eitaa logo
مدرسه معارف علامه طباطبایی
888 دنبال‌کننده
121 عکس
144 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
موحد کیست؟.mp3
1.92M
🎧 موحد کیست؟ توحید ترک دل‌بستگی از تمام اسباب است. با یکی عشق ورز از دل و جان تا به عین‌الیقین عیان بینی که یکی هست و هیچ نیست جز او وحده لا إله إلا هو 👤 بخشی از بیانات آقای 🔗 http://eksir.org/monasebat/fatemiyeh/fatemiyeh-99/ 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom آپارات: https://www.aparat.com/allaamehwisdom
🔶 تعقل ذکر یونسیه(۱) آنچه در آیه ۸۷ سوره انبیاء آمده، و در میان اهل سلوک به «ذکر یونسیه» معروف است: وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۸۷﴾ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ ﴿۸۸﴾ –در صورتی که درست تعقل شود- یکی از اذکاری است که محتوای آن با نیازهای عقلانی انسان بسیار سازگار است؛ به شرطی که به صورت تقلیدی و بدون توجه به کار گرفته نشود. به طور طبیعی، هر ذکر اگر با یک عملِ درونی و وجودی همراه نباشد، از کمترین مقدار اثر برخوردار است؛ و هر چه عملِ همراه با ذکر، یا عمقِ وجودیِ آن کمتر شود، تأثیر و نتیجه ذکر کمتر است، و در نهایت تبدیل به یک لفظ و وِرد خواهد شد. البته تعقل در اذکار منافاتی با تعبد در آنها ندارد، و این دو مکمل هم هستند. برای کسی که می‌خواهد از هر طریقی در زندگی خود تجدید نظر کرده، و به تعالی باطنی و ظاهری برسد؛ اولین شرط این است که نباید دچار یأس و توقف بشود. هر تجدیدنظری در زندگیِ دنیایی و آخرتی اگر باعث ضعف انسان بشود، بی‌ارزش است. در واقع اگر کسی دچار این مشکل بشود، در سیر تعقلی خود به خطا رفته، و در شناخت جهان و یا هویت انسانی دچار انحراف شده است. میلِ تغییر و تحول باید به انسان نشاط و حرکت و جوشش بدهد، و او را محکم‌تر و مصمم‌تر کند. اگر چنین تأثیری در ذکر و مراقبه نباشد، چه بسا انجام آن ضرر بیشتری از ترک آن داشته باشد. مراحل مراقبه و تعقل در حضرت یونس(ع) خاص اوست، اما هر کدام از ما در مرتبه و ظرف خودمانْ شبیه آن را می‌توانیم در خودمان پیدا کنیم؛ و این همان سیر تعقلی است که منطبق بر ذکر یونسیه است. اولین بخش آیه «وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا» این است که انسان در تمام آنات زندگی در حال طلب و حرکت و جوشش است، و هر لحظه به سویی می‌رود، و اینجا که می‌رود مانند یک ظرف و دنیای جدید است، و زندگی او را تغییر می‌دهد و مقتضیاتی دارد که در زندگی دنیایی و آخرتی او مؤثر است. هیچ لحظه‌ای از این تأثیر خالی نیست؛ این لحظات هر چند اندک باشد، جهت‌گیری آینده انسان را تعیین می‌کند؛ چه بخواهد و چه نخواهد! این تمایل و توجه و میل، همیشه «غضب» نیست، و هر میل و طلبی از انسان می‌تواند باشد. ممکن است حتی بسیار نرم و بدون فشار باشد. «فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ» کلمه «ظنّ» را بعضی به گمان و بعضی به یقین معنی کرده‌اند؛ اما در مورد ما هر دو آنها امکان دارد. گاهی ما -به دلیل جهالت- با یقین، و گاهی با تردید، مسیر غلطی می‌رویم، و حتی از کار و ضعف خود نادم هم هستیم، اما بازگشت برای ما سخت‌ است. این مسیر ممکن است حتی غلط هم نباشد، اما