تا مطلوب آمریکا چه باشد... 🔹مهره غربگرا، استقلال رای ندارد و بومی نمی اندیشد. قضاوت طُفیلی دارد؛ و نفی و اثباتش، بر اساس مصالح و مطامع غرب است. ♦️بنابراین عجیب ندانید اگر شعار نه غزه نه لبنان، و نه عراق و نه سوریه داده باشد، اما ناگهان خواستار ورود ایران به جنگ با طالبان شود. 🔹در همه آن میدان ها، هدف آمریکا زدن متحدان ایران بود و نمی خواست ایران درگیر شود، بنابراین اینها هم با ورود ایران مخالفت می کردند. ♦️در ماجرای افغانستان، نقشه آمریکا، درگیر کردن ایران در باتلاقی است که برای شوروی ساخت، اما خودش هم در آن گیر افتاد. 🔹آمریکا، پس از سرشکستگی در این میدان پیچیده، حتی متحد دست نشانده اش اشرف غنی را قربانی کرده و مطلوبش، آلوده کردن ایران به نحوستی است که خود سازنده آن بوده است؛ ♦️بنابراین، مُهره های غربگرا هم ناگهان غیرتی می شوند و می خواهند که ایران وارد باتلاق شود. آنها البته می خواهند "ایران" را درگیر جنگ کنند؛ نه این که خودشان هم مرد جنگ باشند. آنها نه مرد این میدان، که مرد هیچ مصاف جدی دیگری نیستند! 🔹بیست سال قبل در حالی که دولت غربگرای مدعی اصلاحات، آماده کمک به آمریکا برای اشغال فغانستان می شد، "سازمان مجاهدین انقلاب" (حزب بهزاد نبوی و تاجزاده و...) در بیانیه ای مشکوک، خواستار کمک به طالبان و درگیر شدن ایران با آمریکا شد. آن روز هم اتفاقا، ترجیح دولت بوش، درگیر کردن ایران بود. #محمد_ایمانی

📌20 بزرگ‌تر از 200 ! درباره تفاوت دو مدیریت ✍#محمد_ایمانی 📌فرق است میان دولتمردی که دستور سه برابر کردن قیمت بنزین را می‌دهد و می‌گوید خود من هم صبح جمعه خبردار شدم، با دولتمردی که صبح جمعه در استان‌های دوردست، شنوای درد دل مردم و تولید‌کنندگان و کشاورزان در مناطق مختلف است. 📌فرق است میان مدیری که با خودروی شاسی‌بلند اسکورتی از میان کارگران عبور می‌کند یا از چهره مردم نظرسنجی می‌کند(!)، با مدیری که میان کارگران معدن در طبس می‌رود و همان جا دستور رسیدگی به مشکلات بیمه و دستمزد و مسکن‌شان را صادر می‌کند. تفاوت هست میان مدیری که آن قدر در دفتر کارش رسوب کرد تا دغدغه «زخم بستر» گرفتن او سوژه مردم شد، با دولتمردی که وسط میدان مدیریت می‌کند و نگرانی درباره او، ابتلا به کروناست. ✅ دوست و دشمن، فاصله میان این دو نوع مدیریت را می‌فهمند. توده‌های مردم از این تغییر، امید و نشاط و انگیزه مشارکت در پویش ملی پیشرفت را پیدا می‌کنند، و دشمنانی که تا دیروز به مدیریت علیل از ‌اشرافیت و غربگرایی امید بسته بودند، به دست و پا می‌افتند....