#تأکید_بر_‌صبر_فردی_ و_جمعی 🔻خدای متعال در سوره‌ی مبارکه‌ی آل‌عمران می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصبِرُوا وَ صَابِرُوا وَ رَابِطُوا وَ اتَّقُوا اللهَ لَعَلَّکُم تُفلِحُونَ»؛ ای کسانیکه ایمان آورده‌اید، [در برابر مشکلات و هوس‌ها] استقامت کنید و در برابر دشمنان [نیز] پایدار باشید و از مرزهای خود مراقبت کنید و از خدا بپرهیزید؛ شاید رستگار شوید. 🔹در تفاسیر مختلف، برای سه کلمه‌ی «اصبِروا» و «صابِروا» و «رابِطوا»، معانی و روایات مختلفی وجود دارد: 🔸۱. برخی گفته‌اند واژه‌ی «اصبِرُوا» یعنی خودتان صبور باشید و کلمه‌ی «صَابِروا»، یعنی دیگران را به صبر توصیه کنید و معنای کلمه‌ی «رابِطوا» نیز مرزبانی است. 🔸۲.معنای دیگری نیز وجود دارد که از وجود حضرت باقرالعلوم«علیه‌السلام» نقل شده است. حضرت در توضیح این آیه‌ی شریفه فرموده‌اند: «اصبِروا عَلَی أداءِ الفَرائِضِ وَ صابِروا عَدُوَّکُم وَ رابِطوا إمَامَکُمُ المُنتَظَرَ»؛ بر انجام‌دادن واجبات صبر کنید و در برابر دشمنانتان صبور باشید و با امام دوازدهم«علیه‌السلام» نیز ارتباط داشته باشید. 🔸۳. در معنای سوم گفته‌اند «اصبِرُوا» یعنی «اصبِرُوا فِی اللهِ»(در راه خدا صبر داشته باشید) و «صابِروا» یعنی «صابِروا بِاللهِ» (با کمک الهی، در صبوری استقامت داشته باشید.) 🔸۴. همچنین برخی در ادامه‌ی نظر سوم گفته‌اند: «رابِطوا» یعنی «رابطوا مع الله»(با خدا در ارتباط باشید.) 🔸۵. برخی بزرگان نیز گفته‌اند: «الصّبر لله غناءٌ و الصّبر بالله بقاءٌ و الصّبر مع الله وفاءٌ و الصّبر عن الله جفاء»؛ صبر به‌قصد خدا سبب بی‌نیازی است، صبر با خدا باعث بقاست، صبر به‌همراه خدا وفا به عهد بندگی اوست و صبر در روی‌گرداندن از خدا جفاست. ✅منظور از اینکه صبر به همراه خداوند وفاست، این است که انسان با خالق خود عهد بسته که همواره با او باشد و در این همراه‌بودن ایستادگی کند. 👈طبیعتاً کسیکه می‌خواهد با خدا باشد، باید سختی‌های بسیاری تحمل کند؛ یعنی باید در انجام‌دادن وظیفه و ترک محرمات و رد خواهش‌های نفس صبور باشد. برای همین، صبری که در همراهی با خدا متحمل می‌شود، وفای به عهد است. @Andishypak2