💠 یک سکانس از زندگی #امام_باقر علیه السلام ✳️ حکم بن عتیبه می گوید : خدمت امام باقر ـ علیه السلام ـ بودم در حالی که منزل ، لبریز از اهلش بود. پیرمردی که بزش را پیش می راند ، به سمت منزل می آمد ؛ تا اینکه پشت در ایستاد و صدا زد : السلام علیک یابن رسول الله و رحمة الله و برکاته . پیرمرد ساکت شد و امام ـ علیه السلام ـ در جوابش فرمود : و علیک السلام و رحمة الله . پیرمرد رو به اهل خانه کرد و گفت : السلام علیکم. سکوت کرد. اهل خانه همگی جوابش را دادند و سلامش را بازگرداندند. پیرمرد رو به امام کرد و گفت: ای پسر رسول الله! مرا به خود نزدیک کن! خدا مرا فدایت گرداند! به خدا شما و دوست دارانتان را دوست می دارم . به خدا محبتم به شما و دلدادگانتان برای طمعی به دنیا نیست. من بغض دشمنانتان دارم. از آنها بیزارم. به خدا این بغض و بیزاری ، برای کینه شخصی نیست. به خدا حلال شما را حلال می دانم و حرامتان را حرام می شمرم. من امر شما را انتظار می کشم. خدا فدایت گرداندم ، [با اینها که گفتم] ، امیدی به من داری؟! امام ـ علیه السلام ـ به او فرمود : به سویم بیا! به سویم بیا! تا اینکه پیر را نزد خود نشاند. فرمود: ای پیرمرد! مردی نزد پدرم (علی بن الحسین علیه السلام ) آمد و سوالی چون سوال تو پرسید. پدرم به او فرمود: اگر [با این حال] بمیری ، بر رسول الله و علی و حسن و حسین و علی بن الحسین ـ صلوات الله علیهم اجمعین ـ وارد خواهی شد. قلبت چون برف و فؤادت خنک می شود . چشمت قرار می یابد. (با دست مبارک به گلو اشاره کرد و فرمود:) اگر جانت به اینجا برسد، با روح و ریحان ، همراه کرام الکاتبین استقبال می شوی. اگر هم زندگی کنی ، آنچه خدا با آن ، چشمت را قرار می بخشد خواهی دید و همراه ما در بالاترین درجات عالم خواهی بود. پیرمرد عرض کرد: چگونه؟! ای اباجعفر! امام باقر ـ علیه السلام ـ دوباره سخن را برای او تکرار کردند. پیر گفت: الله اکبر! ای ابا جعفر! اگر من بمیرم بر رسول الله و علی و حسن و حسین و علی بن الحسین ـ علیهم السلام ـ وارد خواهم شد و چشمم قرار می یابد؟! قلبم برفین می شود و فؤادم سرد؟! اگر جانم به اینجا رسد ، با روح و ریحان ، همراه کرام الکاتبین استقبال خواهم شد؟! و اگر زنده مانم ، آنچه خدا با آن چشمانم را روشن می کند خواهم دید و همراه شما در والاترین درجات خواهم بود؟! پیرمرد شروع کرد به گریه ای سخت و فریادِ "های های"؛ تا آنکه به زمین چسبید. همه اهل خانه از سوز و ناله او به اشک و فریاد آمدند. امام ـ علیه السلام ـ ، با انگشت نازنین خود ، اشک را از گودی چشم او می گرفت و به زمین می سپرد. پیرمرد ، سر خود را بالا گرفت و گفت: یابن رسول الله! دستت را به من بده! خدا مرا فدایت گرداند! دست حضرت را گرفت و بوسید و به سر و صورت نهاد. سپس رخت از شکم و سینه کنار زد و دست مولا را بر آن نهاد. بعد از این ، ایستاد و [اینگونه خداحافظی نمود]: السلام علیکم! پشت کرد و رفت. امام ـ علیه السلام ـ ، چشم به دنبال او دوخت و به اطرافیان فرمود: هر کس می خواهد فردی بهشتی ببیند ، به این مرد نگاه کند. حکم بن عتیبه می گوید دیگر هیچ وقت ، هیچ مجلسی به آن آه و ولوله ندیدم. 📚 بحارالانوار، ج46، ص 361-363 ✅ @Aminikhaah