در شأن و اندازه ما نیست، و ما امکانات و سرمایه‌ی عمر خود را در راهی هزینه کرده‌ایم که شایسته ما نیست. در هر حال وقتی به این نقطه رسیدیم، فکر می‌کنیم که جهانِ تکوین هم با ما کاری ندارد، و ما می‌توانیم همین‌طور در اشتباه یا ضعف یا تنزل خود ادامه دهیم، و با مشکلی برخورد نکنیم. این آیه تقدیر و سرنوشت انسانی است که برتری و کمال انسانی را انتخاب کرده است؛ اما کسی که به دنبال قله‌های مادی و معنوی نیست، می‌تواند در دنیای خودش تا ابد ادامه دهد. انسان پس از رفتن و پیمودن راهی که نباید می‌رفت، خود را با عکس‌العملِ جهانِ تکوین مواجه می‌بیند. این عکس‌العمل چنان دقیق و ظریف و حساب شده است، که گویی تمام جهان برای او و برای هدایت او به سمت انتخابش ساخته شده است. انتخاب را خودش انجام داده، اما جهان هم گویی کسی غیر از او و انتخابش را به رسمیت نمی‌شناسد! عکس‌العمل عالمِ وجود در مقابل این انتخاب، و راهی که برخلاف انتخابش پیموده، این است که او را در یک بن‌بست قرار می‌دهد. بن‌بستی که برخلاف خواست و اراده و علاقه اوست. ادامه دارد ... 📚 بخشی از مکتوبات‌ِ آقای 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom آپارات: https://www.aparat.com/allaamehwisdom
مدرسه معارف علامه طباطبایی
🔶 تعقل ذکر یونسیه(۱) آنچه در آیه ۸۷ سوره انبیاء آمده، و در میان اهل سلوک به «ذکر یونسیه» معروف است:
🔶 تعقل ذکر یونسیه(۲) عکس‌العمل عالمِ وجود در مقابل این انتخاب، و راهی که برخلاف انتخابش پیموده، این است که او را در یک بن‌بست قرار می‌دهد. بن‌بستی که برخلاف خواست و اراده و علاقه اوست. آیه با تعبیر «ظلمات» از آن یاد می‌کند: «فَنَادَىٰ فِي الظُّلُمَاتِ». ویژگی مهم ظلمات این است که انسان کور است و چیزی نمی‌بیند. در واقع مهم‌ترین خصلت این وضعیتی که انسان در آن گرفتار می‌شود، این است که در اثر انتخاب و عمل خودْ درکش از موقعیت و وضعیت خود را از دست می‌دهد، و در آن حالت نمی‌فهمد که چرا چنین است، و چگونه به اینجا رسیده، و برای نجات باید چه اقدامی بکند؟ همه این مشکلات از درک و باور او بر می‌خیزد، و اندیشه و تفکر او مانع اصلی، و عامل ماندن او در این ظلمات است. در چنین حالتی که فرد هیچ کمک بیرونی ندارد، و تنها می‌تواند به درک ذاتی و درونی خود مراجعه کند، و با «خلوت با خود» و «بازگشت به خویشتن» راه خود را بیابد و به نقطه‌ای برسد که نقطه نجات اوست؛ پس در درجه اول «تسبیح و تهلیل» می‌کند: «أَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ». معنی عقلانی تهلیل و تسبیح این است که انسان توجه می‌کند که من خودم به این ظلمات رسیده‌ام، و تقصیر کس دیگری نیست؛ چرا که جهان یک نظم و ناظم و انتظام دارد، و عیب و نقصی در آن نیست، و من نباید اشکال خود را گردن دیگران و جهان و نظم آن بیندازم. این مرحله مهمی است که انسان برای عیب‌های خودش، به دنبال مقصر بیرونی نگردد؛ اگرچه جامعه و حکومت و جهان پر از فساد و تباهی است، اما من خودم مسئول و سازنده جهان خودم هستم، و اگر نقصی وجود دارد من مسئول و مقصر آن هستم، و نباید از این مسئولیت شانه خالی کنم. این یکی از مهم‌ترین گردنه‌هایی است که ما در آن گرفتار می‌شویم، و چه بسا افراد اندکی از