✳ شرط رسیدن به تمام کمالات
🔻 وقتی که میگوییم: «لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ...» مقصود از «بِر»ّ، #تمام_کمالات است؛ مادی یا معنوی، روحی یا جسمی، فکری یا عاطفی. انسان در راه کمال، هر کمالی که باشد، توفیق نمییابد مگر آنکه از برخی چیزهایی که دوست دارد، بگذرد یا آنها را ببخشد. ولی اگر بخواهد همهی آنچه را دوست دارد نگاه دارد و #راحتی و #مال و #مقام و #موقعیت خویش را حفظ کند، در نهایت نمیتواند به برّ برسد.
🔸 کشاورز را مثال میزنیم. زمانی که میخواهد گندم فراوان را درو کند، باید از بخشی از آن چشم بپوشد. او از آنها چون بذر استفاده میکند و آنها را زیر زمین دفن میکند، به این امید که آنچه زیر زمین دفن شده، و از آن گذشته است، پس از مدتی به مقدار فراوانی گندم تبدیل شود. در این صورت کشاورز به برّ رسیده است؛ اما پس از آنکه بخش کمی از گندمی را که دوست داشت، #انفاق کرد.
👤 #امام_موسی_صدر
📚 از کتاب #حدیث_سحرگاهان
📖 ص ۱۰۴
#⃣ #تفسیر #سلوک
✳️ حقانیت و کرامت به امکانات دنیایی نیست!
🔻 آمدوشدهای این عالم سراسر #امتحان_الهی است [چه برای فرد و چه برای جامعه]. کسانی که نگاهشان به #دنیا محدود است و در حصار دنیا فکر میکنند و عوالم بزرگتر را نمیبینند، معیار #تجلیل و #تحقیر را همین #اقبال و #ادبار دنیایی میدانند؛ اگر دنیا به جامعهای اقبال کرد و آن جامعه از امکانات وسیع، قدرت، رفاه و ازایندست تمتعات برخوردار بود، آن را علامت #کرامت میدانند، و الّا ادبار دنیا را علامت تحقیر میدانند. کمکم همین را علامت #حقانیت هم میبینند؛ یعنی ابتدا کرامت را در اقبال دنیا میبینند و بعد، معیار #حق و #باطل را براساس آن تعریف میکنند.
🔸 الان از نظر پرچمداران #تمدن_مادی در جهان، معیار تجلیل و تحقیر چیست؟ آیا چیزی فراتر از همین امکانات دنیایی است؟ ترازوی اینها همان ترازوی فراعنهی قبلی است؛ اینطور نیست که فهم اینها واقعا عمیقتر شده و معیارهای ترازویشان تغییر کرده است. خیال میکنند چون #توسعهیافته هستند، خیلی محترماند. توسعهیافتگی هم در نگاه آنها چیزی جز دستیابی به #امکانات_مادی نیست، آن هم نه به شکل صواب، بلکه بهشکل ناصواب «وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا* وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا» (و ميراث [ضعيفان] را چپاولگرانه مىخوريد* و سخت فریفته و مایل به مال دنیا میباشید) (فجر، ۱۹ و ۲۰).
👤 #آیت_الله_میرباقری
📚 #تأملات_قرآنی | ج۳
📖 صفحات ۱۷۴ تا ۱۷۶
#⃣ #تفسیر