چهارشنبه مغرب اعتقادی ۱۴۰۲/۸/۱۷ موضوع: #مطلوب_بودن_هدیه_دادن_وهدیه_گرفتن سلام علیکم . بسم الله الرحمن الرحیم . پیامبر خدا صلی الله علیه و اله در روایتی می فرمایند: مِنْ تَكْرِمَةِ الرَّجُلِ لِأَخِيهِ الْمُسْلِمِ أَنْ يَقْبَلَ تُحْفَتَهُ أَوْ يُتْحِفَهُ مِمَّا عِنْدَهُ وَ لَا يَتَكَلَّفَ شَيْئاً. از نشانه های احترام و گرامیداشت به برادر مسلمان آن است که هدیه او را قبول کند  یا از آنچه دارد به دیگری هدیه بدهد و خودش را در هدیه دادن به زحمت نیندازد. چند نکته پیرامون این روایت: 1.طبق این روایت شریف هدیه دادن و هدیه گرفتن مطلوب خدای متعال است اما اینکه انسان برای هدیه دادن خودش را به تکلف و زحمت بیندازد مثل اینکه برای جشن عروسی یا سالگرد تولد، چند نفر بناست هدیه ای ببرند، او یک چیزی بالاتر  و گرانقیمتر از آنها ببرد! این، مطلوب نیست.  . 2 هدیه دادن به دیگری، گرامیداشت و تکریم مومنین هست و بر تکریم مومنین سفارش شده است.  3. وقتی کسی شما به شما هدیه می دهد با خشرویی قبول کنید و نیز شما هم برخی اوقات به دوستانتان هدیه بدهید. 4.    اگر به اسم هدیه، رشوه بدهد حرام است . متاسفانه گاهی هدیه می‌دهند امّا در واقع رشوه است مثل اینکه  هدیه بدهد برای اینکه یک حکم یا نظر یا کار  نادرستی انجام گیرد در این صورت هر چند به اسم هدیه است ولی رشوه محسوب می شود و حرام است. در پایان نکته ای مهم را درباره آداب زیارت یادآوری می‌کنم که لازم است زائران محترم توجه بیشتر نمایند ما در حرم مطهر در محضر ولی خدا هستیم که بر اساس روایات، امام علیه السلام سخن ما را می‌شنوند و سلام ما را پاسخ می‌دهند. حضور در پیشگاه امام علیه السلام اقتضاء می‌کند که از بلند کردن صدا در حرم مطهر و اطراف ضریح مطهر پرهیز شود حتی صلوات هم آهسته فرستاده شود تا ضمن حفظ احترام مقام امام علیه السلام و رعایت ادب حضور مزاحمتی برای حضور قلب زائران ایجاد نشود و همچنین همه زائران عزیز با لباس مناسب به حرم مطهر مشرف شوند و خواهران گرامی در همه مکان‌ها خصوصاً حریم قدس رضوی با حجاب و پوشش کامل حضور پیدا کنند. تعجيل در فرج امام زمان علیه السلام و سلامتي مراجع عظام خصوصا امام خامنه ای صلوات بر محمد و آل محمد متن اصلی: النوع الاوّل: «الاکتساب بالاعیان النجسة» جلسه 24، 83/10/29 حدیث اخلاقی عن امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)، عن رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) من تَکرِمة الرجل لأخیه المسلم اَن یقبل تُحفَتَه، او یُتحِفَه ممّا عنده و لایَتکلّف شیئاً. از جمله گرامیداشت‌های انسان نسبت به برادر مؤمنش یکی این است که تحفه او را، هدیه او را قبول کند، یا از آنچه خود دارد به او چیزی بدهد؛ یعنی این هدیه‌دادن و هدیه‌گرفتن در بین مؤمنین از جمله چیزهای محبوب پیش خدای متعال است. نکته اینجاست تکلّف به خرج ندهد، مثل آنچه معمول است به مناسبتهای مختلف خودشان را به زحمت می‌اندازند، به خرج می‌اندازند! یک چیز گرانقیمتی را تهیه کنند، اگر جایی است که چند نفر هدیه مناسب برده‌اند، او یک چیزی بالاتر از آنها ببرد! این، مطلوب نیست. نفس هدیه‌دادن، هدیه‌گرفتن مطلوب است. وقتی هدیه‌ای به شما می‌دهند، شما با خوشرویی آن را قبول کنید. خود شما هم یکوقتی به دوستانتان هدیه بدهید. البته هدیه با چیزهائی که ظاهرش هدیه است ولی باطنش رشوه است نبایستی مخلوط شود! گاهی هدیه می‌دهند امّا باطنش چیز دیگری است. هدیه برای اینکه یک حکمی را خدای نکرده صادر کند، یک نظری را بدهد، یک کاری را در یک جایی برای او انجام بدهد؛ این، هدیه نیست، یک معاملۀ حرام است، اسمش رشوه است. امّا تحفه و هدیه مشروط بر اینکه متکلّفانه نباشد، هم دادنش مطلوب است هم گرفتنش. النوادر، صفحۀ 11 @AhkameHarameRazavi