من به بعضی چهرهها چون زود عادت میکنم
پیششـان سر بر نمیآرم، رعایت میکنم
همچنانکه برگ خـشکیده نماند بر درخت
مایهی رنج تو بـاشم رفع زحمت میکنم
این دهان باز و چشم بی تحرک را ببخش
آنقدر جذابـیـت داری که حیرت میکنم
کم اگر با دوستانم مینشینم جرم توست
هر کسی را دوست دارم در تو رؤیت میکنم
فکر کردی چیست موزون میکند شعر مرا؟
در قدم برداشتنهای ِ تو دقت میکنم
ترکِ افیونی شبیه تو اگر چه مشکل است
روی دوش دیگران یک روز ترکت میکنم
توی دنیا هم نـشد برزخ کـه پیدا کردمت
مینشینم تا قیامت با تو صحبت میکنم