سی و هشتمین روز از چله ی چهاردهم اعمال خیرمان را هدیه می نماییم محضر نورانی 🏴شیخ الائمه 🏴رئیس مذهب شیعه 🏴کاشف الحقایق 🏴صادق 🏴فاضل 🏴طاهر 🏴محقق 🏴مصدق ☀️حضرت امام جعفر صادق علیه السلام☀️

امام صادق علیه السلام در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از شهادت پدر بزرگوارشان در سن ۳۱ سالگی به امامت رسیدند. دوران امامت حضرت مصادف بود با اواخر حکومت بنی امیه که در سال ۱۳۲ به عمر آن پایان داده شد و اوایل حکومت بنی عباس. در آغاز امامت حضرت افرادی از شیعیان و حتی بستگان حضرت حاضر به قبول امامت ایشان نبودند، لذا حضرت از راه‌های گوناگونی کوشیدند آن‌ها را به قبول راه صحیح وادار سازند و در این زمینه به اذن خداوند معجزاتی نیز انجام دادند. دوران امام جعفر صادق علیه السلام دورانی منحصر به فرد بود و شرایط اجتماعی و فرهنگی عصر آن حضرت در زمان هیچ یک از امامان وجود نداشته است و این به دلیل ضعف بنی امیه و قدرت گرفتن بنی عباس بود. این دو سلسله مدت‌ها در حال مبارزه با یکدیگر بودند که این مبارزه در سال ۱۲۹ هجری وارد مبارزه مسلحانه و عملیات نظامی گردید. این کشمکش‌ها و مشکلات سبب شد که توجه بنی امیه و بنی عباس کمتر به امامان و فعالیت‌شان باشد. از این رو این دوران، دوران آرامش نسبی امام صادق و شیعیان و فرصت بسیار خوبی برای فعالیت علمی و فرهنگی آنان به شمار می‌رفت.

تأسیس دانشگاه اسلامی شرایط سیاسی و اجتماعی به امام اجازه داد به نشر علوم و آثار اسلامی و تربیت شاگردان بپردازد. چرا که به علل مختلفی گروه‌ها و فرقه‌های بسیاری در اسلام پدید آمده بود و نظریات گوناگونی از قبیل جبر و تفویض و غلو به وجود آمده بود. امام با استفاده از سه راه به مبارزه علمی پرداختند: اول؛ تشکیل مجالس درس عمومی که در آن همه اعم از شیعه و اهل سنت شرکت می‌کردند؛ دوم؛ مجالس خصوصی که اغلب در منزل امام (علیه‌السّلام) تشکیل می‌شد و در آن فقط خواص شرکت می‌کردند. سوم؛ تربیت شاگردانی چون هشام بن حکم، مفصل ،مؤمن طاق و ‌‌‌‌‌‌‌‌... تعداد شاگردان امام را تا چهار هزار نفر نوشته اند

امام از فرصت‌های گوناگونی برای دفاع از دین و حقانیت تشیع و نشر معارف صحیح اسلام استفاده می‌برد. مناظرات زیادی نیز در همین موضوعات میان ایشان و سران فرقه‌های گوناگون انجام پذیرفت که طی آن‌ها با استدلال‌های متین و استوار، پوچی عقاید آن‌ها و برتری اسلام ثابت می‌شد. همچنین در حوزه فقه و احکام نیز توسط ایشان فعالیت زیادی صورت گرفت، به صورتی که شاهراه‌های جدیدی در این بستر گشوده شد که تاکنون نیز به راه خود ادامه داده است. بدین ترتیب، شرایطی مناسب پیش آمد و معارف اسلامی بیش از هر وقت دیگر از طریق الهی خود منتشر گشت، به صورتی که بیشترین احادیث شیعه در تمام زمینه‌ها از امام صادق علیه السلام نقل گردیده و مذهب تشیع به نام مذهب جعفری و فقه تشیع به نام فقه جعفری خوانده می‌شود

منصور دوانیقی از فعالیت‌های امام صادق (علیه‌السّلام) بسیار نگران بود و همواره آن حضرت رامورد اذیت و آزار قرار می‌داد. او برای فرماندار مدینه و مکه «حسن بن زید» پیام داد که خانه جعفر بن محمد (علیه‌السّلام) را بسوزان! او نیز این دستور را اجرا کرد و خانه امام (علیه‌السّلام) را آتش زد که آتش آن تا به راهرو خانه سرایت کرد.

