#جلسه_یازدهم 💠نکته‌ها ۱. بر اساس این آیه، افرادی قبل از مسلمانان دارای خلافت روی زمین بودند؛ حال اینان چه کسانی اند؟ برخی از مفسران آن را اشاره به آدم و داود و سلیمان دانسته اند؛ چرا که قرآن دربارة آدم می‌فرماید: «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَة»؛ [۱] «من در زمین خلیفه ای قرار می‌دهم». درباره داود فرموده است: «یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْض»؛ [۲] «ای داود ما تو را خلیفه در روی زمین قرار دادیم». اما برخی دیگر مانند علامه طباطبائی رحمة الله این معنا را بعید شمرده اند؛ زیرا تعبیر «الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ» را متناسب انبیا ندانسته اند. به نظر ایشان در قرآن، این تعبیر در مورد پیامبران به کار نرفته است؛ از این رو اشاره به امت‌های پیشین است که دارای ایمان و عمل صالح بوده، در روی زمین حکومت یافتند. ۲. این وعده الهی از آن کیست؟ در این آیه خداوند وعده حکومت روی زمین، برتری دین و آیین و امنیت کامل را به گروهی از مؤمنان و صالحان داده است. اما در اینکه منظور از این گروه چه کسانی اند؛ میان مفسران گفت و گو است. برخی آن را اشاره به #حکومت_مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌دانند که شرق و غرب جهان، در زیر لوای حکومت آن حضرت قرار می‌گیرد، آیین حق در همه جا نفوذ می‌کند، ناامنی و خوف و جنگ از صفحه زمین بر چیده می‌شود و عبادت خالی از شرک، برای جهانیان تحقق می‌یابد. [۳] ---------- [۱]: بقره (۲)، آیه ۳۰. [۲]: ص (۳۷)، آیه ۲۶. [۳]: ر. ک: محمد حسین طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۲۱۸. @sahebzaman14 به مابپیوندین👆(درایتا) ♻️ #حامی_ایتا