آن به سلامت عبور می‌کنند. پس از این است که به فراست در می‌یابد که برای نجات و تعالی و رهایی، باید به دنبال عاملی درون خود بگردد، و هیچ راهی غیر از این نیست. آنچه تا کنون به دست آورده و آنچه که پس از این به دست می‌آورد، حاصلِ چیزی غیر از عملِ خودش نیست، و نمی‌تواند هیچ مقصری برای آن بتراشد: «سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ» پس به خود می‌آید و قبول می‌کند که در استفاده از عمر و امکانات و استعداد خود راه خطا پیموده و بر خویشتن ظلم کرده، و آنچه که اکنون در آن به سر می‌برد، نتیجه انتخاب و عملِ خودش هست، و نتیجه آن بازگشت انسان به خویشتنی است که باید و شاید. اما استجابت در این حالت قطعی و فوری است، و هیچ شرط و مقدمه و تأخیری ندارد: «فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ». تنها شرط آن این است که به این مرحله برسد. هم حرف فاء در آیه اشاره به این دارد و هم مقتضای عقل است. آنچه مهم است، رسیدن به این بینایی است، و درک انسان از این ظلمتی که در آن است. در واقع چون نجات همان بینایی است، نباید آن را نتیجه‌‌ی رسیدن به این مرحله دانست، بلکه خود آن است. اگر «ذکر یونسیه» با توجه و مراقبه عقلی و با شرایط خاص و درست صورت گیرد، انسان این تجربه را با تمامِ وجودش حس خواهد کرد. در اثر ذکر و مراقبه و تعقلِ هم‌زمان، انسان به نتایجی در بررسیِ عقلانی وضعیت خودش می‌رسد، و به محض رسیدن به این نتیجه، بدون تأخیر و همان‌جا روشنایی و درک جدید برای او حاصل می‌شود. این وضعیت و این نجات، تنها مختص پیامبر و ولیّ خدا نیست؛ هر انسانی می‌تواند همین تجربه را داشته باشد، به دو شرط: یک اینکه این فرآیند (توجه به نقش و انتخاب خود، و قصد تغییر و بازگشت به خویشتن) را طی کند، دوم به شرط ایمان: «وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ». 📚 بخشی از مکتوبات‌ِ آقای 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom آپارات: https://www.aparat.com/allaamehwisdom
🎥 آرشیو کامل جلسات استاد در سال‌های گذشته را می‌توانید در صفحه «مدرسه معارف علامه طباطبایی» در آپارات ملاحظه بفرمایید: 🔗 https://www.aparat.com/allaamehwisdom شهادت امام موسی کاظم علیه السّلام | مجلس اول | استاد مجاهدی https://www.aparat.com/v/TyIUW شهادت امام موسی کاظم علیه السّلام | مجلس دوم | استاد مجاهدی https://www.aparat.com/v/peMfE ♠ شهادت جانسوز حضرت موسی‌بن‌جعفر سلام‌الله علیه را تسلیت می‌گوییم.♠
❓برخی می‌گویند بعضی از علماء مانند آیت‌الله بهجت(ره) چه نفعی برای مردم داشته‌اند؟! بعضی از ایشان حتی هیچ کتابی ننوشته‌اند!! 💡 از ابتدای خلقت این مشکل وجود داشته است. خداوند تبارک و تعالی از ابتدای خلقت به ملائک و شیطان فرمود: «قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ»(اعراف-۱۱) به آدم سجده کنید. ابلیس ابا کرد؛ «قَالَ مَا مَنَعَكَ أَلَّا تَسْجُدَ»(اعراف-۱۲) فرمود چه چیز مانع شد؟ چرا سجده نکردی؟ گفت: «قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ» گفت من آتشم، این خاک است؛ من حرارت دارم، حرکت دارم، سود دارم، هوا را گرم می‌کنم -توضیحات از بنده است- آخر این خاک چیست که من به آن سجده کنم؟! خداوند متعال فرمود: «قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ»(بقره-۳۰) من چیزی می‌دانم که شما ملائک هم نمی‌دانید! یک چیزی در این خاک نهفته است. این ظاهربینی و قضاوت ظاهری کردن، در ابتدا از ابلیس و شیطان بوده است. همین الان هم مشکل کشور ما همین است؛ ما بر اساس ظواهر نمی‌دانیم چکار بکنیم، بعد می‌رویم ببینیم غرب چکار کرده ما هم همان کار را بکنیم... پس مشکل از شیطان شروع شد؛ او ظاهربین بود، ملائکه هم ظاهر را دیدند، و در مرتبه‌ای ضعیف‌تر از شیطان گفتند: «قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ» آخر داری موجودی را خلق می‌کنی که فقط خون می‌ریزد، فقط فساد می‌کند، فقط مفسده تولید می‌کند. ولی آن چهره ملکوتی انسان را که متخلق به اخلاق خدایی است، خدا خودش بهتر می‌داند. «نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي»(ص-۷۲) را دیگر آن نگاه شیطانی و در مرتبه بسیار ضعیف‌تر ملائکه نمی‌توانند ببینند. ظاهربینی می‌آید و سرایت می‌کند؛ هر کسی که دید شیطانی‌تری داشته باشد، ظاهربین‌تر است؛ حتی اگر به رتبه ملائکه هم خودش را برساند، طهارت هم پیدا کند، باز هم ظاهربین می‌شود؛ در آن رتبه هم باز اشتباه می‌کند. مگر آنکه هدف از خلقت، و دلدادگی نسبت به ولی‌عصر سلام‌الله‌علیه که امام معصوم است، را ایشان تزریق کند به فکر ما و به زبان ما که چه بگوییم، چه فکر کنیم! تا ارتباط برقرار نکنید این راه مسدود است. 👤 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره) 🌷🌸 مبعث سراسر نور اشرف انبیاء حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی سلام‌الله‌علیه بر همگان مبارک باد. 🌸🌷 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom آپارات: https://www.aparat.com/allaamehwisdom
الرحمن‌الرحیم.mp3
1.79M
🎧 الرحمن الرحیم «رحمان اسم خاص است به صفت عام؛ رحیم اسم عام است به صفت خاص» 📂 استاد سی آذر نود و چهار برای مشاهده مشروح این جلسه‌ی تفسیر از لینک زیر استفاده نمایید: 🔗 https://www.aparat.com/v/NkL7G 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را در آپارات دنبال کنید: 🔗 https://www.aparat.com/allaamehwisdom
🔶 آرشیو کامل جلسات استاد در سال‌های گذشته را می‌توانید در صفحه «مدرسه معارف علامه طباطبایی» در آپارات ملاحظه بفرمایید: 🔗 https://www.aparat.com/allaamehwisdom صلوات شعبانیه، فضیلت ماه شعبان، اعمال ماه شعبان | استاد مجاهدی https://www.aparat.com/v/LFVg2 🌷🌸 میلاد نورانی سید‌الشهداء حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام، و قمر منیر بنی‌هاشم ابالفضل‌ العباس سلام‌الله‌علیه، و حضرت سیدالساجدین علی‌بن‌الحسین صلوات‌الله علیه بر همگان مبارک باد. 🌸🌷