شبی منصور به وزیر دربارش «ربیع» دستور داد که هم اکنون جعفر بن محمد را در اینجا حاضر کن. ربیع فرمان منصور را اجرا کرد، حضرت صادق (علیه‌السّلام) را در نیمه‌های شب با سر برهنه و بدون روپوش به حضور او آوردند. منصور با کمال جسارت و خشونت به آن حضرت گفت: ابا جعفر تو با این سن و سال شرم نمی‌کنی که خواهان ریاست هستی و می‌خواهی میان مسلمین فتنه و آشوب بپا کنی؟ خدا مرا بکشد اگر تو را نکشم، آیا در مورد سلطنت من اشکال تراشی می‌کنی،...» ؟ امام فرمود: «آنکس که چنین خبری به تو داده دروغگو است...» سپس منصور شمشیر خود را از غلاف بیرون کشید تا گردن امام را بزند. ناگاه رسول خدا را در برابر خود دید. شمشیرش را در غلاف گذاشت. این اتفاق تا سه بار تکرار شد و منصور از قتل امام منصرف شد. ربیع می‌گوید: امام صادق (علیه‌السّلام) را دیدم هنگام ورود لب‌هایش حرکت می‌کند، وقتی که کنار منصور نشست، لحظه به لحظه از خشم منصور کمتر می‌شد. وقتی که امام صادق (علیه‌السّلام) از نزد منصور رفت، پشت سر امام رفتم و به او عرض کردم: وقتی که شما وارد بر منصور شدید، منصور نسبت به شما بسیار خشمگین بود. زمانی که نزد او آمدی و لب‌های تو حرکت کرد، خشم او کم شد، شما لب‌هایتان را به چه چیز حرکت می‌دادی؟ امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «لب‌هایم را به دعای جدم امام حسین علیه السلام حرکت می‌دادم و آن دعا این است: «یا عدتی عند شدتی و یا غوثی عند کربتی، احرسنی بعینک التی لا تنام واکفنی برکنیک الذی لایرام» سرانجام منصور به وسیله انگوری که آن را به زهرآلوده کرده بود، امام صادق (علیه‌السّلام) را مسموم کرد. و آن امام همام در سن شصت و پنج سالگی مظلومانه به شهادت رسیدند و پیکر پاکش را در بقیع به خاک سپردند.

هنگام شهادت، حضرت صادق علیه السلام به دو مورد تاکید بسیار فرمودند: ۱) صله ارحام ۲) نماز قال الصادق علیه‌السّلام : «ان شفاعتنا لاتنال مستخفا بالصلوة» « شفاعت ما به او نرسد که نماز را سبک شمرد».

عمریست زیر منت شیخ الائمه ایم ما شیعه ایم و امت شیخ الائمه ایم سرشار از محبت شیخ الائمه ایم ریزه خور کرامت شیخ الائمه ایم

اللهُمَّ صَلِّ عَلَى  جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ  خَازِنِ الْعِلْمِ  الدَّاعِی إِلَیْکَ بِالْحَقِّ  النُّورِ الْمُبِینِ  اللهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهُ مَعْدِنَ کَلامِکَ وَ وَحْیِکَ  وَ خَازِنَ عِلْمِکَ  وَ لِسَانَ تَوْحِیدِکَ  وَ وَلِیَّ أَمْرِکَ  وَ مُسْتَحْفَظَ دِینِکَ  فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِیَائِکَ وَ حُجَجِکَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ. 

آللهم طهر قلوبنآ بالإيمان .. وزين عقولنا بالحكمة .. وعافي أبداننا بالبركة.. آللهم يسر أمورنا وفرج همومنا وأغفر لنآ ولوالدينا.. آللهم أجعل صباحنا صبآح الصالحين والسنتنا السنة الذاكرين وقلوبنا قلوب الخاشعين.. آللهم آمين يآرب آلعالمين 🍃 صبح شما بخیر

سی نهمین روز از چله ی چهاردهم مهمان سفره ی ❣️شهید سید قیام الدین غازی❣ هستیم

این منبع آگاه درباره جزئیات شهادت شهید قیام الدین گفت: حدود یک سال و هفت ماه پیش آیت‌الله غازی، با اتهام ارتباط با نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی و ترویج مذهب شیعه و شورش در تاجیکستان، دستگیر شد و بدون تشکیل دادگاه علنی و بدون در نظر گرفتن حداقل انتظارات برای یک متهم امنیتی در زمینه داشتن یک وکیل، حکم ۲۵ سال زندان برای آیت الله غازی در نظر گرفتند. در این مدت که شهید غازی در زندان بودند، از لحظه دستگیری تا لحظه شهادت هم خودش و هم خانواده اش، تحت شدیدترین شکنجه‌ها بودند. برای مثال هر روز که شهید را شکنجه می‌کردند، از طریق موبایل، به صورت آنلاین تصاویر شکنجه و داد و فریادهای شهید را برای مادر، همسر و فرزندان شهید پخش می‌کردند. تا شهید به اتهاماتی که بر علیه او مطرح می‌کنند شهادت بدهد و اعتراف کند. بعضی از تصاویر آنقدر دلخراش است که حتی نمی‌توان بیان کرد