✨ حسنه های زرین ✨ 💠 حدیث از #امام_باقر علیه السلام در باب #قرا‌ئت_قرآن: مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ قَائِماً فِي صَلاَتِهِ، كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِأَةَ حَسَنَةٍ وَ مَنْ قَرَأَهُ فِي صَلاَتِهِ جَالِساً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ خَمْسِينَ حَسَنَةً وَ مَنْ قَرَأَهُ فِي غَيْرِ صَلاَةٍ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ؛ ✳️ کسی که در نماز ایستاده قرآن بخواند، خداوند بابت هر حرف، صد حسنه به او می‌دهد. و کسی که در نماز نشسته، قرآن بخواند خداوند بابت هر حرف، پنجاه حسنه به او می دهد و اگر در غیر نماز، قرآن بخواند خداوند بابت هرحرفی به او، ده حسنه عطا می‌کند. الکافي، جلد ۲، صفحه ۶۱۱ 📌 برگرفته از جلسات « فضل القرآن» #ماه_رمضان #حسنات #قرآن ✅@Aminikhaah

🎥#استوری شهادت امام محمدباقر علیه السلام تسلیت باد.🖤 تو باقر العلوم هستی و تموم عالم به فرمانت به زیر دین شما شیعه الهی جانم به قربانت #امام_باقر ✅@Aminikhaah

🎥#تصویری #کلیپ 🔶 کمیته امداد باقرالعلوم 🔷 سیاست امام باقر علیه السلام کار فرهنگی در پوشش کار اقتصادی بود. #امام_باقر ✅@Aminikhaah

🔷 اگر می‌خواهید میزان دوستی خود را نسبت به ما بدانید به دل خود مراجعه کنید. #امام_باقر ✅@Aminikhaah

﷽ 🔰 شاخه گلی برای لقمان #امام_باقر (علیه‌السلام) فرمودند: «قیلَ لِلُقمانَ: مَا الَّذی أجمَعتَ عَلَیهِ مِن حِکمَتِکَ؟ قالَ: لا أتَکَلَّفُ ما قَد کُفیتُهُ، ولا اُضَیِّعُ ما وُلّیتُهُ.» ✍🏻 «به لقمان گفته شد: #حکمت خود را در چه چیز گرد آوردى و خلاصه کردى؛ کدام حکمت جامع تمام حکمت‌های توست؟ گفت: براى چیزى که کفایت (تضمین) شده‌ام، خود را به زحمت نمى‌اندازم و کارى را که در آن سرپرستى شده‌ام، ضایع نمى‌کنم.» [۱] ▫️حکیم اینگونه صحبت می‌کند، مختصر و مفید. ✍🏻 لقمان این دو کلمه را گفت که؛ دیدم یک سری چیزها به عهده من نیست و من در آن کاره‌ای نیستم بلکه خدا خود آنها را کفایت می‌کند لذا به آنها کار نداشته و در آن خودم را به زحمت نینداخته و دخالت نکردم. و یک سری چیزها را هم خدا گفت اینها گردن تو است لذا در آنها کوتاهی نکردم. وقتی این دو کار را انجام دادم، خدا دروازه‌های حکمت را به روی من گشود. 🔘 البته لقمان هم اگر لقمان شده از عنایت اهل بیت (علیهم‌السلام) به او بوده است. ✍🏻 چرا که دروازه‌های حکمتی که به روی حضرت لقمان (علیه‌السلام) باز شد، معدن آن اهل بیت (علیهم‌السلام) هستند، همانگونه که در زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم، «و معادن حکمة الله

»؛

شما معدن حکمت‌های خدا هستید. و شاخه گلی هم از این معدن به حضرت لقمان رسیده که این چنین نام او عالم گیر شده است. [1] قرب الإسناد: ص۷۲، حدیث ۲۳۲. 📌 برگرفته از جلسات «حکمتانه» ✅@Aminikhaah