🔶 معرفت انتخاب (۱) این دنیا همان قدر که زندگی ماست، همان قدر زندان ماست. این زندان را می‌توانیم بشکنیم و وارهیم. زمانی که انسان کینه‌ای دارد، در زندان است؛ اما به محض کنار گذاشتن آن کینه، جهانی را درک می‌کند که وسیع‌تر و بزرگتر و آرام‌تر و متعالی‌تر است، و وجودش صعود می‌کند. بازگشت به خویشتن دنیایش را بزرگتر می‌کند. این صعود، در واقع قدمی است به دنیای بالاتر. در آن دنیای بالاتر هم وابستگی‌هایی دارد که گرفتار آن است و با ترک آنها و آزاد کردن خودش، یک مرتبه بالاتر می‌رود. به این ترتیب مراتب انسان بالاتر می‌رود و این قوس صعود ادامه پیدا می‌کند. انسان در این دنیا قدرت انتخاب دارد، به قول علامه طباطبایی: «این دنیا عمل بدون حساب است، و آن دنیا حساب بدون عمل.» انسان در سلوک فردی و بازگشت به خویشتن، وقتی از مراتب و لایه‌های پایینی گذر می‌کند، به خودی بالاتر می‌رسد، و ذاتی را می‌بیند قدرتمندتر و والاتر؛ اما این هم انتهای راه نیست. وقتی فراتر می‌رود، به مرحله‌ای می‌رسد که بین ذات خودش و اجزا و کنه این عالم، نمی‌تواند فاصله‌ای را بگذارد. انسان در این مرحله انگار نور یا وجود برتری را می‌بیند که قدرتش فراتر از من و او و ایشان است. در این مرتبه، فاصله‌ی این عالم و آن عالم برداشته می‌شود، و در آنجا انسان به عمقی می‌رسد که فراتر از این عالم است. و این سیر همین طور ادامه پیدا می‌کند که تا به مرتبه‌ای که در قرآن می‌فرماید: «نحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ» آنجایی که خداوند از رگ گردن به آدم نزدیک‌تر است. در قیامت وقتی حجاب‌ها برداشته می‌شود، انسان همه این‌ها را می بیند، اما فهمیدن در آن دنیا فایده‌ای ندارد؛ در این دنیا باید هر کاری می‌خواهیم بکنیم. در این قوس صعودی که داریم، آینده و گذشته معنایی ندارد، زمان برای مراتب پایین‌تر است. در روز قیامت وقتی حجاب‌ها برداشته می‌شود: «لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ» تو در غفلت بودی نه در جهل، فرق غفلت و جهل چیست؟ جهل یعنی انسان نمی‌داند، ولی غفلت یعنی انسان می‌داند ولی حواسش نیست. ما در غفلت از آن مرتبه بالاتر هستیم، نه در جهل. یعنی گرفتاریم و نمی‌بینیم و وقتی که قیامت می‌شود، و این وابستگی‌ها و گرفتاری‌ها خودبخود برداشته می‌شود می‌بینیم؛ در صورتی که قبلا دیده بودیم. ما همین الان داریم خداوند را می‌بینیم؛ بین ما و خدا هیچ فاصله‌ای نیست. همان که فرمود: «وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ» ادامه دارد ... 📚 بخشی از بیاناتِ آقای 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom آپارات: https://www.aparat.com/allaamehwisdom
مدرسه معارف علامه طباطبایی
🔶 معرفت انتخاب (۱) #قوس‌صعودونزول این دنیا همان قدر که زندگی ماست، همان قدر زندان ماست. این زندان ر
🔶 معرفت انتخاب (۲) ما همین الان در عوالم بالاتر و عالم ذر هستیم. الان که در حال انتخاب هستیم، فکر می‌کنیم که اینجا داریم انتخاب می‌کنیم، اما در مرتبه‌ای بالاتر از خودمان، در حال انتخاب قدرتمندانه‌تری هستیم. وجود ما در همه این مراتب هست، و در واقع ما همان وجود برتر هستیم؛ اما چون گرفتار این دنیا هستیم، نمی‌بینیم! آن انتخاب بالاتر، انتخاب صددرصد پاک، فطری و خدایی است. همان که فرمود: «أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَی» هیچ کس نه نگفته؛ چون اصلا در آن مرتبه بالا انسان غیر از خدا چیزی نمی‌بیند. «زمان» برای این دنیاست؛ عالم ذر همین الان است، قبل و بعدی ندارد. ما همین الان داریم در مرتبه بالاتر انتخاب می‌کنیم، و این مرتبه‌های پایین‌تر بازتاب آن مرتبه است. این جهان هم ناشی از انتخاب