سید قیام‌الدین غازی معروف به «ایشان قیام الدین» از مؤسسان و عضو شورای عالی "حزب نهضت اسلامی" از چهره‌های سرشناس مذهبی تاجیکستان بود. وی در سال 1952 میلادی در روستای "قلم‌توغی" در ناحیه "حصار" کشور تاجیکستان به‌دنیا آمد. پدرش «سید امام‌الدین غازی» یکی از روحانیان شناختهٔ تاجیکستان بود.  قیام الدین در سال ۱۹۷۲ میلادی "حزب نهضت اسلامی تاجیکستان" را به‌همراه مرحوم «سید عبدالله نوری» بنیان‌گذاری کردند. قیام الدین از سال ۱۹۸۸ تا سال ۱۹۹۲ میلادی خطیب مسجد مرکزی ناحیه خراسان و همزمان مدرس مدرسهٔ امام ترمذی بود.

پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، وی نقش به سزایی در تجمعات آزادی‌خواهی و استقلال‌خواهی سال‌های ۱۹۹۰-۱۹۹۲ میلادی و میدان‌نشینی‌ها داشت و به دلیل محبوبیت و طرفدران زیادش به "ژنرال مردمی" معروف شده بود. در آن مبارزات ملی و استقلال‌خواهی، او معروف‌تر از عبدالله نوری بود. در این سالها جنگ داخلی نیز در تاجیکستان در گرفت و سید عبدالله نوری و سید قیام الدین غازی به افغانستان و ایران رفتند. این سفرها موجب آشنایی بیشتر آنان با مذهب اهل بیت(ع) شد و سید قیام الدین چند سال در حوزه علمیه قم به تحصیلات دینی پرداخت. پس از استقلال تاجیکستان، سید قیام الدین از سال ۱۹۹۴ تا سال ۱۹۹۹ در کمیتهٔ آشتی ملی این کشور فعالیت کرد و نقش مؤثری در پایان دادن به جنگ داخلی ایفا نمود. وی علاوه بر تحصیلات دینی و فعالیت های سیاسی، در "دانشگاه کابل" در رشته های سیاست و حقوق به تحصیلات آکادمیک پرداخت. او همچنین عضو "مجمع علمای اسلامی افغانستان" نیز شد. قیام الدین سپس وارد "دانشگاه محمد اقبال لاهوری" در اسلام‌آباد پاکستان شد و در سال 2000 میلادی در رشتهٔ ادبیات فارسی و تاجیک، موفق به گذراندن دوره کارشناسی ارشد گردید.

از سال 2006 میلادی و پس از درگذشت سید عبدالله نوری، فعالیت‌های سیاسی سید قیام الدین کمرنگ شد و بیشتر به تبلیغ و نشر معارف اسلامی، تربیت شاگردان و تألیف مشغول گردید. وی سپس به روسیه مهاجرت کرد و با کناره گیری کامل از امور سیاسی، از طریق اداره یک رستوران در شهر "سنت‌پترزبورگ" امرار معاش می نمود. اما در آذر سال 1396 (2017) وی در حالی که در "فرودگاه پولکوا" شهر سنت‌پترزبورگ روسیه بود و به نزد خانواده‌اش بازگشته بود، توسط نیروهای امنیتی روسیه و تاجیکستان دستگیر شد و سپس به تاجیکستان مسترد گردید. دلیل این کار، اتهام دولت تاجیکستان به مشارکت او در کودتای نافرجام ژنرال «نظرزاده» بود! وی در خرداد 1397 (می 2018) در بازداشتگاه شماره یک شهر دوشنبه در دادگاهی بدون حضور خبرنگاران و پشت درهای بسته، به "خیانت به وطن"، "تلاش برای براندازی نظام سیاسی" و "برانگیختن اختلافات مذهبی، ملی و نژادی" متهم شد! پس از شکنجه و فشارهای شدید به وی و خانواده‌اش، سرانجام قیام‌الدین غازی با انتشار یک ویدئوی اعترافی و نسبت دادن موارد متعددی به جمهوری اسلامی ایران، به 25 سال حبس در زندان محکوم گردید. 

