، بالأخره مورد شفاعت قرار می‌گیرد، آیا نسبت به وظایف دینی‌اش سست نخواهد شد؟ پاسخ: اولاً این اشکال اختصاصی به شفاعت ندارد. اگر قرار باشد امید به شفاعت، باعث سستی در انجام تکالیف دینی شود، باید امید به «قبول توبه» توسط خود خدا هم چنین باشد. بلكه قرآن می‌گوید خداوند برخی گناهان را نه تنها می‌بخشد، بلكه تبدیل به حسنه هم می‌كند.  ثانیاً شفاعت ویژگی‌هایی‌ دارد كه مانع از سستی در انجام تكالیف می‌شود؛ از جمله: ویژگی اول: شفاعت شرایطی دارد. این چنین نیست که هر کس باهر نوع عمل و عقیده‌ای، شایسته شفاعت باشد. اتفاقاً یكی از مهمترین شرایط شفاعت، سستی نكردن در انجام تكالیف دینی است؛ امام صادق(علیه السلام) در روایت مشهوری فرمودند: «ان شفاعتنا لا تنال مستخفاً بالصلاة؛ شفاعت ما هرگز به كسى كه نماز را سبك مى‎شمرد نخواهد رسید». دقت كنید نفرمود كسی كه نماز نمی‌خواند از شفاعت محروم می‌شود، بلكه حتی سبكی و سستی در اقامه نماز، مانع از شفاعت می‌شود. ویژگی دوم: مجری شفاعت خود خداست و چون خدا با كسی نسبت ویژه‌ای ندارد، پارتی‌بازی در آن نیست و مثلاً صرف اینكه ما شیعه هستیم دلیل بر آسودگی خاطر از انجام گناهان نیست؛ زیرا حتی برخی از نزدیكان انبیا نیز گرفتار عذاب الهی شده‌اند؛ مانند آزر عموی ابراهیم و كنعان پسر نوح. خدا به كسی چك سفیدامضاء نداده است. سوم: كسی نمی‌تواند مطمئن باشد که حتما جزءشفاعت شوندگان هست ویا اگر الآن شرایطش را دارد تا آخر هم همینگونه باقی خواهد ماند؛ بسیاری از افراد در ابتدا انسانهای خوبی بوده‌اند اما در نهایت، شقی و بدبخت شده‌اند. چهارم: شفاعت حكم دارو را دارد؛ دارو هیچ عاقلى را تشویق به بیمار شدن نمى‏كند، بلكه تنها به بیماران امید بهبودی می‌بخشد. خداوند توفیق فهم معارف دین به ما عنایت بفرماید به برکت صلوات بر محمد و آل محمد @AhkameHarameRazavi