احمد از دوران نوجوانی و تحصیلات راهنمائی با شرکت در جلسات سیاسی مذهبی با وضع سیاسی اختناق آمیز و سیاست ضد مذهبی رژیم سلطنتی آشنا گشت و با وجود کمبود مالی که داشت در صدد کمک به محرومین جامعه برآمد و بسا اتفاق می افتاد صبح تا شب زحمت می کشید و حاصل کار خود را به افرادی که از نظر مالی در مضیقه بودند تقسیم می کرد.در سال 1355 به گروههای مخفی سیاسی پیوست و فعالیتهای خود را شدت بخشید و با تکثیر و توزیع نامه و نوارهای امام به حرکت مستمر انقلاب کمک میکرد . پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سپاه مشغول به فعالیت شدند با شروع جنگ احمد به جنوب رفته ودر جبهه خرمشهر به مدت یک ماه مشغول نبرد گردید و در سال 1360 در جبهه های شوش ، رقابیه ، چنانه در سمت فرماندهی تیپ 17 قم به رزم با خصم زبون و متجاوز ادامه داد و در عملیات فتح المبین در هنگام شناسایی مجروح گشت ولی با وجود مجروحیت جبهه را ترک نکرد و بار دیگر وارد جبهه خرمشهر گردید و در عملیات بیت المقدس پس از آنکه رزمندگان اسلام با ایثار و از خود گذشتگی خرمشهر را پس از دو سال از چنگال بعثیون آزاد ساختند.سرانجام در جبهه شلمچه مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و به معبود خود لبیک گفت.
شهید کریمی به همه رزمندگان گردان بخصوص سادات احترام و علاقه خاصی نشان می داد، نسبت به مسائل غیراخلاقی در جامعه حساسيت عجيبی داشت و به سادگی از کنار آن نميگذشت. به بچه ها توصيه میکرد: همه شما مسئوليت داريد در مقابل هر منکری ايستادگى کنيد.
بعد از عملیات کربلای چهار حال و روز خوبی نداشت. شب عملیات کربلای پنج با شهادت حضرت فاطمه(س) مصادف شده بود. حاجی توی سنگر فرماندهی نشسته بود. در آن اوضاع و احوال که همه در تب و تاب عملیات بودند سراغ مدّاح را گرفت. راضی اش کرده بود تا برایش روضه حضرت زهرا(س) بخواند. مدّاح می خواند و حاجی گریه می کرد. همان شب بی بی شهادتش را امضا کرد. صبح روز 24 دی سال 65 برای سرکشی به خط آمده بود که گلوله توپ (یاخمپاره ای) کنارش زمین خورد و بدنش قطعه قطعه شد، قطعات پیکرش را در کیسه کوچکی جمع کردند و در قبر کوچکی دفنش کردند.
8.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سالروز ولادت حضرت سيد الشهداء ابى عبدالله(عليه السلام) و همچنين ولادت پرچمدار كربلا حضرت اباالفضل العباس را به همه دوستداران خاندان گرامى پيامبر(صلى الله عليه وآله) تبريك و تهنيت عرض مى كنيم.
🔰عظمت روز سوم شعبان
💠حضرت آیتالله خامنهای: روز میلاد حضرت اباعبدالله الحسین علیهالصّلاةوالسّلام روز باعظمتی است. به فرمایش مرحوم آقای حاج میرزا جواد آقای تبریزی ملکی -عالمِ فقیهِ عارفِ بزرگوار- عظمت روز سوّم شعبان را باید بهعنوان پرتوی از عظمت حسینبنعلی بهحساب آورد و بهشمار آورد؛ روز بزرگی است. در این روز کسی متولد شد که سرنوشت اسلام، به او، به حرکت او، به قیام او، به فداکاری او، به اخلاص او بسته بود. این بزرگوار در تاریخ بشریّت، یک حرکتی را -که نظیر و شبیهی ندارد- ارائهی به تاریخ کرد و در مقابل چشم بشریّت گذاشت که هرگز فراموش نخواهد شد.
۱۳۹۲/۳/۲۲
🌸#میلاد_امام_حسین علیه السلام
💠رَهبَرَم سَیِّد عَلی💠
🇮🇷 @rahbaram_seyed_ali
4_6051023619100772080.mp3
2.17M
تقدیم به پاسداران عزیز
#بیاد_فرزندان_شهدای_دلتنگ
4_6051002049775011722.mp3
16.42M
🔸سرود | ای مهربان امام، بر محضرت سلام... مهدی رسولی
🌺میلاد پربرکت و با سعادت امام حسین (ع) و روز پاسدار مبارک باد
انگار که یک کوه سفر کرده از این دشت ، آنقدر که خالی شده بعد از تو جهانم
#پاسدارم_روزت_مبارک_😭
@ammar_1318
#یاڪفیݪالحــورا💚✨
همه در محضرش وضو دارند
از سر ڪويش آبرو دارند
و توسل به دست او دارند
بعد ازين اهل بيت #عمو دارند
چه عمویی
ببين
سراپا ماه🌙✨
#عݪیاڪبـرݪطیفیاݩ
🌹 السلام علیک یا أباالفضل العباس سلام الله علیه
💠 دوستی حضرت عبّاس شرط ورود به خاندان پیغمبر (سلام الله علیهم)
🔹 چنانچه قلعه نبوت را بابی است #قلعه_ولایت را نیز بابی است. هر کس بخواهد وارد قلعه ی ولایت و موّدت آل عصمت شود باید از این در وارد شود و آن در، بابُ الحوائج و بابُ قاضیُ الحاجاتِ للنّاس اَبِی الفَضلِ العَبّاسِ بنِ اَمیرالمومِنینَ علیِّ بنِ اَبیطالب (علیهم السلام) است.
🔸چنانچه قبول ولایت امیرالمومنین (سلام الله علیه) باب نبوت است و بدون قبول ولایت آن حضرت نتوان به شهر نبوت و حکمت محمّدی وارد شد، همچنین هر کس بخواهد وارد #شهر_ولایت و شهر محکم آن شود باید از دَرِ دوستی ابوالفضل (سلام الله علیه) وارد شود.
🔹️ چنانچه علی بن ابیطالب (علیهما السلام) باب نبوت است، عباس بن علی (علیهما السلام) هم #باب_ولایت است. وَ اْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ اَبْوابِها.
🔹️ اگر چه شهر ولایت را درهای دیگر نیز هست همچون بابُ العَدلِ، بابُ الصّدقِ، بابُ الحَیاءِ، بابُ الحِکمةِ، بابُ التَواضُعِ و غیره و لکن این دَر اَوسَع و اَیسَر و اَسهَل ابواب است.
📚خصائص العباسیة، به قلم آیت الله کلباسی نجفی (رحمه الله)، مقدمه کتاب.