ماست. یعنی الان که داریم در عالم بالاتر انتخاب می‌کنیم، وقتی در این عالم می‌آید تبدیل به این ترکیباتی می‌شود که می‌بینیم؛ اما ما آن انتخابی که در آن مرتبه بالاتر می‌کنیم را نمی‌بینیم، و انتخابی که در این عالم می‌کنیم را می‌بینیم که خیلی نازل است و اکثر امور در دست ما نیست. در آن مرتبه کسی انتخاب منفی نمی‌کند، همه «بلی» می‌گویند؛ اما بعضی‌ها چنان با قدرت «بلی» می‌گویند که این زندان دنیا برای آنها پیش نمی‌آید. اما ما طوری «بلی» گفته‌ایم که به محض اینکه این زندان‌ها را می‌بینیم گرفتار می‌شویم؛ تفاوت ما در این است. ما حواسمان پرت می‌شود ولی ائمه علیهم‌السلام حواسشان جمع است. تفاوت انتخاب‌ها در این است و نه بیشتر؛ بقیه‌اش در واقع این سیری است که داریم طی می‌کنیم. آیا سیر ما صعودی است، یا به همین گرفتاری‌ها ادامه می‌دهیم، و نزول می‌کنیم؟! 📚 بخشی از بیاناتِ آقای 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom آپارات: https://www.aparat.com/allaamehwisdom
7.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 نظر در ملکوت «أَوَلَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ وَأَنْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ»(اعراف-۱۸۵) 📂 آیت‌الحق مرحوم جلسات شرح حدیث‌ معراج از کتاب «سرالإسراء»/جلد اول تألیف حجت‌الحق مرحوم ؛ سال ۱۳۸۴/۸۵ 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom آپارات: https://www.aparat.com/allaamehwisdom
🔸اتصال با نفس امام علیه‌السلام فرق صلوات با سلام این است که سلام نتیجه صلوات است؛ انسان با صلوات در واقع رحمت الهی را می‌پذیرد، و نتیجه‌ی صلوات هم رسیدن به سلام است: «هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا»﴿احزاب-۴۳﴾ با صلواتی که خداوند متعال و ملائک می‌فرستند، اگر شما هم بفرستید، از ظلمات خارج می‌شوید. حقیقتِ صلوات، پذیرشِ رحمت است؛ نه اینکه انسان فقط ذکری را تلاوت کند، بلکه رسیدن به باطن صلوات منظور است. اهل‌بیت علیهم‌السلام در معنای صلوات فرمودند کسی که صلوات می‌فرستد با امام معصوم تجدید بیعت می‌کند؛ نه اینکه به زبان بگوید من پیرو شما هستم، این که معنا ندارد: «هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ» تا از ظلمات به نور راه پیدا کند. صلوات ریزش اسماء و صفات الهی است. خدای تبارک و تعالی یک حقیقت مجرد است، و مملوّ از همه کمالات هست؛ آن حقیقت مجرد محض، در یک حقیقتی خودنمایی می‌کند که آن حقیقت را در تعبیر روایات «ابداع» می‌گویند، و در کلمات علما به آن «حقیقت محمّدیه» می‌گویند. حقیقت محمّدیه، جامع همه اسماء و صفات و کمالات است، و بالاترین تجرد در مخلوقات را دارد؛ لذا همه‌ی حقایق در آن جمع هست. وقتی کسی صلوات می‌فرستد، مانند انسانی که دستش را جلوی شیر آب الکترونیکی می‌برد و آب می‌آید؛ -با وصفی که اهل‌بیت ‌فرمودند که تجدید بیعت می‌کند- دریچه‌ای از آن حقیقت محمّدیه با تمام اسماء و صفاتش، به روی این فرد باز می‌شود. در واقع فرد با صلوات، دریچه‌ای از اسماء و صفات الهی را از طریق حقیقت محمدیه که بالاترین مراتب تجرد، بعد از ذات أحدیت است؛ را به روی خود باز می‌کند. این حقیقت برای فرد تشخّص