«امامعلی رحمان» رئیس‌جمهوری تاجیکستان چندی بعد در دیدار با نمایندگان مراکز دانشگاهی، امام خطیبان مسجدها، کارمندان نهادهای امنیتی و انتظامی و مسئولان دولتی ولایت‌ها و ناحیه‌های این کشور در شهر دوشنبه گفته بود: دو ماه قبل سید قیام الدین غازی ملکی یکی از عوامل اصلی جنگ خونین داخلی تاجیکستان بازداشت شد که اقرار کرده ‌است! چند ماه پس از این حکم، در بهمن 1397 اعلام شد که با توجه به پشیمانی غازی از اقدامات خود، دادگاه عالی تاجیکستان حکم حبس وی را به طور قابل توجهی کاهش داده است! اما این روحانی 66 ساله تاجیک که در حال گذران محکومیت خود بود در روز 29 اردیبهشت 1398 توسط نیروهای داعش در "زندان وحدت" به شهادت رسید.

بیان اینکه این شهادت، سومین مرگ ایشان بود، گفت: بار اول به خانواده شهید می‌گویند که ایشان به کما رفته و در بیمارستان هستند و دیگر کار تمام است و بیایید جنازه را تحویل بگیرید، اما بعد از دو هفته شهید غازی بر میگردد و باز به زندان منتقل می‌شود، بار دوم کاملاً ایشان فوت می‌کنند و به سردخانه منتقل می‌شود و به خانواده اعلام می‌کنند بیایید جنازه را تحویل بگیرید اما موقع تحویل پیکر، کارگر سردخانه متوجه بخار بر روی نایلون جسد می‌شود، و می بینید هنوز ایشان زنده هستند. و سریع به بیمارستان منتقل می‌شوند. بار سوم هم که به این وضعیت به شهادت می‌رسند.

اما در هر صورت مسئولیت این شهادت به گردن دولت تاجیکستان است، چون در زندان دولت این اتفاق رخ داده و دولت باید پاسخگوی این جنایت باشد. افرادی که از داخل زندان آگاهی دارند می‌گویند به هیچ عنوان ارتباطی بین سلول‌ها وجود ندارد و داعش نمی‌توانست بدون هماهنگی و دخالت دولت در سلول‌ها جابه‌جا شود و یا چگونه به دست داعشی‌ها در زندان اسلحه رسید؟ در این جنایت اعلام شد، هر سه شهید ذبح شدند اما فقط آیت الله غازی ذبح شد و آن دو شهید دیگر ذبح نشدند. این در حالیست که گفته شد داعش با اسلحه سرد همچون چاقو به شهدا حمله کرده اما یکی از شهدا با تیر تفتنگ به شهادت رسید حال سوال اینجاست چه کسی به شهدا تیراندازی کرد؟ چرا اجازه تشییع پیکر شهید داده نشد؟ چرا اجازه غسل و نماز خواندن بر پیکر شهید داده نشد؟ چرا به خانواده شهید به جز یک فرزند اجازه حضور در زمان دفن کردن داده نشد و همان یک فرزند شهید نیز با کتک کاری پذیرایی کردند که موجب شد سه روز در بیمارستان بستری شود! اینها ابهاماتی است که باید دولت تاجیکستان پاسخ دهد.

تحقیق درباره عاملان شهادت و پشت پرده این جنایت، حداقل حقی است که باید به خانواده و دوستان شهید داده شود. انتظار می‌رود وزارت امور خارجه از حقوق شهید و خانواده این شهید که به واسطه اتهام همکاری با ایران به چنین شکلی به شهادت رسیده است، دفاع کند و از نهادهای حقوق بشری در خواست پیگیری قضایی داشته باشد.

⚘﷽⚘🕊✨🕊✨🕊✨🕊 " شهدا " تنها به زبان نگفتند«اِنّی حَربٌ لَِمَن حٰاربَکُم...؛» عاشورا را با تمام وجود درك کردند و مصداق «اَلَذیّنَ بَذَلوُ مُهَجَّهُم دُونَ الحُسین عليه السلام» شدند... شهادت معطل من و تو نمی ماند،اگر سرباز خدا نشوی، دیگری می شود. بی ادعا باش و شهدایی زندگی کن تمام هویت و مرام شهدا خلاصه شده در همین بی ادعایی... از خودت و دلبستگے های دنیایی ات که بگذری تازه میشوی لایق... " لایق شهادت " #ســلام_برشــــهدا #سلام برامام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف سلام بر آقای شهیدان، حسین ابن علی علیه السلام السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین السلام علیک یا صاحب الزمان

چهلمین روز از چله ی چهاردهم مهمان سفره ی ❣️شهید علیرضا جیلان❣ هستیم