قرآن شناسی امام خمینی
1. «یكی دیگر از حُجُب كه مانع از استفاده از این صحیفة نورانیه است، اعتقاد به آن است كه جز آن كه مفسّرین نوشته و یا فهمیده اند، كسی را حق استفاده از قرآن شریف نیست، و تفكر و تدبّر در آیات شریفه را با تفسیر به رأی - كه ممنوع است - اشتباه نمودهاند و به واسطة این رأی فاسد و عقیدة باطله، قرآن شریف را از جمیع فنون استفاده عاری نموده، و آن را به كلّی مهجور نمودهاند. در صورتی كه استفادات اخلاقی و ایمانی و عرفانی به هیچ وجه مربوط به تفسیر نیست تا تفسیر به رأی باشد. مثلاً، اگر كسی از كیفیت مذاکرات حضرت موسی با خضر و کیفیت معاشرت آنها و شدّ رحال حضرت موسی، با آن عظمت مقام نبوت، برای به دست آوردن علمی كه پیش او نبوده و كیفیت عرض حاجت خود به حضرت خضر - به طوری كه در كریمة شریفة «هل اتّبعك علی ان تعلّمن ممّا علّمت رشداً» مذكور است- و كیفیت جواب خضر و عذرخواهیهای حضرت موسی، بزرگی مقام علم و آداب سلوك متعلّم با معلّم را كه شاید بیست ادب در آن هست، استفاده كند، این چه ربط به تفسیر دارد، تا تفسیر به رأی باشد؟! و بسیاری از استفادات قرآن از این قبیل است، و در معارف، مثلاً اگر كسی از قول خدای تعالی: «الحمدلله ربّ العالمین» كه حصر جمیع محامد و اختصاص تمام اثنیه است به حق تعالی، استفادة توحید افعالی كند و ...، این چه مربوط به تفسیر است تا اسمش تفسیر به رأی باشد یا نباشد؟! الی غیر ذلك، از اموری كه از لوازم كلام استفاده میشود كه مربوط به تفسیر به هیچ وجه نیست».
6.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 #کلیپ_تصویری | گفتگوی عاشقانه با خدا❤️
🎙استاد#محسن_عباسی_ولدی
‼️اگه نگران تربیت فرزندت و شاگردت هستی، به خودت توجه کن!
‼️به رابطه خودت با خدا و به تقوای خودت توجه کن.
#قصه_من_و_خدا ۱۰
@abbasivaladi