نوری پیدا می‌کند، و به شکل نور در می‌آید، و هر چقدر که فرد اهل عمل باشد و بخواهد، آن حقیقتِ نوری شکل خارجی می‌گیرد، و تنزل پیدا می‌کند؛ قرآن می‌فرماید: «وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ»﴿حجر-۲۱﴾ هر اسم و صفتی که در حقیقت محمّدیه است، نازل می‌شود و ظهور و بروز پیدا می‌کند. صرف صلوات دریچه را باز می‌کند، ولی او باید عمل کند؛ با عمل است که واجد آنچه از خدا درخواست کرده و حاجت دارد، می‌شود. لذا این ذکری که وارد شده صلوات ما را «طِيباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا»(زیارت جامعه کبیره) قرار بده، صرفاً صلوات فرستادن نیست؛ همانطور که نماز فقط قرائت نماز نیست، «أقیموا الصلاة» است. دعا هم فقط قرائت نیست، حقیقتِ دعا آشنا شدن با راه و رسم بندگی است؛ و بندگی کردن انسان را به کمال می‌رساند. در دعا بهتر این است که انسان نفس خود را به نفس معصوم وصل کند، بگوید هر چه معصوم بخواهد من می‌خواهم؛ نه هر چه که عقل و درک من می‌رسد. این را مرحوم علاّمه طباطبایی(ره) به مرحوم آقای سعادت‌پرور فرمودند، بنده هم از قول ایشان نقل می‌کنم؛ مرحوم علامه فرمودند هر چقدر که التزام عملی انسان بیشتر باشد بهره می‌برد، نه فقط صرف قرائت؛ پس فرمودند نفس را باید به نفس معصوم علیه‌السلام وصل کرد! یکی از مشاهیری که الان هم در قید حیات هستند، از مرحوم علامه پرسیدند که ما بیشتر از دعا بهره می‌بریم یا مردم عادی؟ چون ما می‌فهمیم چه می‌خوانیم، اما عوام نمی‌فهمند، همینطوری می‌خوانند! مرحوم علامه فرمودند معلوم نیست بهره ما بیشتر باشد! چون ما به قدر درک و فهم خودمان می‌خواهیم، اما مردم عادی نفس‌شان را به معصوم وصل می‌کنند، و می‌گویند هر چه معصوم علیه‌السلام خواست، همان را می‌خواهیم! مثلاً ما می‌گوییم «اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ مِنْ عِلْمِکَ بِاَنْفَذِهِ» نافذترین مراتب علمت را می‌خواهیم، ما بالأخره یک درکی از علم الهی داریم و آن را درخواست می‌کنیم؛ ولی آن فرد عامی نمی‌فهمد این چیست، می‌گوید هرچه امام‌ زمان علیه‌السلام بگوید، من همان را می‌خواهم؛ مرحوم علامه فرمودند بهره‌ی او از ما بیشتر است! 👤 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم سعادت‌پرور(ره) 🌷🌸 میلاد سراسر نور حضرت ولی عصر حجت‌بن‌الحسن سلام‌الله‌علیه بر همگان مبارک باد. 🌸🌷 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را دنبال کنید: تلگرام: https://t.me/allaamehwisdom اینستا: https://www.instagram.com/allaamehwisdom ایتا: https://eitaa.com/AllaamehWisdom توییتر: https://twitter.com/allaamehwisdom بله: https://ble.ir/allaamehwisdom آپارات: https://www.aparat.com/allaamehwisdom
أحسن‌ کل شئ خلقه.mp3
751.3K
🎧 أحسن کلّ شئٍ خَلَقَه «ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ»(غافر-۶۲) هر چیزی مخلوق اوست؛ هر کمالی از اوست؛ هر واقعیتی از اوست. همه حمدها مخصوص به خداست و به او بازمی‌گردد. 📂 استاد دی‌ماه نود و چهار برای مشاهده مشروح این جلسه‌ی تفسیر از لینک زیر استفاده نمایید: 🔗 https://www.aparat.com/v/2OizU 📢 «مدرسه معارف علامه طباطبایی» را در آپارات دنبال کنید.