حضرت عبدالله بن حسن بن علی بن ابی طالب را باید آخرین شهید بنیهاشم پیش از شهادت حضرت اباعبداللهالحسین (ع) دانست. مادرش را اُمولد (کنیز) به نام نفیله یا حبیبه و برخی دختر سلیل یا شلیلبنعبداللهبجلی به نام رمله دانستهاند. حضرت عبدالله باید آخرین فرزند امام مجتبی (ع) باشد. او از مدینه به مکه و از مکه تا کربلا همراه عمویش اباعبدالله بوده است.
این کودک یازده ساله فداکار و پاکباز، با شنیدن استغاثه عمو از خیمه بیرون آمد. امام حسین (ع) به حضرت زینب (س) فرمود: مگذار بیاید، ولی او حلقه دستهای عمه را به التماس گسست و خود را به عمو رساند؛ بنابراین گزارش، بحربنکعب یا حرملةبنکامل قصد جان امام حسین (ع) کردند. حضرت عبدالله با دستش دفاع کرد و گفت:ای ناپاکزاده، میخواهی عمویم را بکشی؟ دست حضرت عبدالله با فرود آمدن شمشیر قطع شد. امام حسین (ع) او را در آغوش فشرد.
حضرت عبدالله بن حسن بن علی بن ابی طالب پی در پی میگفت:یا عمّاه یا عماه. امام حسین (ع) فرمود::یا ابن اخی اصبر علی ما نزل بک فانالله یلحقک علی ابائک الطاهرین الصالحین برسول الله و علی و حمزه و جعفر و الحسن. (فرزند برادر، شکیبا باش بر این رویداد که خدا تو را با پدران پاک و صالحت و به پیامبر و امام علی (ع) و حمزه و امام حسن (ع) ملحق خواهد کرد.
پس از این حرمله تیری انداخت و حضرت عبدالله در آغوش عمو شهید شد.
امام حسین (ع) نفرین کرد و گفت:اللهم اَمسِک عنهُم قطر السماء وامنعهم برکات الارض فان متعّتهم الی حین ففرقهم فرقاً و آجعلهم طرائق قدداً و لا ترض عنهم الولاة ابداً فانَهم دَعوَنا لینصرونا فَعَدوا علینا فقتلونا.
(خدایا رحمت خویش را از آنان دریغ دار و از برکات زمین محرومشان گردان، اگر فرصت زندگیشان بخشیدی به بلای چندگانگی و تفرقه و پراکندگی گرفتارشان ساز و کینه و نفرت فرمانروایان بر آنان انداز و شعله ستیز و دشمنی میان آنان و حاکمانشان را هماره روشن گردان که وعده و پیمان یاری و همراهیمان دادند و سپس رویارویمان ایستادند و به جنگ با ما پرداختند.
در زیارت ناحیه و رجبیه نام حضرت عبداللهبنحسنبنعلیبنابیطالب ذکر شده است:السَلامُ علی عبداللهبنالحسنبنعلیالزّکی لعناللهُ قاتلهُ و رامیهُ حرملةبنکاملالاسدی.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥راز عجیب صحیفهای که نزد #امام_حسن_مجتبی (ع) بود و نام تمام شیعیان در آن ثبت بود ...
🎙حجت الاسلام_انصاریان
#ما_ملت_شهادتیم
💠 از تمامی تاریخهایی که برای شهادت امام حسن (ع) نقل شده، ۷ صفر ارجحیت دارد. پس چرا تاریخ شهادت امام حسن مجتبی(ع) در ۲۸ صفر فراگیر شد؟
🔺در زمان صفویه، شهادت امام حسن مجتبی (ع) در ۷ صفر تعطیل رسمی بود. تا اینکه در زمان ناصرالدین شاه، تولد ناصرالدین شاه مصادف با ۶ صفر بود، برای اینکه تولدش در شب شهادت امام حسن نباشد، عده ای را اجیر کرد تا در تاریخ دست برده و شهادت امام حسن را در تاریخ ۲۸ صفر برگزار کنند و ولادت امام کاظم که در ۷ صفر با سندی ضعیف اعلام شد در این تاریخ برگزار شود.
🔺نکته جالبتر اینکه فقط ایرانی ها ۲۸ صفر را شهادت امام حسن می گیرند
🔊 استاد رائفی پور - حقیقت پنهان (۷ صفر) - مشهد - ۱۶ آبان ۹۵
حسین سیب_سرخی.mp3
5.57M
اونیکهغریبترازحسینبیکفنِ
غریبوکریماهلبیتامامحسنِ
#حسینسیبسرخی
📱 #توئیت حاج حسین یکتا:
صلح کرد تا صالحین عالم را برای ظهورِ آن مصلحِ کل، پای کار بیاورد؛ صَالِحٌ بَعْدَ صَالِحٍ
#حسنیام
#معزالمؤمنین
@Pelak_channel