#برشی_از_یک_کتاب امام صادق(علیه السّلام) فرمودند "زِیَارَةُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ (علیه السّلام) وَاجِبَةٌ عَلَى کُلِّ مَنْ یُقِرُّ لِلْحُسَیْنِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ" زیارت امام حسین (علیه السّلام) بر هر کسی که به امامت حضرتش از طرف خدا معتقد است، واجب است.

#برشی_از_یک_کتاب امام صادق(علیه السّلام) فرمودند "زِیَارَةُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ (علیه السّلام) وَاجِبَةٌ عَلَى کُلِّ مَنْ یُقِرُّ لِلْحُسَیْنِ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏" زیارت امام حسین (علیه السّلام) بر هر کسی که به امامت حضرتش از طرف خدا معتقد است، واجب است. البته این واجب، واجب شرعی نیست، مفهوم چنین واجبی، اخلاقی و به دلیل اهمیت زیارت و ثواب بالای آن، برای زائران است. که هر کسی توان رفتن به زیارت کربلا را دارد، سهل انگاری نکند و برای رفتن به چنین سفر معنوی شتاب کند. در کتاب «قصه کربلا» نیز، ذیل این روایت آمده است: «واجب در این گونه روایات، معنایی دارد غیر از آنچه امروز اصطلاحاً در فقه ما مطرح است، چه آنکه واجب به معنای «امری که ترک آن جایز نیست و عقاب دارد» از اصطلاحات فقهاء است... و باید [استفاده از اینگونه لغات در چنین جملاتی] در عصر ائمه علیهم السّلام را به همان معنای لغوی و متفاهم عرفی آن حمل کرد و آن عبارت از لازم و ثابت است، یعنی کسی که به امامت حسین علیه السّلام اقرار دارد لازم است و سزاوار که آن حضرت را زیارت کند، و همین که در روایت آمده است که: «بر هر مؤمنی که اقرار به امامت او دارد» قرینه بر مطلب است زیرا اگر امر واجبی بود که ترک آن جایز نبود نیاز به ذکر اقرار به امامت و ایمان نداشت.» منبع: (آیت الله نظری منفرد، قصه کربلا، ص۵۵۳) https://eitaa.com/Ahmadsadraei

▪️‏خاطره ای از حاج قاسم #برشی_از_یک_کتاب گفتم: حاجی قبول باشه. ‌گفت: «خدا قبول کنه ان‌شاءاللّه.» نگاهم کرد. ‌گفت: ابراهیم! نمازی خوندم که در طول عمرم توی جبهه هم نخوندم. ــ حاج‌آقا شما همه نمازهاتون قبوله. قصه‌اش فرق ‌می‌کرد. رفته بود کاخ کرملین. قرار داشت با پوتین. تا او برسد وقت اذان شد. حاجی به نماز ایستاد... می‌گفت در طول عمرش همچین لذتی از نماز نبرده بوده. پس از نماز در سجده گفت: خدایا این بود کرامت تو، یه روزی توی کاخ کرملین برای نابودی اسلام نقشه ‌می‌کشیدند، حالا منِ قاسم سلیمانی اومدم اینجا نماز خوندم. 📚سلیمانی عزیز، انتشارات حماسه یاران، ص۱۰۹