💠

سلب فیض

🔹 فرمود: ﴿مَا یفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِن رَّحْمَةٍ فَلاَ مُمْسِكَ لَهَا وَمَا یمْسِكْ فَلاَ مُرْسِلَ لَهُ﴾؛ ما نسبت به عدّه‌ ای كه عقلشان, فطرتشان و وحی و نبوّت را محترم شمردند و به راه آمدند، #فیض جدیدی اِعمال می‌ كنیم و درِ رحمت را به روی اینها باز می ‌كنیم که هیچ كس هم نمی ‌تواند ببندد؛ اما كسی كه با داشتن همه حجّت ‌های درون و بیرون، تمام راه‌ ها را به روی خود بست و ما هم درِ توبه را به روی او باز كردیم و او عمداً به سوء اختیار خود بست، ما دیگر فیضمان را از او می ‌گیریم و او را به حال خودش رها می‌كنیم. 👈 انسان اگر به حال خود رها بشود، می ‌ماند ـ شهوت و غضب در #بخش_عمل و ـ وهم و خیال در #بخش_نظر! چنین انسانی خب سقوط می ‌كند. 🔹 فرمود: ﴿وَمَا یمْسِكْ﴾؛ ما این‌ چنین نیست كه كسی را گمراه بكنیم بلکه فیضمان را می‌ گیریم. اینکه در دعاها هست كه «اللَّهُمَّ لَا تَكِلْنا‏ اِلی أنْفُسِنا‏ طَرْفَةَ عَینٍ» یا «اللَّهُمَّ لَا تَنْزِعْ مِنِّی صَالِحَ مَا أَعْطَیتَنِی أَبَداً» همین است؛ عرض می کند خدایا آنچه را به ما دادی از ما نگیر. خب اگر فیض را گرفت، انسان می ‌ماند و هوا و هوس او! این معنای ﴿یضِلُّ مَن یشَاءُ﴾ است؛ این طور نیست كه اضلال یعنی خدای سبحان ـ معاذ الله ـ كسی را به طرف فساد و گناه تشویق و ترغیب بكند. 🔹 انسان تا نفس می‌ كشد راه #توبه باز است؛ چه كسی است كه توبه بكند و توبه او قبول نباشد؟ حتی مرتدها حتی مرتدّ فطری! البته احكام فقهی سر جایش هست؛ توبه مرتد فطری ولو حکم فقهی اش باید جاری بشود مقبول است و دیگر اهل جهنم نیست. ↙️ تا آخرین لحظه كه انسان نفس می‌ كشد در صورتی كه به حال احتضار نرسیده باشد، راه توبه باز است؛ اما اگر كسی مدّت‌ ها بیراهه رفت، دیگر خدا فیض را از او می‌ گیرد. 📚 سوره مبارکه قصص جلسه 18 تاریخ: 1391/07/24 🕋﷽اسلام شناسی تخصصی☫