سبک بالان خرامیدند و رفتند  مرا بیچاره نامیدند و رفتند😔 سواران لحظه ای تمکین نکردند   ترحم بر من مسکین نکردند😔 سواران از سر نعشم گذشتند  فغان ها کردم، اما برنگشتند😔 اسیر و زخمی و بی دست و پا من  رفیقان، این چه سودا بود با من؟😔 رفیقان، رسم هم دردی کجا رفت؟  جوان مردان، جوان مردی کجا رفت؟😔 مرا این پشت، مگذارید بی پاک گناهم چیست، پایم بود در خاک😔 اگر دیر آمدم مجروح بودم  اسیر قبض و بست روح بودم😔 در باغ شهادت را نبندید  به ما بیچارگان زان سو نخندید😔 رفیقانم دعا کردند و رفتند  مرا زخمی رها کردند و رفتند😔 رها کردند در زندان بمانم دعا کردند سرگردان بمانم😔 شهادت نردبان آسمان بود    شهادت آسمان را نردبان بود😔 چرا برداشتند این نردبان را؟     چرا بستند راه آسمان را؟😔 مرا پایی به دست نردبان بود   مرا دستی به بام آسمان بود😔 🌺 تو بالا رفته ای من در زمینم   برادر، روسیاهم، شرمگینم😔 مرا اسب سپیدی بود روزی  شهادت را امیدی بود روزی😔  در این اطراف، دوش ای دل تو بودی!      نگهبان دیشب، ای غافل تو بودی!😔 بگو اسب سپیدم را که دزدید   امیدم را، امیدم راکه دزدید😔 مرا اسب چموشی بود روزی   شهادت می فروشی بود روزی😔 شبی چون باد بر یالش خزیدم  به سوی خانه ی ساقی دویدم😔 چهل شب راه را بی وقفه راندم  چهل تسبیح ساقی نامه خواندم😔 ببین ای دل، چقدر این قصر زیباست گمانم خانه ی ساقی همین جاست😔 #شهادت_مردان_مرد_تبریک_و_تسلیت_باد