eitaa logo
AmirIzadiHamedani14
437 دنبال‌کننده
72 عکس
312 ویدیو
6 فایل
نشر آثار و اطلاع رسانی جلسات امیر ایزدی همدانی
مشاهده در ایتا
دانلود
. چهارم ماه شوال سال ۸هجری قمری مطابق با هفتم بهمن سال ۸هجری شمسی پانزده روز بعد از فتح مکه، غزوه حنین رخ داد و در این جنگ عمر و ابوبکر از ترس کفار فرار کردند. بعد ازفتح مکه اشراف قبیله هوازِن و قبیله ثقیف، در مکانی بین مکه وطائف تجمع کرده وتصمیم جنگِ باپیامبر داشتند. پیامبر نیز همراه ده هزار تن از یارانشان که در با ایشان بودند و دوهزار نفر از تازه مسلمانان مکه که البته اکثرا منافق بودند، برای جنگ باکفار ازمکه بیرون آمدند. دراین جنگ پیامبر لباس رزم پوشیدند و درکنار لشکریان مژده پیروزی میدادند. اما با دیدن این جمعیت، لشکر را چشم کرد و آیه نازل شد. "ویومَ حُنَینٍ إذْ أعجَبَتکمْ کثرَتُکمْ فلمْ تُغنِ عنکمْ شیئاً وضاقتْ علیکمُ الأرضُ بما رَحُبتْ ثم ولّیتُمْ مُدبِرینَ ثم أنزلَ الله سکینتَهُ علی رسولهِ وعلی المؤمنین" و در که از زیادی جمعیت بشگفت آمده بودید... به جنگ پشت کردید پس خدا پیامبر وپیروانش را آرامش داد. سوره توبه آیه۲۵ ملعون یارانش را شبانه در وادی حنین در شکافهای دره ها و اطرافش در گذاشت تابه مسلمانان بزنند. همینکه پیامبر بالشکر از پایین آمدند. کفار به آنان حمله کردند ومردم پراکنده شده و نخست عمر و ابوبکر پا به فرار گذاشتند. امیرالمؤمنین علیه السلام و تعداد اندکی در کنار پیامبر ماندند. پسر ام ایمن نیز وفادار بود و در این جنگ شهید شد. مولا علی علیه السلام و خود پیامبر میجنگیدند اما عباس جنگیدن پیامبر میشد. پیامبر فرمودند: من و هستم فرار نکنید و نزد من بیایید. "يامعشر المهاجرين والانصار يااهل بيعة الشجره يااصحاب سورةالبقرة إلى أين تفرون" ای مهاجرین وانصار... ای اصحاب سوره بقره کجا فرارمیکنید. بااین سخن و کم کم بقیه اصحاب وشتابان از هرسوی بازگشتند اما عمر و ابوبکر پشت سرخود رانگاه نکرده و کردند. پیامبر مشتی خاک به طرف کفار ریختند که آن خاک چشم و گوش همه آنان را پرکرد. امیرالمؤمنین علیه السلام نیز پرچمدار سپاه کفر وقاتل مسلمانان راکشتند و پس ازآن چهل نفر دیگر را به درک فرستادند. سپاه دشمن ترسیده و ازهم پاشید وشکست خوردند. از لشکر پیامبر شهید شده و ۳۰۰نفر ازلشکر دشمن کشته شدند وپیروزی نصیب مسلمین گشت. بحارالانوار ج۲۱ ص۱۸۱ اعلام الوری ج۱ ص۳۸۷ فیض العلام ص۶۹ مستدرک سفینة البحار ج۶ ص۶۵ ارشاد ج۱ ص۱۴۰ کافی ج۸ ص۳۷۶